9 Απρ 2016

Ἀνασκευὴ κακόδοξων θέσεων Μητροπολίτου

Ἱερὰ Μητρόπολις Πειραιῶς,
Γραφεῖο ἐπὶ τῶν αἱρέσεων καὶ παραθρησκειῶν
Ἐνῶ ἡ διακαῶς ἐπιποθούμενη καὶ μὲ πολὺ λαχτάρα προσδοκώμενη ἀπὸ τοὺς οἰκουμενιστὲς «Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδος», βρίσκεται ἐπὶ θύραις, ἡ παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ προχωρεῖ ἀκάθεκτη καὶ ἰσοπεδώνει τὰ πάντα. Τὸ πολυκέφαλο τέρας τῆς αἱρέσεως φαίνεται πρὸς τὸ παρὸν νὰ θριαμβεύει, νὰ βρίσκεται στὸ ἀποκορύφωμα τῆς δόξης του, ἀφοῦ ὅλα δείχνουν ὅτι ἐντὸς ὀλίγων μηνῶν, τὴν προσεχῆ Πεντηκοστή,  θὰ λάβει καὶ συνοδικὴ ἔγκριση καὶ κατοχύρωση. «Τὶς ὅμοιος τῷ θηρίω; τὶς δύναται πολεμῆσαι μετ' αὐτοῦ;» (Ἀποκ.13,4), ἀφοῦ ἡ μεγάλη πλειοψηφία τῶν ἐπισκόπων σήμερα πανορθοδόξως τὸ ἔχουν προσκυνήσει, ἄλλοι ἀπὸ φόβο καὶ δειλία καὶ ἄλλοι ἐκ πεποιθήσεως; Τὰ ναυάγια περὶ τὴν πίστιν κληρικῶν, μοναχῶν καὶ λαϊκῶν δὲν ἔχουν τελειωμὸ καὶ συνεχῶς αὐξάνουν μὲ γεωμετρικὴ πρόοδο. Ἤδη ἔχουμε ἐπισημάνει πολλὰ ἀπὸ αὐτὰ σὲ κατὰ καιροὺς δημοσιεύσεις μας. Μὲ πολλὴ θλίψη θὰ ἀναφερθοῦμε σὲ ἕνα ἀκόμη καὶ μάλιστα ἐπισκόπου, ἐπειδὴ ἔχει κατὰ τὴν γνώμη μας μία ἰδιαιτερότητα, τὴν ὁποία θὰ διαπιστώσει ὁ ἀναγνώστης στὶς γραμμὲς ποὺ ἀκολουθοῦν.
Πρόκειται γιὰ τὸν Μητροπολίτη Βύβλου καὶ Βοτρύων, (Ὅρους Λιβάνου), τοῦ Πατριαρχείου Ἀντιοχείας κ. Γεώργιο Χόντρ, ὁ ὁποῖος δημοσίευσε στὶς 19-3-2016 στὴν ἐφημερίδα «Annahar» κυριακάτικο κήρυγμα, ἀναφερόμενο στὴν Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας, στὸ ὁποῖο ἰσοπεδώνει κυριολεκτικὰ τὴ δογματικὴ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας. Τὸ ἄρθρο τοῦ ἐν λόγω...
ἐπισκόπου ἀναρτήθηκε στὴν ἰστοσελίδα «Ἰδιωτικὴ ὁδὸς» μὲ τίτλο: «Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΟΡΟΥΣ ΛΙΒΑΝΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΥΠΕΡΜΑΧΟΣ ΤΟΥ ΕΝΙΑΙΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ».

Γράφει μεταξὺ ἄλλων: «Ἡ λέξη ὀρθόδοξος σημαίνει αὐτὸς ποὺ διατηρεῖ τὸ ὀρθὸ δόγμα τὸ ὁποῖο προέκυψε μετὰ ἀπὸ τὰ Εὐαγγέλια στοὺς χριστιανοὺς οἱ ὁποῖοι ἀποδέχονται τὶς Οἰκουμενικὲς Συνόδους - εἶναι ἑπτὰ στοὺς Καθολικοὺς καὶ τοὺς Ὀρθοδόξους, καὶ σὲ ἄλλους εἶναι λιγότερες, μὲ τὴν ἐπισήμανση ὅτι οἱ χριστιανοὶ ὅλοι δὲν διαφέρουν στὸ περιεχόμενο τῆς πίστης τους, εἴτε υἱοθετήσουν κάποιοι τέσσερις ὑποχρεωτικὲς Οἰκουμενικὲς Συνόδους, εἴτε υἱοθετήσουν ἄλλοι ἑπτά, ἢ περισσότερες. Μὲ ἁπλὰ λόγια, δὲν ὑπάρχει οὐσιαστικὴ διαφορὰ στὸ δόγμα ἀνάμεσα στοὺς χριστιανούς. Ὅλοι πιστεύουν στὴ Σταύρωση καὶ τὴν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου, καὶ πιστεύουν στὴν Τριάδα, τὰ ὑπόλοιπα εἶναι λεπτομέρειες».

Κατ’ ἀρχὴν οἱ Οἰκουμενικὲς Σύνοδοι γιὰ τοὺς παπικοὺς δὲν εἶναι ἑπτά, ἀλλὰ 21. Οἱ «ἄλλοι» ποὺ παραδέχονται λιγότερες ἀπὸ ἑπτὰ Οἰκουμενικὲς εἶναι προφανῶς οἱ Νεστοριανοὶ καὶ οἱ Μονοφυσίτες, οἱ ὁποῖοι ὅμως καταδικάστηκαν καὶ ἀναθεματίστηκαν ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, ἀπὸ τὴν Γ΄ καὶ Δ΄ ἀντίστοιχα Οἰκουμενικὲς Συνόδους, καὶ ἀπὸ ὅλες τὶς μεταγενέστερες, κάτι ποὺ ἀποσιωπᾶ ὁ Σεβασμιώτατος. Φαίνεται ἐπίσης νὰ ἀγνοεῖ, ὅτι ὁ κύριος σκοπὸς γιὰ τὸν ὁποῖο συγκρότησε ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ὅλες τὶς Οἰκουμενικὲς Συνόδους, ἦταν ἡ καταδίκη τῶν αἱρέσεων καὶ ἡ ἀποκοπὴ τῶν αἱρετικῶν, ἀπὸ τὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, ἐπειδὴ ἀκριβῶς αὐτοὶ διέφεραν «στὸ περιεχόμενο τῆς πίστης τους».

Ἑπομένως δὲν εὐσταθεῖ ὁ ἰσχυρισμός του ὅτι δῆθεν «δὲν ὑπάρχει οὐσιαστικὴ διαφορὰ στὸ δόγμα ἀνάμεσα στοὺς χριστιανούς», ἢ ὅτι «διαφέρουμε στὶς λέξεις, ἀλλὰ ὄχι στὴν ἀλήθεια τῆς πίστης μας», ὅπως ἀναφέρει παρὰ κάτω. Ἂν ἡ διαφορὰ βρίσκεται στὶς λέξεις καὶ ὄχι στὴν οὐσία τῶν πραγμάτων τότε οἱ ἅγιοι Πατέρες, οἱ ὁποῖοι ἐν Ἁγίω Πνεύματι δογμάτισαν καὶ κατάδειξαν τὶς χριστολογικὲς αἱρέσεις τοῦ Νεστοριανισμοῦ καὶ τοῦ Μονοφυσιτισμοῦ, πλανήθηκαν καὶ κακῶς τοὺς χαρακτήρισαν ὡς αἱρετικούς. Κακῶς τοὺς ἀπέκοψαν ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία. Ἐπὶ πλέον εἶναι καὶ ὑπόδικοι ἀπέναντι στὸ Θεὸ γιὰ τὸ «σχίσμα» ποὺ προκάλεσαν στὴν Ἐκκλησία!

Οὔτε πάλι μποροῦμε νὰ ποῦμε ὅτι οἱ αἱρετικὲς διδασκαλίες τῶν αἱρετικῶν εἶναι «λεπτομέρειες» ἄνευ σημασίας καὶ ὅτι ἀρκεῖ ἡ γενικὴ καὶ ἀόριστη πίστη «στὴ Σταύρωση καὶ τὴν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου», διότι τότε οἱ ἅγιοι καὶ θεοφόροι Πατέρες δὲν θὰ ἔμπαιναν στὸν κόπο νὰ ἀσχοληθοῦν μὲ «λεπτομέρειες», οὔτε θὰ θεωροῦσαν ἀναγκαία τὴ συγκρότηση Οἰκουμενικῶν Συνόδων. Ἀπεναντίας θεώρησαν τὶς αἱρέσεις ὡς διαστροφὲς τῆς ἀληθείας, ποὺ ἡ ἀποδοχὴ τους ἀκυρώνει τὴν ἴδια τηνσωτηρία.

Στὴ συνέχεια φτάνει σὲ ἀνεπίτρεπτες γιὰ ἕναν ἐπίσκοπο διατυπώσεις ποὺ μαρτυροῦν ἄγνοια στοιχειωδῶν θεολογικῶν γνώσεων. Κατὰ τὴν ἄποψή του «ἦταν μία ἡ πίστη, [Ὀρθοδόξων καὶ Παπικῶν], πρὶν νὰ δηλώσει ἡ Καθολικὴ Ἐκκλησία τὸ πρωτεῖο καὶ τὸ ἀλάθητο τοῦ Πάπα τὸ 1870». Ὡστόσο ἀπὸ τὸ σχίσμα τοῦ 1054 μέχρι τὸ 1870, ὅπως εἶναι γνωστὸ ἀπὸ τὴν ἐκκλησιαστικὴ ἱστορία, ὁ Παπισμὸς εἰσήγαγε πλῆθος αἱρετικῶν διδασκαλιῶν, ὅπως αὐτὴ τοῦ Φιλιόκβε, ἡ ὁποία διαστρέφει το Τριαδικὸ δόγμα, καὶ ἡ ὁποία ἔχει καταδικαστεῖ ἀπὸ τὴν Η΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο, (879-880), ἐπὶ Ἱεροῦ Φωτίου, ἢ ὅπως ἡ περὶ κτιστῶν ἐνεργειῶν τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία ἔχει καταδικαστεῖ ἀπὸ τὴν Θ΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο, (1451), ἐπὶ ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ.

Παρὰ κάτω λέει: «Τὸ νὰ ὀνομάσει ἡ κάθε Ἐκκλησία τὴν ἄλλη ‘ἀδελφὴ ἐκκλησία’ δὲν εἶναι ὀνομασία ποὺ βασίζεται στὸν καθωσπρεπισμό, ἀλλὰ σὲ πεποίθηση. Δὲν σημαίνει, [αὐτὴ ἡ ὀνομασία], ὅτι πρόκειται γιὰ ἄλλη ἀνεξάρτητη ὀντότητα. Μέχρι τώρα δὲν ἔχω βρεῖ ἕνα καθολικὸ κείμενο ποὺ νὰ κατηγορεῖ τοὺς ὀρθοδόξους γιὰ παρέκκλιση δογματική, ἢ ἐκκλησιαστική. Εἴμαστε λοιπὸν δύο ἀδέλφια ὁ ἕνας ἀπέναντι στὸν ἄλλο. Στὴ θεολογία δὲν χρησιμοποιοῦμε ὅρους κοινωνικοῦ καθωσπρεπισμοῦ. Ὅσο καὶ ἂν αὐξηθεῖ ἡ σύγκρουση ἀνάμεσα στοὺς φανατικοὺς παραμένει πιὸ σημαντικὴ ἡ ἑνότητά τους ποὺ βλέπει ὁ Χριστός». Ἂν τὰ παρὰ πάνω ἰσχύουν τότε κακῶς δὲν συμμετέχουμε στὸ κοινὸ ποτήριο, (ἂν δὲν συμμετέχουμε)! Τότε οἱ ἅγιοι ἦταν κατ’ αὐτὸν «φανατικοὶ» οἱ ὁποῖοι δημιούργησαν μὲ τὰ δόγματά τους «συγκρούσεις»! Εἰλικρινά, τόσα χρόνια ἀσχολούμαστε μὲ τὶς ἀναιρέσεις κακόδοξων δηλώσεων, ἀλλὰ τέτοιου εἴδους δηλώσεις πρώτη φορὰ συναντήσαμε!

Παρὰ κάτω φανερώνει τὸ ἀσυγκράτητο οἰκουμενιστικὸ του πρόσωπο: «Ἐγὼ ἀποδέχομαι τὸν χριστιανὸ ποὺ δὲν προσεύχεται στὴ Παναγία, ἀρκεῖ νὰ μὴν θεωρεῖ αἱρετικοὺς ὅσους προσεύχονται σ’ αὐτήν. Ἂς προσευχηθεῖς ὅπως θές, ἀλλὰ μὴν μὲ ἀποκλείσεις ἀπὸ σένα. Ἐγὼ ξέρω προτεστάντες ποὺ ἀγαποῦν τὴν Παναγία πάρα πολύ. Δὲν τῆς ἀπευθύνονται στὴν προσευχή, δὲν μὲ ἀφορᾶ, ἀρκεῖ νὰ μὴν μὲ θεωρήσουν αἱρετικό, ἅμα τῆς ἀπευθυνθῶ ἐγώ. Δὲν ἔχω κάτι μὲ ὅποιον δὲν μιλάει στὴν Παναγία, ἀρκεῖ νὰ μὲ ἀφήσει ἐλεύθερο στὸ νὰ τῆς μιλήσω. Μὲ λυπεῖ νὰ ἀρνεῖται ἕνας χριστιανὸς νὰ μιλήσει στὴ Παναγία, ἀλλὰ δὲν τὸν ἀναγκάζω στὸ νὰ τὸ κάνει ἂν θεωρήσει ὅτι αὐτὸ μειώνει τὴν ἀγάπη του στὸν Χριστό».

Καὶ συνεχίζει: « Ὅποιος θεωρήσει ὅτι ζητώντας τὴν πρεσβεία τῶν ἁγίων μειώνει τὴν ἀγάπη του πρὸς τὸν Ἰησοῦ εἶναι δικαίωμά του, καὶ ὅποιος θεωρήσει ὅτι ἀγαπάει καὶ τοὺς ἁγίους μὲ τὸν Ἰησοῦ πάλι δικαίωμά του. Ας μὴν θεωρήσουμε ὁ ἕνας τὸν ἄλλον αἱρετικὸ χωρὶς λόγο. Ὁ Θεὸς κρίνει ὅποιον θέλει ἐν καιρῶ. Μὴν προλάβετε τὴν κρίση τοῦ Θεοῦ σύμφωνα μὲ τὸ τί νομίζετε. Ποιὸς εἶμαι γιὰ νὰ κρίνω. Ὁ Θεὸς μόνο κρίνει»! Δὲν χρειάζεται κανεὶς μεγάλη προσπάθεια γιὰ νὰ διακρίνει στὶς παρὰ πάνω διατυπώσεις του, τὴν βασικὴ δογματικὴ παραδοχὴ τῆς «Νέας Ἐποχῆς», ποὺ εἶναι: «πίστευε ὅπου θέλεις. Μὴν ἀπολυτοποιεῖς τὴν πίστη σου, καὶ μὴν ἀπορρίπτεις τὴν πίστη τοῦ ἄλλου. Ἡ ἀπόλυτη ἀλήθεια δὲν βρίσκεται ἀποκλειστικὰ σὲ κάποια συγκεκριμένη πίστη»! Ὅταν ζητοῦμε τὶς πρεσβεῖες τῆς Παναγίας καὶ τῶν ἁγίων, δὲν μειώνεται ἡ ἀγάπη μας πρὸς τὸν Ἰησοῦ, ἀλλὰ ἀντίθετα αὐξάνεται. Δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ἀγαπᾶ κανεὶς τὸν Χριστὸ καὶ νὰ μὴν ἀγαπᾶ καὶ τὴν Παναγία, διὰ μέσου τῆς ὁποίας πραγματοποιήθηκε ὁλόκληρη ἡ ἔνσαρκη θεία οἰκονομία. Καὶ δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ἀγαπᾶ κανεὶς τὴν Παναγία καὶ νὰ μὴν ἐκδηλώνει τὴν ἀγάπη του αὐτὴ μὲ ὕμνους καὶ προσευχὲς καὶ μὲ τὴν ἐκζήτηση τῶν πρεσβειῶν της.

O Σεβασμιώτατος ἀποκρύπτει τὴν ἄρνηση τῆς ἀειπαρθενίας τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου ἀπὸ τοὺς προτεστάντες, οἱ ὁποῖοι τίθενται ὑπὸ τὰς ἀρᾶς τῆς Γ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου. Ὑπάρχει χειροτέρα βλασφημία πρὸς τὴν Θεοτόκο ἀπὸ τὴν ἄρνηση τῆς ἀειπαρθενίας της; Ἐπίσης ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μὲ τὴν ὅλη ὑμνογραφία καὶ τὴν λατρευτικὴ ζωή της, ποὺ εἶναι ἐμποτισμένη μὲ ὕμνους καὶ προσευχὲς πρὸς τὴν Παναγία, μᾶς εἰσάγει καὶ μᾶς χειραγωγεῖ πρὸς τὸ ὀρθόδοξο ἦθος, (καὶ ὄχι τὸ προτεσταντικό), καὶ μᾶς διδάσκει τὴν ἀγάπη καὶ τὴν τιμὴ πρὸς τὴν Παναγία.

Ὁπότε δὲν εἶναι «δικαίωμα» τοῦ καθενὸς νὰ χαράξει ἕνα δικό του δρόμο καὶ μία δική του γραμμὴ εἰς ὅ,τι ἀφορᾶ τὴν στάση του ἀπέναντι στὴν Παναγία, ὅπως ἐσφαλμένα ἰσχυρίζεται ὁ Σεβασμιώτατος. Βέβαια εἶναι ἀλήθεια ὅτι «ὁ Θεὸς μόνο κρίνει». Ὅμως στὰ θέματα τῆς πίστεως δὲν ὑπάρχει κατάκρισις. Μήπως οἱ ἅγιοι Πατέρες ἔπεσαν στὸ ἁμάρτημα τῆς κατακρίσεως ἐπειδὴ ἔκριναν τοὺς αἱρετικούς; Δὲν θὰ ἔπρεπε νὰ ἀφήσουν στὸ Θεὸ τὴν κρίση τῶν αἱρετικῶν; Πρὸς τί οἱ μεγάλοι ἀγῶνες τους γιὰ τὴν διάσωση τοῦ Ὀρθοδόξου Δόγματος;

Περαίνοντας διαπιστώνουμε πὼς ὁ Σεβασμιώτατος ἔγραψε «στὰ παλαιότερα τῶν ὑποδημάτων του» τὶς φρικτὲς ὑποσχέσεις, ποὺ ἔδωσε  κατὰ τὴν χειροτονία του ὡς Ἐπίσκοπος, ὅτι θὰ διαφυλάττει, ὡς κόρη ὀφθαλμοῦ, τὴν Παρακαταθήκη, δηλαδὴ τὴν ἀμώμητο Ὀρθόδοξο Πίστη ἀκαινοτόμητη, ὅπως μᾶς τὴν παρέδωσαν οἱ ἅγιοι καὶ θεοφόροι Πατέρες. Διαπιστώνουμε ὅτι ἀπὸ κήρυκας τῆς σώζουσας Ὀρθοδόξου Πίστεως, ἔγινε κήρυκας τοῦ φρικώδους καὶ δαιμονοκίνητου θρησκευτικοῦ συγκρητισμοῦ, ὁ ὁποῖος «στρώνει» τὸ δρόμο γιὰ τὴν ἐπικράτηση τῆς ἐφιαλτικῆς πανθρησκείας τοῦ ὁσονούπω ἐρχομένου Ἀντιχρίστου. Καὶ γνωρίζοντας, ὅτι δὲν ὑπάρχει Ὀρθόδοξη Σύνοδος γιὰ νὰ τὸν καθαιρέσει, (ἀφοῦ οἱ οἰκουμενιστὲς εἶναι ἀδύνατον νὰ καθαιρέσουν τοὺς ὁμοδόξους των οἰκουμενιστές), προσευχόμεθα ὁ Θεὸς νὰ τοῦ δώσει μετάνοια, ἢ ἂν τοῦτο εἶναι ἀδύνατον, τουλάχιστον νὰ μὴν παρασύρει ἄλλους στὸ βάραθρο τῆς αἱρέσεως ποὺ κηρύττει! 
  
Ἐκ τοῦ Γραφείου ἐπὶ τῶν Αἱρέσεων καὶ τῶν Παραθρησκειῶν

7 σχόλια:

  1. Kαλα που υπαρχει και η Μητροπολη Πειραιως και μας φωτιζει σε τοσο σημαντικα θεματα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πράγματι η εκκλησία του Πειραιά σηκώνει σταυρό πελώριο,που δεν της αναλογεί σε σχέση με τα ορθόδοξα ζητήματα που θα έπρεπε να σηκώσουν κι άλλοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μέσα στον αρχαίο Παράδεισο του Θεού, οι πρωτόπλαστοι Αδάμ και Εύα ήταν απόλυτα υγιείς στην ψυχή και στο σώμα, πριν από την πτώση-παρακοή τους.
    Και όμως, ΕΠΕΣΑΝ!
    Σήμερα οι άνθρωποι είναι ασθενικοί στην ψυχή και στο σώμα τους. Τι λέτε; Δεν θα πέσουν, σήμερα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. 1ον)Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΤΟ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΔΟΓΜΑ ΑΠΟΚΑΛΕΙΤΕ ΘΕΟ+ΤΟΚΟΣ=ΘΕΟΤΟΚΟΣ
    2ον)ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΣ ΑΥΤΟΑΠΟΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ.ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΟΜΩΣ ΣΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ ΟΠΩΣ ΔΙΔΑΧΘΗΚΕ ΚΑΙ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΤΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΟΝ ΙΗΣΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΑΤΕΡΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ.
    3ον)ΑΠΟ ΛΕΞΙΚΟ ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ"ΑΙΡΕΣΗ:ΔΟΞΑΣΙΑ ΠΟΥ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΕΤΕ ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΙΣΗΜΟ ΔΟΓΜΑ.ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΠΡΟΤΙΜΗΣΕΩΣ.ΑΠΟΣΧΙΣΗ ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΤΟΓΕΝΕΣ ΜΗΤΡΙΚΟ ΔΟΓΜΑ(ΛΕΞΙΚΟ ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΥ).ΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΕΘΕΟΛΟΓΗΣΑΝ ΚΑΙ ΘΕΟΛΟΓΟΥΝΤΕΣ ΕΔΟΓΜΑΤΙΣΑΝ ΤΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ.ΚΑΙ ΟΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΟΔΟΙ ΕΠΙΚΥΡΩΣΑΝ ΤΑ ΤΗΣ ΘΕΟΤΗΤΟΣ.ΚΑΘΕ ΠΡΟΣΘΗΚΗ Η ΑΦΑΙΡΕΣΗ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΕΝΑ ΚΟΜΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΛΟΙΩΣΗ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ ΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΩΝ ΣΥΝΟΔΩΝ.
    ΛΟΙΠΟΝ ΚΥΡΙΕ ΝΕΟΤΑΞΙΤΗ ΟΡΓΑΝΟ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ-ΔΕΝ ΣΕ ΑΠΟΚΑΛΩ ΕΠΙΣΚΟΠΟ ΔΙΟΤΙ Ο ΤΙΤΛΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ-ΕΙΣΑΙ ΕΚΠΤΩΤΟΣ ΤΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΙΚΟΥ ΑΞΙΩΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΣΟΥ ΕΜΠΙΣΤΕΥΘΗΚΕ Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΔΙΟΤΙ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΛΑΤΡΕΥΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣΕ ΣΕ ΕΝΑ ΘΕΟ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΥΘΟΠΛΑΣΙΑ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΣΟΥ ΚΑΤΑ ΠΩΣ ΣΕ ΒΟΛΕΥΕΙ. ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣΕ ΣΕ ΜΙΑ ΠΑΝΑΓΙΑ ΚΑΤΑ ΠΩΣ ΤΗΝ ΕΠΛΑΣΕ ΤΟ ΦΤΩΧΟ ΜΥΑΛΟ ΣΟΥ.ΔΙΟΤΙ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΛΕΓΕΣΕ ΠΟΙΜΕΝΑΣ ΣΕ ΜΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΑΦΑΙΡΕΙΣ ΤΟΥΣ ΘΕΜΕΛΙΟΥΣ ΛΙΘΟΥΣ ΤΗΣ.ΔΙΟΤΙ ΑΠΟΔΕΧΕΣΕ ΧΩΡΙΣ ΙΧΝΟΣ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑΣ ΤΙΣ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΤΟΣΑ ΔΕΙΝΑ ΕΠΕΦΕΡΑΝ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ.
    ΕΥΧΩΜΑΙ ΜΟΝΟ Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΣΟΥ ΔΙΝΕΙ ΦΩΤΙΣΗ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ ΤΗΝ ΠΛΑΝΗ ΣΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕΤΑΝΟΗΣΕΙΣ ΟΣΟ ΣΟΥ ΔΙΝΕΙ ΜΕΡΕΣ ΘΕΟΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εσύ μπορεί να μην τον παραδέχεσαι ως επίσκοπο. Το θέμα είναι τι κάνουν οι υπόλοιποι επίσκοποι που έχουν την ευθύνη να τον φέρουν σε δικαστήριο όπου αν δεν μετανοήσει θα πρεπει να τον καθαιρέσουν.
      Αν δεν γίνει αυτό τότε και υπόλοιποι συν-επίσκοπί του είν συν-υπέυθυνοι.
      Γιάννης Κ.

      Διαγραφή
  5. Ο άνθρωπος αρρώστησε βαριά. Έχει πάθει πνευματικό καρκίνο στην καρδιά και στο νου και σάλεψε. Τον κούρασε η πολλή άσκηση, η αδιάλειπτη προσευχή, η αγρυπνία, η χαμαικοιτία, η νηστεία και μιλάει με αποκαλύψεις. Έχουμε να ακούσουμε και να δούμε ακόμη πράγματα, που δεν τα φανταζόμασταν ούτε στα εφιαλτικά όνειρά μας.Ένιοι επίσκοποι της διασποράς, αχαλίνωτοι, ανέλεγκτοι, ανάξιοι, "μικροί πάπες", γλείφτες, οσφυοκάμπτες ολκής,αυτοδικαίως και αυτεπαγγέλτως και αυτοκλήτως και αυτοβούλως και αφόβως(ενώπιον Θεού και ανθρώπων)και ασεβώς και θρασέως και αναιδώς και προδοτικώς κατά την πίστη και ...και ..., ας πάρουν τα μπογαλάκια τους κι ας ακολουθήσουν αίφνης τον ... Βησσαρίωνα. Είναι ο πλέον γνωστός και διαχρονικός πνευματικός πρόγονός τους. Ακόμη τον έχετε "εντός των ορίων" Σεβασμιώτατοι;
    Η.Σ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ΕΚΑΤΟ ΦΟΡΕΣ ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΑΥΤΗ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΚΑΝΤΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΜΑΣ.