ΟΙ οἰκονομικὲς δυνατότητες τῆς Ἑλλάδας

Οἱ περισσότεροι ἀπὸ ἐμᾶς, οἱ περισσότεροι Ἕλληνες εἴτε γιατί ἔτσι διδαχθήκαμε εἴτε γιατί μόνοι μας δὲν ἀναζητήσαμε τὴν ἀλήθεια πιστεύουμε γιὰ τὴν πατρίδα μας κάτι ποὺ μᾶλλον προσομοιάζει στὴν ‘’ψωροκώσταινα’’.  (Πρόκειται γιὰ μιὰ συστημικὴ ἄποψη ποὺ ὑποστηρίζει ὅτι ἡ Ἑλλάδα εἶναι μιὰ χώρα χωρὶς ἰδιαίτερο πλοῦτο, χωρὶς δυνατότητες στὴν κτηνοτροφία καὶ τὴν γεωργία, χωρὶς σημαντικὸ ὀρυκτὸ πλοῦτο καὶ ἑπομένως καταδικασμένη νὰ μὴν ἔχει βαριὰ βιομηχανία, ναυπηγεῖα κλπ ἄρα κάποιοι κατάφεραν νὰ πείσουν τὸν Ἕλληνα ὅτι -μᾶλλον- μοιραία ἡ ἐπιβίωση του ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὴν συνεργασία-ὑποταγή του στὶς μεγάλες δυνάμεις κατὰ τὴν ἑκάστοτε διεθνῆ συγκυρία)

Ἡ ἀλήθεια ὅμως εἶναι τελείως διαφορετική. Ἡ Ἑλλάδα εἶναι μιὰ χώρα ποὺ διαθέτει, μαζὶ μὲ τὴν Νορβηγία τὰ περισσότερα νερὰ στὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἤπειρο καὶ ἑπομένως οἱ ὑδρενεργειακὲς δυνατότητές της εἶναι τεράστιες. Ἡ ἀξιοποίησή τους γιὰ τὴν παραγωγὴ ἠλεκτρικῆς ἐνέργειας καὶ ἄρδευσης τῶν ἀρόσιμων ἐκτάσεων ποὺ μπορεῖ νὰ....

ἀποδώσουν τουλάχιστον δυὸ σοδειὲς τὸν χρόνο εἶναι δυνατή.

Ἡ ἔκταση τῆς Ἑλλάδας εἶναι κατὰ πολὺ μεγαλύτερη ἀπὸ τὰ 132.000  τ.χίλ. διότι αὐτὴ ἡ ἔκταση εἶναι σὲ προβολὴ χωρὶς νὰ λαμβάνει ὑπόψη τῆς τὶς τεράστιες ὁροσειρὲς (Πίνδος, Ροδόπης, Γράμμος, Σμόλικα, Ἀθαμανικὰ Ὅρη, Μαίναλο, Παγγαῖο Ὅρος, Λευκὰ Ὅρη, Ἐρύμανθος κλπ). Τὸ ὑψηλότερο βουνὸ τῆς Ὀλλανδίας εἶναι 300 μέτρα, ἐνῶ τῆς Ἑλλάδας 3.000 μ. ἡ Ὀλλανδία εἶναι 3,2 φορὲς μικρότερη ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα ἀλλὰ π.χ. διαθέτει 8 ἑκατ. ἀγελάδες καὶ μιὰ τεράστια γαλακτοβιομηχανία ἐνῶ ἡ Ἑλλάδα μόνον 800 χίλ. ἀγελάδες. Γιατί;

Οἱ καλλιεργήσιμες ἐκτάσεις τῆς πατρίδος μας ἀνέρχονται σὲ 21,2 ἑκατ. στρέμματα ἐνῶ θὰ μποροῦσαν –μὲ τὴν συστηματικὴ ἄρδευση καὶ τὸν ἐμπλουτισμό τους μὲ ἀζωτούχα λιπάσματα (προϊὸν ποὺ μποροῦμε νὰ παραγάγουμε δεδομένου ὅτι ἡ πρώτη ὕλη τοὺς προέρχεται ἀπὸ σιδηρομεταλλουργία) νὰ ἐπεκταθοῦν κατὰ 36,4 ἑκατ.στρέμματα (πρόκειται γιὰ βοσκότοπους, μεταβατικὲς δασώδεις-θαμνώδεις ἐκτάσεις, ἑτερογενεῖς ἐκτάσεις μὲ φυσικὴ βλάστηση κλπ). Αὐτὸ θὰ σήμαινε μιὰ τεράστια αὔξηση στὴν γεωργικὴ καὶ κατ’ ἐπέκταση κτηνοτροφική, βιοτεχνικὴ καὶ ἐλαφριὰ βιομηχανικὴ παραγωγὴ (ἐπεξεργασία δερμάτων, γαλακτοβιομηχανίες, μεταφορικὲς ἑταιρεῖες κλπ.)

Ἡ Ἑλλάδα διαθέτει στρατηγικὰ πλεονεκτήματα ποὺ ἄλλες χῶρες δὲν διαθέτουν. Τὸ εὔκρατο κλίμα της, ἡ ἡλιοφάνεια, ἡ αἰολικὴ ἐνέργεια, ὁ πλοῦτος ἐδάφους καὶ ὑπεδάφους δίνουν τὶς προϋποθέσεις γιὰ τὴν ἀνάπτυξη ἰσχυρῆς γεωργίας, κτηνοτροφίας καὶ παραγωγῆς ζωοτροφῶν.  Η Ἑλλάδα μπορεῖ νὰ παραγάγει σόγια (τὸ νούμερο ἕνα στρατηγικὸ φυτὸ στὸν κόσμο μὲ περιεκτικότητα σὲ πρωτεΐνη –στὸν καρπὸ- ἄνω τοῦ 40%) καὶ λούπινα μὲ τὸ ἐπίσης ὑψηλὸ πρωτεϊνικὸ ποσοστό. Μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ θὰ σταματήσει ἡ εἰσαγωγὴ τῶν 500.000 τόνων σόγιας ἐτησίως, ἡ Ἑλλάδα θὰ ἀποκτήσει αὐτάρκεια βασικῶν προϊόντων διατροφῆς ζωικῆς προελεύσεως (γάλα, τυρί, κρέας κόκκινο καὶ λευκὸ) καὶ φθηνὸ κόστος στὶς ζωοτροφὲς καὶ ἑπομένως θὰ μπορέσει ν’ ἀναπτύξει τὴν κτηνοτροφία της ὥστε νὰ σταματήσουν οἱ εἰσαγωγὲς 800.000 τόνων γάλακτος ἀπὸ τὶς πολυεθνικὲς καθὼς καὶ τὸ 61,7% τοῦ χοιρινοῦ κρέατος ποὺ καταναλώνει, τὸ 18% τῶν πουλερικῶν καὶ τὸ 70% τοῦ βόειου κρέατος (ποὺ καταναλώνει).

Παράλληλα ἡ Ἑλλάδα ἔχει ὅλες τὶς προϋποθέσεις –ὅπως ἔχει ἀποδείξει- ὁ Δημ.Μπάτσης (ὁ ὁποῖος ἐκτελέστηκε τὸ 1952 ἀπὸ τὸ κράτος μὲ ἐμπλοκὴ καὶ ξένων μυστικῶν ὑπηρεσιῶν) μὲ τὸ περίφημο βιβλίο του ‘’Ἡ βαριὰ βιομηχανία στὴν Ἑλλάδα’’ γιὰ τὴν ἀνάπτυξη βαριάς  βιομηχανίας: σιδηρομεταλλουργίας, χαλυβουργίας, μεταλλουργίας ἀλουμινίου, μεταλλουργίας μαγνησίου, χρωμίου, μαγγανίου, νικελίου. Ἐπιπλέον, ἔχει τὴν δυνατότητα ἀνάπτυξης χημικῆς βιομηχανίας: ἀζώτου καὶ λιπασμάτων, χλωριούχων προϊόντων, ἀνθρακασβεστίου καθὼς καὶ βιομηχανίας τσιμέντων, ναυπηγείων κ.α. ὅπως καὶ ἐν μέρει πέτυχε ν’ ἀναπτύξει τὴν εἰκοσαετία 1952-1973 (βλέπε Λάρκο καὶ Λιπάσματα τοῦ Πρ. Μποδοσάκη, τὰ Ἔλ.Σί. (Ἑλληνικὰ Σιδηροκράματα) στὸν Ἁλμυρὸ Βόλου καὶ λοιπὲς βιομηχανίες ὅπως τὴν ΧΡΩ.ΠΕΙ. τοῦ Σ. Σοφιανόπουλου, ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ (ἀτμάμαξες-πλοῖα), ΑΞΕΛΟΣ (πετρελαιοκινητῆρες) ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΗΣ (ὁμοίως), Τσιμέντα ΤΙΤΑΝ καὶ ΗΡΑΚΛΗΣ ποὺ πωλήθηκαν -δυστυχῶς- σὲ πολυεθνικὲς ἑταιρεῖες ἀπὸ τὶς κυβερνήσεις τῶν τελευταίων δεκαετιῶν καὶ τόσες ἄλλες).

Οἱ πρῶτες ὕλες –γιὰ τὶς ἀνωτέρω βιομηχανίες ὑπάρχουν στὴν πατρίδα μας- ἂν καὶ τὶς τελευταῖες δεκαετίες καὶ ἰδιαίτερά τα τελευταῖα 7 χρόνια τῶν μνημονίων- πωλούνται εναντι πινακίου φακῆς (βλέπε παλαιότερα σύμβαση Πεσινὲ (γαλλικὴ) ποὺ πῆρε τὸ ἀλουμίνιο, τὴν Eldorado Gold στὴ Χαλκιδικὴ ποὺ τῆς δόθηκαν ἐξορυκτικὰ δικαιώματα σὲ 317.000 στρέμματα! καὶ ἀντλεῖ ὀρυκτὸ πλοῦτο βεβαιωμένων ἀποθεμάτων ἀξίας 16 δίς. εὐρὼ ἔχοντας πληρώσει τίμημα 11 ἑκατ. εὐρὼ ἐνῶ ἡ ἀπώλεια φορολογητέας ὕλης ἀνέρχεται σὲ 13,7 δὶς εὐρώ, τὶς κρατικὲς ὑποδομὲς ποὺ μέσω ΤΑΙΠΕΔ ξεπουλιοῦνται σὲ πολυεθνικὲς (ΟΤΕ, ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, ΟΠΑΠ κ.α.).

Ὅσον ἀφορᾶ, λοιπόν, γιὰ τὸν ὀρυκτὸ πλοῦτο τῆς Ἑλλάδας, οἱ Ἕλληνες δὲν ἐνημερώθηκαν ποτὲ ἀπὸ τὸ ἑλληνικὸ κράτος γιὰ τὴν ποικιλία του καὶ τὶς τεράστιες ποσότητές του:

-Ἡ συνολικὴ ἀξία τῶν ἐνδεικτικῶν ἀποθεμάτων τῶν Βιομηχανικῶν Ὀρυκτῶν & Πετρωμάτων (χαλαζίας, ζεόλιθος, μπετονίτης, γραφίτης, περλίτης κλπ) εἶναι 60 δισεκ. €.

-Ἡ συνολικὴ ἀξία τῶν ἐνδεικτικῶν ἀποθεμάτων τῶν Μεταλλικῶν Ὀρυκτῶν (νικέλιο, χρώμιο, μαγγάνιο, χρυσός, ἄργυρος, χαλκὸς) εἶναι 72 δισεκ. €.

-Ἡ συνολικὴ ἀξία τῶν ἐνδεικτικῶν ἀποθεμάτων τῶν Ἐνεργειακῶν Ὀρυκτῶν Πρώτων Ὑλῶν (Λιγνίτες, τύρφη, οὐράνιο, πετρέλαιο καὶ φυσικὸ ἀέριο) εἶναι 1.362 δισεκ. € ἀπὸ τὰ ὁποῖα τὰ 268 δισεκ. € ἀνήκουν στοὺς λιγνίτες, τοὺς ὁποίους ἐκμεταλλευόμαστε ἐδῶ καὶ δεκαετίες γιὰ τὴν παραγωγὴ ἀποκλειστικὰ ἠλεκτρικῆς ἐνέργειας.

-Τὰ ὑποθετικὰ ἀποθέματα πετρελαίου εἶναι 10 δισεκ. βαρέλια μὲ τρέχουσα ἀξία 685 δισεκ. € καὶ τὰ ἀντίστοιχά τοῦ φυσικοῦ ἀερίου 3,5 τρισεκ. m3 με τρέχουσα ἀξία 409 δισεκ. €.

Καὶ γιατί μέχρι σήμερα δὲν ἔχουμε γνωρίσει τὴν πατρίδα μας, τὶς δυνατότητές της καὶ δὲν τὶς ἔχουμε ἀξιοποιήσει; Διότι οἱ κυβερνήσεις τῶν τελευταίων 3-4 δεκαετιῶν φαίνεται -δυστυχῶς- νὰ λειτούργησαν -σὲ πολλές των περιπτώσεων- καὶ ὅσον ἀφορᾶ στρατηγικὰ θέματα τῆς οἰκονομίας μας, κάτω ἀπὸ τὴν πίεση τῆς παγκοσμίου οἰκονομικῆς ἐλὶτ ἢ ὡς ἐντολοδόχοι της ἢ ἐντολοδόχοι τῶν μεγάλων δυνάμεων-κρατῶν καὶ τῶν ξένων οἰκονομικῶν συμφερόντων (πολυεθνικῶν, χρηματιστηριακῶν ἑταιρειῶν κλπ). Το ἑλληνικὸ κράτος ὑπάρχει πολὺ καλὰ ὀργανωμένο ὥστε νὰ μποϋκοτάρει κάθε ἀναπτυξιακὴ καὶ ἐπιχειρηματικὴ προσπάθεια ποὺ θὰ ἔδινε προβάδισμα σὲ αὐτὸν τὸν τόπο  (βλέπε Ν.1083/1980 ἢ Νόμο πανωτοκίων ὁ ὁποῖος κατέστρεψε ἑκατοντάδες βιομηχανίες, τουριστικὲς-ξενοδοχειακὲς μονάδες, κλπ., μὲ νόμο ὁ Κ. Καραμανλὴς ὁ πρεσβύτερος ἐμπόδισε τὴν ἐπένδυση δημιουργίας ἑνὸς ἐκ τῶν μεγαλύτερων διυλιστηρίων τοῦ κόσμου στὴν Πάχη Μεγάρων τοῦ ὁμίλου Ἀνδρεάδη, ὁ ἴδιος πολιτικὸς ἀκύρωσε τὴ σύμβαση ἐκμετάλλευσης τοῦ μεγαλύτερου –ἴσως στὸν κόσμο- λιγνιτοφόρου κοιτάσματος τῆς τύρφης τῶν Φιλίππων κ.α.)

Μὲ μιὰ σειρὰ ἀναρτήσεων θὰ προσπαθήσουμε νὰ ἐνημερώσουμε τὸν Ἕλληνα ἀναγνώστη γιὰ τὶς ἀνωτέρω οἰκονομικὲς δυνατότητες τῆς πατρίδος μας μὲ σκοπό: α. νὰ καταρρίψουμε τὸν ‘’Μύθο τῆς Ψωροκώσταινας’’ ποὺ ἐντέχνως καλλιεργήθηκε στὴ συνείδησή του, β. νὰ τὸν ἐνημερώσουμε γιὰ τὶς πραγματικὲς οἰκονομικὲς δυνατότητες ποὺ ἔχει ἡ Ἑλλάδα καὶ τὸ κυριότερο γ. νὰ δουλέψουμε καὶ κοπιάσουμε ὅλοι μαζὶ –ὁ καθένας ἀπὸ τὸ μετερίζι του-ὥστε τὸ ὅραμα μιᾶς ἰσχυρῆς Ἑλλάδας ποὺ ἀξιοποιεῖ τὶς πλουτοπαραγωγικές της δυνατότητες καὶ τὸ ἀνθρώπινο δυναμικό της νὰ γίνει πραγματικότητα.

Προκειμένου νὰ ἐντρυφήσουμε στὶς οἰκονομικὲς δυνατότητες τῆς πατρίδας μας θὰ χρησιμοποιήσουμε κάποια βιβλία ὅπως: τὸ βιβλίο τοῦ Σ. Σοφιανόπουλου ‘’Οἱ ‘’Ἄγνωστες’’ πλουτοπαραγωγικὲς πηγὲς τῆς Ἑλλάδας καὶ ἡ πολιτικὴ τοὺς σημασία’’, τοῦ Δ. Μπάτση ‘’Ἡ βαριὰ βιομηχανία στὴν Ἑλλάδα’’ κλπ. καθὼς  λοιπὰ ἄρθρα καὶ μελέτες οἰκονομολόγων (παλαιότερων καὶ σύγχρονων)  ποὺ ἀνὰ θέμα θὰ μᾶς βοηθοῦν στὴν καλύτερη κατανόησή του (σὲ πολλὲς ἀπὸ τὶς ἀναρτήσεις θὰ συνάπτονται σημειώσεις στοιχείων π.χ. σχετικῶν μὲ τὸ θέμα, συγκριτικῶν, στατιστικῶν κλπ τῶν ὁποίων ἡ πηγὴ θὰ ἀναφέρεται).

Γιὰ τὴν Ἑνωμένη Ρωμηοσύνη

Ἀντώνιος Καλόγηρος