30 Ιουν 2017

Τὰ τρία μεγάλα λάθη τῆς Ἱεραρχίας γιὰ τὰ Θρησκευτικὰ

Οἱ εἰσηγήσεις το Αρχιεπισκόπου Ἱερώνυμου καὶ το Μητροπολίτου Ὕδρας Ἐφραίμ στην συνεδρίαση τῆς Ἱεραρχίας γιὰ τὰ Θρησκευτικὰ ἀλλὰ καὶ το Δελτίο Τύπου που ἐκδόθηκε μετὰ τὸ πέρας τῶν ἐργασιῶν τῆς Συνόδου ἀποκαλύπτουν ὅτι ἡ Ἱεραρχία κατέθεσε τὰ ὅπλα στὸ ζήτημα τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν, σύρθηκε πίσω ἀπὸ τοὺς σχεδιασμοὺς τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας καὶ φάνηκε ἀδύναμη νὰ ὑπερασπιστεῖ τὸν θεολογικὸ χαρακτήρα τοῦ μαθήματος.
Τὸ ἀρχιεπισκοπικὸ «πρωτεῖο» ποὺ ἐπὶ ἡμερῶν Ἱερωνύμου λειτουργεῖ πλήρως ἐπικράτησε γιὰ μιὰ ἀκόμη φορᾶ ἀφοῦ τὸ συνοδικὸ σύστημα στὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος δὲν λειτουργεῖ οὐσιαστικὰ καὶ ἀποφασιστικὰ ἐδῶ καὶ πολλὰ χρόνια. Οἱ ἱεράρχες, θεατὲς τῶν ἀρχιεπισκοπικῶν σχεδιασμῶν ὑποτάχτηκαν πλήρως καὶ ἀνέθεσαν ὁποιαδήποτε ἐνέργεια σχετικὴ μὲ τὰ Θρησκευτικὰ στὴν ἴδια Τριμελῆ Ἐπιτροπὴ ἀρχιερέων ὑπὸ τὸν Μητροπολίτη Ὕδρας!
Πολλὰ σημεῖα τῆς εἰσήγησης τοῦ Μητροπολίτου Ὕδρας ἐπιδέχονται ἀνάλυσης καὶ σχολιασμοῦ καθότι....
φαίνεται πὼς παρὰ τὴν ὑποχρέωση ποὺ ἀνέλαβε νὰ μελετήσει τὰ σχετικὰ μὲ τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν, ἢ πολλὲς παραμέτρους ἀγνοεῖ ἢ ἁπλῶς ὑπηρετεῖ τὸ ἀρχιεπισκοπικὸ σχέδιο συνδιαλλαγῆς μὲ τὴν κυβέρνηση μὲ ὁποιοδήποτε κόστος.
Σημειώνουμε ὅμως τὰ τρία κύρια λάθη ποὺ ἀποδέχτηκε ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία γιὰ τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν:

1. Η Διοικοῦσα Ἐκκλησία ἀποδέχτηκε τὸν κοσμικὸ χαρακτήρα τοῦ μαθήματος, τὴν μετατροπή του σὲ ἕνα μάθημα κοινωνιολογικὸ καὶ πολιτισμικὸ καὶ τὴν πλήρη ἀποκοπή του ἀπὸ τὴν ὀρθόδοξη θεολογία. Ὅμως ἐὰν τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν χάσει τὸν θεολογικό του χαρακτήρα τότε οὐσιαστικὰ ὁδηγεῖται ἀργὰ ἢ γρήγορα σὲ πλήρη κατάργηση. Ἡ περιγραφὴ τῶν θρησκευτικῶν ἐθίμων ἢ τῶν πολιτισμικῶν παραδόσεων τοῦ τόπου μας (καὶ τῶν ἄλλων θρησκευτικῶν παραδόσεων) εἶναι σημαντική, μπορεῖ ὅμως νὰ γίνει εὔκολα στὸ μάθημα τῆς Λογοτεχνίας. Κάλαντα, παραδόσεις, ἤθη καὶ ἔθιμα, κείμενα τοῦ Παπαδιαμάντη, ποιήματα μὲ θρησκευτικὲς ἀναφορὲς ἀποτελοῦν ἀντικείμενο μελέτης τῶν φιλολογικῶν μαθημάτων. Ἡ ἀρχιτεκτονική των ναῶν π.χ. τῆς Ἁγιᾶς Σοφιᾶς μπορεῖ νὰ μελετηθεῖ καὶ στὴ Γεωμετρία ἐνῶ κοινωνιολογικὲς μετρήσεις τῆς θρησκευτικότητας τῶν κατοίκων τῆς ὑφηλίου περιέχονται ἤδη στὸ μάθημα τῆς Κοινωνικῆς καὶ Πολιτικῆς Ἀγωγῆς.
Αὐτὸ ποὺ δὲν μπορεῖ κανένα ἄλλο μάθημα πλὴν τῶν Θρησκευτικῶν νὰ προσφέρει εἶναι ἡ ὀρθόδοξη θεολογία. Αὐτὸς ὁ λόγος ποὺ γεννᾶται ἀπὸ τοὺς Ἁγίους, ἀνθρώπους πλήρεις Πνεύματος Ἁγίου ποὺ καμία σχέση δὲν ἔχουν μὲ θρησκευτικὲς προσωπικότητες αἱρετικῶν ὁμολογιῶν ἢ ξένων θρησκευμάτων. Δυστυχῶς οἱ συντάκτες τῶν νέων Θρησκευτικῶν καὶ μαζί τους ἡ Ἱεραρχία φαίνεται πὼς δὲν μποροῦν πλέον νὰ διακρίνουν τὴ διαφορὰ τῆς ὀρθόδοξης θεολογίας ὡς ζωῆς, λόγου καὶ ἐμπειρίας ἁγιοπνευματικῆς ἀπὸ τὸν στεῖρο ἢ καὶ πλανεμένο θρησκευτικὸ λόγο, κενὸ οὐσιαστικοῦ σωτηριώδους περιεχομένου. Προσεγγίζουν ἀκόμη καὶ τὴν ὀρθόδοξη θεολογία μὲ κριτήρια ἐκκοσμικευμένα καὶ καταβιβάζουν στὸ ἐπίπεδό της κοσμικῆς σοφίας καὶ διανόησης τὴν πνευματοφόρο διδασκαλία τῆς Ἁγίας Γραφῆς καὶ τῆς Πατερικῆς Παράδοσης.

2. Επιπλέον λόγω τῆς ἐξάπλωσης τοῦ οἰκουμενιστικοῦ ἰοῦ ποὺ μολύνει πλεῖστα ὅσα μέλη τῆς Ἐκκλησίας μας σὲ ὅλα τα ἐπίπεδα ἡ πανθρησκεία, ἡ ἐξίσωση τῶν θρησκειῶν, ἡ ἰσοπέδωσή τους καὶ ἡ ψευδεπίγραφη «καταλλαγὴ» μεταξύ τους γίνεται θεμέλιος λίθος τῶν νέων Θρησκευτικῶν. Ἄλλοθι γιὰ τὴν παρεκκλίνουσα πρὸς τὴν αἵρεση οὐσιαστικὴ αὐτὴ μετάλλαξη τοῦ μαθήματος ἡ συμμετοχὴ σὲ οἰκουμενιστικὲς δράσεις καὶ πρωτοβουλίες ὑψηλόβαθμων προσώπων τῆς ἐκκλησιαστικῆς διοίκησης. Ὅταν ἡ ἀντίδραση τῶν Ἱεραρχῶν στὸν καθημερινὰ ἐπιταχυνόμενο οἰκουμενιστικὸ βηματισμὸ Πατριαρχῶν, Ἀρχιεπισκόπων, ἐπισκόπων, κληρικῶν, μοναχῶν, θεολόγων εἶναι δραματικὰ περιορισμένη πῶς νὰ ἀναμείνει κανεὶς σχετικὴ παρέμβαση τῆς Ἱεραρχίας γιὰ τὴν μετάλλαξη τοῦ ὀρθόδοξου θεολογικοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν σὲ ἕνα πανθρησκειακὸ μεῖγμα ποὺ ὁδηγεῖ στὴ σύγχυση καὶ ἐν τέλει τὴν πλήρη κατεδάφιση τῆς ὀρθόδοξης θεολογίας; Πῶς νὰ χωρέσουν τότε στὰ νέα Θρησκευτικὰ οἱ κατὰ τῶν αἱρέσεων ἀγῶνες τῶν Ἁγίων γιὰ τὴ διαφύλαξη τῆς ὀρθόδοξης πίστης; Πῶς νὰ κατανοήσουν οἱ μαθητὲς ὅτι ἡ αἵρεση ὁδηγεῖ στὴν ἀπώλεια καὶ ἡ πλάνη κλείνει τὴν ὁδὸ τῆς ζωῆς ὅταν οἱ ἴδιοι οἱ Ἱεράρχες μᾶς ἄλλως ἀποφασίζουν σὲ ἐπίπεδο Συνόδων ὅπως σὲ ἐκείνη τῆς Κρήτης; Ἀντιθέτως ἡ «Μεγάλη Σύνοδος» ἀποτελεῖ πλέον ἀντικείμενο διδασκαλίας τῶν μαθητῶν!

3. Το σημαντικότερο τέλος λάθος τῆς Ἱεραρχίας ἦταν ὅτι ἀποδέχτηκε τὴν δομικὴ ἀλλαγὴ τοῦ θρησκευτικοῦ μαθήματος δηλ. τὴν ἐγκατάλειψη τῆς ἱστορικῆς δομῆς τῆς διδασκόμενης ὕλης καὶ τὴν ἀντικατάστασή της ἀπὸ τὴ διδασκαλία Θεματικῶν Ἑνοτήτων. Μεθοδικὴ διδασκαλία τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, τῆς Καινῆς Διαθήκης, τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἱστορίας καὶ τῆς Ὀρθόδοξης Λατρείας καὶ Ἠθικῆς δὲν ὑπάρχει πλέον. Τὸν κίνδυνο νὰ διολισθήσει ἡ Ἱεραρχία στὴν ἀποδοχὴ αὐτῆς τῆς σημαντικῆς ἀλλαγῆς εἶχε ἐπισημάνει ἤδη ἀπὸ καιρό ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου. Δὲν εἰσακούστηκε. Ἀντιθέτως τέθηκε στὸ περιθώριο παρὰ τὴν πολύμοχθη ἐργασία τοῦ ἐπὶ τοῦ θρησκευτικοῦ μαθήματος καὶ τὶς πολύωρες μελέτες πλήθους σχετικῶν κειμένων ἀπὸ ὅλες τὶς πλευρές. Ἡ Ἱεραρχία μοιάζει πλέον νὰ μὴν θυμᾶται καν τὶς σημαντικότατες ἐπισημάνσεις του. Τὸ ἀρχιεπισκοπικὸ «πρωτεῖο» θριάμβευσε καὶ πάλι.

Δυστυχῶς ἡ Ἱεραρχία ἀποδείχτηκε πολὺ κατώτερή των περιστάσεων. Ὅσοι θεολόγοι καὶ δημοσιογράφοι κάνουν λόγο γιὰ ἀπόφαση τῶν Ἱεραρχῶν νὰ μὴν συνταχθοῦν στὸ πλευρὸ «ἀκραίων» κύκλων θὰ πρέπει νὰ ἀναλογιστοῦν μὲ ποιοὺς κύκλους τελικὰ συντάχθηκε ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία καὶ ποὺ μπορεῖ νὰ ὁδηγηθοῦν τὰ πράγματα μὲ τέτοιες ἐπιλογὲς ὄχι μόνο γιὰ τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν ἀλλὰ γενικότερα.

Μόνη ἐλπίδα γιὰ τὴ διάσωση τοῦ θρησκευτικοῦ μαθήματος ἀποτελεῖ ἡ ἔμπρακτη στάση τῶν διδασκόντων τὸ μάθημα στὰ ἑλληνικὰ σχολεῖα. Ὅταν ἡ πόρτα τῆς τάξης κλείνει ὁ θεολόγος ἢ ὁ δάσκαλος εἶναι «βασιλιάς». Τότε κάθε συμφωνία ἢ διαφωνία Ἐκκλησίας - Κράτους, κάθε διαμάχη θεολόγων ἢ πολιτικῶν, κάθε ἀθεολόγητος «Φάκελος Μαθήματος» ἢ κάθε κακογραμμένο σχολικὸ βιβλίο λαμβάνουν τὴ θέση ποὺ τοὺς ἁρμόζει.

Ἀποφύγαμε τὸν διαρκῆ σχολιασμὸ ὅσων συμβαίνουν παρὰ τὶς καταιγιστικὲς ἐξελίξεις γύρω ἀπὸ τὸ μάθημα. Κάθε μέρα ποὺ περνάει ἀποκαλύπτει πλέον τὶς θέσεις καθενὸς καὶ τὴν εὐθύνη του ἀπέναντι στὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν ἀλλὰ καὶ στὴ γενικότερη πορεία τῆς ἐκπαίδευσης καὶ τῆς Ἐκκλησίας. Τὰ σχόλια περιττεύουν ὅταν οἱ ἴδιες οἱ εἰδήσεις μᾶς ξεπερνοῦν…

2 σχόλια:

  1. Η εν γένει στάση του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου απέναντι στις νεοταξικής προέλευσης άθλιες αποφάσεις και μεθοδεύσεις της Κυβέρνησης, ειδικά σε θέματα ηθικής και παιδείας, είναι λίαν επιεικώς απαράδεκτη. Εάν ο εν λόγω ιερωμένος δεν μπορεί να αρθεί στο ύψος των σημερινών περιστάσεων (λαμβανομένων υπόψη των θυσιών και συνεπειών που αυτές συνεπάγονται για έναν συνειδητό Ορθόδοξο Κληρικό) και των απαιτήσεων του αξιώματός του, οφείλει άμεσα να παραιτηθεί από αυτό, κυρίως προς αποφυγή σκανδαλισμού του ποιμνίου της Εκκλησίας της Ελλάδος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Η Ελλάδα και η Ιεραρχία μας είναι υπό τον ξένο ΤΟΚΟΓΛΥΦΙΚΟ ζυγό
    Oι Έλληνες Ορθοδοξοι θα διδάσκονται συγκριτισμο και ΟΧΙ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ . Τα ΣΤΑΥΡΑΔΕΛΦΙΑ ΤΟΥ ΛΈΝΙΝ και του ΡΟΒΕΣΠΙΈΡΟΥ εκβιάζουν την Ιεραρχια μας.Αυτο το μαθημα προετοιμασμένο απο μασωνους , παρ όλη την έγκριση της Ιεράς συνόδου αντίκειται στο διεθνές δικαιο..Οι Εβραιοι,Παπικοι και Μουσουλμανοι δεν διδάσκονται συγκριτισμο διότι ο ΚΑΤΑΚΤΗΤΉΣ και οι άνθρωποι των τοκογλύφωνν τους χαϊδεύυν

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΚΑΝΤΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΜΑΣ.