Ὁ «Ἅγιος τῶν Φυλακισμένων» πατὴρ Γερβάσιος καὶ ὁ Πάσσαρης ποὺ ἔγινε «ἀρνάκι»

Σχόλιο Ρωμαίικου Ὁδοιπορικοῦ: Ὁ πατὴρ Γερβάσιος καθημερινῶς ἀποδεικνύει ὅτι ἡ Ὀρθοδοξία δὲν ἔχει ταμποὺ καὶ προκαταλήψεις, δὲ βάζει ταμπέλες, δὲν ἀπορρίπτει καμία ψυχή. Ἀντιθέτως, ἀγαπᾶ, συγχωρεῖ καὶ περιμένει στὴ μετάνοια καὶ στὸ μυστήριο τῆς ἐξομολογήσεως ἀκόμα καὶ τὸν πιὸ ἁμαρτωλὸ στὰ ἀνθώπινα μάτια. Ψυχὲς ποὺ μὲ τὸν ἀνθρώπινο νόμο θεωροῦνται «κατεστραμμένες», μὲ τὸ νόμο τοῦ Θεοῦ ἔχουν κερδίσει τὴ Θεία Χάρη, διότι ἡ ἀληθινή μετάνοια ἀποδίδει ἄμεσα τούς πνευματκοὺς καρπούς, ὅπως ἄλλωστε μᾶς λέει καὶ ἡ Γραφὴ «οὗ δὲ ἐπλεόνασεν ἡ ἁμαρτία, ὑπερεπερίσσευσεν ἡ χάρις» (Ρώμ. 5,20).

Ἰδοὺ λοιπὸν ἡ εἴδηση…

Εἶναι γνωστὸς ὡς ὁ «Ἅγιος τῶν Φυλακισμένων» ἐνῶ ὁρισμένοι τὸν ἀποκαλοῦν «παππὰ τῶν φτωχῶν» ἢ «ἄγγελο γιὰ τοὺς γιοὺς τοῦ ἀσώτου». Ὁ λόγος γιὰ τὸν Ἀρχιμανδρίτη Γερβάσιο Ραπτόπουλο ποὺ μίλησε στὴν ἐπιτροπὴ σωφρονισμοῦ τῆς Βουλῆς γιὰ τὸν ἐθελοντισμὸ στὴν ὑποστήριξη τῆς ἐπανένταξης κρατουμένων.

Ὁ πατὴρ Γερβάσιος ἔχει καταφέρει, ἀπὸ τὸ 1987 ποὺ ξεκίνησε ἡ δράση τῆς Διακονίας τῶν Κρατουμένων «Ὁ Ἅγιος Ληστὴς τοῦ Γολγοθὰ» ἕως καὶ σήμερα, νὰ ἀποφυλακίσει...

16.200 ἄπορους φυλακισμένους, πληρώνοντας τὰ πρόστιμά τους ποὺ ἀνέρχονται συνολικὰ 5.350.000 εὐρώ. Ὡστόσο, ὅπως περιέγραψε καὶ ὁ ἴδιος τὸ σημαντικότερο ἴσως ἔργο τῆς διακονίας εἶναι οἱ ὁμιλίες «στὶς ἀπαξιωμένες κοινωνίες» τῶν φυλακῶν.

«Οἱ κρατούμενοι εἶναι ἡ κοινωνία ἡ ὁποία δὲν ἀγαπήθηκε ἀπὸ τὸν κόσμο. Ὁ κόσμος ἐξακολουθεῖ νὰ διατηρεῖ μία ἀπαξίωση ἀπέναντί τους. Πέρα ἀπὸ τὰ ἀδικήματα τὰ ὁποῖα διέπραξαν, γιὰ τὰ ὁποία τὸ λόγο ἔχει ἡ ἑλληνικὴ δικαιοσύνη καὶ δὲν εἶναι δικό μας θέμα, ἐμεῖς βλέπουμε τὸν κρατούμενο σὰν ἄνθρωπο, σὰν πλάσμα τοῦ Θεοῦ, σὰν δημιούργημα τοῦ Θεοῦ, πέρα ἀπὸ τὰ ἀδικήματα καὶ ὁτιδήποτε ἄλλο τὸ ὁποῖο βαραίνει τὸν ἄνθρωπο αὐτόν. Τοῦ ἐκφράζουμε τὴν ἀγάπη μας, πρῶτα ἀπὸ ὅλα μὲ τὰ λόγια, ὄχι λόγια ἀφηρημένα, ἀλλὰ λόγια συγκεκριμένα, μὲ παραδείγματα τὰ ὁποῖα μιλοῦν στὶς καρδιὲς τῶν κρατουμένων» ἀνέφερε χαρακτηριστικὰ γιὰ νὰ ἀποκαλύψει πὼς ἡ δράση τῶν ὁμιλιῶν εἶχαν ὡς ἀποτέλεσμα νὰ «ἐξημερώσουν» ἀκόμα καὶ «σκληροὺς» ἐγκληματίες ὅπως ὁ περιβόητος Κώστας Πάσσαρης.
«Τέτοια παραδείγματα ἔχουμε πολλὰ καὶ τὰ παραδείγματα δὲ τῶν μετανοημένων γιὰ τὸ ἁμαρτωλὸ παρελθὸν τοὺς εἶναι καὶ ἀρκετὰ καὶ χαρακτηριστικὰ» ἀνέφερε χαρακτηριστικὰ ὁ πατὴρ Γερβάσιος γιὰ νὰ συνεχίσει: «Τὸ χαρακτηριστικότερο δὲ ὅλων εἴναι ὁ μεγάλος κακοποιὸς ὁ Κώστας Πάσσαρης. Αὐτός, ὅπως ξέρουμε στὴν Ἑλλάδα ἔχει σκοτώσει 4 ἄτομα καὶ ἄλλα δύο στὴ Ρουμανία, στὴν ὁποία καὶ ἀπέδρασε. Ἤδη, ἐκτίει τὴν ποινὴ τῆς φυλάκισης ἰσοβίου κάθειρξης σὲ μία φυλακὴ ἐπάνω στὰ Καρπάθια Ὅρη στὴν Τρανσυλβανία τῆς Ρουμανίας. Πλησιάζουν τὰ χρόνια της ἀποφυλάκισής του – ἐν τῷ μεταξὺ δικάστηκε καὶ ἐδῶ γιὰ τὴν ἀπόπειρα, ἤδη, θὰ δικαστεῖ καὶ γιὰ τὰ ἐγκλήματα αὐτά. Εἶναι ὁ ἄνθρωπος αὐτός, ὁ ὁποῖος ἄλλαξε ριζικά. Μέσα στὴ φυλακὴ μᾶς εἶπε ὁ ἱερέας «ὅταν ἦρθε τρέμαμε νὰ μὴν τὸν συναντήσουμε, γιατί φοβόμασταν νὰ μὴ μᾶς πνίξει. Τώρα τὸ ἔχουμε καύχημα, καμαρώνουμε καὶ ὑπερηφανευόμαστε ἂν μπορέσουμε νὰ μιλήσουμε μαζί του, γιατί ἦταν λύκος καὶ ἔγινε ἀρνάκι».
Μάλιστα, τελευταία, ὅταν πραγματοποιήθηκε μία ἐκδήλωση γιὰ τὰ σαράντα χρόνια διακονίας στὸν χῶρο τῶν φυλακῶν, ἐντὸς καὶ ἐκτὸς Ἑλλάδος, μᾶς τηλεφώνησε ὁ διαβόητος κακοποιός της Ἑλλάδος, Κωνσταντῖνος Πάσσαρης, ἐξαιτίας τοῦ ὁποίου παραιτήθηκαν τέσσερις Στρατηγοὶ ἀπὸ τὴν Ἑλληνικὴ Ἀστυνομία, γιατί τοὺς ξέφευγε μέσα ἀπὸ μπλόκα ποὺ ἦταν ἀδύνατον ἄνθρωπος νὰ ξεφύγει, μᾶς εἶπε: «Ἀπόψε ἐγὼ θὰ κάνω πολὺ προσευχή, ὥστε αὔριο ἡ ἐκδήλωση ποὺ ἔχετε νὰ ἔχει μεγάλη ἐπιτυχία». Εἶναι ὁ ἄνθρωπος ὁ ὁποῖος δὲν θέλει νὰ θυμᾶται τὸ ἁμαρτωλὸ παρελθόν, τὸ ἀποφεύγει κατὰ τρόπο ἐντυπωσιακὸ καὶ σκέπτεται τὸ παρὸν καὶ τὸ μέλλον. Ἀκόμη, κάνει καὶ λόγο, ἐὰν οἱ συνθῆκες τὸ ἐπιτρέψουν, νὰ καταλήξει στὸ Ἅγιο Ὅρος καὶ νὰ πάει στὰ Καρούλια, μία σκήτη φοβερή, κι ἐκεῖ νὰ δεῖ, νὰ ἐπιμεληθεῖ καὶ νὰ ἀσκηθεῖ στὸν ἁγιασμὸ τῆς ψυχῆς του».
Στὴν ἐπὶ τέσσερις δεκαετίες διακονία του, ὁ πατὴρ Γερβάσιος, ἐξήγησε πὼς «Σὲ ὅλες οἱ φυλακὲς τῆς Ἑλλάδος, χωρὶς οὔτε μία ἐξαίρεση, ὅταν γίνεται ὁμιλία ἔχουμε τὰ ἑξῆς δύο φαινόμενα. Ὑπάρχουν φορές, μέσα στὸν εἱρμὸ τῶν λόγων, ποὺ οἱ κρατούμενοι χειροκροτοῦν χαρακτηριστικά. Ἡ δὲ ἔνταση τῆς προσοχῆς εἶναι ἀπερίγραπτη. Θὰ ἔλεγα ὅτι δὲν παίζουν καὶ τὰ μάτια τοὺς ἀκόμη ὅταν ἀκοῦν τὴν ὁμιλία. Ὑπάρχουν ἄλλοι κρατούμενοι, οἱ ὁποῖοι συγκινοῦνται πολὺ ἀπὸ αὐτὴ τὴν ὁμιλία καὶ ἀναλύονται σὲ δάκρυα καὶ αὐτὸ εἶναι πολὺ συγκινητικὸ νὰ βλέπουμε ἄνδρες νὰ τρέχουν τὰ δάκρυα ἀπὸ τὰ μάτια τους, κάτι ποὺ δὲν συνηθισμένο στοὺς ἄνδρες παρὰ μόνο στὶς γυναῖκες».
Ἐπιχειρώντας δὲ νὰ ἐξηγήσει στοὺς βουλευτὲς τὴν ἀντίδραση ὁρισμένων κρατουμένων ἀνέφερε τὸ παράδειγμα ἑνὸς συζυγοκτόνου. «Σὲ μία φυλακὴ μετὰ τὴν ὁμιλία ἕνας κρατούμενος ἀποχώρησε ἀπὸ τὸ σύνολο χωρὶς νὰ περάσει μπροστὰ ἀπὸ τὸν ἱερέα, ὁ ὁποῖος ἦταν καὶ ὁ ὁμιλητῆς, γιὰ νὰ δώσει τὸ κόκκινο αὐγὸ γιατί ἦταν Πάσχα. Τσουγκρίζουμε τὸ κόκκινο αὐγὸ καὶ οἱ δύο ἐγὼ καὶ ὁ κρατούμενος καὶ τοῦ ἐγχειρίζουμε ἕνα δέμα 6-7 κιλὰ μέσα στὸ ὁποῖο ἔχουμε 20 εἴδη ἀπὸ παπούτσια μέχρι καὶ τὴν τηλεκάρτα, ποὺ εἶναι χρήσιμη γιὰ τὸ κρατούμενο. Αὐτός, λοιπόν, ὁ κρατούμενος δὲν πέρασε ἀπὸ μπροστά μου γιατί θεώρησε τὸν ἑαυτὸν τοῦ ἀνάξιο, ἀλλὰ ἀποχώρησε ἀπὸ κάποια γωνία καὶ ἔκλαιγε μὲ λυγμούς. Μία δική μας ἐπισκέπτρια, λοιπόν, ἀπὸ τὴ Μακεδονία – πρόκειται γιὰ τὴν Κρήτη - πῆγε κοντὰ τοῦ τὸν παρηγόρησε, κατὰ κάποιον τρόπο, καὶ τοῦ εἶπε, ὅτι πρέπει νὰ πάρει τὸ αὐγὸ καὶ τὸ δέμα, γιατί ἐμεῖς ὑποβληθήκαμε καὶ σὲ δαπάνη καὶ σὲ ταλαιπωρία νὰ ἔρθουμε τόσο μακριὰ χάριν καὶ αὐτοῦ. Ὁ ἄνθρωπος ἔκλαιγε συνέχεια μὲ λυγμοὺς καὶ εἶπε στὴ γυναίκα « ὄχι κυρά μου, ἐγὼ δὲν εἶμαι ἄξιος νὰ φιλήσω τὸ χέρι τοῦ ἱερέα, γιατί ἐγὼ ἔκανα μεγάλη ἁμαρτία, μεγάλο ἔγκλημα, ἐγὼ σκότωσα τὴ γυναίκα μου».
Ἔκλαψε, ἔκλαψε, ἐκτονώθηκε καὶ μετὰ πέρασε, πῆρε τὸ κόκκινο αὐγό, εἴπαμε τὶς εὐχὲς «Χριστὸς Ἀνέστη – Ἀληθῶς Ἀνέστη», πῆρε τὸ δέμα, φίλησε τὸ χέρι καὶ ἀποχώρησε» εἶπε.
Πηγή: protothema.gr