28 Μαΐ 2024

Ὁ Π.Ο.Υ. ἐν μέσῳ πολλῶν ἀντιδράσεων ἀπέτυχε νὰ υἱοθετήσει τὴν «Συνθήκη γιὰ τὶς πανδημίες»

Γράφει ὁ Νικόδημος Καλλιντέρης 
Σημαντικὴ εἴδηση ποὺ στὴν Ἑλλάδα πέρασε στὰ ψιλά... Κοινῶς, «θάφτηκε»! 
Παρὰ τὰ δύο χρόνια κατὰ τὰ ὁποῖα διεξάγονταν διαπραγματεύσεις, τελικὰ τὰ 194 κράτη-μέλη τοῦ Παγκόσμιου Ὀργανισμοῦ Ὑγείας (Π.Ο.Υ.) δὲν κατόρθωσαν νὰ συμφωνήσουν στὴν υἱοθέτηση τῆς «Συνθήκης γιὰ τὶς Πανδημίες» (Pandemic Treaty). 
Ἡ ἐν λόγῳ Συνθήκη, ἰδίως στὴν ἀρχική της μορφή, δημιουργοῦσε ἕνα ἄκρως συγκεντρωτικὸ μοντέλο διαχείρισης τῶν ὑγειονομικῶν κρίσεων ποὺ περιελάμβανε μεταξὺ ἄλλων δεσμευτικὲς γιὰ τὰ κράτη-μέλη ἀποφάσεις γιὰ τὴν ἐπιβολὴ ἐγκλεισμῶν (lockdowns), ὑποχρεωτικῶν ἐμβολιασμῶν, κλείσιμου ἐθνικῶν συνόρων, πιστοποιητικῶν ἐμβολιασμῶν καὶ ὑγείας καὶ ἄλλων περιοριστικῶν μέτρων. Ὁ Π.Ο.Υ. καὶ οἱ μὴ δημοκρατικὰ νομιμοποιημένοι ἀλλὰ δοτοὶ ἀξιωματοῦχοι του, διὰ τῆς Συνθήκης θὰ ἀποκτοῦσαν μιὰ ἄνευ προηγουμένου ἰσχὺ στὴ... χάραξη μιᾶς παγκόσμιας πολιτικῆς ὑγείας σὲ ἔκτακτες περιστάσεις! 

Σὲ πολλὲς χῶρες ὑπῆρξαν ἀπὸ τὴν πρώτη στιγμὴ σθεναρὲς ἀντιδράσεις ἀπὸ πολιτικούς, κόμματα καὶ τὴν κοινωνία τῶν πολιτῶν μὲ ἀποτέλεσμα στὶς τελικὲς διαπραγματεύσεις νὰ παρουσιαστεῖ ἕνα ἐν μέρει διαφορετικὸ ἀπὸ τὸ ἀρχικὸ κείμενο, τὸ ὁποῖο καὶ πάλι ὅμως δέχτηκε τὰ πυρὰ πολλῶν εἰδικῶν γιὰ τὴν ὑφαρπαγὴ ἐξουσίας ἀπὸ τὰ ἐθνικὰ κράτη καὶ τὴ συγκέντρωσή της στοὺς γραφειοκράτες τοῦ Π.Ο.Υ. 

Ὁ Π.Ο.Υ. ἐπρόκειτο νὰ υἱοθετήσει τὴ Συμφωνία στὴν ἐτήσια συνέλευσή του ποὺ λαμβάνει χώρα αὐτὲς τὶς ἡμέρες στὴ Γενεύη τῆς Ἑλβετίας. Ὁ ἐμφανῶς ἀπογοητευμένος μὲ τὴν ἐξέλιξη Γενικὸς Διευθυντὴς τοῦ Π.Ο.Υ. Tedros Adhanom Ghebreyesus δήλωσε ὅτι «αὐτὸ δὲν εἶναι ἀποτυχία. Θὰ προσπαθήσουμε τὰ πάντα - πιστεύοντας ὅτι ὅλα εἶναι δυνατά - καὶ θὰ τὸ κάνουμε αὐτὸ γιατί ὁ κόσμος χρειάζεται ἀκόμα μιὰ Συνθήκη γιὰ τὶς πανδημίες». 

Ἀπὸ τοὺς πολιτικοὺς ποὺ ἔδωσαν μάχη γιὰ τὴν ἀνάδειξη τῶν κινδύνων γιὰ τὰ δικαιώματα τῶν πολιτῶν καὶ τοὺς δημοκρατικοὺς θεσμοὺς ἀπὸ τὶς προβλέψεις τῆς Συνθήκης ξεχώρισε ὁ Ὁλλανδὸς Εὐρωβουλευτὴς Rob Roos, ὁ ὁποῖος μὲ τὶς συνεχεῖς παρεμβάσεις του τοὺς τελευταίους μῆνες ἐξήγησε τὸν τρόπο μὲ τὸν ὁποῖο ἡ Συνθήκη θὰ μεταβίβαζε τεράστια πολιτικὴ ἰσχὺ στὴν Κίνα καὶ στοὺς λομπίστες τῶν φαρμακοβιομηχανιῶν τὴν ὥρα ποὺ ὁ ἁπλὸς πολίτης θὰ ἔστεκε ἀδύναμος ἀπέναντι στοὺς μὴ ἐκλεγμένους γραφειοκράτες τοῦ Π.Ο.Υ. Ἐπίσης, ἐντόπισε τοὺς κινδύνους μιᾶς ἑνιαίας καὶ παγκόσμιας πολιτικῆς ὑγείας γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση μιᾶς ἐνδεχόμενης πανδημίας λέγοντας ὅτι «κατὰ τὴ διάρκεια μιᾶς πανδημίας, ἡ καλύτερη προσέγγιση δὲν θὰ εἶναι ἡ ἴδια παντοῦ. Κάποιος σκέφτεται τὶς διαφορὲς στὸν πολιτισμὸ ἀλλὰ καὶ τὴν πυκνότητα τοῦ πληθυσμοῦ ἢ πῶς ἐπιτυγχάνεται ἡ κατάλληλη ἰσορροπία μεταξὺ τοῦ κινδύνου καὶ τῆς ἐλευθερίας σὲ κάθε πολιτισμό». 

Εἶναι πάντως ἀπογοητευτικὸ ποὺ παρὰ τὸ πάθημα τῆς πρόσφατης ὑγειονομικῆς κρίσης τοῦ κορωνοϊοῦ μὲ τὰ αὐταρχικὰ μέτρα καὶ τὶς ἀντιεπιστημονικὲς ὑποχρεωτικότητες, δὲν βγάλαμε τὰ ὀρθὰ συμπεράσματα. Καὶ κάπως ἔτσι ἐξηγεῖται ἡ σιωπὴ νεκροταφείου στὴ χώρα μας γιὰ τὸ τόσο σοβαρὸ θέμα τόσο σὲ θεσμικὸ τοὐλάχιστον ἐπίπεδο... 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΚΑΝΤΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΜΑΣ.