12 Φεβ 2022

Μεταδίδει ἡ συμμετοχή στή Θεία Εὐχαριστία ἰώσεις καί ἀσθένειες;

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΕΝΩΣΙΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ 
 Ἀθήνα, 08 Φεβρουαρίου 2022
Χαλκοκονδύλη 37 - 104 32 ΑΘΗΝΑ 
 Ἀρ. Πρωτ.: 34
Τηλ. 210 5224180 FAX 2105224420
Email: info@petheol.gr
Ἱστοχῶρος: www.petheol.gr
ΠΡΟΣ
Ἐκπαιδευτικούς καί γονεῖς μαθητῶν/τριῶν τοῦ Ν. Ἡρακλείου, γιά τό θέμα: «Ἐπιμολύνσεις ἀπό τή συμμετοχή στή Θ. Κοινωνία».
Ἀγαπητοί συνάδελφοι καί γονεῖς,
Πληροφορηθήκαμε ὅσα συνέβησαν καί δημοσιεύτηκαν, πρόσφατα, μέ ἀφορμή τή συμμετοχή μαθητῶν/τριῶν ἑνός Δημοτικοῦ Σχολείου τοῦ Ἡρακλείου Κρήτης στόν Ἐκκλησιασμό καί στό Μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας, τήν ἡμέρα ἑορτασμοῦ τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν καί προστατῶν τῆς ἑλληνικῆς Παιδείας.
Ἐπειδή τό θέμα τῆς Θ. Εὐχαριστίας εἶναι ἕνα καθαρά θεολογικό θέμα, καί ἐπειδή θεωροῦμε ὅτι ὁ θόρυβος πού... δημιουργήθηκε ἦταν περισσότερο μιά παρεξήγηση, παρά μιά σκόπιμη ἐνέργεια, θά θέλαμε, ὡς Πανελλήνια Ἕνωση Θεολόγων καί διδάσκαλοι τῆς Ὀρθόδοξης Χριστιανικῆς Θεολογίας στήν Ἐκπαίδευση, νά σταθοῦμε, ὄχι ἐπιτιμητικά, ἀλλά συναδελφικά καί ἐνημερωτικά δίπλα στούς συναδέλφους ἀλλά καί στούς γονεῖς τῶν παιδιῶν, προκειμένου νά βοηθήσουμε νά ἀναδειχθεῖ σέ βάθος ἡ ἀλήθεια γιά τό ἱερότερο καί βασικότερο Μυστήριο τῆς Πίστεώς μας, τή Θ. Κοινωνία, χάριν τῆς ὠφέλειας τόσο τῶν παιδιῶν ὅσο καί ἐμπλεκομένων γονέων καί ἐκπαιδευτικῶν.
Θά θέλαμε νά διευκρινίσουμε, καταρχάς, ὅτι ὁ Ἐκκλησιασμός δέν διαχωρίστηκε ποτέ, στήν ἐκκλησιαστική μας παράδοση, ἀπό τή συμμετοχή στή Θ. Εὐχαριστία καί ὅτι ἕνας τέτοιος διαχωρισμός ἀποτελεῖ καρπό ἀσθενοῦς πίστεως καί λειψῆς γνώσεως τῆς λατρευτικῆς καί μυστηριακῆς παραδόσεως καί ζωῆς τῆς Ἐκκλησίας μας.


Ὡς πρός τή συμμετοχή τῶν παιδιῶν στή Θ. Εὐχαριστία, πιστεύουμε ὅτι τά παιδιά ἐφόσον εἶναι βαπτισμένα μέλη τῆς Ἐκκλησίας, μποροῦν νά κοινωνοῦν σέ κάθε Θ. Λειτουργία στήν ὁποία συμμετέχουν. Ἡ συμμετοχή ὅλων τῶν μελῶν τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ στό συγκεκριμένο Μυστήριο, ἐπιβεβαιώνει τήν πίστη τους στήν Κεφαλή τῆς Ἐκκλησίας, στόν Ἰησοῦ Χριστό. Ἐδῶ καί αἰῶνες γνωρίζει ὁ ὀρθόδοξος λαός μας ὅτι ἡ Κοινωνία τῶν πιστῶν μέ τό Σῶμα καί Αἷμα τοῦ Χριστοῦ, ἀποτελεῖ τήν πνευματική τροφή τῆς ψυχῆς. Τόσο ἡ καθαρτική ἀπό τό κακό προετοιμασία γιά τή συμμετοχή ὅσο καί ἡ ἴδια ἡ συμμετοχή τους στό Ἅγιο Ποτήριο, μόνον θετικές ἐπιδράσεις ἔχει καί ποτέ ἀρνητικές στή σωματική καί ψυχική ὑγεία καί τή συμπεριφορά. Σημειώνεται ὅτι στήν ἐπιστημονική ἔρευνα τῆς ἐκκλησιαστικῆς Ἱστορίας δέν μαρτυροῦνται ἐπιμολύνσεις, λόγῳ συμμετοχῆς τῶν πιστῶν στή Θ. Κοινωνία κάτω ἀπό ὁποιεσδήποτε ἱστορικές πανδημικές συνθῆκες.
Ὁ Ὀρθόδοξος Ἑλληνικός λαός, μάλιστα, πέρασε καί στό παρελθόν μεγάλες πανδημίες καί δοκιμασίες, μέ παρόμοια ἤ δυσχερέστερα χαρακτηριστικά, μέ ἐκεῖνα τοῦ Κορωναϊοῦ. Ὅμως, σέ καμιά περίπτωση, οὔτε οἱ λοιμώξεις οὔτε οἱ ἰοί δέν ἔκαμψαν τήν πίστη του στόν Χριστό, τήν ὁποία πάντοτε θεωροῦσε, ὡς τήν ψυχική δύναμη πού ἑνώνει τόν ἄνθρωπο μέ τόν Θεό καί τόν διατηρεῖ νικητῆ,νικητή στίς ποικίλες ἀντιξοότητες τῆς ζωῆς.
Εἶναι ἀλήθεια ὅτι ἡ ἐμφάνιση, ἀλλά καί ἡ συνέχιση τοῦ κορωναϊοῦ, δοκίμασε καί συνεχίζει νά δοκιμάζει τόσο τίς σωματικές ὅσο καί τίς πνευματικές μας ἀντιστάσεις καί ἀντοχές, πού δέν εἶναι ἴδιες σέ ὅλους. Δέν εἶναι κακό νά ἐκφράζονται ἀπό κάποιους διαφορετικές θέσεις, πού ἀφοροῦν στήν πίστη, ἀρκεῖ νά μήν ἐπιβάλλουν τήν κατάργηση τῆς ἐλευθερίας τῆς ἀνθρώπινης ὕπαρξης, λειτουργῶντας ὡς ἐντολές, μέ τήν αὐταρχική ἀπαίτηση, μάλιστα, καθολικῆς ὑποχρεωτικότητας καί ἐφαρμογῆς.
Ὅπως γνωρίζουμε, γιά τό θέμα τῆς συμμετοχῆς τῶν πιστῶν στή Θ. Εὐχαριστία, τόν καιρό τῆς πανδημίας, ἀκούστηκαν διαφορετικές θέσεις, γιά τή μεταδοτικότητα τοῦ ἰοῦ: Γιά τό πρόσφατο περιστατικό τῆς συμμετοχῆς μαθητῶν/τριῶν τοῦ Δημοτικοῦ Σχολείου στή Θ. Εὐχαριστία, ὅπως, ἔγινε γνωστό, ὁ Διευθυντής της Α/βθμιας Ἐκπαίδευσης, κίνησε διαδικασία «προκαταρκτικῆς ἐξέτασης», μέ ἀπολογούμενους τούς συνοδούς ἐκπαιδευτικούς, δηλώνοντας ὁ ἴδιος ὅτι ἡ ἐλεύθερη συμμετοχή τῶν παιδιῶν στήν Θεία Κοινωνία «ἔπρεπε νά ἔχει ἀποφευχθεῖ, σέ περίοδο πανδημίας... Τυχόν κυρώσεις στούς δασκάλους θά ἐξαρτηθοῦν ἀπό τή διαδικασία, τίς ἔγγραφες ἐξηγήσεις, τίς διαμαρτυρίες τῶν γονέων καί, φυσικά, ἀπό τυχόν ἐπιμολύνσεις μεταξύ τῶν μαθητῶν ἤ σχετιζόμενου μέ αὐτούς πληθυσμό πού μετεῖχαν στό ἐκκλησίασμα».
Χωρίς νά γνωρίζουμε τό παρασκήνιο αὐτῶν τῶν δηλώσεων, καταλαβαίνουμε ὅλοι ὅτι ὁ ἐν λόγῳ Διευθυντής, ὅταν ἀναφέρεται σέ «τυχόν ἐπιμολύνσεις» ἐκφράζει ἀμφιβολίες ὡς πρός τήν ἁγιότητα καί τήν ἀφθαρσία τοῦ Μυστηρίου τῆς Θ. Κοινωνίας, ἐκφράζοντας, ἔτσι, ἐμμέσως πλήν σαφῶς ἀσέβεια πρός τήν πίστη ἑκατομμυρίων ὀρθοδόξων πιστῶν ἀλλά καί πρός στή μεγάλη πλειονότητα τῶν ἐκπαιδευτικῶν, τῶν γονέων καί τῶν μαθητῶν τῆς Δ/νσεως Πρωτοβάθμιας Ἐκπαιδεύσεως Ν. Ἡρακλείου, ἰδιαίτερα, ὅμως, πρός τήν Ἐκκλησία, τούς Κληρικούς καί τούς Θεολόγους τῆς χώρας. Τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν, πού διδάσκεται, μέ βάση τό Σύνταγμα καί τούς Νόμους τῆς χώρας στήν Ἐκπαίδευση, περιλαμβάνει, στά περιεχόμενα τῶν Προγραμμάτων διδασκαλίας του, τήν ἐκκλησιαστική διδασκαλία γιά τά Ἱερά Μυστήρια, πού βρίσκεται σέ ἀναντιστοιχία μέ ὅσα μή συμβατά μέ τήν ἰδιότητα τοῦ Ἐκπαιδευτικοῦ, δημοσίως, δήλωσε ὁ κ. Δ/ντής. Ἐξάλλου, ἄν καί ἡ συμμετοχή στή Θ. Κοινωνία, τέθηκε, ἀπό μιά ἐλάχιστη μειοψηφία, ὡς πρόβλημα, κυρίως τήν Ἄνοιξη τοῦ 2020, ἡ Πολιτεία δέν ἐξέφρασε ποτέ ἐπισήμως ἐπιφυλάξεις, θεωρῶντας τή συμμετοχή αὐτή, ὡς προσωπικό θέμα πίστεως καί ἐλευθερίας τῶν Χριστιανῶν. Μάλιστα ὑπῆρξαν στίς ἀρχές τῆς πανδημίας, πολλές θετικές ὑπέρ τῆς ἄφοβης συμμετοχῆς στή Θ. Εὐχαριστία, τοποθετήσεις:
Ὁ πρώην Βουλευτής Ἡρακλείου τοῦ ΣΥΡΙΖΑ, Γιάννης Μιχελογιαννάκης, Ἰατρός στό ἐπάγγελμα, εἶπε: «Ἡ Θεία Κοινωνία εἶναι τό ἀποκορύφωμα τῆς Πίστης. Ὅσοι νιώθουν τήν ἀνάγκη γιά νά κοινωνήσουν, μποροῦν νά τό κάνουν, χωρίς κανένα φόβο καί ἐνδοιασμό».
Ἡ λοιμωξιολόγος καθηγήτρια στό Πανεπιστήμιο Ἀθηνῶν, Ἑλένη Γιαμαρέλλου, ὅταν ρωτήθηκε, ἄν θά κοινωνοῦσε, στήν περίπτωση πού στή Θεία Κοινωνία ὁ προηγούμενος πιστός ἦταν προσβεβλημένος ἀπό τόν κοροναϊό, ἀπάντησε: «θά κοινωνήσω, μέ πίστη στόν Θεό ὅτι δέν κολλάω, ὅταν συμμετέχω σέ ἕνα τέτοιο Μεγάλο Μυστήριο. Σᾶς λέω αὐτό πού θά κάνω γιά τόν ἑαυτό μου καί τό πιστεύω γιά ὅλους. Ἀδίκως ἔχει δημιουργηθεῖ ἕνα τέτοιο θέμα. Ἡ Θεία Κοινωνία εἶναι ἕνα Μυστήριο. Ὅταν πηγαίνεις νά λάβεις τή Θεία Κοινωνία, δέν τήν παίρνεις ἀπό συνήθεια, τή λαμβάνεις, γιατί εἶναι σῶμα καί αἷμα Χριστοῦ. Ἤ τό πιστεύεις καί κοινωνεῖς κανονικά ἤ δέν τό πιστεύεις. Ἄν πιστεύω ὅτι αὐτό μπορεῖ νά μέ μολύνει, τότε δέν πιστεύω στό Μεγαλύτερο Μυστήριο. Τά ἄτομα πού θέλουν νά κοινωνήσουν, δέν πρέπει νά φοβοῦνται ὅτι ἀπό τή Θεία Κοινωνία μπορεῖ νά μεταδοθεῖ ποτέ μικρόβιο».
Ὄντως, εἶναι ἀπολύτως σωστό ὅτι ὅσες μεταδοτικές ἀσθένειες καί ἄν ὑπῆρξαν στό παρελθόν, δέν ὑπάρχει καταγεγραμμένη μαρτυρία ὅτι ὑπῆρξε κάπου, κάποτε, ἔστω καί μία περίπτωση μεταδόσεώς τους μέσῳ τῆς Θ. Κοινωνίας. Τό Μυστήριον τῆς Θείας Εὐχαριστίας ἀποτελεῖ Μυστήριον ζωῆς καί ἀφθαρσίας, γιά τούς Ὀρθόδοξους Χριστιανούς καί ἡ μετά φόβου (σεβασμοῦ), πίστεως καί ἀγάπης συμμετοχή τους σέ αὐτό ἀποτελεῖ βεβαίωση τῆς ἀκράδαντης πίστεώς τους ὅτι ὁ Θεάνθρωπος εἶναι παρών στό Μυστήριο, ὡς Σωτῆρας καί χορηγός τῆς ζωῆς, ὡς νικητής τῆς φθορᾶς καί τοῦ θανάτου. Τό σῶμα καί τό αἷμα Του εἶναι αὐτό πού βρίσκεται στό Ποτήριο τῆς Θείας Κοινωνίας καί κάθε πιστός, κοινωνῶντας το, δέχεται, μέ τή συγκατάθεσή του, τη χάρη καί τήν εὐλογία τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, πρός ἴαση ψυχῆς καί σώματος. Μάλιστα, πολλοί πού βρίσκονται σέ ἐμπερίστατη κατάσταση, γιά ποικίλους λογους ὑγείας, προσφεύγουν στήν Ἐκκλησία, ἀκολουθῶντας τίς ὁδηγίες τῶν ἁγίων μας καί, μέσῳ νηστείας, ἀσκήσεως, προσευχῆς καί ἐξομολογήσεως συμμετέχουν, ἔνθερμα, στή Θ. Κοινωνία, αἰτούμενοι καί ἐλπίζοντες τή θεία καί θαυματουργική παρέμβαση γιά τήν θεραπεία τους. Αὐτό συμβαίνει, διότι ἔχουν τήν εὐλαβική πεποίθηση ὅτι ὁ ἄνθρωπος ἀποτελεῖ μιά ἑνιαία ψυχοσωματική ὀντότητα καί ὅτι ἡ ἐξυγίανση καί ἐνδυνάμωση τῆς ψυχῆς, μπορεῖ νά βοηθήσει καί στίς κατά καιρούς ἀδυναμίες τοῦ σώματος νά ἀντιμετωπίσει διάφορες ἀσθένειες μικρές ἤ μεγάλες.
Ἐπί τῶν ἀνωτέρῳ, ἕνας ἐκ τῶν πολλῶν Ἐπισκόπων πού ἐκφράστηκαν θετικά, ὁ Μητροπολίτης Μεσογαίας κ. Νικόλαος, ὁ ὁποῖος, μάλιστα, πρίν εἰσέλθει στόν Ἱερό Κλῆρο, ὑπηρετοῦσε ὡς ἐπιστήμονας τίς θετικές ἐπιστῆμες, σημειώνει: «Ἡ Ἐκκλησία, ποτέ δέν προβληματίστηκε μέ τή σύγχρονη λογική τῆς ἀσεβοῦς ἀμφισβήτησης, ἀλλά καθημερινά ζεῖ μέ τήν ἐμπειρία τῆς ἐπιβεβαίωσης ἑνός μεγάλου θαύματος. Εἶναι δυνατόν ἡ κοινωνία τοῦ Θεοῦ, νά γίνει αἰτία ἀσθένειας ἤ παραμικρῆς βλάβης; Εἶναι δυνατόν τό Σῶμα καί τό Αἷμα τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ μας, νά μολύνει τό σῶμα καί τό αἷμα μας; Εἶναι δυνατόν ἡ καθημερινή ἐμπειρία δυό χιλιάδων χρόνων, νά συντριβεῖ ἀπό τόν ὀρθολογισμό καί τήν ψυχρή ρηχότητα τῆς ἐποχῆς μας; Ἀπό αἰῶνες μεταλαμβάνουν οἱ πιστοί, ὑγιεῖς καί ἀσθενεῖς, ἀπό τό ἴδιο Ἅγιο Ποτήριον καί ἀπό τήν ἴδια Ἁγία Λαβίδα, πού ποτέ δέν πλένουμε, πού ποτέ δέν ἀπολυμαίνουμε καί ποτέ δέν παρατηρήθηκε κάτι. Οἱ ἱερεῖς τῶν νοσηλευτικῶν ἱδρυμάτων, ἀκόμη καί τῶν λοιμωδῶν, μεταλαμβάνουν τούς πιστούς καί μέ εὐλάβεια καταλύουν τή Θεία Κοινωνία καί μακροζωούν. Ἡ Θεία Κοινωνία εἶναι ὅ,τι ἱερότερο ἔχουμε, ὡς Ἐκκλησία καί ἄνθρωποι, τό μεγαλύτερο φάρμακο ψυχῆς καί σώματος. Αὐτό ἀποτελεῖ διδασκαλία καί ἐμπειρία τῆς Ἐκκλησίας μας... Δυστυχῶς, τό μεγάλο πρόβλημα δέν εἶναι ὁ ἰός τῆς γρίπης -ὅπως διατείνονται τά ΜΜΕ- οὔτε ὁ ἰός τοῦ παγκόσμιου πανικοῦ -ὅπως ὑποστηρίζουν οἱ ἰατρικοί σύλλογοι- ἀλλά ὁ ἰός τῆς ἀσεβείας καί τό μικρόβιο τῆς ὀλιγοπιστίας».
Γιά τούς πιστούς, ἡ Θ. Κοινωνία εἶναι τό Σῶμα καί τό Αἷμα τοῦ Χριστοῦ.
Ἑπομένως, δέν μπορεῖ ὁ Χριστός νά μεταδίδει ἀσθένειες. Ἔχουν καταγραφεῖ πάμπολλα περιστατικά ἱερέων, πού ἐπί χρόνια μετέδιδαν τήν θεία Κοινωνία σέ ἀσθενεῖς, μέ λοιμώδεις ἀσθένειες πιό βαριές καί πιό μεταδοτικές ἀπό τόν κοροναϊό, καταλύνοντας, στή συνέχεια ό, τί ἀπέμενε στό Ἅγιο Ποτήριο καί δέν ἔπαθαν ποτέ τίποτε. Ἐνδεικτικό παράδειγμα πίστεως καί ἀφοβίας, ἐπίσης, πού ἀφορᾶ στή μή μετάδοση ἀσθενειῶν ἀπό τή συμμετοχή τῶν πιστῶν στό Ἅγιο Ποτήριο, ἀποτελεῖ ὁ ἀείμνηστος ἱερέας Χρύσανθος Κατσουλογιαννάκης, πού κοινωνοῦσε διαρκῶς τούς λεπρούς στό νησάκι Σπιναλόγκα τῆς Κρήτης, ἐπί (15) ἔτη καί ὁ ὁποῖος ποτέ δέν κόλλησε αὐτήν τήν μεταδοτική ἀσθένεια, ἀπό τήν κατάλυση πού ἔκανε στό τέλος τῆς Ἀκολουθίας.
Οἱ ὑποψίες ἤ φοβίες, πού ἐκφράζονται ἀπό ὁρισμένους, σχετικά μέ τήν πιθανότητα μεταδόσεως λοιμώξεων, μέσῳ τῆς Θ. Κοινωνίας, δείχνει ὀλιγοπιστία καί ἔλλειψη ἀγάπης πρός τόν Χριστό. Γί΄ αὐτούς πού πιστεύουν, ὁ Θεός εἶναι πάνω καί ἀπό τόν κορονοϊό. Ὁ Χριστός νίκησε τήν ἁμαρτία, νίκησε τήν ἀνθρώπινη κακία, νίκησε τόν θάνατο, καί δέν μπορεῖ νά νικήσει τόν κοροναϊό; Αὐτό εἶναι κατεξοχήν θέμα πίστεως. Οἱ πιστοί βλέπουν στή Θεία Κοινωνία τόν Χριστόν ἐσταυρωμένον καί ἀναστημένον, ὡς «Θεοῦ δύναμιν καί Θεοῦ σοφίαν». Αὐτοί πού δέν πιστεύουν, βλέπουν τή συμμετοχή στή Θεία Λειτουργία, δηλαδή τόν Ἐκκλησιασμό, σάν μία θεατρική παράσταση πρός παρακολούθηση καί τή Θεία Κοινωνία, ὡς πηγή μικροβίων. Πόσα ὅμως περιστατικά μετάδοσης ἀσθενειῶν ἀπό τήν θεία Κοινωνία ἔχουμε;
Ὑπενθυμίζουμε τίς ἐπίσημες θέσεις τῆς Ἐκκλησίας μας, τίς ὁποῖες εἶναι ἀνάγκη νά ἔχουν ὑπόψη ὅλοι οἱ ἐμπλεκόμενοι στό θέμα τῆς συμμετοχῆς στή Θ. Εὐχαριστία:
Τόν Ἀπρίλιο τοῦ 2020, ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου μελέτησε διεξοδικά, μεταξύ ἄλλων, τά δεδομένα του ἰοῦ Covid-19 (κορονοϊοῦ), μέ αἴσθημα δέ ποιμαντικῆς εὐθύνης, ἐπεσήμανε τά ἑξῆς ὡς πρός τή συμμετοχή τῶν πιστῶν στή Θ. Κοινωνία: «Ἡ Μεγάλη τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία, γνωρίζει ἐμπειρικῶς μέσα ἀπό τή δισχιλιετῆ πορεία της, ὅτι ἡ Θεία Κοινωνία εἶναι "ἀντίδοτον τοῦ μή ἀποθανεῖν" καί ἐμμένει στή μέχρι τώρα Ὀρθόδοξη διδασκαλία περί τῆς Θείας Μεταλήψεως».
Τόν Μάρτιο τοῦ 2020, ἐπίσης, συνεδρίασε ἡ Διαρκής Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, μέ ἀντικείμενο τό ζήτημα τοῦ Κοροναϊοῦ καί ἀποφάσισε, μεταξύ ἄλλων, τά παρακάτω: «Γιά τά μέλη τῆς Ἐκκλησίας, ἡ προσέλευση στήν Θεία Εὐχαριστία καί ἡ κοινωνία ἀπό τό Κοινό Ποτήριο τῆς Ζωῆς, ἀσφαλῶς καί δέν μπορεῖ νά γίνει αἰτία μετάδοσης ἀσθενειῶν, γιατί οἱ πιστοί ὅλων τῶν ἐποχῶν, γνωρίζουν ὅτι ἡ προσέλευση στή Θεία Κοινωνία, ἀκόμη καί ἐν,ἕν μέσῳ πανδημίας, συνιστᾶ ἄφ᾿ ἑνός μιά ἔμπρακτη κατάφαση αὐτοπαράδοσης στόν Ζῶντα Θεό, καί ἄφ᾿ ἑτέρου τρανή φανέρωση ἀγάπης, ἡ ὁποία κατανικᾶ κάθε ἀνθρώπινο καί ἴσως δικαιολογημένο φόβο: "φόβος δέν ὑπάρχει στήν ἀγάπη, ἀλλά ἡ τέλεια ἀγάπη διώχνει τόν φόβο" (Ἀ΄ Iωάν. 4, 18). Τά μέλη τῆς Ἐκκλησίας γνωρίζουν ὅτι ἡ κοινωνία, δηλαδή ἡ σχέση, εἶναι καρπός ἀγάπης καί ἄθλημα ἐλευθερίας, ἀκριβῶς, γιατί ἀγνοεῖ τήν καχυποψία, τίς ἐπιφυλάξεις, τούς φόβους».


Τόν Μάϊο τοῦ 2020, ἀκόμη, συνῆλθε ἡ Ἱερά Ἐπαρχιακή Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας Κρήτης καί ἐξέδωσε τήν ἀκόλουθη ἀνακοίνωση: «Μέ ἀφορμή τή συζήτηση πού, ὡς μή ὄφειλε, ἔχει προκύψει, ἀλλά καί ἐξαιτίας τοῦ διαδικτυακοῦ δημοσίου διαλόγου καί τῶν διαφόρων τοποθετήσεων καί ἀπόψεων, ἀναφορικά πρός τό Μυστήριο τῶν Μυστηρίων, τή Θεία Εὐχαριστία καί τή Θεία Μετάληψη τοῦ Σώματος καί τοῦ Αἵματος τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, μέ βαθειά συναίσθηση ποιμαντικῆς εὐθύνης, ἀνακοινώνει ὁμόφωνα, καί πρός κάθε κατεύθυνση, ὅτι τό Πανίερο Μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας εἶναι ἀδιαπραγμάτευτο, ἡ δέ Ἐκκλησιαστική ἐμπειρία μαρτυρεῖ ὅτι ὁ καθιερωμένος σήμερα, καί ἐπί σειρά αἰώνων, τρόπος τῆς μετάδοσης τοῦ Παναγίου Σώματος καί τοῦ Τιμίου Αἵματος τοῦ Χριστοῦ μας στούς πιστούς, δέν ἀποτελεῖ αἰτία ἀσθένειας, γί᾽ αὐτό καί δέν τίθεται σέ καμία συζήτηση ἤ διάλογο. Ἡ Ἐκκλησία τῆς Κρήτης, μακριά ἀπό φανατισμούς, ἀφορισμούς καί ἐπικίνδυνους πειραματισμούς, διατυπώνει, γιά μιά ἀκόμη φορά, τήν ἀνάγκη νά δυναμώσουμε τήν πίστη μας στόν Τριαδικό Ἀληθινό Θεό, νά παραμείνουμε σταθεροί μέ ἀταλάντευτη καί κραταιή προσήλωση στά ὅρια, «ἅ ἔθεντο οἱ Πατέρες ἡμῶν» καί νά στηριχθοῦμε ἀμετακίνητοι στήν Πίστη τῶν Ἁγίων, χωρίς ὑπερβολές καί φοβίες. Νά σεβασθοῦμε τό Μυστήριο τῶν Μυστηρίων καί νά μήν παρασυρθοῦμε ἀπό βιαστικές καί ἄστοχες φωνές, πού προκαλοῦν σύγχυση καί θόρυβο. Ἄλλωστε, ἡ ἐλεύθερη προσέλευση στό Ἱερό Μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας ἔχει ὡς προϋπόθεση, μεταξύ ἄλλων, τήν ἀληθινή καί γνήσια πίστη τοῦ ἀνθρώπου, χωρίς «δεύτερες σκέψεις» καί ἀμφιβολίες, προκειμένου ἡ Κοινωνία του μέ τό Πανάγιο Σῶμα καί τό Τίμιο Αἷμα τοῦ Κυρίου μας, νά ἐκπηγάζει «ἄφεσιν ἁμαρτιῶν καί ζωήν αἰώνιον».


Μέ βάση ὅλα τά παραπάνω, θά θέλαμε νά παρακαλέσουμε, συναδελφικά, τόν Δ/ντή τῆς Πρωτοβάθμιας ἀλλά καί τούς ἐνδιαφερόμενους (ἐκπαιδευτικούς καί γονεῖς) νά δείξουν πραότητα, ἐπιείκεια, ἀνεξιθρησκία, καί φιλαλληλία καί νά ἀφήσουν ἕνα θέμα πίστεως νά λύνεται, ἐν ἐλευθερίᾳ, ἀπό τούς πιστούς, μέ ἀφετηρία τή συνείδησή τους. Ἀκόμη καί ἄν ἐμεῖς εἴμαστε διαφορετικοί ὡς πρός τά πιστεύω μας, ἄς δείξουμε σεβασμό καί ἀνεκτικότητα στήν πίστη τῶν ἄλλων, ὡς βαπτισμένων Χριστιανῶν, πού, μέσῳ τῆς συμμετοχῆς τους στή Θ. Εὐχαριστία, θέλουν νά ἀκουμποῦν στή μακρόχρονη ἐκκλησιαστική παράδοση.

Γιά τό Δ.Σ τῆς ΠΕΘ

2 σχόλια:

  1. Ρωτήστε εμένα να σας πω που τα τελευταία 2 έτη (όπως ακριβώς πάντα) με αξιώνει ο Κύριος και μεταλαμβάνω τακτικά των Αχράντων Μυστηρίων, του Αγιου Του Σώματος και του Τιμίου Του αίματος.
    Και είμαι εδώ και σας γράφω με αγάπη. Δεν θέλουμε καμία απόδειξη για τον Κύριο και Θεό μας. Την πηγή της Ζωής.
    Καλύτερα είναι να μην μιλάμε καθόλου. Είναι παραδοχή έμμεση ότι συζητάμε και διαπραγματευόμαστε τα θεμέλια της πίστης μας.
    Θέλω να πω την αλήθεια. Με όλο τον σεβασμό, δεν διάβασα το άρθρο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ο ΜΟΝΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΝΑΞΙΩΣ ΚΟΙΝΩΝΕΙΝ ΠΙΣΤΕΥΩ ΑΠΟ ΠΟΛΛΟΥΣ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΚΑΝΤΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΜΑΣ.