29 Σεπ 2014

Τό Ἰσλὰμ

Τὰ συγκλονιστικὰ γεγονότα ποὺ διαδραματίζονται στὶς πολύπαθες χῶρες Ἰρὰκ καὶ Συρία ἔφεραν γιὰ μία ἀκόμη φορᾶ στὸ προσκήνιο τὴ σύγκρουση τῶν πολιτισμῶν. Καθὼς ἡ θρησκευτικὴ πίστη ἀποτελεῖ τὸν θεμέλιο λίθο ὅλων των πολιτισμῶν μηδὲ τοῦ μηδενιστικοῦ τς ἐποχῆς μας ἑξαιρουμένου, παρὰ τὶς διακηρύξεις ἀθεΐας «ἐπωνύμων» καὶ «ἀνωνύμων», θὰ ἦταν εὐνόητο στὴ Δύση νὰ κινηθεῖ τὸ ἐνδιαφέρον γιὰ τὴ θρησκευτικὴ πίστη τῶν πρωταγωνιστῶν τῶν θηριωδιῶν. Εἶναι ὅμως ἄκρως ἐντυπωσιακὴ ἡ ἀποφυγὴ ἀπὸ τὰ κατεστημένα ΜΜΕ ἀναφορᾶς στὴν πίστη αὐτή. Τὰ ΜΜΕ εἶναι ταγμένα στὴν ὑπηρεσία τῆς νέας τάξης πραμάτων, ἡ ὁποία προβάλλει τὴν πανθρησκεία τῆς νέας ἐποχῆς, σύμφωνα μὲ τὴν ὁποία ὅλες οἱ θρησκευτικὲς δοξασίες εἶναι ἰσόκυρες καὶ ὁδηγοῦν στὴ γνώση τοῦ θεοῦ, ἑνὸς θεοῦ ὅμως κομμένου καὶ ραμμένου στὰ μέτρα τοῦ καθενὸς ἀπό μας! 
Δὲν εἶναι ἡ πρώτη φορὰ ποὺ δαιμονοποιοῦνται οἱ μουσουλμάνοι χωρὶς παράλληλα νὰ ἀσκεῖται καὶ κάποια κριτικὴ στὸ θρησκευτικό τους πιστεύω. Εἶχαν δαιμονοποιηθεῖ καὶ στὸ παρελθόν, ὅταν οἱ Ἄραβες καὶ οἱ ἑξαραβισμένοι ἀπειλοῦσαν τὴ δυτικὴ Εὐρώπη καὶ ὅταν, ἀργότερα, οἱ Τοῦρκοι ἀπειλοῦσαν τὴ Βιέννη. Τὴν ἔνταση τῆς κριτικῆς τοῦ ἰσλὰμ περιόριζέ το ὅτι....
αὐτὸ ἀπειλοῦσε διαχρονικὰ πρωτίστως τοὺς «κακόδοξους σχισματικούς τς Ἀνατολῆς», γι’ αὐτὸ καὶ ἡ ἀμέριστη σύμπραξη τῆς Δύσης στὸν ἐξολοθρεμό τους στὴν Ἀρμενία καὶ Μικρὰ Ἀσία κατὰ τὸν 20ο αἰώνα. Ἡ Δύση δαιμονοποίησε καὶ πρόσφατά τους μουσουλμάνους μετὰ τὴν κατάρριψη τῶν διδύμων πύργων στὴ Νέα Ὑόρκη, συμβὰν ἀρκούντως σκοτεινό, ποὺ ἐγείρει πλεῖστες ὅσες ἀμφιβολίες γιὰ τὸ ἂν ἦταν σὲ θέση οἱ προβαλλόμενοι ὡς ὀργανώσαντες τὴν ἐπιχείρηση νὰ τὴν πραγματοποιήσουν μόνοι τους. Πάντως τὸ συμβὰν ἔδωσε πρώτης τάξεως ἀφορμὴ στοὺς δυτικοὺς νὰ ἀναπτύξουν τὴ θεωρία περὶ τρομοκρατίας προβάλλοντας τὸν κάθε μουσουλμάνο ὡς ἐν δυνάμει τρομοκράτη. Διατηρώντας καλὲς σχέσεις μὲ τοὺς δουλόφρονες σεΐχηδες καὶ λοιποὺς μουσουλμάνους ἡγέτες, ποὺ ἀπολαμβάνουν τὰ ἀγαθά του «πολιτισμοῦ τῶν ἀπίστων», ἑτοίμασαν τὴν ἐπιχείρηση διάλυσης τῶν χωρῶν τῆς ἐγγὺς Ἀνατολῆς. Ἤδη τὸ Ἰρὰκ ἔχει σωριαστεῖ σὲ ἐρείπια καὶ ἡ Συρία δοκιμάζεται σὲ βάθος.
 Ἃς ἐξετάσουμε τὸ Ἰσλὰμ πρωτίστως καὶ ὄχι τοὺς πιστοὺς αὐτοῦ. Κὰτ΄ ἀρχὴν δὲν εἶναι συνεκτικὸ καὶ συμπαγές. Ἡ παρακμὴ τῶν Ἀράβων περὶ τὸ τέλος τῆς πρώτης χιλιετίας μετὰ Χριστὸν καὶ ἡ ὑποκατάστασή τους ἀπὸ ἄλλους λαοὺς ἐξισλαμισμένους ὀφείλεται στὴ διάσπαση τῶν πιστῶν του. Στὸ Ἰσλὰμ δὲν εἶναι τὸ δόγμα, ποὺ ταλάνισε, καθὼς ἡ θεολογία του εἶναι σχεδὸν ἀνύπαρκτη, πολὺ κατώτερη καὶ ἀπὸ ἄλλες πολυθεϊστικῶν θρησκειῶν. Ἡ διάσπαση προῆλθε ἀπὸ διεκδικήσεις ἐξουσίας, καθὼς τὸ ἰσλὰμ εἶναι θεοκρατικὸ καὶ δὲν ὑφίσταται στοὺς χώρους ἐπιρροῆς του διάκριση θρησκευτικῆς καὶ κοσμικῆς ἐξουσίας. Οἱ «διαφωτισμένοι» τῆς Δύσης, ποὺ ἀπαξίωσαν νὰ μελετήσουν τὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ ὡς σκοταδιστικό, καταγγέλλουν εὐκαίρως ἀκαίρως τὸν χριστιανισμὸ ὡς θεοκρατικὸ παρὰ τὴν ἐντολὴ τοῦ Χριστοῦ «ἀποδοτέ τα τοῦ καίσαρος καίσαρι καὶ τὰ τοῦ Θεοῦ τῷ Θεῶ». Βέβαια ἔχουν κάποια δικαιολογία, καθὼς ἡ παραχάραξη τοῦ Εὐαγγελίου στὴ Δύση ὑπῆρξε τρομακτικὴ καὶ ἡ ἀνελευθερία τῆς φεουδαρχίας ἀνετράπη μὲ συνέπειες ἔκδηλες γιὰ τὴν πίστη ὡς τὶς ἡμέρες μας. Γι’ αὐτὸ καὶ ἔχουν μεγάλη εὐθύνη οἱ δυτικόφρονες τῆς καθ’ ἠμᾶς Ἀνατολῆς, ποὺ ἀναμασοῦν τὰ λεχθέντα καὶ γραφέντα ἀπὸ «φωτεινὰ» ἄτομα (ὄχι πρόσωπα) τῆς Δύσης καὶ ἐπιχειροῦν νὰ ἐπιβάλλουν καὶ ἐδῶ τὶς ἀπόψεις τους. 
 Τὸ ἰσλὰμ εἶναι θεοκρατικὸ καὶ νόμος του εἶναι τὸ Κοράνιο. Κατηγοροῦν τὴν Ἐκκλησία οἱ ἐμπαθεῖς ἐχθροί της, γιὰ ὑποτίμηση τῆς γυναίκας, κι ἃς τιμᾶ αὐτὴ τὴ γυναίκα στὸ πρόσωπο τῆς Παναγία, ὅσο κανέναν ἄνδρα. Ἀγνοοῦν ὅμως ὅτι ἡ γυναίκα στὸ ἰσλὰμ εἶναι δούλη τοῦ ἄνδρα. Κάπου κάπου προβάλλεται ἡ φωτογραφία ζεύγους, ἡ διαφορὰ ἡλικίας τῶν μελῶν τοῦ ὁποίου δυνατὸν νὰ ξεπερνᾶ τὰ πενῆντα ἔτη! Οἱ δολοφόνοι τζιχαντιστὲς ἁρπάζουν κοριτσάκια, γιὰ νὰ ἰκακοποιήσουν τὶς ὀρέξεις τους. Τὸ Κοράνιο προβλέπει αὐστηρὲς ποινὲς γιὰ κάποια ἀδικήματα. Ἔτσι εἶναι συνήθης σὲ κάποιες χῶρες ὁ ἀκρωτηριασμὸς ἄκρου τῶν κλεφτῶν. Τὸ πλέον σημαντικὸ ὅμως εἶναι καταδίκη σὲ θάνατο ἑνὸς ἀρνησιθρήσκου! Ἡ πνευματικὴ ἐλευθερία εἶναι ἄγνωστη στὸ ἰσλάμ. Κίνητρο ἀποτελεῖ ἐπίσης ἡ ἔνταση τῶν ἀπολαύσεων στὴ μετὰ θάνατον ζωή, καθὼς δὲν φαίνεται νὰ ἐπαρκοῦν οἱ πλεῖστες ὅσες ἐπιτρέπονται σ’ αὐτὴν ἐδῶ. Καὶ πῶς νὰ μὴν ρέπουν πρὸς τὴν ἐξασφάλισή τους οἱ πλέον φανατικοί, ὅταν μεταξύ των προϋποθέσεων εἶναι καὶ ἡ μεταστροφὴ τῶν ἀπίστων ἢ ἡ ἐξόντωσή τους σὲ περίπτωση ἄρνησής τους; Καὶ ὅμως στὴ Δύση ὠρύονται κατὰ τοῦ πνεύματος ἀνελευθερίας ποὺ διέπει τοὺς πιστοὺς στὸν Χριστό! 
 Δὲν εἶναι ὅλος ὁ ἰσλαμικὸς κόσμος ὅπως τὸν περιγράψαμε. Οἱ μουσουλμάνοι δὲν εἶναι κατὰ κανόνα ἐν δυνάμει τρομοκράτες, ἀλλὰ φιλήσυχοι καὶ εἰρηνικοί. Σὲ κάθε ἐποχὴ ὑπῆρξαν ἀρκετοὶ πιστοί του, ποὺ ἔζησαν μὲ φόβο Θεοῦ καὶ ἀπέφυγαν τὴν ἀδικία. Πρέπει ἰδιαίτερα ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες νὰ τιμοῦμε τὸν σειχουλισλάμη Χατζὴ Χαλήλ, ποὺ ἀρνήθηκε νὰ κηρύξει τὸ τζιχὰντ (ἱερὸ πόλεμο) μετὰ τὴν ἔκρηξη τῆς ἑλληνικῆς ἐπανάστασης στὴν Πελοπόννησο καὶ δολοφονήθηκε ἀπὸ τὸν σουλτάνο. Ἀρκετοὶ Παλαιοτοῦρκοι στάθηκαν ἀλληλέγγυοι πρὸς τοὺς δοκιμαζόμενους χριστιανοὺς τῆς Μικρᾶς Ἀσίας. Πρόσφατα ἡ ἰρακινὴ τηλεόραση ἔδειξε μουσουλμάνους, ποὺ ἔκλαιγαν γιὰ τὰ βάσανα τῶν χριστιανῶν στὴ χώρα τους! Σὲ ἀρκετὲς ἰσλαμικὲς ἔπαψε νὰ ἰσχύει ὁ νόμος τῆς σαρία καὶ εἶναι ἀρκετὰ ἀνεκτικοὶ οἱ κάτοικοί τους ἔναντι ἑτεροδόξων (γι’ αὐτὸ καὶ οἱ δυτικοὶ λύσσαξαν κατὰ τῶν Σαντὰμ καὶ Καντάφι, ποὺ ἐξόντωσαν, καὶ Ἄσαντ, ποὺ ἐπιχειροῦν νὰ ἐξοντώσουν).
 Οἱ μουσουλμάνοι γίνονται ὁλοένα καὶ πιὸ φανατικοί, καθὼς ἡ Δύση ἐντείνει τὶς προκλήσεις της σὲ βάρος τους. Συνιστᾶ ἀφροσύνη νὰ σχηματιστεῖ ἡ ἐντύπωση ὅτι οἱ ἐγκληματικὲς πολεμικὲς ἐπιχειρήσεις στὴν Ἐγγὺς Ἀνατολὴ καὶ στὴν Ἀφρικὴ περνοῦν ἀπαρατήρητες ἀπὸ τοὺς μουσουλμάνους, ἐπειδὴ οἱ δυτικὲς ἀλεποῦδες κατάφεραν νὰ διεγείρουν τὶς θρησκευτικὲς ἀντιπαραθέσεις μεταξύ των ὁμάδων τους. Ἡ ἐπέκταση τῆς βίας μὲ θύματα ἐλάχιστους δυτικοὺς ἀπὸ μέρους ἐκείνων, ποὺ ὡς τώρα ἦταν τυφλὰ ὄργανα στὴν ὑπηρεσία τῶν δυτικῶν καὶ σιωνιστικῶν συμφερόντων μαρτυρεῖ ὅτι οἱ δολοφόνοι μισοῦν τὰ ἀφεντικά τους! Στὸ μέτρο ποὺ θὰ ἐνταθοῦν οἱ ἐναντίον τοὺς ἐπιχειρήσεις, αὐτοὶ θὰ μεταφέρουν, καὶ εἶναι σὲ θέση νὰ τὸ ἐπιτύχουν σὲ κάποιο βαθμό, τὴν τυφλὴ βία στὸ εὐρωπαϊκὸ ἔδαφος. Ἀναγκάστηκαν πλέον ὅλοι νὰ ὁμολογήσουν ὅτι στὸ πλευρὸ τῶν δολοφόνων μάχονται ὄχι μόνο Τοῦρκοι, ἀλλὰ καὶ μουσουλμάνοι ποὺ διαμένουν σὲ ὅλες τὶς δυτικοευρωπαϊκὲς χῶρες! Στὸ μέτρο ποὺ ἡ δυτικὴ κοινὴ γνώμη θὰ ἐντείνει τὴν ἐπιφυλακτικότητά της καὶ πέραν αὐτῆς τὴν ἀποστροφή της πρὸς τὸ ἰσλάμ, οἱ φανατικοὶ θὰ κερδίζουν καὶ μέρος τῶν φιλησύχων ὁμοθρήσκων τους, ποὺ σήμερα ἔχουν ὅλη τὴν καλὴ διάθεση νὰ ζήσουν εἰρηνικὰ μὲ τοὺς ἀλλόθρησκους συμπατριῶτες τοὺς πλέον. Ἃς μὴ λησμονοῦμε ὅτι τὸ ἰσλὰμ κερδίζει διαρκῶς ἔδαφος στὴν Εὐρώπη ὄχι μόνο λόγω προσέλευσης μεταναστῶν ἀπὸ χῶρες ποὺ ρημάζουν οἱ δυτικοί, ἀλλὰ λόγω τῶν μεικτῶν γάμων, στοὺς ὁποίους τὸ ἰσλὰμ θριαμβεύει, καὶ λόγω προσηλυτισμοῦ τῶν ἀπεγνωσμένων ποὺ βιώνουν τὸ ὑπαρξιακὸ κενὸ στὴ μεταχριστιανικὴ Δύση. 
 Ἡ Δύση θὰ καταστεῖ ἀναπόφευκτα ἰσλαμική, καθὼς οἱ κάτοικοί της δὲν ἔχουν κίνητρο νὰ καταστοῦν μάρτυρες! Στὶς μουσουλμανικὲς χῶρες ὅμως ἀρχίζει νὰ ἀνθίζει ἡ πίστη στὸν Χριστὸ καὶ ἤδη ἔχουν δώσει αὐτὲς τοὺς πρώτους μάρτυρες. Θὰ ἀκολουθήσουν καὶ ἄλλοι πολὺ περισσότεροι. Αὐτὸ θὰ τὸ ἀναλύσουνε σὲ ἄλλο ἄρθρο.
«ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ»                        

1 σχόλιο:

  1. Παρακαλώ. Η φράση αποδοτέ τα του Καίσαρος καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ αφορά τη απόδοσι των φόρων και όχι τη αποχή της Εκκλησίας από τη συμπεριφορά των κυβερνόντων. Δεν υπάρχει Θεοκρατία στο Ισλάμ ούτε στη Δύση,διότι απλούστατα εκεί απουσιάζει ο Θεός και υπάρχει ο διάβολος. Θεοκρατία υπήρχε στο Βυζάντιο βλ. Ράνσιμαν, διότι Εκκλησία και Βασιλεία κοσμική εξουσία δηλ. επεδίωκαν να εφαρμόζεται επι γής το θέλημα του Θεού .

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΚΑΝΤΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΜΑΣ.