ΕΑΛΩ Η ΠΟΛΙΣ ἢ Μωραίνει Κύριος ὅν βούλεται ἀπολέσαι;

Ὁμάδα Φοιτητῶν Θεολογικῆς Σχολῆς Θεσσαλονίκης

Στὶς 10 Ἰανουαρίου, ἡμέρα μνήμης τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου Νύσσης[1], ἀδελφοῦ τοῦ Μ. Βασιλείου, ἀναρτήθηκε στὸ ἐπίσημο ἰστολόγιο τῆς θεολογικῆς σχολῆς Θεσσαλονίκης, ἀνακοίνωση γιὰ ἐκδήλωση στὸ Ναὸ τῶν Παπικῶν ἐπὶ τῆς Φράγκων ἐπ' εὐκαιρία τῆς «Παγκόσμιας Ἑβδομάδας προσευχῆς γιὰ τὴ Χριστιανικὴ Ἑνότητα»[2]. Συγκεκριμένα ὁ διαχειριστὴς τοῦ ἰστολογίου, λέκτωρ τοῦ τμήματος Θεολογίας, ἀνήρτησε ἀφίσα, ἡ ὁποία ἐνημερώνει γιὰ ἐκδήλωση ποὺ θὰ λάβει χῶρο στὸν «Καθεδρικὸ Καθολικὸ Ναὸ τῆς Ἀσπίλου Συλλήψεως τῆς Θεοτόκου» ἐπὶ τῆς ὁδοῦ Φράγκων στὶς 19/1/2012 καὶ ὥρα 7 μ.μ. μὲ θέμα «Τί μᾶς ζητάει ὁ Κύριος». Ἡ ἐκδήλωση ἀπευθύνεται πρὸς Καθολικούς, Ὀρθοδόξους, Ἀποστολικοὺς Ἀρμενίους, Ἀγγλικανοὺς καὶ Εὐαγγελικούς. Κύριος ὁμιλητῆς θὰ εἶναι ὁ «ἀρχιμανδρίτης» τῆς Ἀρμενικῆς κοινότητος Σαράκ. Στόχος τῆς ἐκδήλωσης, ὅπως ἀναφέρεται στὴν ἀφίσα, εἶναι «“ἴνα πάντες ἐν ὤσιν” γιὰ νὰ πιστέψει ὁ κόσμος». Ἡ σπουδὴ ἦταν τέτοια ποὺ τοπικὴ ἐφημερίδα τῆς Θεσσαλονίκης δημοσίευσε τὴν εἴδηση ἡμέρες ἀργότερα![3]

Δὲν θεωροῦμε τὸ γεγονὸς τυχαῖο, ἀλλὰ πρωτίστως προσβολὴ στὴ μνήμη τοῦ ἑορτάζοντος Ἁγίου ποὺ τόσα ὑπέφερε ἀπὸ αἱρετικοὺς καὶ πολλὰ προσέφερε στὴν ...

Ἐκκλησία μας: ὁ Ἅγιος Γρηγόριος Νύσσης συκοφαντήθηκε ἀπὸ τοὺς Ἀρειανοὺς γιὰ ἀντικανονικὴ ἐκλογὴ καὶ ὑπεξαίρεση χρημάτων τῆς Ἐκκλησίας, διώχθηκε καὶ καθαιρέθηκε ἀπὸ ψευτοσύνοδό τους τὸ 376 μ.Χ. Ἔλαβε μέρος στὴ σύνοδο τῆς Ἀντιόχειας τὸ 379 μ.Χ. γιὰ τὴν αἵρεση τοῦ Ἀπολλιναρίου καὶ στὴ Β΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο τὸ 381 μ.Χ. στὴν Κωνσταντινούπολη ποὺ καταδίκασε τοὺς πνευματομάχους τοῦ αἱρετικοῦ Μακεδονίου, ἐνῶ ἀπάντησε καὶ στὸν αἱρετικὸ Εὐνόμιο. Μάλιστα «ὅπως πιστεύεται, αὐτὸς ἔδωσε τὴν τελικὴ μορφὴ στὸ Σύμβολο τῆς Πίστεως, αὐτὸς συνέταξε τὸ ἄρθρο περὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος: “Καὶ εἰς τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον, τὸ κύριον, τὸ ζωοποιόν, τὸ ἐκ τοῦ Πατρὸς ἐκπορευόμενον, τὸ σὺν Πατρὶ καὶ Υἱῶ συμπροσκυνούμενον καὶ συνδοξαζόμενον τὸ λαλῆσαν διὰ τῶν Προφητών”»[4]. Καὶ δὲν τὸ ἀναφέρουμε αὐτὸ τυχαία, καθὼς τὸ filioque ἀποτελεῖ αἱρετικὴ θέση ποὺ προσβάλλει τὸ τρίτο πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος. 

Τὸ γεγονὸς μᾶς προβλημάτισε ἔντονα καὶ προκάλεσε τὶς ἑξῆς ἀπορίες: 

1) Πῶς ἰστοσελίδα ὀρθόδοξης θεολογικῆς σχολῆς διαφημίζει ἐκδηλώσεις ποῦ λαμβάνουν χώρα σὲ ναὸ τῶν Παπικῶν; Άραγε ὁ ναὸς αὐτὸς ἔχει βγάλει πότε ἀνακοίνωση γιὰ ἀντίστοιχες θεολογικοῦ περιεχομένου ἐκδηλώσεις στὴ θεολογικὴ σχολή; 

2) Μὲ τὴν ἄδεια ἢ εὐλογία ποιᾶς ἐκκλησιαστικῆς ἀρχῆς ἀναγράφεται ὅτι στὴ «συμπροσευχὴ» θὰ συμμετέχουν μέλη τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας; Σε κανένα ἀπὸ τοὺς ἐπίσημους ἰστότοπους τῶν τοπικῶν μητροπόλεων τῆς Θεσσαλονίκης δὲν ἔχει ἀναρτηθεῖ καμία ἀνακοίνωση. Ἐκτὸς βέβαια καὶ ἂν ὑπονοοῦνται μέλη ποὺ συμμετέχουν σὲ διφορούμενες ἐκδηλώσεις καὶ πολλὲς φορὲς δημιουργοῦν ἀντιπαραθέσεις στοὺς κόλπους τῆς Ἐκκλησίας χωρὶς τὴν εὐλογία τοῦ πνευματικοῦ τους ἢ τοῦ ἐπισκόπου τους, καθώς «ὅπου ἐπίσκοπος, ἐκεῖ καὶ τὸ πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας» κατὰ τὸν ἅγιο Ἰγνάτιο τὸν Θεοφόρο. 

3) Ἡ συμμετοχή ἑνὸς ὀρθοδόξου σὲ μία ἐκδήλωση σὲ ναὸ ἀφιερωμένο στὴν κατὰ τοὺς παπικοὺς Ἄσπιλη Σύλληψη τῆς Θεοτόκου, σημαίνει αὐτομάτως ἀποδοχὴ τοῦ πλανεμένου δόγματος γιὰ τὸ ὁποῖο ἀντιρρήσεις ἔχουν φέρει ἀκόμα καὶ δυτικοὶ θεολόγοι, ὅπως ὁ πολὺς Θωμὰς Ἀκινάτης;[5]

Ὡς πρὸς τὴ «συμπροσευχὴ» προκύπτει ἕνα μεγάλο θέμα ποὺ τὸ ἔχουν ὑποστηρίξει κατὰ καιροὺς καὶ ἄλλοι ὀρθόδοξοι ἀδελφοὶ καὶ στὸν Τύπο καὶ στὸ Διαδίκτυο. Ὡς πιστὰ μέλη τῆς Ὀρθοδόξου Καθολικῆς καὶ Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας ἔχουμε ὡς πρότυπο ζωῆς τὸν ἴδιο τὸν Κύριο, τοὺς Ἁγίους καὶ τοὺς Μάρτυρες. Ἡ βάση τῆς πίστεώς μας εἶναι ἡ Ἁγία Γραφή, οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἡ Ἱερὰ Παράδοση. Μέσα λοιπὸν στὴ μεγάλη πορεία τῆς Ἐκκλησίας μᾶς αὐτὴ ἀντιμετώπισε μὲ τὴ συνεργεῖα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος πολλὲς αἱρέσεις συνοδικὰ καὶ μέσα ἀπὸ αὐτὲς τὶς Συνόδους θεσπίστηκαν κανόνες ποὺ διέπουν τὴ ζωὴ τῶν πιστῶν μελῶν της. Ὑπάρχουν καὶ κανόνες ποὺ ἀφοροῦν τὴν συμπροσευχὴ μὲ τοὺς αἱρετικοὺς ποὺ ἀποκαλοῦνται κομψὰ «ἑτερόδοξοι», στὴν προκειμένη περίπτωση οἱ Παπικοί του filioque καὶ τοῦ ἀλάθητού τοῦ Πάπα [6], οἱ Μονοφυσίτες Ἀρμένιοι, οἱ Ἀγγλικανοὶ καὶ οἱ Προτεστάντες[7]. Ἐνδεικτικὰ παραθέτουμε:

1) ΞΕ΄ τῶν Ἄγ. Ἀποστόλων: «Εἰ τὶς κληρικός, ἢ λαϊκὸς εἰσέλθοι εἰς συναγωγὴν Ἰουδαίων, ἢ αἱρετικῶν προσεύξασθαι, καὶ καθαιρείσθω, καὶ ἀφοριζέσθω»,

 2) ΛΖ΄ τῆς ἐν Λαοδικεία: «ὅτι οὐ δεῖ παρὰ τῶν Ἰουδαίων ἢ αἱρετικῶν τὰ πεμπόμενα ἑορταστικὰ λαμβάνειν, μηδὲ συνεορτάζειν αὐτοῖς»,

3) I΄ Κανὼν τῶν Ἄγ. Ἀποστόλων: «εἰ τὶς ἀκοινωνήτω, κὰν ἐν οἴκω συνεύξηται, οὗτος ἀφοριζέσθω»

4) ΜΕ', τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων: «Ἐπίσκοπος, ἢ Πρεσβύτερος, ἢ Διάκονος αἱρετικοῖς συνευξάμενος, μόνον, ἀφοριζέσθω, εἰ δὲ ἐπέτρεψεν αὐτοῖς, ὡς κληρικοὺς ἐνεργῆσαι τί, καθαιρείσθω».

Ἀλλὰ καὶ ἄλλοι καθορίζουν ξεκάθαρα ὅτι δὲν ἐπιτρέπεται τόσο τὸ συλλείτουργο ὅσο καὶ ἡ συμπροσευχὴ μὲ τοὺς αἱρετικοὺς «ἑτεροδόξους»[8]. Ὁ ἀντίλογος ποὺ συνήθως προβάλλει εἶναι ὅτι οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας δὲν ἐννοοῦσαν τοὺς Δυτικοὺς ἀλλὰ τοὺς ὑπόλοιπους αἱρετικούς τῆς ἐποχῆς. Στὴν προκειμένη περίπτωση δὲν ἔχουμε συμπροσευχὴ μόνο μὲ Παπικοὺς (ποὺ δὲν ἔχουν ἀκόμη ἀποκηρύξει τὸ filioque καὶ τὸ ἀλάθητό τοῦ Πάπα) ἀλλὰ καὶ μὲ Μονοφυσίτες[9], ἀφοῦ κύριος ὁμιλητῆς στὴν ἐκδήλωση θὰ εἶναι ὁ «ἐφημέριός» τους στὴ Θεσσαλονίκη. Ἑπομένως εἶναι ἐπίκαιροι οἱ κανόνες τῶν Συνόδων, καθὼς οἱ μονοφυσίτες εἶναι αἱρετικοὶ καὶ καταδικασμένοι ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία μας ἤδη ἀπὸ τὴν Δ΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο τῆς Χαλκηδόνος! Ἄρα κατηγορηματικὰ κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ συμπροσευχηθεῖ μὲ αὐτούς. Χαρακτηριστικοὶ εἶναι οἱ λόγοι τοῦ Ἁγίου Θεοδοσίου τοῦ Κοινοβιάρχου ποὺ ἑορτάζει τὴν ἑπομένη τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου Νύσσης, ὁ ὁποῖος ἀπευθυνόμενος στὸ πλῆθος στὰ Ἱεροσόλυμα μιλώντας γιὰ τοὺς λεγόμενους ἀντιχαλκηδονίους εἶπε: «Ὅποιος δὲ δέχεται τὶς τέσσερεις ἁγίες καὶ οἰκουμενικὲς συνόδους, ὅπως τὰ τέσσερα εὐαγγέλια ἀνάθεμα ἔστω»[10].

Ἐπίσης, στὴ προσεχῆ «συμπροσευχὴ» θὰ συμμετέχουν καὶ μέλη τῶν Ἀγγλικανῶν, ἀποκομμένων ἀπὸ τὸν Πάπα ἤδη ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τοῦ Ἐρρίκου τοῦ Η΄ τὸ 1534, ἐπειδὴ ὁ Πάπας δὲν ἐπέτρεπε τὴν ἀκύρωση τοῦ γάμου του, γιὰ νὰ παντρευτεῖ ἄλλη γυναίκα! Ἔκτοτε ὁ Ἐρρίκος ἀναγορεύτηκε «Ὑπέρτατη κεφαλὴ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἀγγλίας», ἐνῶ διάδοχοί του - μέχρι καὶ σήμερα ἡ Ἐλισάβετ Β΄ τῆς Ἀγγλίας – ἔχουν τὸν τίτλο «Ὑπέρτατος Κυβερνήτης τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἀγγλίας»[11]! Εἶναι ἄλλη μία αἱρετικὴ «ἐκκλησία» μὲ τὴν ὁποία δὲν ἔχουμε κοινωνία καὶ ἄρα ἡ συμπροσευχὴ μαζί τους ἀποτελεῖ ἁμάρτημα κατὰ τοὺς παραπάνω κανόνες. Χαρακτηριστικό τῆς «ἐκκλησίας» αὐτῆς, ποὺ κάθε ἄλλο παρὰ ἑνώνει, εἶναι τόσο ἡ ἀποδοχὴ τῆς ἱεροσύνης τῶν γυναικὼν ὅσο καὶ ἡ πρόσφατα δημοσιευθεῖσα ἄδεια προαγωγῆς στὸ βαθμὸ τοῦ ἐπισκόπου ἀνδρῶν ὁμοφυλοφίλων[12]. Ἡ ὁμοφυλοφιλία ἀποτελεῖ θανάσιμο ἁμάρτημα γιὰ τὴ χριστιανικὴ πίστη συμφωνα  μὲ βιβλικὰ χωρία: «καὶ ὃς ἂν κοιμηθῆ μετὰ ἄρσενος κοίτην γυναικὸς βδέλυγμα ἐποίησαν ἀμφότεροι θανατούσθωσαν ἔνοχοι εἰσιν ( Λευιτ. 20,13)», «Ὁμοίως δὲ καὶ οἱ ἄρσενες ἀφέντες τὴν φυσικὴν χρῆσιν τῆς θηλείας ἐξεκαύθησαν ἐν τὴ ὀρέξει αὐτῶν εἰς ἀλλήλους, ἄρσενες ἐν ἄρσεσι τὴν ἀσχημοσύνην κατεργαζόμενοι καὶ τὴν ἀντιμισθίαν ἢν ἔδει τῆς πλάνης αὐτῶν ἐν ἐαυτοῖς ἀπολαμβάνοντες» (Ρώμ. 1,27), «ἢ οὐκ οἴδατε ὅτι ἄδικοι βασιλείαν Θεοῦ οὐ κληρονομήσουσι; μὴ πλανάσθε· οὔτε πόρνοι οὔτε εἰδωλολάτραι οὔτε μοιχοὶ οὔτε μαλακοὶ οὔτε ἀρσενοκοῖται … βασιλείαν θεοῦ οὐ κληρονομήσουσιν» (Α΄Κόρ. 6, 9-10). Ἀλλὰ μᾶλλον ζοῦμε στὰ χρόνια ποὺ προλέγει ὁ ἅγιος Ἱερώνυμος: «Ὅταν θὰ ἔλθει ἡ ἐποχὴ ποὺ θὰ ἀμνηστεύεται καὶ θὰ ἐπευλογεῖται τὸ ὄνειδος τῆς ὁμοφυλοφιλίας, τότε ἀκριβῶς εἶναι ποὺ θὰ συμβοῦν τὰ συγκλονιστικά, παγκόσμια δραματικὰ γεγονότα»[13].

Τί λένε γιὰ αὐτὰ τὰ βιβλικὰ χωρία οἱ διδάσκοντες τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς, ὅταν μάλιστα δύο τῆς Παλαιᾶς καὶ Καινῆς Διαθήκης ποὺ ἐμφανίζονται σὲ περσινὸ βίντεο τοπικοῦ σταθμοῦ (λεπτὸ 1.33) [14] νὰ συμπροσεύχονται μέσα στὸ «ἱερὸ» μαζὶ μὲ τοὺς «ἑτερόδοξους»; Ὁ ἐπίκουρός τῆς Καινῆς Διαθήκης ἦταν καὶ ὁ ἐπίσημος ὁμιλητῆς της περσινῆς παρόμοιας ἐκδήλωσης!

To βίντεο, τὸ ὁποῖο ἀρχίζει μὲ τὴν καταδίκη ἐπεισοδίου ἀπὸ διαμαρτυρόμενους παλαιοημερολογίτες, εἶναι ἀποκαλυπτικό: στὴ μέση καθολικός, δεξιὰ τοῦ ἀγγλικανὸς καὶ ἀριστερά του ἀρμένιος. Ἡ δημοσιογράφος ἐκφωνεῖ: «Καθολικοί, προτεστάντες, ἀγγλικανοί, εὐαγγελικοὶ καθὼς καὶ ἀρμένιοι προσευχήθηκαν ὅλοι μαζί, θέλοντας νὰ δώσουν μία νέα πνοὴ στὸ διάλογο μεταξὺ τῶν ἐκκλησιῶν». Καὶ γιὰ νὰ τὸ τεκμηριώσει ρωτᾶ κυρία ποὺ δηλώνει «Χριστιανὴ Ὀρθόδοξη. Ἐπειδὴ γίνεται ὡς ὀρθόδοξο τυπικὸ ἡ θεία λειτουργία τῶν ἑλληνορρύθμων, δὲ διαφέρει σὲ τίποτα, ἔρχομαι καὶ τὴν παρακολουθῶ». Οὐσιαστικὰ ἡ κυρία παραδέχεται, χωρὶς νὰ τὸ γνωρίζει (ἄραγε τὸ γνωρίζει ὁ πνευματικός της καὶ τῆς τὸ ἐπιτρέπει;) τὴν ἐπιτυχία τῆς προπαγάνδας τῆς Οὐνίας[15], σοβαρὸ ἀγκάθι στὸ διάλογο μὲ τοὺς δυτικούς!.

Δὲν σχολιάζουμε τὴ δήλωση τοῦ κεντρικοῦ ὁμιλητή τῆς ἐκδήλωσης ἐπίκουρού της θεολογικῆς σχολῆς Θεσσαλονίκης: «εἶναι μία συνήθεια, ἡ ὁποία γίνεται σχεδὸν κάθε χρόνο ἀπὸ ὅλους τούς χριστιανοὺς καὶ τὶς χριστιανικὲς κοινότητες τῆς Θεσσαλονίκης, ὅλοι οἱ χριστιανοὶ ποὺ ἔχουν ἕνα κοινὸ πιστεύω στὸν Ἰησοῦ Χριστό, δηλαδὴ ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι, οἱ Ρωμαιοκαθολικοί, οἱ Ἀρμένιοι, οἱ Εὐαγγελικοί, συγκεντρωνόμαστε γιὰ νὰ συμπροσευχηθοῦμε καὶ νὰ παρακαλέσουμε τὸν Θεὸ γιὰ ἑνότητα[16]» (2.33-3.05). Δήλωση παραπλανητική, καθὼς δὲν ἀποτελεῖ συνήθεια, ἀλλὰ τέχνασμα τῶν τελευταίων ἐτῶν, δὲν γίνεται ἀπὸ ὅλους τούς χριστιανοὺς τῆς Θεσσαλονίκης παρὰ ἀπὸ 50 ἀνθρώπους ποῦ φαίνονται στὸ βίντεο, οὔτε αὐτὸς ἐκπροσωπεῖ τοὺς Ὀρθόδοξούς τῆς Θεσσαλονίκης (ἀπὸ ποιὸν ἐστάλη νὰ τοὺς ἐκπροσωπήσει;)! Ἡ δήλωση κρίνεται ἀπὸ μόνη της βάσει τῶν κανόνων τῆς Ἐκκλησίας καὶ τῆς ἱστορίας, καὶ τελικὰ θὰ τὴν κρίνει ὁ δικαιοκρίτης Θεὸς στὴ Δευτέρα Παρουσία. Πρὸς τὸ παρὸν θὰ ἔπρεπε νὰ προβληματίσει τὴ στάση τῶν διδασκόντων τῆς σχολῆς ἡ ἴδια ἡ δημοσιογράφος μὲ τὸ σχόλιό της: «αἰσθητὴ ἦταν ἡ παντελὴς ἀπουσία ἀπὸ τὴ συμπροσευχὴ ἐκπροσώπου τῆς Ὀρθόδοξης Ἑλληνικῆς Ἐκκλησίας». Καὶ συνεχίζει ἡ ἴδια: «Ἐρωτηθεῖς σχετικὰ ὁ Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Ἄνθιμος δήλωσε:  «Δὲν εἶναι μέσα στὴν τάξη τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας νὰ συμμετέχει σὲ θρησκευτικὲς τελετὲς ἢ συμπροσευχὲς μὲ ἑτερόδοξους καὶ πολὺ περισσότερο μὲ ἐκπροσώπους ἄλλων θρησκειῶν»» (λεπτὰ 3.19- 3.37).  Πόσο πιὸ ξεκάθαρα νὰ τὸ πεῖ ὁ ἐπίσκοπος, ποὺ εἶναι «εἰς τύπον καὶ τόπον Χριστοῦ» ὡς διάδοχος τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, γιὰ νὰ γίνει κατανοητὸ ὅτι δὲν πρέπει νὰ συμπροσευχόμαστε μὲ «ἑτερόδοξους»; Ἀντιθέτως ὁ Νικόλαος ὁ αὐτοαποκαλούμενος «Καθολικὸς Ἀρχιεπίσκοπος Νάξου –Τήνου-Ἀνδρου -Μυκόνου» δηλώνει σὲ ἄρθρο του: «Νὰ μὴ φοβάστε τὴ συμπροσευχή, νὰ μὴν ἐμποδίζετε τὴν κοινὴ προσπάθεια ποὺ γίνεται ἀπὸ τὶς δύο ἀδελφὲς ἐκκλησίες»[17]. Τὸν προσκαλοῦμε μὲ ἀγάπη νὰ ἔρθει νὰ προσκυνήσει τὴν εἰκόνα καὶ τὰ ἅγια λείψανα τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ στὸν Μητροπολιτικὸ Ναὸ τῆς Θεσσαλονίκης καὶ μετὰ νὰ συζητήσουμε γιὰ ὅ,τι θέλει. Ἀλλὰ πῶς «υἱοθετεῖ» τίτλο ποῦ φέρει ὁ ὀρθόδοξος ἐπίσκοπός τῆς Μητροπόλεως Τήνου, Ἀνδρου, Κέας, Μυκόνου, Μήλου, Σερίφου, Σίφνου, Κιμώλου, Κύθνου, Φολεγάνδρου, Σίκινου;[18]

Ὁ ἐπίκουρος συνεντευξιαζόμενος συνεχίζει τὴν πτώση του: «Ὁ σκοπὸς αὐτῆς τῆς συμπροσευχῆς εἶναι νὰ θυμηθοῦμε τὶς ρίζες μας, καὶ τὴν κοινή μας θρησκευτικὴ καταγωγή, ἡ ὁποία πολὺ παλιά μας ἕνωνε ὅλους, ἐνῶ μετὰ ἀπὸ ἕνα χρονικὸ διάστημα μᾶς διέσπασε γιὰ λόγους, οἱ ὁποῖοι κατὰ τὴ γνώμη μας δὲν εἶναι καὶ τόσο πολὺ δικαιολογημένοι. Αὐτὴ ὅμως ἡ προσπάθεια βασίζεται, ἐρείζεται (;), στὴν κοινὴ θέληση τῶν ἡγητόρων[19] τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, δηλαδὴ τοῦ Οἰκουμενικοῦ μας Πατριαρχείου, τοῦ Πάπα τῆς Ρώμης, καθὼς ἐπίσης καὶ τῶν ἐπισκοπικῶν Ἐκκλησιῶν τῶν Εὐαγγελικῶν ἀλλὰ καὶ τῶν Ἀρμενίων γιὰ μία κοινὴ προσπάθεια νὰ βροῦμε κοινὰ σημεῖα ἐπαφῆς καὶ ἐπικοινωνίας» (3.40-4.17). Ἀναρωτιόμαστε, τελικὰ ἐπίκουρος Ὀρθόδοξης θεολογικῆς σχολῆς ἢ τῆς αἵρεσης τοῦ κακῶς ἐννοούμενου οἰκουμενισμοῦ; Γιατί ἡ Ὀρθοδοξία ἀπὸ μόνη της εἶναι οἰκουμενική, ἐκτὸς ἂν ἀμφισβητεῖ τὸν τίτλο τοῦ Πατριάρχη μας, ὅπως κάνουν οἱ δυτικοὶ[20]!

Ἐκτὸς ἀπὸ ἄγνοια τῆς ἱστορίας τῆς Ἐκκλησίας, τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων ἀλλὰ καὶ μετέπειτα συνόδων ποῦ καταδίκασαν «ἑτερόδοξους»[21], o ἐπίκουρος δὲν γνωρίζει τὴν ἀποτυχία τοῦ σύγχρονου διαλόγου μὲ τοὺς Μονοφυσίτες; Τὴν ἀπάντηση δίνει τὸ ἄρθρο τοῦ Σέβ. Μητροπολίτη Ναυπάκτου κ. Ἰεροθέου «Διάλογος μὲ τοὺς Μονοφυσίτες»[22]. Ἐπιπλέον σὲ ποιὰ ἀπόφαση τοῦ Οἰκουμενικοῦ μας Πατριαρχείου στηρίζεται ἡ συμμετοχή μας σὲ «συμπροσευχή»; Μήπως ὁ ἐπίκουρος παρερμηνεύει τὴν κουραστικὴ ἀνταλλαγὴ ἐπισκέψεων ἁβροφροσύνης καὶ εὐγένειας ποὺ διαρκοῦν ἐδῶ καὶ 60 χρόνια καὶ δὲν ἔχουν κανένα οὐσιαστικὸ ἀποτέλεσμα; Ποιὸς ἀποφάσισε γιὰ τὴν πραγματοποίηση τῆς συμπροσευχῆς; Τὸ «κατὰ τὴ γνώμη μας δὲν εἶναι καὶ τόσο πολὺ δικαιολογημένοι» εἶναι προσωπικὴ ἄποψη τοῦ ἐπίκουρου ποὺ ἔρχεται σὲ ἀντίθεση μὲ τὶς Οἰκουμενικὲς καὶ μετέπειτα συνόδους τῆς Ὀρθοδοξίας! Ἐπιπλέον ἡ συμπροσευχὴ ὁποιουδήποτε λαϊκοῦ μέλους τῆς Ὀρθοδοξίας μὲ «ἑτερόδοξους», ἂν δὲ συνιστᾶ τουλάχιστον αἰτία ἀφορισμοῦ (65ος Κανὼν τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων[23]), εἶναι ἀνώτερη ἀπὸ τὶς ὑπὸ τὴν καθοδήγηση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἀποφάσεις τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων ποῦ ἔλαβαν μεγάλοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας; Δὲν εἶναι αὐτὴ καθεαυτὴ αἱρετικὴ ἡ ἄποψη αὐτὴ καὶ προσβλητικὴ ἔναντι τῶν Συνόδων καὶ τῶν θεοφόρων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας[24]; «Ἠμεῖς τοὺς προστιθέντας ἢ ἀφαιροῦντας τί ἐκ τῆς Καθολικῆς Ἐκκλησίας (δήλ. τῆς Ὀρθοδόξου) ἀναθεματίζομεν… Εἰ τὶς πάσαν παράδοσιν Ἐκκλησιαστικὴν ἔγγραφον τὲ ἢ ἄγγραφον ἀθετεῖ, ἀνάθεμα» (Ζ’ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος, Πρακτικὰ)[25]

Καὶ ἐπανερχόμαστε στὸ ἐρώτημα: πὼς εἶναι δυνατὸν νὰ συμπροσευχόμαστε μὲ ἀνθρώπους ποὺ προβαίνουν σὲ τέτοιες ἐνέργειες προσβλητικὲς γιὰ τὸ πρόσωπο τοῦ Θεοῦ, οἱ ὁποῖες καθόλου δὲν ὁδηγοῦν πρὸς τὸ «ἴνα πάντες ἓν ὦσι». Εὐχόμαστε καὶ προσευχόμαστε ὁ νεότερος λέκτορας νὰ ἀντιληφθεῖ τὸ ὀλίσθημά του, νὰ μὴν ὑποπέσει σὲ ἀντίστοιχα μὲ τὰ περσινὰ ἀτοπήματα τοῦ ἐπίκουρου καὶ νὰ σταματήσει νὰ διαφημίζει παναιρετικὲς συναθροίσεις. Χρήσιμη θὰ ἦταν ἡ ἀνάγνωση τοῦ ἄρθρου «Ἡ ἀντιμετώπιση ἑνὸς αἱρετικοῦ. Ἐπιστολὴ τοῦ Ὁσίου Θεοφάνους τοῦ Ἐγκλείστου»[26].

Κλείνοντας ἀντιγράφουμε, χωρὶς νὰ χρειαζόμαστε μετάφραση[27], ἀπόσπασμα ἀπὸ τὴν ἐπὶ τοῦ Ὅρους ὁμιλία τοῦ Κυρίου ἠμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ: «15 Προσέχετε δὲ ἀπὸ τῶν ψευδοπροφητῶν, οἵτινες ἔρχονται πρὸς ὑμάς εν ἐνδύμασι προβάτων, ἔσωθεν δὲ εἰσι λύκοι ἅρπαγες. 16 ἀπὸ τῶν καρπῶν αὐτῶν ἐπιγνώσεσθε αὐτούς. μήτι συλλέγουσιν ἀπὸ ἀκανθῶν σταφυλὴν ἢ ἀπὸ τριβόλων σύκα; 17 οὕτω πᾶν δένδρον ἀγαθὸν καρποὺς καλοὺς ποιεῖ, τὸ δὲ σαπρὸν δένδρον καρποὺς πονηροὺς ποιεῖ. 18 οὐ δύναται δένδρον ἀγαθὸν καρποὺς πονηροὺς ποιεῖν, οὐδὲ δένδρον σαπρὸν καρποὺς καλοὺς ποιεῖν. 19 πᾶν δένδρον μὴ ποιοῦν καρπὸν καλὸν ἐκκόπτεται καὶ εἰς πῦρ βάλλεται. 20 ἄραγε ἀπὸ τῶν καρπῶν αὐτῶν ἐπιγνώσεσθε αὐτούς. 21 Οὐ πᾶς ὁ λέγων μοὶ Κύριε Κύριε, εἰσελεύσεται εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν, ἂλλ  ὁ ποιῶν τὸ θέλημα τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς. 22 πολλοί ἐρούσι μοὶ ἐν ἐκείνη τὴ ἡμέρα· Κύριε Κύριε, οὐ τῷ σῶ ὀνόματι προεφητεύσαμεν, καὶ τῷ σῶ ὀνόματι δαιμόνια ἐξεβάλομεν, καὶ τῷ σῶ ὀνόματι δυνάμεις πολλᾶς ἐποιήσαμεν; 23 καὶ τότε ὁμολογήσω αὐτοῖς ὅτι οὐδέποτε ἔγνων ὑμᾶς· ἀποχωρεῖτε ἂπ  ἐμοῦ οἱ ἐργαζόμενοι τὴν ἀνομίαν.» (Μάτθ. 7,15-23). Εἶναι ἡ ἀποστομωτικὴ ἀπάντηση γιὰ τὶς ἄλλες ὁμολογίες ἢ δόγματα ἢ αἱρέσεις κατὰ τοὺς Πατέρες καὶ Ἁγίους της Ἐκκλησίας.

Ὁ Τριαδικὸς Θεὸς νὰ μᾶς συγχωρήσει καὶ νὰ μᾶς ἐλεήσει ὅλους γιὰ ὅσα κάνουμε καὶ γιὰ ὅσα δὲν κάνουμε. Ἀμήν.

 Ὁμάδα Φοιτητῶν Θεολογικῆς Σχολῆς Θεσσαλονίκης

[1] http://aktines.blogspot.gr/2013/01/335-395.html
[2]http://blogs.auth.gr/moschosg/2013/01/10/%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B2%CF%81%CE%B1%CE%B4%CE%B9%CE%AC-%CF%83%CF%85%CE%BC%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CE%B5%CF%85%CF%87%CE%AE%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%BF/

[3] Ἐφημερίδα "Ἀγγελιοφόρος", 13-1-2013, σέλ. 7.

[4] Μητροπολίτου Ναυπάκτου καὶ Ἄγ. Βλασίου κ. Ἰεροθέου, Ἡ ζωὴ μετὰ τὸν θάνατο?, Ἱερὰ Μονὴ Γενεθλίου Θεοτόκου Πελαγίας, Ἀκραίφνιο Θηβῶν 2005 (http://www.pemptousia.gr/2012/01/%CE%BF-CE%AC%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CE%B3%CF%81%CE%B7%CE%B3%CF%8C%CF%81%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CE%BD%CF%8D%CF%83%CF%83%CE%B7%CF%82/)
[5] «Μεταξὺ τῶν καινοφανῶν καὶ αἱρετικῶν δογμάτων τοῦ Παπισμοῦ συγκαταλέγεται καὶ ἡ διδασκαλία περὶ τῆς "ἀσπίλου συλλήψεως" (immaculataconceptio) τῆς Θεοτόκου. Σύμφωνα μὲ αὐτὴν ἡ Θεοτόκος ἦτο ἀπηλλαγμένη ὄχι μόνον τῶν προσωπικῶν ἁμαρτιῶν, ἀλλὰ καὶ αὐτοῦ του προπατορικοῦ ἁμαρτήματος, τοῦ μεταδιδομένου διὰ τῆς φυσικῆς γεννήσεως εἰς πάντας τοὺς ἀνθρώπους. Συνελήφθη δηλαδὴ ἀπὸ τοὺς γονεῖς τῆς Ἰωακεὶμ καὶ Ἄννα "ἀσπίλως", χωρὶς νὰ τῆς μεταδοθεῖ τὸ προπατορικὸ ἁμάρτημα. Ἡ αἱρετικὴ αὐτὴ διδασκαλία ἐπὶ αἰῶνες ἀπερρίπτετο καὶ ἀπὸ μεγάλους παπικοὺς θεολόγους, ὅπως π.χ. ὁ Θωμὰς ὁ Ἀκινάτης, διότι ἐκτός του ὅτι δὲν ἔχει κανένα ἔρεισμα στὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ στὴν Πατερικὴ Παράδοση, προσβάλλει τὴν μοναδικότητα τῆς ὑπερφυοὺς Γεννήσεως τοῦ Κυρίου ἠμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ». στὸ: Πρώτ. Θεοδώρου Ζήση, «Ἡ διδασκαλία περὶ «ἀσπίλου συλλήψεως» τῆς Θεοτόκου ὑπὸ τῶν Παπικῶν» (http://www.impantokratoros.gr/ 6E8C8F24.el.aspx)
[6] Σεραφείμ, Μητροπολίτου Πειραιῶς, Αἳ Αἱρέσεις τοῦ Παπισμοῦ, Ἀθήνα 2009. http://www.impantokratoros.gr/7A381BA7.el.aspx. «Καταδικάστηκε ποτὲ ἡ αἵρεση τοῦ παπισμοῦ ἀπὸ Σύνοδο;» http://www.impantokratoros.gr/7999C93C.el.aspx Νικόλαος Ζήσης, «Πάπας καὶ Παπισμὸς κατὰ τὸν Γέροντα Ἰουστίνο Πόποβιτς» http://www.impantokratoros.gr/556C7789.el.aspx  Νικολάου Π. Βασιλειάδη, «Παπαικὸ πρωτεῖο, Φρικτὴ Ἐκκλησιολογικὴ Αἵρεση» http://www.impantokratoros.gr/papiko-proteio.el.aspx Πρεσβ. Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος, «Ἡ διδασκαλία τοῦ Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου περὶ τῆς αἱρέσεως τοῦ Παπισμοῦ» http://www.impantokratoros.gr/agios-nikodhmos-papismos.el.aspx καὶ «Πρωτεῖο καὶ αὐθεντία Πάπα Ρώμης κατὰ τὸν Ἅγιο Νικόδημο τὸν Ἁγιορείτη» http://www.impantokratoros.gr/authentia-.el.aspx Σταματίου Ἐλευθερίου, «Ἡ διαστροφὴ τοῦ Χριστιανισμοῦ» http://www.parembasis.gr/2001/01_03_12.htm

[7] «Ἡ αἵρεση τοῦ Προτεσταντισμοῦ» http://www.impantokratoros.gr/FBC26499.el.aspx

[8] Ἐκτενέστερη ἀνάλυση κάνει ὁ π. Ἀναστάσιος Γκοτσόπουλος «ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΒΛ. ΦΕΙΔΑ «ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΗΣ ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΗΣ ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΕΤΕΡΟΔΟΞΩΝ ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ Ι. ΚΑΝΟΝΕΣ» (http://www.impantokratoros.gr/ 8F39CA64.el.aspx)

[9] «Οἱ Μονοφυσίτες» http://www.impantokratoros.gr/monofysites.el.aspx Πρεσβ. Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος, «Ἡ Ἁγία Εὐφημία καὶ οἱ αἱρετικοὶ Μονοφυσίτες» http://www.impantokratoros.gr/agia-eyfhmia-thauma.el.aspx

[10] Κυρίλλου Σκυθοπολίτου, Βίος τοῦ Ἁγίου Σάββα, ΕΠΕ, Φιλοκαλία 5.

[11]http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A5%CF%80%CE%AD%CF%81%CF%84%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%82_%CE%9A%CF%85%CE%B2%CE%B5%CF%81%CE%BD%CE%AE%CF%84%CE%B7%CF%82_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%95%CE%BA%CE%BA%CE%BB%CE%B7%CF%83%CE%AF%CE%B1%CF%82_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%91%CE%B3%CE%B3%CE%BB%CE%AF%CE%B1%CF%82
[12] http://www.tanea.gr/kosmos/article/?aid=4779688
[13] http://www.sigmalive.com/simerini/analiseis/other/389693
[14] http://www.youtube.com/watch?v=xkRGf3U4P2M
[15] Ἐνδεικτικά: «Τί εἶναι ἡ Οὐνία» http://www.impantokratoros.gr/E343CD90.el.aspx Αρχιμ. Γέρβ. Ραπτόπουλου, «Ὁ Δούρειος Ἵππος τοῦ παπισμοῦ. Οὐνία» http://www.impantokratoros.gr/unia-douriosipos.el.aspx «Αγριότητες Ουνιτών» http://www.impantokratoros.gr/06D08134.el.aspx
[16] «Περὶ ἑνώσεως τῶν Ἐκκλησιῶν. Ὀρθοδοξία καὶ αἵρεση» http://www.impantokratoros.gr/28FC082C.el.aspx
[17]http://www.egolpion.net/nikolaos_sumprosefxes.print.el.aspx. http://www.impantokratoros.gr/P_anastasios_gotsopoulos.el.aspx. «Πῶς μᾶς βλέπουν στὴν πραγματικότητα οἱ Παπικοὶ» http://www.impantokratoros.gr/metastrofh_gabriel_bunge.el.aspx
[18] http://www.imsyrou.gr/

[19]«Οἱ ἅγιοι θεοφόροι Πατέρες μᾶς διδάσκουν» http://www.impantokratoros.gr/D766F984.el.aspx (Ἐκ τοῦ βιβλίου: Ἡ Ὀρθόδοξος πίστις εἶναι θεοσδοτος μοναδικὴ καὶ ἀδιαπραγμάτευτη, ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»).

[20] Π. Ἀναστάσιος Γκοτσόπουλος, «Ἂν ὁ Παπισμὸς ἀνήκει στὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, τότε… » http://www.impantokratoros.gr/anastasios-gkotsopoulos-papismos-ekklhsia.el.aspx
[21] «Καταδικάστηκε ποτὲ ἡ αἵρεση τοῦ παπισμοῦ ἀπὸ Σύνοδο;» http://www.impantokratoros.gr/7999C93C.el.aspx
[22] http://www.parembasis.gr/2004/04_12_12.htm
[23]http://www.freesiters.com/siters/nouthesies/blogs/basikes_didaces/a_retik_n_ntropon_met_mian_ka_deuteran_noutesian_paraito.
[24] «Ἡ σοφία τῶν αἱρετικῶν. Προσοχὴ μὴ θαυμάζετε τὴ σοφία τῶν αἱρετικῶν, διότι ὁ διάβολος ὁμιλεῖ δὶ’αὐτῶν» http://www.impantokratoros.gr/976C8C74.el.aspx
[25] http://www.impantokratoros.gr/D766F984.el.aspx
[26] http://www.impantokratoros.gr/antimetopish-airetikou.el.aspx

[27] Δὲν θὰ ἀπαντήσουμε στὴν αἱρετικὴ προσβλητικὴ «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΔΟΓΜΑΤΙΣΤΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΒΙΒΛΙΚΩΝ ΑΡΧΩΝ», ὅπως αὐτοαποκαλεῖται, ἀλλὰ συγχρόνως ἀποκαλύπτεται δίνοντας κατευθείαν τὸ στίγμα της, ταυτιζόμενη μὲ τοὺς διανομεῖς Γεδεωνίτες http://www.sporeas.gr/?p=10863. Ἔχουν ἀσχοληθεῖ μαζί της ἤδη ἄλλες ἰστοσελίδες http://www.oodegr.com/oode/epitheseis/sporeas_1.htm, http://antiairetikos.blogspot.gr/2010/07/blog-post.html. «Αἱρετικὸν ἄνθρωπον μετὰ μίαν καὶ δευτέραν νουθεσίαν παραιτού»! (Βλέπε καὶ τὸ ἄρθρο τῆς προηγούμενης ὑποσημείωσης).