Στὴν Ἱερὰ Μονὴ Ἁγίας Κυριακῆς Κουραμάδων Κέρκυρας, λειτούργησε καὶ μίλησε ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξῶν καὶ Διαποντίων Νήσων κ. Νεκτάριος, ἀνήμερα τῆς ἑορτῆς τῆς Ἁγίας Κυριακῆς.
Τὴν ὡς ἄνω Ἱερὰ Μονή, ἀνοικοδόμησε ἐκ βάθρων ὁ Πανοσιολογιότατος ἀρχιμ. π. Γαβριὴλ Νικηφορίδης, πρῶτος καθηγούμενος αὐτῆς, ὁ ὁποῖος ἐπὶ σειρὰ ἐτῶν ἀναλώνεται καὶ στὸ ποιμαντικὸ ἔργο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κερκύρας, καὶ ἀπὸ τὴ θέση τοῦ ἱεροκήρυκος.
Στὴν κατάμεστη ἀπὸ εὐλαβεῖς προσκυνητὲς Ἱερὰ Μονή, ἀπευθύνθηκε... ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης, λαμβάνοντας ἀφορμὴ ἀπὸ τὴν Πρὸς Γαλάτας ἐπιστολή του Ἀπ. Παύλου, ἡ ὁποία ὁμιλεῖ γιὰ τὴν ἐποχὴ τοῦ Νόμου, ὁ ὁποῖος ἦτο παιδαγωγὸς εἰς Χριστόν.
Ὅμως μετὰ τὴν σάρκωση τοῦ Λόγου τοῦ Θεοῦ, ζοῦμε στὴν ἐποχὴ τῆς Χάριτος, τὴν ὁποία Χάρη, ἔλαβαν δι΄ ὅλου τοῦ σωτηριώδους ἔργου τοῦ Κυρίου μας, ἀλλὰ ἰδιαίτερα κατὰ τὴν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς, ὅπου ἔπνευσε ἡ Χάρις τοῦ Παναγίου Πνεύματος, ὄχι μόνο εἰς τοὺς μαθητὰς τοῦ Κυρίου, ἀλλὰ καὶ σὲ ὅλη τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, ἡ ὁποία ἀπ’ ἐκείνη τὴν ἡμέρα δημιουργήθηκε.
Ἔτσι, ὅλοι οἱ πιστεύοντες εἰς στὸν Ἰησοῦν Χριστόν, εἴμεθα ἐν δυνάμει μέτοχοι τῆς Χάριτος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, ἔρχεται νὰ μᾶς ὑπομνήσει, ὅτι μέσα στὴν ἀναγεννημένη ἐποχὴ τῆς Χάριτος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ὅλοι οἱ ἄνθρωποι εἴμαστε Εἰκόνες τοῦ Θεοῦ.
Ἔπαυσαν οἱ κοινωνικὲς τάξεις τῶν ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖες εἶχαν δημιουργηθεῖ μὲ τὴν ἑλληνιστικὴ θρησκεία. Γι αὐτὸ δὲν ὑπάρχει διαφορὰ μεταξὺ ἀνδρὸς καὶ γυναικός, δούλου καὶ ἐλεύθερου, καὶ ὁποιασδήποτε φυλῆς καὶ καταγωγῆς προσώπου. Διότι ὅλοι μας εἴμαστε Εἰκόνες τοῦ Θεοῦ, ἰσότιμοι καὶ ἰσάξιοι.
Σήμερα ποὺ ἑορτάζουμε τὴν Ἁγία Κυριακή, ὁ κ. Νεκτάριος ὑπογράμμισε ὅτι ἡ ἑορτάζουσα Ἁγία, μολονότι ἀνῆκε στὸ ἀσθενὲς γυναικεῖο φῦλο, ἔχουσα τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ, ἀπόκτησε ἀνδρεῖο φρόνημα, καὶ δίδει ὁμολογία γιὰ τὴν πίστη της στὸ Χριστό, χωρὶς ὑπεκφυγὲς καὶ ὑπολογισμούς.
Ἡ ἰδία βεβαίως ὑφίσταται τὸ μαρτύριο, ἀλλὰ τὸ μαρτύριο γιὰ τοὺς μάρτυρες, τὸ ὁποῖον εἶναι τὸ ἀποτέλεσμα τῆς ἀγάπης, τῆς πίστεως καὶ τῆς ὁμολογίας εἰς τὸν Θεό, τοὺς ἐνδυναμώνει ἀκόμη περισσότερο, ὥστε νὰ δίδουν σὲ ἐμᾶς τοὺς ἐπιγενομένους, ἕνα βίωμα καὶ ἐμπειρία τῆς δυνάμεως, μὲ τὴν ὁποία τοὺς ἐπροίκισε ὁ ἴδιος ὁ Θεός, ἀκόμη καὶ σ΄ αὐτὴν τὴν ὥρα, τὴ μαρτυρική.
Ἡ ἐποχὴ τῆς Ἁγίας Κυριακῆς, ὅπως καὶ ὅλων τῶν μαρτύρων, ἦταν ἐποχὴ ἀντίθεη. Ἐποχὴ ἀλαζονική, ἐποχὴ εἰδωλολατρίας, ποὺ οἱ ἄνθρωποι ἐλάτρευαν τὸ κάθε εἴδωλο, ἀλλὰ τὸ κύριο εἴδωλο τους, ἦταν ὁ ἴδιος ὁ ἑαυτός τους.
Ἡ σημερινὴ ἐποχὴ στὴν ὁποία ζοῦμε, ἐὰν τὴν συγκρίνουμε μὲ τὴν ἐποχὴ τῆς εἰδωλολατρίας, ἴσως νὰ εἶναι χειρότερη ἐκείνης τῆς ἐποχῆς. Διότι πρῶτον οἱ ἄνθρωποι, ἔχουν ἀποστασιοποιηθεῖ ἀπὸ τὸν Θεό, καὶ ὕψωσαν εἴδωλα, ὄχι μόνο τοῦ ἀρχαίου δωδεκαθέου ἀλλὰ καὶ εἴδωλα ἐξουσιαστικά. Ἡ κάθε εἴδους ἐξουσία προβάλλεται ὡς ἰσχυρὰ ἀπέναντι στὸν κάθε πολίτη, ἀλλὰ καὶ ἰδιαίτερα στοὺς ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι θέλουν νὰ λατρεύουν τὸν ἀληθινὸ Θεό.
Οἱ νόμοι οἱ ὁποῖοι ψηφίζονται, ἀφοροῦν τὸ ἐχθρικὸ κλίμα ἐναντίον τῆς Ἐκκλησίας, ἐναντίον τῆς Παιδείας, τὴν ὁποία ἀποζητοῦν νὰ ἀποχριστιανοποιήσουν, καὶ νὰ παραγκωνίσουν τὴν δύναμη τῆς πίστεως. Ἐπιπλέον, δὲ μπορεῖ στὴν ἐποχή μας ὁ καθένας νὰ ἐκφράσει ἐλεύθερα καὶ δημοκρατικὰ τὴν θέση του. Τὸ λιγότερο ποὺ ἔχει νὰ ὑποστεῖ, εἶναι ἡ μομφὴ τοῦ σκοταδιστῆ, καὶ τοῦ ὀπισθοδρομικοῦ.
Σήμερα, μιὰ τάξη ἡ ὁποία προτιμεῖται καὶ προβάλλεται γιὰ νὰ καθέξουν βουλευτικὲς θέσεις, εἶναι αὐτὴ τῆς λεγομένης ὀγδόης τέχνης.
Πρόσφατον γεγονός, ἀποτελεῖ μουσικοσυνθέτης ποὺ διεκήρυξε ὅτι πρέπει νὰ γκρεμιστοῦν ὅλες οἱ ἐκκλησίες, καὶ νὰ φιμωθεῖ ἡ πίστις, γιὰ νὰ προοδεύσει ἡ κοινωνία, ὡς καὶ Πρύτανης Πανεπιστημίου νὰ ἀπευθύνεται σὲ τρία φῦλα φοιτητῶν γιὰ νὰ προβεῖ σὲ ἀνακοινώσεις.
Δυστυχῶς αὐτὴ εἶναι ἡ εἰκόνα τῆς σημερινῆς κοινωνίας.
Δεύτερον, ἡ νέα παγκόσμια τάξη, ἡ ὁποία ἐπιβάλλει τὴν ἀφαίρεση τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου, καὶ τὸ ἀντικαθιστᾶ μὲ ἕνα νούμερο, παύει τὸν ἄνθρωπο νὰ ἔχει ταυτότητα καταγωγῆς, καὶ νὰ εἶναι μιὰ εὐλογημένη ὕπαρξη ὅπως τὴν ἔπλασε ὁ ἴδιος ὁ θεός, μὲ τὰ ἰδιαίτερα χαρίσματα ποὺ τὴν ἐπροίκισε.
Ὅμως, μπροστὰ σὲ ὅλη αὐτὴ τὴν παγκόσμια πνευματικὴ κρίση, ποὺ δυστυχῶς δὲν εἶναι ἀμέτοχη καὶ ἡ Πατρίδα μας, παραμένει ἕνα κερὶ στὶς ψυχὲς τῶν ἀνθρώπων ἀναμμένο, ποὺ μᾶς φωτίζει καὶ μᾶς ἐνδυναμώνει, καὶ αὐτὸ εἶναι το Φῶς τοῦ Χριστοῦ τὸ ὁποῖο «Φαίνει Πᾶσι».
Ὁ Σεβασμιώτατος ἔκλεισε τὸ κήρυγμά του, λέγοντας πὼς ἡ σημερινὴ ζοφώδης καὶ σκοτεινὴ κατάσταση, δὲν πρέπει νὰ μᾶς ἀπελπίζει καὶ νὰ μᾶς ἀπογοητεύει, γιατί αὐτὸ τὸ Φῶς τοῦ Χριστοῦ, θὰ ἀναζωπυρωθεῖ καὶ θὰ λάμψει στὶς καρδιὲς τῶν ἀνθρώπων, ὅπως ἀκριβῶς αὐτό το Φῶς ἔλαμψε, στὶς καρδιὲς τῶν ἁγίων μαρτύρων τῆς Πίστεως μας.
Τουλάχιστον ο Μακαριώτατος Κέρκυρας, επισημαίνει ότι η κατάσταση είναι ζοφώδης και σκοτεινή. Άλλοι επίσκοποι δεν εκφράζουν καν την αντίθεσή τους ή έστω κάποιον προβληματισμό για αυτά που ζήσαμε και ζούμε. Τι περιμένουν; Φαίνεται ότι κάτι δεν πάει καλά. Γιατί αυτή η στάση εκ μέρους τους; Συμβιβάστηκαν ή μήπως συμφωνούν; Αν όχι γιατί δεν αντιδρούν; Ας απαντήσει κάποιος....
ΑπάντησηΔιαγραφή