π.Παΐσιος: «Ὁ πνευματικὸς ἄνθρωπος εἶναι ὅλος ἕνας πόνος»

- Γέροντα, πῶς θὰ βοηθηθοῦν οἱ ἄνθρωποι μὲ τόσα πού γίνονται στὸν κόσμο;

- Ἐκεῖνος πού θέλει νὰ βοηθηθεῖ, βοηθιέται μὲ τιποτένια πράγματα. Π.χ. κουνιέται ἕνα κανδήλι ἢ κουνιέται ὁ ἴδιος ὁλόκληρος μὲ ἕναν σεισμὸ καὶ συνέρχεται. Ὅσοι δὲν πιστεύουν, γίνονται χειρότεροι, ὅταν ἀκοῦν ὅτι θὰ γίνει πόλεμος ἢ κάποια καταστροφή. «Δώσ’ του, σοὺ λέει, νὰ γλεντήσουμε, γιατί χάνουμε τὴν ζωή», ὁπότε τὸ ρίχνουν τελείως ἔξω. Ἄλλοτε ἀκόμη καὶ οἱ ἀδιάφοροι, ὅταν ἄκουγαν λ.χ. ὅτι θὰ γίνει πόλεμος, συνέρχονταν καὶ ἄλλαζαν ζωή. Τώρα εἶναι πολὺ λίγοι αὐτοί. Παλιὰ τὸ ἔθνος μας ζοῦσε πνευματικά, γι’ αὐτὸ καὶ ὁ Θεὸς τὸ εὐλογοῦσε καὶ οἱ Ἅγιοί μας βοηθοῦσαν μὲ θαυμαστὸ τρόπο, καὶ νικούσαμε τοὺς ἐχθρούς μας, οἱ ὅποιοι πάντοτε ἦταν περισσότεροι ἀπὸ ἐμᾶς. Σήμερα λέμε πώς εἴμαστε Ὀρθόδοξοι, ἄλλα δυστυχῶς συχνὰ μόνον τὸ ὄνομα «Ὀρθόδοξος» ἔχουμε καὶ ὄχι ζωὴ ὀρθόδοξη. 

Ρώτησα ἕναν Πνευματικὸ μὲ κοινωνικὴ δράση, μὲ ἕνα σωρὸ πνευματικοπαίδια κ.λπ.: «Τί ξέρεις γιὰ μία βλάσφημη ταινία;». «Δὲν ξέρω τίποτε», μοῦ εἶπε. Δὲν ἤξερε τίποτε καὶ εἶναι σὲ μεγάλη πόλη. Κοιμίζουν τὸν κόσμο. Τὸν ἀφήνουν ἔτσι, γιὰ νὰ μὴ στενοχωριέται καὶ νὰ διασκεδάζει. Μὴν τυχὸν πεῖς ὅτι θὰ γίνει πόλεμος ἢ ὅτι θὰ γίνει ἡ Δευτέρα Παρουσία καὶ γι’ αὐτὸ πρέπει νὰ ἑτοιμασθοῦμε, μὴν τυχὸν στενοχωρηθοῦν οἱ ἄνθρωποι. Σὰν μερικὲς γριὲς ποῦ λένε «μὴ μιλᾶς γιὰ θάνατο· μόνο γιὰ χαρὲς καὶ γιὰ βαφτίσια νὰ μιλᾶς», σὰν νὰ μὴν τὶς περιμένει θάνατος. Ἔτσι νιώθουν μία ψεύτικη χαρά. 
Δεῖτε τὸ «Δελτίο ταυτότητος» τοῦ πατρὸς παϊσίου…

Ἐνῶ, ἂν σκέφτονταν ὅτι τὸ τάδε γεροντάκι ποῦ ἔμενε λίγο πιὸ κάτω πέθανε χθές, ὁ ἄλλος εἶναι στὰ τελευταῖα του καὶ θὰ πεθάνει, μεθαύριο θὰ γίνει τοῦ τάδε τὸ μνημόσυνο ποῦ ἦταν καὶ πολὺ νεότερος ἀπὸ αὐτές, θὰ σκέφτονταν τὸν θάνατο καὶ θὰ ἔλεγαν: «Πρέπει νὰ ἐξομολογηθῶ, νὰ ἑτοιμασθῶ πνευματικά, γιατί μπορεῖ κι ἐμένα σὲ λίγο νὰ μὲ καλέσει ὁ Χριστὸς γιὰ τὴν ἄλλη ζωή». Διαφορετικά, ἔρχεται ὕστερα ὁ θάνατος καὶ τὶς παίρνει ἀνέτοιμες. “Άλλοι πάλι ἀπό… «καλωσύνη» λένε: «Στοὺς αἱρετικοὺς μὴ λέτε ὅτι εἶναι στὴν πλάνη, γιὰ νὰ δείξουμε ἀγάπη». Καὶ ἔτσι τὰ ἰσοπεδώνουν ὅλα. Ἂν ζοῦσαν αὐτοὶ στὰ πρῶτα χρόνια τοῦ Χριστιανισμοῦ, δὲν θὰ εἴχαμε οὔτε ἕναν Ἅγιο. 

Ἔλεγαν τότε στοὺς Χριστιανούς: «Ρίξε μόνο λιβάνι στὴν φωτιὰ καὶ μὴν ἆρνησαι τὸν Χριστό». Δὲν τὸ δέχονταν. «Κᾶνε μόνον πῶς ρίχνεις». Δὲν τὸ δέχονταν. «Μὴ μιλᾶς γιὰ τὸν Χριστὸ καὶ πήγαινε ἐλεύθερος σὲ ἄλλο μέρος», καὶ δὲν τὸ δέχονταν. Σήμερα βλέπεις ἕναν νερόβραστο κόσμο.

-Γέροντα, ὅταν λέει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος «Ὁ καρπὸς τὸν Πνεύματος ἐστὶν ἀγάπη, χαρά», ἐννοεῖ ὅτι ἢ χαρὰ εἶναι τεκμήριο σωστῆς ζωῆς;

- Ναί, γιατί ὑπάρχει κοσμικὴ χαρὰ καὶ θεϊκὴ χαρά. Ὅταν κατι δεν εἶναι πνευματικό, καθαρό, δὲν μπορεῖ νὰ ὑπάρχει ἀληθινὴ χαρὰ καὶ εἰρήνη στὴν καρδιά. Ἡ χαρὰ ποῦ αἰσθάνεται ἕνας πνευματικὸς ἄνθρωπος δὲν εἶναι ἢ κοσμικὴ χαρὰ ποῦ ἐπιζητοῦν πολλοὶ σήμερα. Νὰ μὴν τὰ μπλέκουμε τὰ πράγματα. Οἱ Ἅγιοι εἶχαν τέτοιου εἴδους χαρὰ ποῦ ζητᾶμε ἐμεῖς; Ἡ Παναγία εἶχε τέτοια χαρά; Ὁ Χριστὸς γελοῦσε; Ποιὸς Ἅγιος πέρασε ἀπὸ αὐτὴν τὴν ζωὴ χωρὶς πόνο; Ποιὸς Ἅγιος εἶχε τέτοια χαρὰ ποῦ ἐπιδιώκουν πολλοὶ Χριστιανοὶ τῆς ἐποχῆς μας, ποῦ δὲν θέλουν νὰ ἀκούσουν τίποτε δυσάρεστο, γιὰ νὰ μὴ στενοχωρηθοῦν, νὰ μὴ χάσουν τὴν ἠρεμία τους; Ἂν θέλω νὰ μὴ στενοχωρηθῶ, γιὰ νὰ εἶμαι χαρούμενος, νὰ μὴ χαλάσω τὴν ἡσυχία μου, γιὰ νὰ εἶμαι πράος, τότε εἶμαι ἀδιάφορος! Ἄλλο πραότητα πνευματικὴ καὶ ἄλλο πραότητα ἀπὸ ἀδιαφορία. Λένε μερικοί: «Πρέπει νὰ εἶμαι χαρούμενος, γιατί εἶμαι Χριστιανός. Νὰ εἶμαι ἤρεμος, γιατί εἶμαι Χριστιανός». Αὐτοὶ δὲν εἶναι Χριστιανοί. Τὸ καταλάβατε; Αὐτὸ εἶναι ἀδιαφορία, εἶναι κοσμικὴ χαρά. Ὅποιος ἔχει αὐτὰ τὰ κοσμικὰ στοιχεῖα, δὲν εἶναι πνευματικὸς ἄνθρωπος. Ὁ πνευματικὸς ἄνθρωπος εἶναι ὅλος ἕνας πόνος. Πονάει δηλαδὴ γιὰ καταστάσεις, γιὰ ἀνθρώπους, ἀλλὰ ἀνταμείβεται γι’ αὐτὸν τὸν πόνο μὲ θεία παρηγοριά. Νιώθει πόνο, ἀλλὰ νιώθει μέσα του θεία παρηγοριά, γιατί κάνει ρίψεις μὲ εὐλογίες ὁ Θεὸς ἀπὸ τὸν Παράδεισο στὴν ψυχὴ καὶ ἀγάλλεται ὁ ἄνθρωπος ἀπὸ τὴν θεϊκὴ ἀγάπη. Αὐτὴ εἶναι ἡ χαρά, ἡ πνευματικὴ χαρά, ποῦ δὲν ἐκφράζεται καὶ πλημμυρίζει τὴν καρδιά.

Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο: «Πνευματικὴ ἀφύπνσιη», Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου, Λόγοι Β΄. Ἐκδόσεις Ἱερὸν Ἡσυχαστήριον «Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ὁ Θεολόγος» Σουρωτὴ Θεσσαλονίκης. 

πηγή φωτογραφιῶν: apantaortodoxias