Καλλιέργησε μακριά γενειάδα. Ἀφομοιώθηκε ἀπό τήν πορεία ἑνός ἀσκητῆ καί περιμένει πῶς καί πῶς νά ἑρμηνεύσει τόν Αγιο Νεκτάριο, τόν πολιοῦχο τῆς Αἴγινας. Ἡ ἀντίστροφη μέτρηση ἄρχισε γιά τή συνεργασία του μέ μεγάλη ἀμερικανική παραγωγή, μέ θέμα τόν βίο καί τήν ἀκλόνητη πίστη τοῦ Ἁγίου. Αλλωστε μέ τίς τελευταῖες τοποθετήσεις του κατοχύρωσε δημοσίως τό θρησκευτικό του ἀποτύπωμα.
Ἀγνώριστος λοιπόν ὁ Αρης Σερβετάλης; Κι ὅμως. Ἡ θρησκευτική του πίστη δέν προέκυψε ἀπό τήν καραντίνα, ἀπό τόν φόβο του μπροστά στόν ὕπουλο ἐχθρό ὀνόματι COVID-19. Ὁ Αρης εἶναι πιστός χριστιανός ἀπό τό 2003. Ὡς ἀποτέλεσμα ἐσωτερικῶν διεργασιῶν. Δέν μεταλλάχθηκε. Ἁπλῶς πορεύτηκε. Ἀπό τόν ὀρθολογισμό στή μεταφυσική. Ἀπό τόν ὑλισμό στόν πνευματισμό. Συμφωνεῖς - διαφωνεῖς, πρέπει νά τό σεβαστεῖς... Οσο γιά τήν καλλιτεχνική του πορεία, ἐδῶ νά δεῖς ἀνεξίτηλα ἀποτυπώματα. Οπως στήν ἀθόρυβη καί ὑποτιμημένη κομεντί «Μικρό ἔγκλημα». Καλύτερος δέν γίνεται. Οπως ἡ συνεργασία του μέ τόν Δημήτρη Παπαϊωάννου στήν πολύκροτη θεατρο-χορευτική παράσταση «2». Οπως στίς «Αλπεις» τοῦ Γιώργου Λάνθιμου. Καί ὅπως σέ πολλές θεατρικές παραστάσεις, ἀλλά καί σέ τηλεοπτικές σειρές. Ἄς ποῦμε «S1ngles», ἄς ποῦμε «Εἶσαι τό ταίρι μου». Οπως θά διαπιστώσετε, ὅμως, οἱ πνευματικές του ἀνησυχίες καί οἱ φιλοσοφικές του ἀναζητήσεις φαντάζουν πρωτόγνωρες, ἰδιαιτέρως γιά ὅλους τούς φερόμενους ὡς celebrities.
- Κάθε πιστός πρέπει ἀπαραιτήτως νά ἐπισκέπτεται τήν ἐκκλησία; Δέν μπορεῖ μόνος του νά ἐπικοινωνήσει μέ τά θεῖα;
«Εἴμαστε ἑτερόφωτοι καί ὄχι αὐτόφωτοι. Εἴμαστε συμμέτοχοι στό μυστήριο τῆς λειτουργίας τῆς ἐκκλησίας...
Μέ τόν τρόπο αὐτό καλλιεργεῖται ἡ προσωπική σχέση μέ τόν Θεό. Ἰεροκρυφίως».
Μέ τόν τρόπο αὐτό καλλιεργεῖται ἡ προσωπική σχέση μέ τόν Θεό. Ἰεροκρυφίως».
- Δέν συμφωνεῖς πώς τελικά ὅλοι κρινόμαστε ἀπό τίς πράξεις καί ὄχι τά λόγια μας;
«Φυσικά καί οἱ πράξεις εἶναι αὐτές πού μένουν καί ὄχι τά λόγια. Καί πολλές φορές ἄλλα λέμε καί ἄλλα κάνουμε ὅταν ἔρθει ἡ στιγμή. Ἁπλά μιά κατάκτηση προσωρινή θά ἦταν νά ἀναγνωρίζουμε τήν ἀδυναμία μας, νά τήν ὁμολογοῦμε στόν ἑαυτό μας. Νά λέμε πώς κάνω αὐτό ἤ τό ἄλλο ἀπό ἀδυναμία γιατί δέν μπορῶ τή δεδομένη στιγμή νά κάνω κάτι ἄλλο. Διότι εἶναι διαφορετικό τήν ἀδυναμία νά τήν ὀνομάζω ἀρετή μέ σκοπό νά ἀποκρύψω τήν ἀλήθεια ἀκόμα καί ἀπό τόν ἴδιο μου τὸν ἑαυτό».
- Ἐγώ δέν πιστεύω.
«Εἴτε πιστεύουμε εἴτε δέν πιστεύουμε, ὁ Θεός ὑπάρχει καί νοιάζεται γιά ἐμᾶς. Καί μᾶς κρίνει μέ τά δικά του κριτήρια. Κάποιος, γιά παράδειγμα, πού δέν πιστεύει μπορεῖ νά εἶναι πιό οὐσιαστικός στήν καθημερινότητά του καί πιό κοντά ἀπό κάποιον πού πιστεύει τυπολατρικά καί ἀφυδατωμένα».
- Διάβασα καί τίς ἀντιρρήσεις σου γιά τή μετάληψη καί τή Θεία Κοινωνία. Μά δέν εἶναι ἄκρως ἐπικίνδυνο ἀπό τό ἴδιο κουτάλι νά λαμβάνουν κοινωνία ὅλοι οἱ πιστοί σέ μιά ἐκκλησία;
«Κατά τήν ἄποψή μου, μέ τή Θεία Κοινωνία δέν μεταδίδεται καμία ἀρρώστια. Αὐτό ἔχει διαπιστωθεῖ ἱστορικά. Κανείς δέν μολύνθηκε οὔτε ἀπό Εμπολα, οὔτε ἀπό AIDS, οὔτε ἀπό λέπρα. Ἡ κοινωνία εἶναι τό Σῶμα καί τό Αἷμα τοῦ Χριστοῦ. Εἶναι κοινωνία μέ τήν πηγή τῆς ζωῆς, πῶς εἶναι δυνατόν νά μεταδοθεῖ θάνατος καί ἀρρώστια; Ἄν συνέβαινε κάτι τέτοιο ὁ Θεός θά ἀναιροῦσε τὸν ἑαυτό του».
- Μά ἡ ἐπιστήμη πού λειτουργεῖ καί ἐξελίσσεται βάσει πειραμάτων καί δεδομένων ἔχει προχωρήσει καί μέ τίς κατακτήσεις καί τίς ἐπιτυχίες της ἔχουν εὐεργετηθεῖ δισεκατομμύρια ἀνθρώπινα πλάσματα, μέ ἀποτέλεσμα τήν ἄνοδο τοῦ προσδόκιμου ζωῆς κάθε ἀνθρώπου.
«Δέν ἀναιρῶ τήν ἐπιστήμη. Διαπιστώνω ὅμως ὅτι μπορεῖ νά φτάσει μέχρι ἑνός σημείου. Δέν μπορεῖ νά ἐξηγήσει τά πάντα. Πιστεύω ὅτι ἡ ἐπιστήμη εἶναι ἕνα ἀνθρώπινο ἐπίτευγμα. Καί ὁ ἄνθρωπος εἶναι δημιούργημα τοῦ Θεοῦ. Πῶς λοιπόν μπορεῖ ὁ Δημιουργός νά εἶναι ἀποκομμένος ἀπό τά ἐνεργήματα τῆς δημιουργίας του;».
- Τί ἐννοεῖς; Οτι ὅλες αὐτές οἱ ἐπιστημονικές κατακτήσεις συμβαίνουν μέ τήν ἐπιφοίτηση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος;
«Τίποτα δέν εἶναι πραγματικά δικό μας. Ἐννοῶ πώς ναί μέν μπορεῖ νά ἔχουμε καταφέρει πολλές ἐπιστημονικές κατακτήσεις, νά ἔχουμε κάνει τό καλύτερο, ἀλλά ἄν δέν ὑπῆρχε θεία παρέμβαση τίποτα δέν θά εἶχε εὐοδωθεῖ. Ἐπίσης, ὑπάρχει καί ὁ ἄνθρωπος πού συνειδητά ἀποκόπτει τή σχέση του μέ τόν Θεό καί πορεύεται μέ τίς δικές του δυνάμεις. Ισως φτάσουμε σέ σημεῖο πού τά δέντρα θά τά βλέπουμε μέσα σὲ μουσεῖα σάν ἐκθέματα πλέον ἑνός πολιτισμοῦ πού κάηκε».
- Ἄν εἶναι ἔτσι καί ἄν ὅλα προέρχονται ὡς θεῖα δῶρα μιᾶς ἀνώτερης δύναμης, τότε γιατί ὁ Θεός δέν βάζει φραγῆ σέ ὅλες αὐτές τίς δυστυχίες πού βασανίζουν τούς ἀνθρώπους;
«Δέν μπορῶ νά κατανοήσω πολλά πράγματα. Χρειαζόμαστε ἐξωτερικά ἐρεθίσματα γιά νά ἀφυπνιστοῦμε ἴσως. Ἐπίσης, ὁ Θεός δέν παρεμβαίνει στήν ἐλεύθερη βούληση τοῦ ἀνθρώπου. Ἀντιθέτως, τή σέβεται. Πρᾶγμα πού δέν κάνουμε ἐμεῖς. Τό μεγαλειῶδες εἶναι ὅτι ὁ Θεός δημιούργησε ἕνα πλάσμα τόσο ἐλεύθερο πού ἔχει τή δυνατότητα νά ἀναιρέσει τόν ἴδιο του τόν Δημιουργό. Ἡ ἁμαρτία φέρνει θάνατο καί ὁ Θεός Ἀνάσταση».
- Ὁ ἐγκλεισμός στήν περίοδο τῆς καραντίνας πόσο σέ ἐπηρέασε;
«Ετσι κι ἀλλιῶς, στό ἐπάγγελμα τοῦ ἠθοποιοῦ ὁ ἐγκλεισμός εἶναι μιά οἰκεία συνθήκη. Ἄς ποῦμε ὅταν μπαίνεις νά κάνεις πολύωρες πρόβες, αἰσθάνεσαι ἔγκλειστος καί ἀπομονωμένος ἀπό τόν ὑπόλοιπο κόσμο. Ἀλλά πρέπει νά σοῦ πῶ ὅτι ὁ ἐγκλεισμός εἶναι κομμάτι τοῦ χαρακτῆρα μου. Εἶμαι συμφιλιωμένος μέ τόν ἐγκλεισμό-ἀπομόνωση. Δέν ἔχω πρόβλημα. Τό πρόβλημα πού ἀντιμετώπισα στή διάρκεια τῆς καραντίνας εἶχε νά κάνει μέ τίς ἀπαγορεύσεις».
- Μά ἐγώ ἔβγαινα καί περπατοῦσα ἀπό τήν πρώτη μέρα.
«Ναί, μποροῦσες νά τό κάνεις γιά συγκεκριμένο χρονικό διάστημα καί ἀφοῦ προηγουμένως εἶχες πάρει ἄδεια. Ηταν ἀπαγορευμένο νά περπατήσεις στό βουνό ἤ νά κολυμπήσεις στή θάλασσα, γιά παράδειγμα. Μποροῦσες νά πᾶς στό σούπερ μάρκετ, ἀλλά ὄχι στήν ἐκκλησία. Κατά τήν προσωπική μου ἄποψη, ὑπῆρξε μιά ὑπερβολή στήν ἀντιμετώπιση χωρίς καμία διάκριση».
ΦΟΒΟΣ ΚΑΙ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗ
- Φαντάζομαι πώς σκέφτηκες ὅτι ἡ ὑπερβολή τῶν ἀπαγορευτικῶν μέτρων εἶχε νά κάνει μέ ἐκεῖνες τίς ὁμάδες πού ὅλα τα ἐκλαμβάνουν σάν χαβαλέ καί σάν σχεδιασμούς συνωμοτικῶν κύκλων.
«Αἰσθάνθηκα πώς ὁ φόβος χρησιμοποιήθηκε σέ τέτοιο βαθμό πού κατάφερε νά περιορίσει καί νά χειραγωγήσει τή μᾶζα πολύ καλά. Αὐτό εἶναι ἀνησυχητικό. Ομως δέν εἴμαστε μᾶζα. Εἴμαστε πρόσωπα, ἄνθρωποι ἱκανοί νά προστατεύσουμε τοὺς ἑαυτούς μας καί τους γύρω μας».
- Σέ παλιότερη συνέντευξή σου εἶχες τοποθετηθεῖ γιά τήν ἀποκέντρωση. Ἐσύ γιατί δέν ἐγκαταλείπεις τήν Ἀθήνα;
«Ισως γιατί δέν εἶμαι ἕτοιμος. Ισως διότι ἀναγνωρίζω πώς ἐπιλέγοντας κάτι τέτοιο θά σηματοδοτοῦσε ἕνα ὁλικό ξεκίνημα χωρίς κάποιες προϋποθέσεις. Δυστυχῶς δέν ὑπάρχουν οἱ δομές ὥστε νά βρεῖς μιά ἐργασία στήν περιφέρεια. Παλαιότερα τά ΔΗΠΕΘΕ ἔδιναν τή δυνατότητα σέ καλλιτέχνες νά ἐργαστοῦν στήν περιφέρεια. Τώρα φαντάζει δύσκολο. Σίγουρα ὅμως ἄν ἀναβαθμίζονταν θά ἔδιναν μιά νέα πνοή καί στήν περιοχή, ἀλλά καί στούς καλλιτέχνες».
- Εχεις ἀναφερθεῖ συχνά στήν ἀγάπη πού τρέφεις πρός τή Φύση.
«Ἡ Φύση λείπει σέ ἕναν ἄνθρωπο πού ζεῖ στά ἀστικά κέντρα. Δυστυχῶς ζοῦμε ἀπομακρυσμένοι ἀπό τό χῶμα, τούς καρπούς, τά ζῶα, τά δέντρα. Χάνοντας μέ αὐτό τόν τρόπο τήν ἁπλότητα πού σοῦ διδάσκει. Τήν ὑπομονή καί τήν ταπείνωση».
- Ἡ Φύση ὅμως δέν ὑπακούει σέ κανένα κανόνα ἠθικῆς.
«Ἡ Φύση ἔχει τούς δικούς της νόμους. Τά ζῶα κυριαρχοῦνται ἀπό τό ἔνστικτό τους καί ὁ ἄνθρωπος εἶναι πλάσμα ἔλλογο μέ προδιαγραφές οὐράνιες. Ὁ Ανθρωπος εἶναι ἱκανός γιά τό καλύτερο, ἀλλά καί γιά τό χειρότερο. Οπως μας θολώνει ἕνα πάθος, ὅπως εἶναι ἡ ἐξουσία ἤ τό χρῆμα, καί εἴμαστε ἱκανοί νά ἰσοπεδώσουμε τά πάντα γύρω μας γιά νά τό ἱκανοποιήσουμε, ἄλλο τόσο εἴμαστε εὐλογημένοι νά ἀναπτύξουμε μιά ἀρετή μας πού θά ἀναβαθμίσει τὸν ἑαυτό μας καί τούς κοντινούς μας ἀνθρώπους. Τό μεγαλειῶδες εἶναι ὅτι εἶσαι ἐλεύθερος νά ἐπιλέξεις ποιό ἀπό τά δύο θά τροφοδοτήσεις. Καί φυσικά ἀναλαμβάνεις καί τήν εὐθύνη τῆς ἐπιλογῆς».
- Ἐξ ὅσων γνωρίζω, πρόκειται νά παίξεις, ὡς πρωταγωνιστής, στήν ταινία «Man of God» («Ανθρωπος τοῦ Θεοῦ») γιά τή ζωή τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου, τοῦ πολιούχου τῆς Αἴγινας.
«Ναί, θά συμμετέχω στήν ταινία. Ἡ ἱστορία ξεκινᾶ ἀπό τή στιγμή πού ἐκδιώχθηκε ἀπό τήν Αἴγυπτο μέ ψευδεῖς κατηγορίες καί ἐπιστρέφει στήν Ἑλλάδα. Τά γυρίσματα ἦταν προγραμματισμένα γιά τόν Μάρτιο, ἀλλά ἡ ἡμερομηνία μετατέθηκε γιά τά μέσα του Ἰουνίου».
- Μέ τή σκηνοθεσία τῆς Γελένα Πόποβιτς ἀπό τή Σερβία.
«Ετσι ἀκριβῶς. Τά γυρίσματα θά γίνουν στήν Ἀθήνα καί τήν Αἴγινα. Εἶναι μιά ἑλληνοαμερικανική παραγωγή».
- Μέ τόν ἐγκλεισμό, λένε, προκλήθηκε ἐνδοοικογενειακή βία, μέ ἀποτέλεσμα πολλά ζευγάρια νά καταλήξουν σέ ὁριστικό χωρισμό καί σέ διαζύγιο.
«Κάθε ἀνθρώπινη σχέση χρειάζεται δουλειά. Πολλή δουλειά. Βασικός παράγοντας ἀποξένωσης εἶναι ὅτι πολλές φορές κρυβόμαστε ἀπό τὸν ἑαυτό μας. Συσσωρεύονται πολλά πράγματα, μέ ἀποτέλεσμα, κατά τή διάρκεια τοῦ ἐγκλεισμοῦ, νά βγαίνουν στήν ἐπιφάνεια καί νά ἀποκαλύπτονται».
- Ἀντέχει ὁ ἄνθρωπος νά μένει σταθερός στήν ἴδια σχέση; Μπὰς καί τελικά αἰσθάνεται ἐγκλωβισμένος, σέ χειρότερη κατάσταση ἀπό τόν ἐγκλεισμό στή διάρκεια τῆς καραντίνας;
«Ὁ ἄνθρωπος πού διαρκῶς ἀλλάζει παρτενέρ εἶναι ἀνίκανος νά μπεῖ καί νά κοιτάξει βαθιά τὸν ἑαυτό του. Ὁ ἄλλος καθρεφτίζει τὸν ἑαυτό του. Ἀλλάζουμε παρτενέρ ὅπως ἀλλάζουμε ροῦχα. Καλύτερα ροῦχα. Ἀναγκαστικά ὅμως πρέπει νά ἀντιμετωπίσεις τὸν ἑαυτό σου. Οταν ἀλλάζεις σχέσεις δέν ἀποκαλύπτεσαι. Ζεῖς καί μονίμως ἀναζητᾶς μιά νέα σχέση γιά νά γευτεῖς τήν κάψα τῆς πρώτης περιόδου. Ετσι ἀναμασᾶς καί διαρκῶς ἀνακυκλώνεις τά ἴδια. Ἀνεξάρτητα ἀπό τήν ποσότητα τῶν σχέσεων πού ἔχεις κάνει. Αὐτά ἔχουν εἰπωθεῖ πρίν ἀπό 2000 χρόνια. Δέν θέλουμε νά παραδεχτοῦμε πώς φταῖμε ἐμεῖς. Τό προπατορικό ἁμάρτημα διαιωνίζεται. Δέν βάζουμε τὸν ἑαυτό μας νά δεῖ ποῦ ἔχει φταίξει. Δέν λέμε τήν ἀλήθεια στόν ἑαυτό μας».
Τόν ἄκουγα καί εἶχα τήν αἴσθηση πώς κάποια ἀόρατη φωνή σκαλίζει τήν ψυχή μου. Πιστεύεις δέν πιστεύεις, ὁ «Αγιος Νεκτάριος» λέει ἀλήθειες. Οποιος δέν τίς παραδέχεται εἶναι καταδικασμένος σέ ασυμφιλίωτη μάχη μέ τὸν ἑαυτό του!
Εύχομαι όλες οι προσδοκίες του να ευοδωθούν,καί νά εχει πάντα επιτυχίες...!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήθα μου άρεσε να επαιζε τώρα τον λαζαρο να έβλεπα το βάθος της πίστης του και της ερμηνείας του σε ενα ρόλο κόντρα σε αυτο που ειναι σήμερα
ΑπάντησηΔιαγραφή