Τί ἔλεγε ὁ Γέρων Παΐσιος γιά τό γένος καί τήν Πατρίδα.
Ὁ Γέροντας, ξεριζωμένος ἀπό τήν βρεφική του ἡλικία, καί ἔχοντας ζήσει τή φρίκη τοῦ πολέμου καί τῆς Κατοχῆς, γνώριζε ἀπό τήν πείρα του ὅτι τό νά «διαγωμεν ἤρεμον καί ἠσύχιον βίον» εἶναι μεγάλη εὐλογία.
Ἀγαποῦσε τή Πατρίδα καί ἔλεγε: «Καί ἡ Πατρίδα εἶναι μία μεγάλη οἰκογένεια». Δέν ἐπεδίωκε τό ἐθνικό μεγαλεῖο, τή δόξα καί τήν ἰσχύ μέ τήν κοσμική ἔννοια, ἀλλά τήν εἰρήνη, τή πνευματική ἄνοδο καί τήν ἠθική ζωή τῶν πολιτῶν, γιά νά μᾶς βοηθᾶ καί ὁ Θεός. Οὔτε ἐπιζητοῦσε τήν ἀσφάλεια γιά ν’ ἀπολαμβάνουν οἴ ἄνθρωποι τίς ἀνέσεις τους.
Σέ κάποιο Ἕλληνα θερμό πατριώτη πού ζοῦσε στήν Ἀμερική καί προσπαθοῦσε νά προβάλλει τήν Ἑλλάδα, συνέστησε ν’ ἀγωνιστεῖ γιά ν’ ἁγιάσει καί ὕστερα νά προβάλλει σωστά καί πνευματικά καί τήν Ἑλλάδα.
Ὅπως οἴ Προφῆτες τοῦ Ἰσραήλ συμμετεῖχαν στή ζωή τοῦ ἔθνους ἐνεργά μέ τόν τρόπο τους, προσεύχονταν, θρηνοῦσαν, ἔλεγχαν βασιλεῖς, κήρυτταν...
μετάνοια καί προφήτευαν γιά τά ἐπερχόμενα δεινά, τό ἴδιο καί ὁ Γέροντας δέν ἦταν ἀδιάφορος καί ἀπαθής στά θέματα τῆς Πατρίδας. Ὁ προφήτης δέν ἦταν ἐθνικιστής πού ἔλεγε: «Δία Σιῶν οὐ σιωπήσομαι». Τό ἴδιο καί ἡ στάση τοῦ Γέροντα ἦταν καθαρά πνευματική.
μετάνοια καί προφήτευαν γιά τά ἐπερχόμενα δεινά, τό ἴδιο καί ὁ Γέροντας δέν ἦταν ἀδιάφορος καί ἀπαθής στά θέματα τῆς Πατρίδας. Ὁ προφήτης δέν ἦταν ἐθνικιστής πού ἔλεγε: «Δία Σιῶν οὐ σιωπήσομαι». Τό ἴδιο καί ἡ στάση τοῦ Γέροντα ἦταν καθαρά πνευματική.
Ἐνῶ ζοῦσε ἕκτος κόσμου, ἀγωνίσθηκε ὅσο λίγοι γιά τό καλό της Πατρίδας. Ἀξιοθαύμαστη ἦταν ἡ δραστηριότητα καί ἡ προσφορά του στά ἐξωτερικά ἐθνικά θέματά μας. Μιλοῦσε ἐναντίον τῶν ἀνθελληνικῶν ρευμάτων, τῶν πλαστογράφων τῆς ἱστορικῆς ἀληθείας, καί κυρίως ἐναντίον τῶν ἀδίκων ἐδαφικῶν διεκδικήσεων σέ βάρος τῆς Ἑλλάδας, τῶν Σκοπιανῶν «πανσλαυϊστῶν», Ἀλβανῶν, Τούρκων κ.α. Ἔλεγε: «Ὁ ἕνας θέλει τή Θεσσαλονίκη, ὁ ἄλλος θέλει νά φθάσει μέχρι τή Λάρισα, ὁ ἄλλος θέλει τό Αἰγαῖο. Μά τέλος πάντων δέν ὑπῆρχε ποτέ Ἑλλάδα;».
Ἐπεσήμανε τούς ἐθνικούς κινδύνους, πρίν ἀκόμη φανοῦν. Βοήθησε πολλούς νά δοῦν ξεκάθαρα τίς ξένες προπαγάνδες σέ βάρος τῆς Πατρίδας, καί ὅσοι εἶχαν θέσεις καί εὐαισθησία ἔλαβαν τά ἀνάλογα μέτρα. Σχετικά μέ τό Μακεδονικό, ἀναφέρει ἀνώτατος ἀξιωματικός: «Ἐγώ ἤμουν μέσα στά πράγματα καί δέν εἶχα πάρει εἴδηση. Ὁ Γέροντάς μου ἄνοιξε τά μάτια. Στήν ἀρχή παραξενευόμουν καί ἔλεγα: Τί εἶναι αὐτά πού λέει ὁ Γέροντας καί ἀπό ποῦ τά ξέρει; Ἔπειτα κατάλαβα». Ὁ Γέροντας ἤδη ἀπό τό 1977, ὅταν πῆγε στήν Αὐστραλία, ἀνέφερε τό Μακεδονικό θέμα. Αὐτά κάποιοι «εἰδικοί» τά θεώρησαν «ἀνεύθυνες φανατικές κινδυνολογίες».
Ὑπερασπιζόμενος τήν ἑλληνικότητα τῆς Μακεδονίας, ἀνήρτησε στό ἀρχονταρίκι τοῦ τό κείμενο τοῦ προφήτη Δανιήλ, πού ἀναφέρεται στό βασιλέα τῶν Ἑλλήνων Ἀλέξανδρο, καί δίπλα του μία μεγάλη χάρτινη εἰκόνα ἑνός Ἀγγέλου ἀπό Σερβικό Μοναστήρι, νά δείχνει τό κείμενο.
Παρομοίαζε τό κράτος τῶν Σκοπίων μέ οἰκοδόμημα πού εἶναι κτισμένο μέ τοῦβλα καί μέ φαρσαλινούς χαλβάδες, πού εἶναι κομμένοι σέ σχῆμα τούβλων, καί πού φυσικό εἶναι κάποτε νά κατάρρευση.
Τό βιβλίο τοῦ πρώην ὑπουργοῦ Βορείου Ἑλλάδος κ. Νικολάου Μάρτη «Ἡ πλαστογράφηση τῆς Μακεδονίας», ὅταν τό διάβασε, τόν ἐνθουσίασε. «Δόξα τῷ Θεῶ», εἶπε, «ὑπάρχουν καί πατριῶτες». Πῆρε πολλά βιβλία καί τά μοίραζε εὐλογία. Ἔγραψε καί ἕνα ἐπαινετικό ποιηματάκι, τό ὁποῖο ὁ κ. Μάρτης συμπεριέλαβε σέ νέα ἔκδοση τοῦ βιβλίου του.
Γιά τήν Τουρκία διεκήρυσσε μέ βεβαιότητα: «θά διαλυθεῖ, καί οἴ μεγάλες δυνάμεις θά μᾶς δώσουν τήν Πόλη. Ὄχι ἐπειδή μᾶς ἀγαποῦν ἀλλά γιατί θά οἰκονομήσει ὁ Θεός τά πράγματα ἔτσι, ὥστε τό συμφέρον τους θά εἶναι νά τήν ἔχουμε ἐμεῖς. Θά λειτουργήσουν οἴ πνευματικοί νόμοι. Οἴ Τοῦρκοι ἔχουν νά πληρώσουν πολλά, ἀπ’ αὐτά πού ἔχουν κάνει. Αὐτό τό Ἔθνος θά καταστραφεῖ, διότι δέν προῆλθε μέ τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ. Τά κόλλυβα τούς τά’ χοῦν στό ζωνάρι τούς (δηλαδή πλησίασε τό τέλος τους). Ὁ ἅγιος Ἀρσένιος ἔλεγε πρίν ἀπό τήν Ἀνταλλαγή: «Τήν Πατρίδα μας θά τήν χάσουμε, ἀλλά πάλι θά τήν βροῦμε».
Πηγή: Ἱερομ. Ἰσαάκ, Βίος Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου», 2004
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου