7 Νοε 2017

Ἡ Ἀλήθεια μᾶς καλεῖ νὰ τὴν «ἐκδικηθοῦμε»!

Γράφει ὁ Σάββας Ἠλιάδης, δάσκαλος-Κιλκὶς 
Παρόλο τὸν λήθαργο ποὺ ἐνέσκυψε ἐπὶ τῶν ἡμερῶν μας στὰ ἀντανακλαστικά του λαοῦ ἐπὶ ὅλων τῶν θεμάτων τῆς ζωῆς, μὲ ἀποτέλεσμα τὴ γενικὴ ἀπραξία, ἐντούτοις, στὶς ἡμέρες μας, δὲν ἄντεξαν οἱ ψυχὲς ποὺ κρατοῦν ἀκόμη μέσα τοὺς τὸ θησαυρὸ τοῦ Γένους. Ἔδειξαν πὼς διαθέτουν ἀντανακλαστικὰ καὶ ἤγειραν, ὁμοθυμαδόν, φωνὴ διαμαρτυρίας καὶ ἀγανακτήσεως, πρωτοστατούντων τῶν Μητροπόλεων, κατὰ τῶν κυβερνώντων, ἀλλὰ καὶ τῶν λοιπῶν, φανερῶν καὶ ἀφανῶν ἐχθρῶν, οἱ ὁποῖοι ἔβαλαν σκοπὸ νὰ καταλύσουν τὰ πάντα, «ἀπὸ γενεᾶς εἰς γενεάν». Τί θὰ γίνει ὅμως ἀπὸ δῶ καὶ πέρα; Ὁ ἐχθρός, «ὡς λέων ὠρυόμενος», ἐργάζεται μεθοδικὰ καὶ ὀργανώνει καὶ προγραμματίζει τὶς ἑπόμενες κινήσεις του, ἐνῶ ὁ λαὸς ἀντιδρᾶ, καταθέτοντας τὴν ψυχικὴ ἀγωνία του, ἀλλὰ δίχως πρόγραμμα καὶ σχέδια σὲ βάθος χρόνου. Καὶ αὐτό, διότι δὲν ὑπάρχει ἡγεσία, ἡ ὁποία θὰ ὀργανώσει αὐτὴν τὴν ἀποστολή, ὥστε νὰ ὑπάρχει συνέχεια στὸν ἀγώνα. Ποῦ εἶναι ἡ ἡγεσία καὶ ποῦ μπορεῖ νὰ βρεθεῖ;
Πρέπει νὰ καταλάβουμε καὶ νὰ ἀποδεχτοῦμε πὼς...
τὸ πρῶτο καὶ βασικότατο αἴτιο αὐτῆς τῆς κρίσης εἶναι ἡ συνοδοιπορία μὲ τὸν κόσμο καὶ ἡ διαρκὴς ἀποστροφή μας στὴν ἁγία Παράδοση. Ὄχι ἁπλῶς στὴν λαϊκή, ἀλλὰ στὴν εὐσεβῆ Παράδοση, ποὺ σκοπὸς τῆς εἶναι ὁ ἁγιασμὸς καὶ ἡ σωτηρία τῆς ψυχῆς. Κατὰ συνέπεια, ποιοὶ πρέπει εἶναι οἱ «ἀρχηγοί», ποῦ θὰ ἡγηθοῦν αὐτοῦ του κινήματος; Εἶναι αὐτοὶ οἱ ἴδιοι, ποὺ ἐνήργησαν καὶ σ` αὐτὲς τὶς κινητοποιήσεις. Φυσικὰ οἱ ποιμένες, οἱ διάδοχοί της ἀποστολικῆς Παραδόσεως καὶ τῶν ἁγίων καὶ διδάχοι τοῦ λαοῦ.
Ὅμως, στὶς ἡμέρες μας, ποὺ τὸ κίνημα τοῦ οἰκουμενισμοῦ βρίσκεται στὸ ἀπόγειό του, εἶναι ἀδύνατον νὰ γίνει κάτι τέτοιο. Καὶ ὄχι μόνο δὲν θὰ γίνει, ἀλλὰ θὰ συνεχιστεῖ καὶ ὁ ἴδιος κατήφορος. Οἱ πλεῖστοι ποιμένες σιώπησαν στὸ Κολυμπάρι, ὅπου ὁ οἰκουμενισμὸς ἔριξε μία ἀκόμη μεγάλη ταφόπλακα στὴν ἐλπίδα τῆς ἐπιστροφῆς. Νόθευσαν, ἄνευ ὅρων, τὸν ὁρισμὸς τῆς ἔννοιας Ἐκκλησία καὶ κατέλυσαν τὰ ὅριά της. Ἐνέδωσαν καὶ ἐνδίδουν στὶς ἀπαιτήσεις τῶν δυνατῶν τοῦ κόσμου, γιὰ τὴν ἀποδοχὴ τῶν θεωριῶν περὶ μὴ κατοχῆς τῆς ἀποκλειστικότητας τῆς Ἀλήθειας ἀπὸ τὴν Ὀρθοδοξία. Ἐξισώνουν ἀνερυθριάστως τὶς αἱρέσεις μὲ τὴν μόνη ἀληθινὴ Ἐκκλησία καὶ γενικῶς πορεύονται φυγομαχοῦντες, ὡς γνήσιοι διάκονοι τῆς παγκοσμιοποίησης. Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ μάχονται τὰ «ἐλάσσονα» κακά, ἐνῶ γνωρίζουν πῶς εἶναι γεννήματα ἑνὸς «μείζονος», τὸ ὁποῖο ἀφήνουν στὸ ἀπυρόβλητο; Εἶναι παράλογο, διότι αὐτὸ τὸ ἕνα κακὸ θὰ γεννᾶ συνεχῶς ἄλλα παρόμοια κακά. Διότι ὁ οἰκουμενισμὸς εἶναι ἡ πρώτη καὶ βασικὴ αἰτία καὶ ὁ γεννήτορας ὅλων τῶν κακῶν ποὺ συμβαίνουν στὸν τόπο μας.
Ὁ ἅγιος Χρυσόστομος στὴ θεία Λειτουργία ἀναφωνεῖ δὶ` αὐτῶν: «Τὴν ἑνότητα τῆς πίστεως καὶ τὴν κοινωνίαν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος αἰτησάμενοι, ἑαυτοὺς καὶ ἀλλήλους, καὶ πάσαν τὴν ζωὴν ἠμῶν Χριστῷ τῷ Θεῶ παραθώμεθα», αἰτούμενος τὴν ἑνότητα στὴν πίστη καὶ τὴν κοινωνία στὰ δῶρα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Θέτει ὡς προϋπόθεση τὴν κοινὴ πίστη, γιὰ νὰ ἔχει ἡ Ἐκκλησία ὡς σῶμα, ἀλλὰ καὶ ὁ κάθε πιστὸς ξεχωριστά, τὴν παρρησία, ὥστε νὰ παραδώσουν, νὰ «ἐγκαταλείψουν» τὸν ἑαυτό τους καὶ ὅλη τους τὴ ζωή, στὰ χέρια τοῦ Θεοῦ.
Ἡ ἑνότητα εἶναι ἡ κυρίαρχη δύναμη, ποὺ βασιλεύει ἀνάμεσα στὰ βαπτισμένα μέλη τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, τὰ ὁποία ἁγιάζονται διαρκῶς καὶ γίνονται κοινωνοὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, διὰ τῆς συμμετοχῆς στὰ ἅγια Μυστήρια καὶ στὴν εὐσεβῆ πολιτεία, δηλαδὴ στὴν ἱερὴ Παράδοση, ἡ ὁποία διδάσκεται ἀπὸ τοὺς ἁγίους της. Ἔτσι δημιουργεῖται τὸ κοινὸ φρόνημα, μὲ τὴν μυστικῶς ἀπορρέουσα ἐσωτερικὴ βεβαιότητα, ὅτι εἶναι μέλη τοῦ ἑνιαίου καὶ ἀδιάσπαστου σώματος τῆς Μίας Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ καὶ κρατοῦν τὴ ζέση στὴν καρδιά, γιὰ νὰ ἀγωνίζονται ὑπὲρ αὐτῆς.
Λέγοντας ἑνότητα, ἐννοοῦμε τὸ συμπαγές, τὸ ἀδιάσπαστο, τὸ ἑνιαῖο. Ὑπάρχει ὁπωσδήποτε μία ἰσχυρή, μυστικὴ συνεκτικὴ δύναμη, ἡ ὁποία συνδέει τὶς ψυχές, συντηρεῖ, ζωογονεῖ καὶ ἀνανεώνει διαρκῶς τὴν πίστη στὴν ἑνότητα αὐτή. Εἶναι ἡ προσήλωση στὸ ἕνα Πρόσωπο, στὴ μία Ἀλήθεια, δηλαδὴ στὸν ἀποκαλυφθέντα, βεβιωμένο καὶ μεμαρτυρημένο διὰ τῶν ἁγίων, Χριστό. Ἡ κοινὴ αὐτὴ ἔμπρακτη πίστη, ποὺ εἶναι καὶ ὁ ἱεροκρύφιος θεμελιωτὴς τῆς κοινοτικῆς ζωῆς, τῆς ἀνυπόκριτης καὶ ὑγιοῦς συμβίωσης τῶν ἀνθρώπων. (Ἃ΄Κορινθ.ἴβ΄,1-11).
Ἡ ἑνότητα εἶναι ἀπαιτητική. Εἶναι, ὅπως ὅλες οἱ ἀρετές, σκληρὴ καὶ ἀδυσώπητη. Ἀπαιτεῖ πίστη στὴ δύναμή της καὶ ἀγώνα καὶ ἐπιμονή, γιὰ τὴν διατήρησή της. Προϋποθέτει τὴ θυσιαστικὴ ἀντιμετάδοση τῶν χαρισμάτων μεταξὺ τῶν πιστῶν, ποὺ τὴν ἀποζητοῦν. Ἡ φυγομαχία, σύνηθες «ἄθλημα» τῆς ἐποχῆς, μὲ σύμμαχο τὴν ἐκλογίκευση, ἡ ὁποία κατάντησε πανάκεια γιὰ τὴν δικαιολόγηση ὅλων τῶν «ἀδιεξόδων» του σημερινοῦ ἀνθρώπου, ἡ φυγομαχία, ἐπαναλαμβάνουμε, ἀποτελεῖ τὴν εὐκολότερη λύση, γιὰ τὴν προδοσία καὶ τὴν κατάργηση τῆς ἑνότητας, ἀφοῦ προβάλλεται σήμερα εὐτελῶς ὡς ἄθλος, μὲ πλῆθος «λογικῶν ἐπιχειρημάτων», ἀπὸ τὸ ἐκκοσμικευμένο ἐκκλησιαστικὸ καθεστώς, γιὰ τὴν καταστολὴ τοῦ ἐλέγχοντος συνειδότος.
Ἡ ἑνότητα, γιὰ νὰ καρποφορήσει, πρέπει νὰ ποτιστεῖ μὲ δάκρυα, ἱδρώτα καὶ αἷμα. Ἔτσι μᾶς τὴν ἄφησαν παρακαταθήκη οἱ ἅγιοι καὶ μᾶς ἔδωσαν ἐντολή, νὰ τὴν παραδώσουμε ἀγκαλιασμένη μὲ τὴν Ἀλήθεια. «Καὶ τὴν ἀγάπην φυλάττεσθαι καὶ τὴν ἀλήθειαν ἐκδικεῖσθαι», λέει ὁ ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής. Καὶ ἡ μὲν ἀγάπη, κατὰ τὸν ἅγιο ζητάει μόνο διαφύλαξη, κράτηση (φυλάττεσθαι), κάτι ποὺ δὲν χρειάζεται μάχες καὶ θυσίες, ἀφοῦ εἶναι δῶρο τοῦ Θεοῦ, ἐνῶ ἡ Ἀλήθεια, ἡ πίστη, ζητάει προφύλαξη,προστασία(ἐκδικεῖσθαι).
Τί σημαίνει ὅμως ἡ λέξη «ἐκδίκηση» στὴν παραπάνω αὐτὴ φράση; Ὅ,τι σημαίνει καὶ στὴν παραβολὴ τοῦ ἄδικου κριτῆ καὶ τῆς χήρας, ποὺ τοῦ ζητοῦσε ἐπίμονα νὰ τὴν δικαιώσει ἀπέναντι στὸν ἀντίδικό της: «χήρα δὲ ἢν ἐν τὴ πόλει ἐκείνη, καὶ ἤρχετο πρὸς αὐτὸν λέγουσα· ἐκδίκησον μὲ ἀπὸ τοῦ ἀντιδίκου μου». (Λουκᾶ, 18,3). «ἐκδίκησον μέ», εἶναι τὸ ρῆμα καὶ ἑρμηνεύεται, σύμφωνα μὲ τὸ Ὑπόμνημα τοῦ καθηγητῆ Τρεμπέλα: «Βγάλε μία ἀπόφαση, ποὺ νὰ μὲ προστατεύει ἀπὸ τὸν ἀντίδικό μου, διεκδίκησε ἐσὺ τὸ δίκαιό μου καὶ ἔτσι θὰ μὲ προστατεύσεις ἀπὸ τὸν ἀντίδικό μου. Δὲν ἐκφράζει τὴν ἔννοια τῆς τιμωρίας κατὰ τοῦ ἀντιδίκου, ἀλλὰ τὴν προστασία ἀπὸ αὐτόν. Δὲν σημαίνει, λοιπόν, τιμώρησε τὸν ἀντίδικό μου». Ἐπίσης ὁ μακαριστὸς δάσκαλός μας, καθηγητὴς Σ. Σάκκος, στὴν ἑρμηνεία τῆς παραβολῆς γράφει: «ἐκδίκησον μὲ ἀπὸ τοῦ ἀντιδίκου μου, ὑπερασπίσου μὲ ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο ποὺ μὲ ἀδικεῖ. Δὲν ζητοῦσε ἐκδίκηση, τιμωρία, ἀλλὰ προστασία. Ἀγωνιζόταν γιὰ ὅ,τι δικαιοῦνταν, ἀλλὰ τῆς τὸ κρατοῦσε ὁ ἀντίδικός της».
Ἡ Ἀλήθεια ζητάει ἀγώνα καὶ μαχητικότητα. Ἑνότητα χωρὶς Ἀλήθεια, δηλαδὴ χωρὶς καθαρὴ καὶ ἀνόθευτη πίστη, εἶναι ψευδαίσθηση. Εἶναι κατασκεύασμα στὴν ἄμμο. Εἶναι σπίτι ἀθεμελίωτο καὶ καράβι ἀνερμάτιστο, τουτέστιν εὐανάτρεπτο. Εἶναι ἐπινόηση δαιμονικῆς ὑποβολῆς. Εἶναι δῶρο ἀπὸ τὸν δαίμονα στοὺς ἀνθρώπους καὶ ἀντίδωρο τῶν ἀνθρώπων σ` αὐτόν, γιὰ τὸ καταστροφικό του ἔργο.
Καημὸς μεγάλος τῶν οἰκουμενιστῶν, εἶναι ἡ «πολυπόθητη ἕνωση», μὲ τοὺς ἔξωθέν της Ἐκκλησίας αἱρετικούς, χριστιανοὺς ἀποκαλουμένους καὶ λοιπούς, δίχως τὴν ἀνάγκη ἐπιστροφῆς τους στὴν κοινὴ πίστη. Ἡ προδοτικὴ ἕνωση στὸ ὄνομα τῆς «ἀγάπης». Μίας ἀγάπης, ἡ ὁποία δὲν χρειάζεται νὰ ἀκουμπάει στὴν Ἀληθινὴ πίστη. Μίας ἀγάπης-ἀπάτης. Βέβαια, δὲν μιλοῦν ἀκόμη καθαρὰ γιὰ ἑνότητα, διότι δὲν πέρασε πλήρως στὴ συνείδηση τοῦ λαοῦ, τὸ «εἴμαστε ἴδιοι». Μιλοῦν γιὰ ἑνότητα, μόνο, ὅταν πρόκειται νὰ κάνουν τοὺς γνωστοὺς καὶ οἰκείους σ` αὐτοὺς πονηροὺς ἑλιγμοὺς τακτικῆς, λεκτικοὺς καὶ πρακτικούς, γιὰ νὰ «ἐλλιμενίσουν», πάση θυσία, τὴν πλάνη τους στὶς καρδιὲς τῶν ἐν ἀγνοία ὄντων πιστῶν καὶ νὰ προωθήσουν, βῆμα βῆμα καὶ μὲ ἀξιοθαύμαστη ὑπομονή, ὄχι ἁπλῶς τὰ σκοτεινά τους σχέδια, ἀλλὰ τὰ σχέδιά τους, ποὺ ὁδηγοῦν ἀσφαλῶς στὸ σκοτάδι.
Δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ἀφήσει ὁ Θεός, ὥστε νὰ ὁλοκληρώσουν τὰ προγράμματά τους. Διότι σ` αὐτὴν τὴ ζωή, ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καραδοκεῖ πρὶν ἀπὸ τὴ δικαιοσύνη του. Καὶ μᾶς «χρωστάει» ἀκόμη προθεσμίες γιὰ μετάνοια καὶ ἐπιστροφή. Ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὸν καθένα μας, ἂν καὶ πόσο, ἐν προσοχὴ καὶ ἐν προσευχή, θὰ ἀξιοποιήσουμε αὐτὲς τὶς προθεσμίες.

Σάββας Ἠλιάδης
Δάσκαλος
Κιλκίς, 7-11-2017

4 σχόλια:

  1. Ο Άγιος Νεκτάριος ο Θαυματουργός, Μητροπολίτης Πενταπόλεως - Ραδιοφωνική Εκπομπή Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κρήτης.

    https://www.youtube.com/watch?v=6ziCor8fuds

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΘΑΥΜΑ ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΠΕΝΤΑΠΟΛΕΩΣ, ΣΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΚΑΛΚΑΝΔΗ.
    Ομιλεί ο ίδιος ο Σταύρος Καλκανδής την προσωπική του ιστορία και το πως οδηγήθηκε κοντά στον Θεό.

    https://www.youtube.com/watch?v=XEc15lqhBTI

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ἡ θαυματουργική θεραπεία του τετραπληγικοῦ Σταύρου Καλκανδῆ, από τον Άγιο Νεκτάριο Πενταπόλεως:

    https://www.orthodoxoskypseli.gr/dat/1F00AD9D/file.pdf


    Ἡ θαυματουργική θεραπεία του τετραπληγικοῦ Σταύρου Καλκανδῆ, Β' μέρος:

    https://www.orthodoxoskypseli.gr/dat/6A704845/file.pdf

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Συγχαρητήρια για την πολύ εμπεριστατωμένη, έμπονη και αγιοστήρικτη τοποθέτηση σε ένα φλέγον ζήτημα που γίνεται προσπάθεια πανταχόθεν να συγκαλυφθεί και να αποσιωπηθεί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΚΑΝΤΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΜΑΣ.