5 Μαρ 2013

Τὸ ἑλληνοτουρκικὸ θέατρο καὶ ἡ σκληρὴ πραγματικότητα

Γράφει ὁ Νίκος Χειλαδάκης, Δημοσιογράφος-Τουρκολόγος
Ὅταν τὸν Δεκέμβριο τοῦ 1999, τότε ποὺ ἡ Ἑλλάδα μὲ ὑπουργὸ Ἐξωτερικῶν τὸν περίφημο Γεώργιο Παπανδρέου, ἄνοιγε γιὰ πρώτη φορὰ τὶς πύλες τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης γιὰ τὴν ἔναρξη τῆς ἐνταξιακῆς πορείας τῆς Τουρκίας καταργώντας τὸ βέτο ποὺ ἀσκοῦσε μέχρι τότε γιὰ τὴν τουρκικὴ εἰσβολὴ στὴν Κύπρο, πολλοὶ εἶχαν «ἀγαλλιάσει» καὶ μάλιστα ἔλεγαν ὅτι τώρα οἱ πολεμοκάπηλοι θὰ χάσουν τὴν δουλειά τους. Ὁ ἴδιος ὁ ΓΑΠ εἶχε δηλώσει περιχαρὴς στὶς κάμερες ὅτι τώρα θὰ σταματήσουν οἱ ἀεροπορικὲς παραβιάσεις τῶν Τούρκων στὸ Αἰγαῖο καὶ οἱ ἀεροπορικὲς ἐμπλοκὲς μεταξὺ τῶν ἑλληνικῶν καὶ τῶν τουρκικῶν μαχητικῶν ἀεροσκαφῶν.
Πέρασαν ἀπὸ τότε δεκατέσσερα χρόνια καὶ ὄχι μόνον δὲν σταμάτησαν οἱ τουρκικὲς παραβιάσει στὸ Αἰγαῖο, ἀλλὰ ἔγιναν καθεστώς, ἀναβαθμιστῆκαν καὶ διευρυνθῆκαν μέχρι νὰ φτάσουμε στὸ σημεῖο τουρκικὲς φρεγάτες νὰ κάνουν βόλτα ἔξω ἀπὸ τὸ Σούνιο. Ἐντωμεταξὺ τὴν σκυτάλη ἀπὸ τὸν ΓΑΠ καὶ τὰ ζεϊμπέκικά του τὴν πῆρε ὁ περίφημος Κωστάκης Καραμανλὴς μὲ τὶς γνωστὲς κουμπαριές. Λὲς καὶ ὑπῆρχε ἕνας ἄτυπος διαγωνισμὸς μεταξὺ τῶν Ἑλλήνων πολιτικῶν ποιὸς θὰ γοητεύσει περισσότερό τους Τούρκους καὶ ποιὸς θὰ δείξει πὼς εἶναι πιὸ ἀνεκτικὸς στὶς τουρκικὲς διεκδικήσεις καὶ ἀνοιχτὸς σὲ κινήσεις ἐντυπωσιασμοῦ μὲ τὴν προσδοκία κάποιας εἰρήνης μεταξὺ τῶν δύο χωρῶν. Τώρα τὸν Κωστάκη διαδέχτηκε ὁ κ Σαμαράς, ὁ ὁποῖος σὰν «ξυπόλυτος στὰ ἀγκάθια» ἀποφάσισε νὰ πάει στὴν Τουρκία γιὰ νὰ.... διεκδικήσει καὶ αὐτὸς μία θέση στὸ πάνθεον τῶν Ἑλλήνων πολιτικῶν ποὺ κάνουν τὰ στραβὰ μάτια στὴν τουρκικὴ προκλητικότητα καὶ ἰσχυρίζονται πὼς ὅταν οἱ Τοῦρκοι μᾶς φτύνουν, ἁπλά… βρέχει.
Ὅλα αὐτὰ τὰ χρόνια ποὺ παρακολουθῶ τὶς ἑλληνοτουρκικὲς σχέσεις   κατάλαβα πὼς ἡ ἐπιμονὴ νὰ ἐμφανίζεται μία φαντασίωση σὰν ἀλήθεια, ἔχει δημιουργήσει πολλὲς ψευδαισθήσεις καὶ κάθε φορᾶ ποὺ ἡ ἑλληνικὴ πλευρὰ προσγειώνεται στὴν πραγματικότητα, τὸ κόστος εἶναι πικρὸ γιὰ τὰ ἐθνικά μας συμφέροντα. Αὐτὸ φάνηκε περίτρανα καὶ στὴν τελευταία ἐπίσκεψη τοῦ κ Σαμαρὰ στὴν Κωνσταντινούπολη καὶ στὶς ἐπαφὲς τῶν Ἑλλήνων καὶ Τούρκων ὑπουργῶν. Καὶ πρῶτα πρῶτα φάνηκε γιὰ ἄλλη μία φορὰ πὼς ἡ «ἀλεποῦ» ποὺ λέγεται Ἐρντογᾶν, ἐνῶ τὰ ἔχει βρεῖ σκούρα μὲ ὅλες σχεδὸν τὶς γειτονικὲς χῶρες τῆς Τουρκίας ἐξ αἰτίας καὶ τοῦ ἀνεκδιήγητου νεοοθωμανιστῆ, κ Νταβούτογλου, ξέρει πολὺ καλὰ ὅτι στὴν περίπτωση τῆς Ἑλλάδας, μίας χώρας ἐξοφλημένης ὅπως εἶχε δηλώσει πρόσφατα ὁ ἀντιπρόεδρός του, Μπουλὲντ Ἀρίντς, μπορεῖ νὰ παίζει μονότερμα καὶ νὰ περνᾶ τὶς θέσεις του στοὺς Γιουνάνηδες.
Μιάμιση ὥρα κράτησαν οἱ προσωπικὲς συνομιλίες μεταξύ του κ Σαμαρὰ καὶ τοῦ Ἐρντογᾶν καὶ στὴ συνέχεια εἴχαμε τὴν κοινὴ συνέντευξη τύπου. Ἐκεῖ ὁ Ἐρντογᾶν ἔριξε τρία μεγάλα «καρφιὰ» πρὸς τὴν ἑλληνικὴ πλευρὰ ποὺ ἔκανε πὼς βλέπει ἀλλοῦ χαρούμενη μὲ τό, «ἄλλα λόγια ν’ ἀγαπιόμαστε». Τὸ πρῶτο καὶ μεγαλύτερο «καρφὶ» ἦταν τὸ  περίφημο «kazan kazan», ποὺ ἂν θέλουμε νὰ τὸ μεταφράσουμε κυριολεχτικὰ ἦταν, «ἀγαπητοὶ Ἕλληνες, γιὰ τὴν ΑΟΖ τὰ κέρδη φίφτι φίφτι!» Ἦταν ἡ ἴδια τακτική της Τουρκίας  καὶ στὴν κρίση τῶν Ἰμίων, φίφτι  ἐσεῖς στὴν μία βραχονησίδα, φίφτι ἐμεῖς στὴν ἄλλη. Μόνο ποὺ καὶ οἱ δύο εἶναι ἑλληνικές. Τὸ δεύτερο «καρφὶ» ἦταν οἱ «ὁμοεθνεῖς» του στὴ δυτικὴ Θράκη. Ἐδῶ βάζουμε στὸ ἴδιο τσουβάλι ὅλους τους μουσουλμάνους τῆς δυτικῆς Θράκης καὶ τοὺς «βαπτίζουμε Τούρκους» φυσικὰ ἀδιαφορώντας γιὰ τὴν συνθήκη τῆς Λοζάννης καὶ τὸ τρίτο καὶ κατὰ τὴν γνώμη μου πιὸ ἐντυπωσιακὸ «καρφί», γιατί ἔχει πολὺ «ζουμί», ἦταν τὸ θέμα τῆς ὑπόθαλψης τρομοκρατῶν στὴν Ἑλλάδα καὶ τὸ στρατόπεδο, ὑποτίθεται, τρομοκρατῶν στὸ Λαύριο. Αὐτὸ εἶναι μία παλιὰ ἱστορία ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τοῦ Ὀτσαλᾶν, ὅταν οἱ Τοῦρκοι προσπαθοῦσαν νὰ στριμώξουν τὴν χώρα μᾶς χαρακτηρίζοντας σὰν χώρα τρομοκράτης. Κάνει ἐντύπωση ἡ ἐπαναφορὰ τοῦ θέματος ἀλλὰ καὶ ἡ καλλιέργεια τοὺς τελευταίους μῆνες ἀπὸ τὸν τουρκικὸ τύπο τῆς ἐντύπωσης ὅτι ἡ Ἑλλάδα εἶναι «φωλιὰ» τρομοκρατῶν ποὺ ἐκπαιδεύονται γιὰ νὰ ἐπιχειρήσουν σαμποτὰζ σὲ τουρκικὸ ἔδαφος. Ἡ τουρκικὴ πονηριὰ ποντάρει στὸ γενικὸ κλίμα ποὺ ὑπάρχει γιὰ τὸ θέμα τῆς τρομοκρατίας, προσπαθώντας νὰ μᾶς ταυτίσει μὲ τὴν διεθνῆ τρομοκρατία, κάτι ποὺ πέρασε δυστυχῶς ἀπαρατήρητο ἀπὸ τὰ ἑλληνικὰ ΜΜΕ. Μάλιστα ἡ Χουριὲτ ἀνέφερε  τὴν ἑπομένη ὅτι ὁ Ἐρντογᾶν συμβούλευσε τὸν κ Σαμαρὰ νὰ κλείσει τὸ Λαύριο. Καὶ ὅλα αὐτὰ ὅταν ὑποτίθεται ὅτι ἡ κυβέρνηση τοῦ Ἐρντογᾶν κάνει μεγάλη προσπάθεια νὰ προσεγγίσει τοὺς Κούρδους καὶ νὰ κλίσει τὸ κεφάλαιο τοῦ αἱματηροῦ πολέμου στὸ Κουρδιστᾶν, κάτι ποὺ ὅμως δὲν μπορεῖ νὰ γίνει ἀφοῦ ἡ τουρκικὴ λύση εἶναι νά… παραδώσουν οἱ Κοῦρδοι τὰ ὄπλα καὶ νὰ ἀποχωρήσουν ἀπὸ τὴν Τουρκία. Εἴδατε τουρκικὴ πονηριὰ; Μόνο ποὺ στὴν περίπτωση τῶν Κούρδων δὲν περνᾶ.
Τέλος ὁ «πολὺς» Ἐρντογᾶν ἔδωσε τὰ ρέστα του καὶ στὸ Κυπριακό, ὅταν ἀνέφερε ὅτι ἡ Ἑλλάδα καὶ ἡ Τουρκία εἶναι ἐγγυήτριες δυνάμεις. Ἐδῶ γελᾶ καὶ ὁ κάθε πικραμένος, καθὼς εἶναι μὲν ἀλήθεια ὅτι ἡ Ἑλλάδα καὶ ἡ Τουρκία εἶναι ἐγγυήτριες δυνάμεις στὴ Κύπρο, ἄλλα πρὶν ἀπὸ τὴν τουρκικὴ εἰσβολή, δηλαδὴ ἐγγυήτριες τῆς ἄλλοτε ἑνιαίας Κυπριακῆς Δημοκρατίας. Τώρα πὼς ἡ Τουρκία ποὺ εἶναι μία εἰσβάλουσα καὶ κατέχουσα παράνομα ἔδαφος τὴ Κυπριακῆς Δημοκρατίας, τὴν ὁποία δὲν ἀναγνώρισε ποτέ, εἶναι καὶ ἐγγυήτρια δύναμη, αὐτὸ καλοῦνται νὰ μᾶς τὸ ἀπαντήσουν οἱ εὐφυεῖς Ἕλληνες ὑπουργοὶ ποὺ τὸν ἄκουγαν ἄφωνοι στὸ Τσιραγᾶν Σάραι.
Τὸ τουρκικὸ «παζάρι» εἶναι ἕνα χαρακτηριστικό της τουρκικῆς διπλωματίας. Κάθε φορᾶ οἱ Τοῦρκοι πετοῦν καὶ κάτι γιὰ νὰ δημιουργήσουν πνεῦμα στὴν ἄλλη πλευρὰ καὶ στὴ συνέχεια προσπαθοῦν νὰ κερδίσουν ὅσο τὸ δυνατὸν περισσότερα. Ἡ Τουρκία δὲν ἔχει κανένα δικαίωμα στὴν ἑλληνικὴ ΑΟΖ, ὅπως καὶ εἶναι καταδικασμένη γιὰ τὴν εἰσβολή της στὴν Κύπρο ἀλλὰ αὐτὸ κανεὶς δὲν τοὺς τὸ εἶπε. Εἶναι χαρακτηριστικό του πὼς οἱ Τοῦρκοι ἀντιλαμβάνονται τὴν καλὴ θέληση ὅταν τὴν ἴδια ὥρα ποὺ συνομιλοῦσαν τὰ δύο ὑπουργικὰ συμβούλια στὴν Κωνσταντινούπολη, ὁ τουρκικὸς στόλος ἔκανε τὰ «ὄργια» του στὸ Αἰγαῖο. Αὐτὰ ὅμως εἶναι ψιλὰ γράμματα γιὰ τοὺς Ἕλληνες πολιτικούς. Αὐτοὶ παρέδωσαν τὴν χώρα στὴν ξένη κατοχή, τώρα γι’ αὐτὸ θὰ μιλᾶμε ; Μόνο ποὺ κάθε φορᾶ ὅταν θὰ προσγειωνόμαστε στὴ τουρκικὴ πραγματικότητα, ἡ προσγείωσής μας θὰ εἶναι καὶ πιὸ ὀδυνηρή.
Θὰ μοῦ πεῖτε καὶ τί προτείνεται δηλαδή, νὰ γίνει πόλεμος ; Ἡ ἀπάντηση εἶναι πιὸ ἁπλὴ ἀπὸ ὅτι φαντάζονται καὶ δὲν θέλει πολὺ μεγάλη διπλωματικὴ ἀνάλυση. Εἶναι αὐτὸ ποὺ ἔλεγαν οἱ παλαιότεροι μὲ τὴν  πολυετῆ ἐμπειρία τους ἀπὸ τὴν συμβίωση μὲ τοὺς Τούρκους :  Οἱ Τοῦρκοι ἐκεῖνο ποὺ πραγματικὰ καταλαβαίνουν ἀλλὰ καὶ σέβονται εἶναι ἡ γνωστὴ ρήση πώς, «ὅταν στὸν Τοῦρκο τοῦ δείξεις τὰ πισίνα σου, σοὺ δείχνει τὰ μπροστινά του, ἐνῶ ὅταν τοῦ δείξεις τὰ μπροστινά σου, ἐκεῖνος σου… δείχνει τὰ πισινά του».

2 σχόλια:

ΚΑΝΤΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΜΑΣ.