Ὅταν ὁ Θεόδωρος Κολοκοτρώνης κατηγορήθηκε γιὰ ἐσχάτη προδοσία
Στὶς 20 Μαρτίου τοῦ 1834 ὁ Θεόδωρος Κολοκοτρώνης καὶ ὁ Δημήτριος Πλαπούτας παραπέμπονται σὲ δίκη μὲ τὶς κατηγορίες τῆς συνωμοσίας καὶ τῆς ἐσχάτης προδοσίας.Ἡ δίκη τῶν Θεοδώρου Κολοκοτρώνη καὶ Δημήτριου Πλαπούτα γιὰ συνωμοσία ἐναντίον τοῦ βασιλιᾶ Ὄθωνα ξεκίνησε στὶς 16 Ἀπριλίου. Ὁ «Γέρος τοῦ Μοριὰ» ἂν καὶ πρωτοστάτησε στὰ γεγονότα γιὰ τὴν ἐκλογὴ τοῦ Ὄθωνα, μὲ τὴν ἔλευση τοῦ τελευταίου το 1832, ἔγινε στόχος συκοφαντιῶν ἐκ μέρους τῶν πολιτικῶν του ἀντιπάλων. Ἡ βαυαρικὴ ἀντιβασιλεία δυσανασχετοῦσε ἔντονα ἐξαιτίας τῆς φιλοκαποδιστριακῆς καὶ φιλορωσικῆς του τοποθέτησης.
Ὁ Κολοκοτρώνης κατηγορήθηκε γιὰ ἐσχάτη προδοσία καὶ συνελήφθη μαζὶ... μὲ τοὺς Πλαπούτα, Τζαβέλα, Νικηταρὰ καὶ ἄλλους στρατιωτικοὺς μὲ τὴν κατηγορία ὅτι ἑτοίμαζαν συνωμοσία γιὰ τὴν ἀνατροπὴ τοῦ ἀνήλικου βασιλιᾶ. Ἤθελαν, λέει, νὰ ἀνατρέψουν τὸν ἀνήλικο Ὄθωνα, καὶ νὰ ἐπιβάλουν τὴν δική τους καταστροφικὴ τάξη πραγμάτων.
Ἡ ποινὴ γιὰ τὸν Κολοκοτρώνη καὶ τὸν Πλαπούτα ἦταν θανατικὴ ἐκτέλεση στὴν λαιμητόμο, ἐντὸς 24 ὡρῶν. Στὸ ἄκουσμα τῆς ποινῆς τὸ ἀκροατήριο ἔμεινε ἄναυδο.
Ἡ ἀπόφαση προκάλεσε μεγάλο σάλο. Λίγες ὧρες ἀργότερα ἡ βαυαρικὴ ἀντιβασιλεία ὑποχρεώθηκε νὰ μετατρέψει τὴν ποινὴ σὲ κάθειρξη. Μὲ τὴν ἐνηλικίωσή του ὁ Ὄθων ἔδωσε χάρη.
Στὸ μεταξύ, ὁ Κολοκοτρώνης εἶχε περάσει στὶς φυλακὲς μεταχείριση ποὺ δὲν τοῦ εἶχαν ἐπιφυλάξει οὔτε οἱ Ὀθωμανοὶ διῶκτες του. Ἔζησε γιὰ ἑφτὰ μῆνες στὰ μπουντρούμια τῶν μεσαιωνικῶν φυλακῶν στὸ Παλαμήδι καὶ τὴν Ἀκροναυπλία.
Τὸ σκοτεινὸ μπουντρούμι, ποὺ ἔχει ταυτιστεῖ στὴν συνείδησή μας ὡς φυλακὴ τοῦ Κολοκοτρώνη στὸ Παλαμήδι, φαίνεται πὼς δὲν ἦταν ὁ χῶρος ποὺ ἔμεινε ἔγκλειστος ὁ θρυλικὸς Γέρος τοῦ Μοριὰ μετὰ τὴν καταδίκη του σὲ θάνατο στὶς 26 Μαΐου 1834 ἀπὸ τὸ καθεστὼς τῆς Ἀντιβασιλείας τοῦ Ὄθωνα.
Ἡ φυλακὴ του ἦταν ὄντως στὸ Παλαμήδι, ὄχι ὅμως στὸν προμαχώνα τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέα. Ἦταν σὲ ἕνα μικρὸ ἰσόγειο κτίσμα μὲ παράθυρο καὶ μικρὴ αὐλὴ στὸν προμαχώνα τοῦ Μιλτιάδη.
Εἶναι ἀξιοσημείωτο ὅτι ὁ Θ. Κολοκοτρώνης στὰ ἀπομνημονεύματά του ἀναφέρεται συνοπτικὰ στὴν φυλάκισή του στὸ Παλαμήδι μετὰ τὴν καταδίκη του χωρὶς καμιὰ περιγραφὴ τῆς φυλακῆς.
«Μ’ ἔβαλαν ἔξι μῆνες μυστικὴ φυλακή, χωρὶς νὰ δῶ ἄνθρωπο ἐκτός τοῦ δεσμοφύλακα. Δὲν ἤξερα τί γίνεται γιὰ ἔξι μῆνες, οὔτε ποιὸς ζεῖ, οὔτε ποιὸς πέθανε, οὔτε ποιὸν [ἄλλον] ἔχουν στὴν φυλακή. Γιὰ τρεῖς μέρες δὲν ἤξερα πὼς ὑπάρχω, μοῦ φαινόταν σὰν ὄνειρο. Ρωτοῦσα τὸν ἑαυτό μου ἂν ἤμουν ἐγὼ ὁ ἴδιος ἢ ἄλλος κανένας. Δὲν ἤξερα γιατί μ’ ἔχουν κλεισμένο. Μὲ τὸν καιρό μοῦ πέρασε ἀπ’ τὸν νοῦ, πὼς ἴσως ἡ Κυβέρνηση, βλέποντας τὴν ὑπόληψη ποὺ ‘χε ὁ λαὸς πρὸς ἐμένα, μὲ φυλάκισε γιὰ νὰ μοῦ κόψει τὴν ἐπιρροή. Ποτὲ δὲν πίστεψα πὼς θὰ φτάσουν σὲ τέτοιο σημεῖο νὰ φτιάξουν ψευδομάρτυρες».
Από τα μεγαλύτερα καταντήματα να διώκονται στην ίδια την πατρίδα τους οι καλοί κληρικοί και οι εθνικοί ήρωες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλούμενος