19 Σεπ 2015

Γάμος- Βάπτιση: Ἡ νεοεισαχθεῖσα «ἑτέρα παράδοσις» στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία

Γράφει ὁ Ἠλιάδης Σάββας, Δάσκαλος
Διαβάσαμε τὸ ἄρθρο τοῦ πατρὸς Δανιὴλ Ἀεράκη, «Ξεθεμέλιωμα τοῦ γάμου», στὸ ὁποῖο ἐπισημαίνει τὰ τραγικὰ φαινόμενα περὶ τοῦ «γάμου» γενικῶς, ἀλλὰ καὶ περὶ τοῦ μυστηρίου τοῦ γάμου ἀπὸ τοὺς βαφτισμένους στὴν κολυμβήθρα τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας Ἕλληνες Ὀρθoδόξους Χριστιανούς.
Πράγματι, μὲ ὅλα αὐτὰ ποὺ συμβαίνουν, εἶναι σὰν νὰ ἔβαλε σκοπὸ του ὁ Ἕλληνας Χριστιανὸς Ὀρθόδοξος νὰ ξεβαφτιστεῖ, νὰ πετάξει ἀπὸ πάνω του τὴ Χάρη ποὺ πῆρε ἀπὸ τὸ μυστήριο. Εἶναι σὰν νὰ ἀκούγεται ἰσχυρὴ ἡ κραυγή, ποὺ ἀναφέρει ὁ πατὴρ Δανιήλ, ἀπὸ τὸ στόμα τοῦ Νεοέλληνα μετὰ ἀγανακτήσεως, κατὰ τοῦ Θεοῦ: «Θεέ, δὲν σὲ θέλουμε. Μόνοι μας τακτοποιοῦμε τὰ καθ’ ἠμᾶς». Καὶ συμπληρώνουμε: «Μόνοι μας θὰ φτιάξουμε παράδοση, κατὰ πῶς μᾶς ἀρέσει. Ἐσύ, ἂν ὑπάρχεις, μεῖνε ἐκεῖ, στὸν οὐρανό. Μὴν μπαίνεις στὴ ζωή μας».
Δραματικὴ εἶναι ἡ κατάσταση κι ἂς μὴ θέλουμε νὰ τὸ παραδεχτοῦμε, μὴ διαθέτοντας τὸ ἀνάλογο πνευματικὸ κριτήριο. Σύμφωνα μὲ τὰ ὅσα διαβάζουμε ἀπὸ τοὺς ἁγίους καὶ φωτισμένους ἀνθρώπους, φαίνεται πλέον καθαρὰ πὼς ἐπιτελεῖται μία ἀκήρυχτη, σιωπηρή, ἀλλὰ κατὰ πάντα ἐμφανής, πεισματικὴ προσπάθεια ἀποτίναξης τῶν εὐλογημένων παραδόσεων, μὲ...
ἁλυσιδωτὲς ἐκρήξεις. Μία ἀπὸ αὐτὲς ἔβαλε στόχο τὸ μυστήριο τοῦ γάμου, τὸ θεμέλιο τῆς οἰκογένειας, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ τὸ συνδετικὸ καὶ συντηρητικὸ ἱστὸ τῆς κοινωνίας  καὶ  νοηματοδοτεῖ οὐσιαστικὰ  ὅ,τι μπορεῖ νὰ σημαίνει ἡ λέξη κοινωνία.

Μέγιστη ὕβρις κατὰ τῶν μυστηρίων τῆς Ἐκκλησίας εἶναι καὶ ἡ τέλεση γάμου, ἐνῶ ἡ νύμφη τελεῖ ἐν κυήσει καὶ τὸ ἀκόμη χειρότερο ἡ τέλεση γάμου καὶ βάπτισης μαζί, χωρὶς καμία διάθεση ἐπιστροφῆς καὶ διόρθωσης ἀπὸ πλευρᾶς τῶν μελλονύμφων. Εἶναι καταπάτηση τῆς ἱερότητας τῶν μυστηρίων καὶ ἐμπαιγμός. Κοροϊδία, ἀπαξίωση μὲ τὸν ἐτσιθελισμό, ἀπὸ πλευρᾶς ἄσχετων, βαφτισμένων κατὰ τὰ ἄλλα Χριστιανῶν, ἀλλὰ ποὺ θέλουν πολλοὶ ἀπ` αὐτοὺς νὰ πιστεύουν πὼς γνωρίζουν τὰ πάντα περὶ «παραδόσεως».

Ἀφοῦ πορνεύσαμε καὶ κάναμε τὰ γοῦστα μας, ἐρχόμαστε, βουτηγμένοι μέσα στὴ λάσπη, χωρὶς ἴχνος ἐπίγνωσης τῆς κατάστασης, χωρὶς ντροπὴ καὶ κυρίως χωρὶς μετάνοια καὶ ἐπιθυμία διόρθωσης καὶ ἐπιστροφῆς καὶ ζητᾶμε ἀπὸ τὸν ἱερέα νὰ μᾶς παντρέψει. Τὸ θλιβερότερο δὲ εἶναι πὼς ὅλα γίνονται μὲ γλέντια, ὄργανα καὶ χορούς, τὰ ὁποία μᾶλλον θὰ ταιρίαζε νὰ παίζουν πένθιμη μουσικὴ παρὰ τῆς  «χαρᾶς», ὅπως λέγεται ὁ γάμος σὲ πολλὲς περιοχές, καθότι οἱ Ἄγγελοι στὸν οὐρανὸ ἔχουν μεγάλη θλίψη, ποὺ βλέπουν νὰ γίνονται τέτοιες ἀσέβειες κατὰ τῶν ἁγίων μυστηρίων, τῶν σωστικῶν πράξεων τῆς Ἐκκλησίας.

Δὲ θὰ ἀναφερθοῦμε στοὺς ἱερεῖς, γιατί καὶ πῶς ἐνδίδουν. Ὑπάρχουν προϊστάμενοι καὶ ἁρμόδιοι ποὺ τοὺς καθοδηγοῦν. Αὐτοὶ ἔχουν τὸ δικό τους μερίδιο. Δὲ θὰ τοὺς κρίνουμε ἐμεῖς. Ἀλλὰ θὰ ἀναρωτηθοῦμε, τί κάνουμε ἐμεῖς, φέρνοντάς τους σὲ δύσκολη θέση καὶ πιέζοντας καὶ ἀπειλώντας τους, νὰ κάνουν κάτι ποὺ ἡ συνείδησή τους καὶ τὸ χάρισμα τῆς ἱεροσύνης δὲν τοὺς ἐπιτρέπει. Πῶς νὰ ἔλθει ἔτσι ἡ Χάρις καὶ νὰ δώσει τὶς εὐλογίες της;

Στὴν Ἁγία μας Ἐκκλησία δὲν ὑπάρχουν ἀδιέξοδα. Τὸ εἴπαμε καὶ θὰ τὸ λέμε διαρκῶς. Ὅ,τι καὶ νὰ κάνει ὁ ἄνθρωπος, σ` ὅποια ἁμαρτία κι ἂν πέσει, ὅταν ἔλθει στὸν ἑαυτό του καὶ καταλάβει τί ἔκανε, μὲ τὴ βοήθεια τοῦ πνευματικοῦ του πατέρα, ἔχει τὴ δυνατότητα τῆς διόρθωσης. Ἀρκεῖ νὰ θέλει, νὰ πιστέψει πὼς ἔκανε λάθος, πὼς παρέβη τὸ νόμο τοῦ Θεοῦ.

Ὄχι ὡς προγραμματισμένη ἁμαρτία, βέβαια. Διότι εἶναι ἐμπαιγμὸς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ βαραίνει ἀκόμη περισσότερο τὴν κατάσταση. Προγραμματισμένη ἁμαρτία, γιὰ ὅσους δὲν γνωρίζουν, ἔχουμε ὅταν ξέρουμε πὼς αὐτὸ ποὺ κάνουμε εἶναι ἁμαρτία, τὸ κάνουμε, γιὰ νὰ ἀπολαύσουμε τὸ θέλημα ἢ τὴν ἁμαρτωλὴ ἐπιθυμία μας, σκεπτόμενοι πὼς θὰ τὸ ἐξομολογηθοῦμε μετὰ καὶ θὰ τακτοποιηθοῦν ὅλα. Ἔτσι ὅμως δὲν ὑπάρχει ἀληθινὴ μετάνοια, ἀλλὰ ἐμπαιγμὸς μὲ ἐφησυχασμὸ τῆς συνείδησης.

Στὴν παροῦσα περίπτωση, δὲν εἴμαστε βέβαια πνευματικοί, ἀλλὰ νομίζουμε πὼς εἶναι ἁπλὰ τὰ πράγματα. Πρῶτα πρῶτα, δὲν εἶναι λύση τὸ νὰ γίνουν χωριστὰ τὰ δύο μυστήρια. Ἡ παρανομία παραμένει, ὅσο δὲν ὑπάρχει μετάνοια καὶ ἐξομολόγηση. Ἡ λύση αὐτὴ εἶναι γιὰ τὰ μάτια τῶν ἀνθρώπων καὶ γιὰ νὰ ξεγελάσουμε τὴ συνείδησή μας. Τί βλέπει ὁ Θεός; Τί θέλει ἀπὸ μᾶς ὁ Θεός; Αὐτὸ ἔχει σημασία. Χωρὶς μετάνοια καὶ ἐξομολόγηση, ὅλα εἶναι μπαλώματα. Δὲν ἀναφερόμαστε βέβαια στὴ βάπτιση τοῦ παιδιοῦ, τὸ ὁποῖο δὲν ἔχει εὐθύνη γιὰ τὰ λάθη καὶ τὶς ἁμαρτίες τῶν γονιῶν του.

Πηγαίνουν οἱ δύο μελλόνυμφοι σ` ἕναν πνευματικὸ μὲ τὴ θέλησή τους, ἐν ἐπιγνώσει, καὶ ζητοῦν νὰ μιλήσουν καὶ νὰ τοῦ καταθέσουν τὴν ἀλήθεια καὶ τὴ μετάνοιά τους. Θὰ περάσουν καὶ θὰ ξαναπεράσουν κάτω ἀπὸ τὸ πετραχήλι, κάτω ἀπὸ τὸ τρισευλογημένο πετραχήλι καὶ θὰ τελειώσουν τὰ πάντα. Ἐκεῖνος θὰ τοὺς «κανονίσει», θὰ τοὺς καθοδηγήσει, θὰ τοὺς βάλει σὲ σειρὰ καὶ μετὰ ἀπὸ μία εὐλογημένη δοκιμασία, θὰ ὁδηγηθοῦν στὰ μυστήρια. Τότε θὰ μποροῦν νὰ λένε μὲ παρρησία: «Εἴμαστε παντρεμένοι».

Οὔτε κι αὐτὸ δὲ θέλουμε νὰ κάνουμε; Ἄρα μπαίνει στὴ μέση ὁ ἐγωισμός, τὸ θέλημα καὶ συνεχίζεται τὸ κακό. Ἄρα δημιουργοῦμε νέα παράδοση στὴν Ἐκκλησία μας, ἀρνούμενοι τὰ ὅσα διδάσκει ὁ Χριστὸς στὸ  Εὐαγγέλιο καὶ τὰ ἔκαναν πράξη οἱ ἅγιοί  μας. Ἐπαναπαυόμαστε στὸ «ἔτσι κάνουν ὅλοι» καὶ συνεχίζεται ἡ χαλάρωση καὶ μένουμε ἔκθετοι στὰ δίχτυα τοῦ διαβόλου καὶ ὑπόλογοι στὴν ἐπερχόμενη κρίση, ἂν ὄντως πιστεύουμε στὴν ἀγάπη καὶ στὴ δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ.

Μέχρι πότε καὶ πόσο θὰ γίνεται ὅμως αὐτό; Δηλαδὴ θὰ γίνουν κανόνες τῆς Ἐκκλησίας καὶ παράδοση πράξεις ἀντιευαγγελικὲς καὶ ἀντιπατερικές; Ἔπειτα, ἔτσι ἔκαναν οἱ πρόγονοί μας γιὰ χιλιάδες χρόνια; Ἐκεῖνοι δὲν ἦταν ἄνθρωποι; Δὲν εἶχαν σάρκα; Δὲν εἶχαν ἐπιθυμίες; Καὶ ἤρθαμε ἐμεῖς, ποὺ εἴμαστε νάνοι μπροστὰ σ` ἐκείνους τοὺς γίγαντες, κατὰ πῶς λέει καὶ ὁ μέγας Κόντογλου, νὰ ἀποδείξουμε τὴν μικρότητά μας. Δυστυχῶς, δὲν εἶναι  αὐτὴ ἡ Ἐκκλησία.

Θεωροῦμε πὼς εἶναι καὶ θὰ παραμένει μέγα τὸ ἐρώτημα καὶ μεγάλη ἀνοιχτὴ πληγή, ποὺ ὅπως ἐξελίσσεται, μόνο ὁ Θεὸς ξέρει πῶς θὰ τὴν κλείσει.

Ἠλιάδης Σάββας
Δάσκαλος
Κιλκίς, 17-9-2015

2 σχόλια:

  1. ''πίσω,γυρίστε πίσω,πλανηθήκαμε γυρίστε ὅλοι πίσω..''ἅγ.Πορφύριος
    Καλλιόπη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Θα σας διηγηθώ μια ιστορία από πραγματικό γεγονός στο οποίο ήμουν μάρτυρας.

    Θα μπορούσε να είναι ανέκδοτο, αλλά συνέβη στ' αλήθεια.

    Προ ετών παρευρέθηκα σε έναν γάμο όπου η νύφη ήταν συγγενικό μου πρόσωπο.

    Αυτή λοιπόν η κοπέλα είχε "κλεφτεί" με τον γαμπρό, είχαν ολοκληρωμένη σαρκική επαφή και η κοπέλα ήταν έγκυος.

    Προσήλθε λοιπόν ως νύφη στον Ιερό Ναό σε κατάσταση προχωρημένης και εμφανούς εγκυμοσύνης.

    Και τότε συνέβη το εξής τραγελαφικό....

    Ο πατέρας της νύφης, καθώς την παρέδιδε στον γαμπρό ανεφώνησε " ΑΣΠΙΛΗ ΚΑΙ ΑΜΟΛΥΝΤΗ ΣΟΥ ΤΗΝ ΠΑΡΑΔΙΔΩ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ " !!!!!!!!

    Ήταν τόσο γελοία η σκηνή, ώστε όλοι ξέσπασαν σε γέλια....

    Ακόμα κι εγώ δεν μπόρεσα να συγκρατηθώ και γέλασα με την ψυχή μου....

    Το σωστό βέβαια θα ήταν να κλάψω, αλλά η γελοιότητα του συμβάντος με νίκησε.

    Πιο μεγάλος ευτελισμός του Μυστηρίου δεν θα μπορούσε να συμβεί.

    Θα μπορούσε να είναι ανέκδοτο, αλλά συνέβη στ' αλήθεια....

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΚΑΝΤΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΜΑΣ.