11 Φεβ 2020

Τὸ Οὐκρανικὸ Αὐτοκέφαλο καταλύτης στὴν ἐπικείμενη «Ἕνωση τῶν Ἐκκλησιῶν»

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ 
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ
Ἐν Πειραιεῖ τὴ 10η Φεβρουαρίου 2020 
Ἔχει περάσει ἤδη ἕνας χρόνος ἀφότου ὁ πᾶν. Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος ἔδωσε τὴν θλιβερὴ καὶ ἄκυρη κατὰ τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες Αὐτοκεφαλία στὸ «Ἐκκλησιαστικὸ» μόρφωμα τῶν σχισματικῶν, ἀφορισμένων, ἀχειροτόνητων, αὐτοχειροτονημένων καὶ ἀμετανόητών του Κιέβου. Ὅσο περνάει ὁ καιρὸς ἀποκαλύπτεται ὅλο καὶ περισσότερο τὸ πραγματικὸ «πρόσωπο» αὐτοῦ του νέου μορφώματος, τὸ ὁποῖο διεκδικεῖ νὰ πάρει τὴ θέση τῆς κανονικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας, ὑπὸ τὸν κανονικὸ Μητροπολίτη κ. Ονούφριο, ποὺ εἶναι ἡ μόνη ἀναγνωρισμένη ἀπὸ ἕνδεκα Τοπικὲς Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες, ἐπὶ συνόλου δεκατεσσάρων. 
Έχουμε ἤδη ἀναφερθεῖ σὲ παλαιότερες ἀνακοινώσεις μας γύρω ἀπὸ τὸ ζήτημα αὐτό, ὅπου ἐκθέσαμε συνοπτικὰ τὶς κυριότερες παραμέτρους του καὶ τονίσαμε τὴν ἀντικανονικότητα τῆς χορηγήσεως τῆς ἐν λόγω Αὐτοκεφαλίας μὲ βάση τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες καὶ τὰ ὀλέθρια ἐπακόλουθά του μὲ κυριότερο τὴν δημιουργία σχίσματος πανορθοδόξων διαστάσεων. Ἐπὶ πλέον στὴν πολυθεματικὴ Ἡμερίδα ποὺ διοργάνωσε η Ιερα Μητρόπολις Πειραιώς σε συνεργασία μὲ την «Σύναξη γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία» καὶ την «Ἑστία Πατερικῶν Μελετῶν» τὸν περασμένο Μάϊο, (18.5.2019), στὸ Στάδιο Εἰρήνης καὶ Φιλίας μὲ γενικὸ θέμα «Ἡ Ὀρθοδοξία ἀπέναντι στὴ...
σύγχρονη ἄρνηση», ἕνα ἀπὸ τὰ θέματα τῆς Ἡμερίδος ἀφοροῦσε τὸ οὐκρανικὸ ζήτημα. Μνημονεύουμε ἀκόμη τὴν ἐξαίρετη ἐπιστολὴ τῶν τεσσάρων Μητροπολιτῶν Δρυϊνουπόλεως καὶ Κονίτσης κ. Ἀνδρέα, Πειραιῶς κ. Σεραφείμ, Κυθήρων κ. Σεραφεὶμ καὶ Αἰτωλοακαρνανίας κ. Κοσμᾶ, ἡ ὁποία ἀποδεικνύει μὲ ἀδιάσειστες ἱεροκανονικὲς καὶ ἱστορικὲς μαρτυρίες καὶ μὲ ἄριστα ἐπιχειρήματα, ὅτι τὸ ἐν λόγω Αὐτοκέφαλο εἶναι ἄκυρο, συντρίβοντας καὶ κονιορτοποιώντας κάθε ἀντίρρηση. 

Τονίσαμε ἀκόμη ὅτι μία σημαντικὴ παράμετρος τοῦ θέματος ἀποτελεῖ τὸ γεγονὸς ὅτι τὸ οὐκρανικὸ Αὐτοκέφαλο προωθήθηκε καὶ ἐπιβλήθηκε γιὰ νὰ ἐξυπηρετηθοῦν γεωπολιτικοὶ καὶ στρατηγικοὶ στόχοι τῶν δυτικῶν κυβερνήσεων καὶ ἰδιαίτερα τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν τῆς Ἀμερικῆς, ἡ ὁποία ἐπιδιώκει νὰ ἀποσπάσει ὁλοκληρωτικά, (πολιτικά, οἰκονομικὰ καὶ ἐκκλησιαστικά), τὴν Οὐκρανία ἀπὸ τὴν σφαίρα ἐπιρροῆς τῆς Ρωσίας, τῆς μεγάλης ἀντιπάλου της. Εἶναι ἄλλωστε εὐρέως γνωστὲς οἱ παρεμβάσεις τῆς ἀμερικανικῆς κυβέρνησης γιὰ τὴ χορήγηση τῆς Αὐτοκεφαλίας στις σχισματικὲς ὁμάδες τῆς πολύπαθης Οὐκρανίας. Εἶναι ἐπίσης γνωστὸ ὅτι ἠ νέα «Ἐκκλησία» τῆς Οὐκρανίας ἔχει στενὲς σχέσεις, μὲ σκληροὺς ἐθνικιστικοὺς κύκλους τῆς χώρας, οἱ ὁποῖοι ἐπιχειροῦν, νὰ τὴν προσδέσουν σὲ δυτικὰ συμφέροντα. 

Πέραν αὐτῶν ὅμως ἡ νέα «Ἐκκλησία» φαίνεται νὰ ἐξυπηρετεῖ καὶ ἕναν ἀκόμη στόχο, ἐξ’ ἴσου ὀλέθριο γιὰ τὴν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας. Ὅπως ἐκτιμοῦν ἔγκυροι μελετητές, μὲ βάση τὶς μέχρι σήμερα ἐκκλησιαστικὲς ἐξελίξεις, τὸ οὐκρανικὸ Αὐτοκέφαλο ἀποβλέπει στὴν προώθηση της «ἕνωσης τῶν Ἐκκλησιῶν», Παπισμοῦ καὶ Ὀρθοδοξίας. Σε μία πρώτη φάση ἐπιδιώκεται νὰ γίνει ἢ «ἕνωση» τῶν σχισματικῶν του Ἐπιφανίου μὲ τοὺς οὐνίτες τῆς Οὐκρανίας, ἔτσι ὥστε νὰ δημιουργηθεῖ μία ἑνιαία τοπικὴ «Ἐκκλησία», ποὺ θὰ περιλαμβάνει τοὺς οὐνίτες καὶ ὄσους ακολουθουν τὸν Ἐπιφάνιο. Σὲ μία ἑπόμενη φάση, θὰ ἐπιδιωχθεῖ, κατὰ πάσαν πιθανότητα, ἡ ἐνσωμάτωση ὅλων τῶν Ὀρθόδοξων Ἐκκλησιῶν, ποὺ ἀκολουθοῦν τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο μὲ ὅλες τὶς οὐνιτικὲς κατὰ τόπους «Ἐκκλησίες», οἱ ὁποῖες θὰ ὑπάγονται στὸ πρωτεῖο ἐξουσίας τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου. Καὶ τέλος σὲ μία τρίτη καὶ τελευταία φάση θὰ ἐπιδιωχθεῖ ἠ «ἕνωση» τῆς παγκόσμιας Ὀρθοδοξίας μὲ τὸν αἱρετικὸ Παπισμὸ μέσω ὅλων αὐτῶν τῶν ἐξουνιτισμένων ὑβριδικών «Ἐκκλησιῶν», ποὺ θὰ ἔχουν ἐν τῷ μεταξὺ δημιουργηθεῖ. Ὅλοι αὐτοί, («Ὀρθόδοξοι» καὶ Παπικοί), θὰ ὑπάγονται μέσω τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου στὸν Πάπα. Ὁ πρῶτος τὴ τάξει θὰ εἶναι ὁ Πάπας καὶ ἀμέσως μετὰ ἀπὸ αὐτὸν ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης. Ἡ ἕνωση τῆς παγκόσμιας Ὀρθοδοξίας μὲ τὸν αἱρετικὸ Παπισμὸ θὰ ἐπισημοποιηθεῖ μὲ τὴν θρυλούμενη «Οἰκουμενικὴ Σύνοδο» τοῦ 2025, μὲ τὴν συμπλήρωση 1700 ἐτῶν ἀπὸ τὴν πρώτη Οἰκουμενικὴ Σύνοδο, (325 μ.Χ.). Βεβαίως ποτὲ δὲν πρέπει νὰ ξεχνᾶμε, ὅτι ἡ προετοιμαζόμενη, (;;), φρικτὴ καὶ ὀλέθρια αὐτὴ «ἕνωση» προωθεῖται καὶ ἀπὸ διεθνεῖς πολιτικοὺς καὶ οἰκονομικοὺς ὀργανισμοὺς καὶ τὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση, πίσω ἀπὸ τοὺς ὁποίους κρύβονται σκοτεινὰ καὶ ὑπόγεια κέντρα τῆς Νέας Τάξεως Πραγμάτων καὶ τοῦ Διεθνοῦς Σιωνισμοῦ. 

Τὸ ὅτι τὰ πράγματα ὁδηγοῦνται πρὸς αὐτὴ τὴν κατεύθυνση, ἀποδεικνύεται ἀπὸ σειρά γεγονοτων τῶν δύο τελευταίων ἐτῶν. Κατ’ ἀρχὴν οἱ σχισματικοί του Ἐπιφανίου ἔχουν πολυ στενὲς σχέσεις καὶ ἐπαφὲς μὲ τοὺς οὐνίτες τῆς Οὐκρανίας. Ὁ ἴδιος ὂ «προκαθήμενος» Ἐπιφάνιος, κ. Σέργιος Ντουμένκο, ἀλλὰ καὶ οἱ περὶ αὐτόν «ἐπίσκοποι», ὄχι ἁπλὰ καλλιεργοῦν σχέσεις συνεργασίας, ἀλλὰ καὶ συμπροσεύχονται, σὰν νὰ εἶναι ἡ οὐνιτικὴ «Ἐκκλησία» Ὀρθόδοξη! Ὅπως πολὺ σωστὰ παρατηρεῖ νεώτερος ἐκκλησιαστικὸς ἐρευνητής: «Ὁ καλύτερος φίλος του Ἐπιφανίου εἶναι ὁ Οὐνίτης Ἀρχιεπίσκοπος Σβετσούκ. Ὅλο γλυκόλογα εἶναι… Μὴν ξεχνᾶμε ὅτι ὁ Πάπας εἶχε πεῖ ὅτι ‘ἡ Οὐκρανία εἶναι τὸ ἐργαστήριο τοῦ Οἰκουμενισμοῦ’! Ὁ σχεδιασμὸς προχωρεῖ μεθοδικά: Τὸ Φανάρι θέλει νὰ καταπιοῦμε ὡς Ὀρθόδοξοι τὴν κοινωνία μὲ τοὺς σχισματικούς. Νὰ καταπιοῦμε τὴν ἀνυπαρξία Ἀποστολικῆς Διαδοχῆς στὴν Ἀρχιερωσύνη. Σιγὰ-σιγὰ θὰ συνηθίσουμε τὸ πήγαινε-ἔλα μὲ τοὺς Οὐνίτες. Καὶ τελικά, τὸ βῆμα γιὰ νὰ βρεθοῦμε στὴν ἀγκαλιὰ τοῦ Πάπα ποὺ τόσο μᾶς ‘ἀγαπᾶ’, δὲν εἶναι καθόλου δύσκολο… Θὰ μᾶς ποῦν τότε: ‘Νά, καὶ οἱ Οὐνίτες τί ἔπαθαν, ποῦ ἀναγνωρίζουν τὸν Πάπα; Καὶ αὐτοὶ εἶναι σὰν Ὀρθόδοξοι. Ἔτσι, θὰ εἴμαστε καὶ ἐμεῖς… ὅλοι μαζὶ ἀγαπημένοι καὶ μονιασμένοι! Ποῦ εἶναι τὸ κακό;».[1] Ἄλλος ἐκκλησιαστικὸς ἐρευνητὴς προσθέτει: «Τώρα γίνεται τὸ πείραμα τῆς ἑνώσεως μεταξύ της αὐτοκέφαλης ἐκκλησίας τοῦ Ἐπιφανίου καὶ τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς τῶν Οὐνιτῶν. Σὲ αὐτὸ τὸ πείραμα ἐμπλέκεται τὸ Βατικανὸ καὶ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο. Τὸ Βατικανὸ κανόνισε μέσω τοῦ ‘Ποντιφικοῦ Συμβουλίου γιὰ τὴν Ἑνότητα τῶν Χριστιανών’ ραντεβοὺ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου τῶν οὐνιτῶν τῆς Οὐκρανίας μὲ τὸν Βαρθολομαῖο. Ἐκεῖ συμφώνησαν νὰ προχωρήσουν οἱ Οἰκουμενικὲς σχέσεις μεταξύ του Ἐπιφανίου καὶ τῶν Οὐνιτῶν στὴν Οὐκρανία….Στὴν πραγματικότητα, αὐτὴ εἶναι ἡ πολιτικὴ τοῦ Βατικανοῦ. Τὸ Βατικανὸ ἤθελε πάντοτε, ἀπὸ τότε ποὺ ἀνέπτυξε τὴν Οὐνία καὶ ἔχει πάντα σὰν στόχο νὰ κάνει τοὺς Ὀρθοδόξους Οὐνίτες. Νὰ διατηρήσουν δηλαδὴ τὴν παράδοσή τους, ἀλλὰ δογματικὰ νὰ ἀναγνωρίζουν τὸν Πάπα ὡς ἀρχηγὸ τῆς Ἐκκλησίας μὲ δικαίωμα νὰ δογματίζει. Ὁ Πάπας νὰ εἶναι ἀνώτατος νομοθέτης, ἀνώτατος διοικητὴς καὶ ἀνώτατος δικαστής».[2] 

Ἐπίσης δὲν εἶναι ἄνευ σημασίας, τὸ γεγονὸς ὅτι ὁ ἴδιος ὁ πᾶν. Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος μετέδωσε τὴν Θεία Κοινωνία στὸ Φανάρι, στὸν πρώην Πρόεδρο τῆς Οὐκρανίας κ. Π. Ποροσένκο. Μὲ τὴν πράξη τοῦ αὐτὴ θέλησε νὰ στείλει πρὸς κάθε κατεύθυνση ἕνα ἠχηρὸ μήνυμα καὶ ὅσοι τὸ κατάλαβαν, τὸ κατάλαβαν. Εἴδαμε ἀπὸ φωτογραφικὸ ὑλικὸ τὸν ἐν λόγω κρυφοπαπικὸ Πρόεδρο νὰ «κοινωνεῖ» καὶ ἀπὸ τὸν οὐνίτη «ἀρχιεπίσκοπο» τοῦ Κιέβου Σβιατοσλαβ! Ἂς προσθέσουμε ἐδῶ καὶ τὴ δήλωση τοῦ πᾶν. Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου σὲ γράμμα ποὺ ἔστειλε τὸν Ἰούνιο τοῦ 2019 στὴ θρονικὴ ἑορτὴ τοῦ Βατικανοῦ, στὴν ὁποία ἐπεσήμανε τὴν ἀνάγκη νὰ περατωθεῖ ὁ Διάλογος γιὰ τὸ θέμα τοῦ πρωτείου τοῦ ἐπισκόπου Ρώμης τὴν πρώτη χιλιετία μέχρι τὸν Νοέμβριο τοῦ 2020. 

Πρὸς τὴν ἴδια κατεύθυνση συνηγορεῖ καὶ ἡ ἀκόλουθη εἴδηση, τὴν ὁποία πληροφορηθήκαμε ἀπὸ τὴν ἀγωνιστικὴ ἰστοσελίδα «Οὐκρανικὸ- Μακεδονικό», ἡ ὁποία δημοσίευσε ἐκτενῆ ἀναφορὰ συμμετοχῆς της «αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας» τῆς Οὐκρανίας σὲ συμπροσευχή, τόσο μὲ οὐνίτες καὶ παπικούς, ὅσο καὶ μὲ ἑβραίους, δηλώνοντας τὸν πανθρησκειακὸ τῆς προσανατολισμό: «Ὁ ‘Ἐπίσκοπός’ της σχισματικῆς αὐτοκέφαλης ‘Ἐκκλησίας’ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου στὴν Οὐκρανία Αλεξανδρος Ντραμπίνκο, συμμετεῖχε σὲ ‘συμπροσευχὴ’ στὸ Κίεβο μὲ χαρακτηριστικὰ Πανθρησκείας. Ο Ἀλέξανδρος ἔγινε γνωστὸς στὴν Ἑλλάδα ἀπὸ τὸ γεγονός, ὅτι μετὰ τὴν ἀναγνώριση ποὺ ἔλαβε ἡ ‘Ἐκκλησία’ του ἀπὸ τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Ἱερώνυμο, προσπάθησε, χωρὶς ἀποτέλεσμα, μὲ ὁμάδα Οὐκρανῶν σχισματικῶν κληρικῶν νὰ λειτουργήσει στὰ μεγάλα προσκυνήματα τῆς Ἑλλάδος. Στην ‘συμπροσευχὴ’ αὐτὴ προεξῆρχε o ‘Ἐπίσκοπος’ Ἀλέξανδρος Ντραμπίνκο καὶ ὁ Οὐνίτης ἀρχιεπίσκοπος Οὐκρανίας Σβιατοσλαβ καὶ συμμετεῖχαν ἐκπρόσωποι τῶν ἄλλων χριστιανικῶν ὁμολογιῶν, ἀλλὰ καὶ Ἑβραῖοι». 

Ἰδιαίτερη σημασία ἔχουν ἀκόμη οἱ δηλώσεις τοῦ σχισματικοὺ «ἐπισκόπου» Ἀλεξάνδρου ἐπὶ τὴ εὐκαιρία τῆς ἀνίερης συμπροσευχῆς: «…Οἱ ἰδέες τοῦ Πάπα Φραγκίσκου ἀποτελοῦν πρόκληση γιὰ ὅλους τους χριστιανοὺς τοῦ πλανήτη. Οι πράξεις τοῦ Ἁγίου Πατρὸς εἶναι ταυτισμένες μὲ τὶς ἐνέργειες τῆς ἀγάπης καὶ τοῦ ἐλέους καὶ ἡ καρδιὰ μᾶς αἰσθάνεται ἀναμφισβήτητα ὅτι εἶναι πραγματικές. Τὸ μήνυμα τοῦ Πάπα Φραγκίσκου εἶναι μία πρόκληση γιὰ ἐμᾶς τοὺς ὀρθόδοξους ἀλλὰ καὶ μία πρόκληση γιὰ τοὺς χριστιανοὺς στὸν πλανήτη ἐν γένει. Ο Ἅγιος Πατέρας μᾶς προσφέρει μία νέα παγκόσμια χριστιανικὴ ταυτότητα. Μία ταυτότητα ποὺ δὲν βασίζεται στὶς ὁμολογιακὲς διαφορές, ἀφοῦ οἱ δογματικὲς διατυπώσεις μπορεῖ νὰ διαχωρίζουν τοὺς ἀνθρώπους, ἀλλὰ στὴν ἀποτελεσματικὴ ἀγάπη τοῦ εὐαγγελίου» (Πηγή: spzh.news)! Δὲν ἀξίζει τὸν κόπο νὰ ἀνατρέψουμε μία πρὸς μία τὶς παρὰ πάνω βλάσφημες δηλώσεις του κ. Ἀλεξάνδρου, διότι αὐτὸ τὸ ἔχουμε πράξει ἤδη σὲ πάμπολλες προηγούμενες δημοσιεύσεις μας. Ἡ σημασία τῶν δηλώσεων αὐτῶν ἔγκειται, στὸ ὄτι μας βοηθοῦν νὰ καταλάβουμε πόσο «κοντὰ» βρίσκονται, (σχεδὸν ταυτίζονται), ἰδεολογικὰ καὶ «θεολογικά», οἱ σχισματικοί του Ἐπιφανίου μὲ τοὺς οὐνίτες τῆς Οὐκρανίας, μέχρι σημείου νὰ ὀνομάζει ὁ κ. Ἀλέξανδρος τὸν Πάπα «Ἅγιο Πατέρα μας», νὰ τὸν προβάλλει ὡς προτυπο «ἀγάπης καὶ τοῦ ἐλέους» καὶ ὅτι δήθεν «προσφέρει μία νέα παγκόσμια χριστιανικὴ ταυτότητα». 

Ἐπὶ τὴ εὐκαιρία ἀξίζει νὰ ἀναφέρουμε καὶ μία ἀκόμη σημαντικὴ εἴδηση, ἡ ὁποία φανερώνει τὴν τραγικὴ πορεία της «νέας Ἐκκλησίας». Ο «προκαθήμενος» της Επιφάνιος κ. Σέργιος Ντουμένκο πρόσφατα ἀπέβαλε ἀπὸ την «Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας» τοῦ τὸν πρώην πάτρωνά του, τὸν σχισματικὸ καὶ καθηρημένο, (καὶ γιὰ ἠθικοὺς λόγους), «πατριάρχη τοῦ Κιέβου» Φιλάρετο Ντενισένκο! Ἔχουμε δηλαδὴ ἕνα νέο σχίσμα μέσα στὸ ὑπάρχον σχίσμα. Η «νέα Ἐκκλησία» προοδευτικὰ καὶ σταδιακὰ αὐτοδιαλύεται εἰς τὰ ἐξ’ ὧν συνετέθη. Τὸ γεγονὸς αὐτό, τί ἄλλο μπορεῖ νὰ φανερώνει, παρὰ τὸ ὅτι ἡ χορήγηση ἄκυρης Αὐτοκεφαλίας ἀπὸ τὴν ἁγία καὶ Ἱερὰ Σύνοδο τοῦ Οἴκ. Πατριαρχείου μὲ τὸν ἀπόλυτα ἀντικανονικὸ τρόπο ποὺ πραγματοποιήθηκε καὶ τὴν πρωτοφανὴ «ἀποκατάσταση» τῶν ἀμετανόητων σχισματικῶν καὶ ἀχειροτόνητων «ἐπισκόπων», δὲν ἦταν σύμφωνη μὲ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ καὶ τὸ πραγματικὸ συμφέρον τῆς Ἐκκλησίας; 

Ἀπὸ ὅσα παρὰ πάνω ἀκροθιγῶς σχολιάσαμε, βγαίνει ἀβίαστα τὸ συμπέρασμα, ὅτι τὸ οὐκρανικὸ Αὐτοκέφαλο γίνεται σταδιακὰ καὶ προοδευτικὰ ἕνας ἐνδιάμεσος συνοδικὸς καταλύτης, ἢ ἂν θέλετε, ἕνας ἐνδιάμεσος μεταβατικὸς σταθμός, γιὰ τὴν σχεδιαζόμενη στὸ προσεχὲς μέλλον «ἕνωση τῶν Ἐκκλησιῶν». Όλα πλέον δείχνουν ὅτι δὲν ἀπέχει πολύ, ἀλλὰ «ἐλήλυθεν ἡ ὥρα» νὰ ἑνωθοῦν οἱ σχισματικοί του Ἐπιφανίου μὲ τοὺς οὐνίτες τῆς Οὐκρανίας, γιὰ νὰ ἐπακολουθήσουν κατόπιν καὶ ἑπόμενες φάσεις των «ἑνώσεων», γιὰ τὶς ὁποῖες ὁμιλήσαμε προηγουμένως. Ἐκτὸς βέβαια, ἂν ἐπέμβει ὁ Θεὸς καὶ μὲ ἕνα θαυμαστὸ τρόπο ἀνατρέψει τὴν πορεία τῶν πραγμάτων. Διότι ἔτσι ὅπως ἔχουν φθάσει τὰ πράγματα, μόνον ὁ Θεὸς μπορεῖ νὰ τὰ διορθώσει. Τὸ τιμόνι τῆς Ἐκκλησίας τὸ κρατάει στὰ χέρια τοῦ ὁ παντοδύναμος Θεός, ὁ Ὁποῖος δὲν θὰ ἀφήσει τὴν Ἐκκλησία του, τὴν ἁγία Ὀρθοδοξία μας, νὰ χαθεῖ στὸν κυκεώνα τῶν αἱρέσεων καὶ τῶν θρησκειῶν τοῦ κόσμου. Ας «ὄψονται» ἐν ἡμέρα κρίσεως, ὅσοι βλέπουν μὲ ἀπάθεια τὰ κτυπήματα καὶ τὶς πληγὲς ποὺ δέχεται ἡ Ἐκκλησία μας ἀπὸ τοὺς ἐχθρούς της, ἔσωθεν καὶ ἔξωθεν καὶ παραμένουν ἀδιάφοροι, σὰν νὰ μὴ συμβαίνει τίποτε. Προσευχόμαστε ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός, ὁ μεγάλος πηδαλιοῦχος τῆς Ἐκκλησίας μας, νὰ ἀναδείξει πατερικὰ ἀναστήματα καὶ γενναίους ἀγωνιστὲς τῆς πίστεως. 

Τέλος δηλώνουμε κατηγορηματικά, ὅτι δὲν θὰ πάψουμε νὰ ἀσκοῦμε τὴν κριτική μας, ὅσο ἐνοχλητικὴ καὶ ἂν εἶναι, (διότι αὐτὸ εἶναι ἀναφαίρετο δικαίωμά μας καὶ ὑποχρέωσή μας) καὶ ὅτι ὅταν πραγματοποιηθεῖ μία τέτοιου εἴδους ὀλέθρια «ἕνωση» στὸ προσεχὲς μέλλον, ἐμεῖς δὲν θὰ τὴν ἀποδεχθοῦμε, ἀλλὰ θὰ κόψουμε κάθε δεσμὸ καὶ ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία μὲ κάθε πρόσωπο ποὺ θὰ συμμετάσχει σ’ αὐτήν. 

Ἐκ τοῦ Γραφείου ἐπὶ τῶν Αἱρέσεων καὶ τῶν Παραθρησκειῶν 

[1] βλ. Ἐργασία τοῦ πρώτ. π. Ἀναστασίου Γκοτσόπουλου μὲ τίτλο «Κόλαφος γιὰ Βαρθολομαῖο, Θεόδωρο, Ἱερώνυμο: "Οὐκρανικὸ αὐτοκέφαλο: Πρόσκληση γιὰ ἑνότητα ἢ πρόκληση κατὰ τῆς ἑνότητας τῆς Ἐκκλησίας;» https://www.triklopodia. gr/%CE%BA%CE%BF%CE%BB%CE% B1%CF%86%CE%BF% CF. 

[2] βλ. Κείμενο τοῦ κ. Κυριάκου Κυριαζόπουλου, Καθηγητῆ τῆς Νομικῆς Σχολῆς τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Δικαίου τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, μὲ τίτλο: «Τὸ Οὐκρανικὸ εἶναι πείραμα Βατικανὸ καὶ Φαναρίου γιὰ ἐξ-οὐνιτισμὸ καὶ ἕνωση τῆς Ὀρθοδοξίας μὲ τὸν Παπισμό», https://www.triklopodia. gr/%CF%84%CE%BF-%CE%BF%CF% 85%CE%BA%CF% 81%0.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΚΑΝΤΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΜΑΣ.