Joey, τό θαῦμα: τό ἀγόρι πού ἀρνήθηκε νά πεθάνει

Η Kristen Page ξύπνησε ξαφνικά κατά τή διάρκεια μίας ζεστῆς νύχτας τοῦ Μάη, νιώθοντας μούσκεμα. Λίγους μῆνες νωρίτερα , ἡ μητέρα τριῶν παιδιῶν φοβόταν νά κάνει τέστ ἐγκυμοσύνης ὅταν εἶχε καθυστέρηση. Η Kristen εἶχε φτάσει στά ὅριά της μέ τά ζωηρά παιδιά της, ἡλικίας 2 ἕως 7 ἐτῶν, ἀλλά ὁ ἄντρας τῆς Matt τήν ἐνθάρρυνε λέγοντάς της πώς «μαζί θά βροῦμε λύση, θά τά καταφέρουμε» . Η Kristen κουνοῦσε σθεναρά τόν Matt γιά νά ξυπνήσει. Τώρα, δεκατριῶν ἑβδομάδων ἔγκυος, εἶχε ἀποδεχθεῖ μέ χαρά τή νέα ζωή μέσα της, καθώς ἀναρωτιόταν συγχρόνως τό τί μπορεῖ νά φέρει αὐτό τό μικρό στήν οἰκογένειά τους. «Τά νερά μου πρέπει νά ἔσπασαν», ψιθύρισε μέ πανικό. «Εἶσαι σίγουρη πῶς ἁπλά δέ βράχηκες;», ἀπάντησε ὁ Matt μισοκοιμισμένος.

Στό τηλέφωνο ὁ γιατρός τῆς Kristen τή συμβούλεψε νά ἐπισκεφτεῖ τό νοσοκομεῖο τό πρωί γιά μία ἐξέταση. Τῆς εἶπε πώς τόσο μικρό τό μωρό δέ θά μποροῦσε νά ἐπιβιώσει χωρίς ἀμνιακό ὑγρό. Ἕνας ὑπέρηχος ἀποκάλυψε πώς δέν ὑπῆρχε καθόλου...

 ἀμνιακό ὑγρό, ἀλλά πρός ἔκπληξη ὅλων, ἡ καρδιά τοῦ μωροῦ χτυποῦσε ἀκόμη. Ὁ γιατρός εἶπε στήν Kristen πώς τό μωρό της θά πέθαινε καί τῆς ὑπέδειξε νά πάει στό σπίτι της νά ξεκουραστεῖ, νά προσευχηθεῖ καί νά περιμένει τό μωρό νά «φύγει».

Λίγες μέρες ἀργότερα, ἡ Kristen ἐπέστρεψε γιά ἕναν ἀκόμα ὑπέρηχο.

Πρός ἔκπληξη ὅλων πάλι, τό μωρό ἦταν ἀκόμη ζωντανό, μέ πολύ δυνατό παλμό...

Ἕνας ἄλλος γιατρός ἀπό τήν ἀρχή εἶπε στούς γονεῖς πόσο φριχτή ἦταν ἡ κατάσταση. « Χωρίς ὑγρό, δέν ὑφίστανται πνεύμονες, ἄρα καί ζωή», εἶπε καί παρότρυνε τήν Kristen καί τόν Matt νά προχωρήσουν σέ ἔκτρωση ὥστε νά ἀποφύγουν τήν αὐξημένη πιθανότητα σοβαρῆς μόλυνσης.

Λίγες μέρες ἀργότερα, ἕνας εἰδικός σέ ἐγκυμοσύνες ὑψηλοῦ κινδύνου, εἶπε στούς γονεῖς ρητῶς πώς ἡ ἐγκυμοσύνη θά τερματιστεῖ μόνη της. Ὁ εἰδικός συμβούλεψε τούς γονεῖς νά προχωρήσουν σέ ἔκτρωση, ὑποδηλώνοντας τό γεγονός πώς ἄν θά περίμεναν νά ἀποβάλλει, θά ἦταν ἀβάσταχτο γιά τήν Kristen, ὅποτε θά ἔπρεπε ἀμέσως νά ἐπιλέξουν τή διαδικασία διαστολῆς καί ἀπόξεσης (D&C).

Διανύοντας τή 16η ἑβδομάδα ἐγκυμοσύνης, ἡ Kristen πῆγε νά δεῖ ἕναν διαφορετικό εἰδικό. Ἄλλος ὑπέρηχος ἔδειξε δυνατό παλμό. Τό μωρό εὐημεροῦσε. Ὁ εἰδικός εἶπε στήν Kristen πώς γινόταν ἄδικη στόν ἄντρα καί τά παιδιά της, ἄν θά τούς ἄφηνε χωρίς σύζυγο καί μητέρα ἀντίστοιχα, καί ὅλα αὐτά γιά χάρη ἑνός παιδιοῦ τό ὁποῖο δέ θά ἐπιβίωνε παραπάνω ἀπό μία μέρα. «Ἡ μόνη σου ἐπιλογή εἶναι νά τερματίσεις τήν ἐγκυμοσύνη», εἶπε. Η Kristen καί ὁ Matt ἔφυγαν δακρυσμένοι, ἰσοπεδωμένοι ἀπό τή θλιβερότητα τῆς κατάστασής τους.

Ἔρευνες στό διαδίκτυο τούς ἔκαναν περισσότερο μελαγχολικούς. Ὁπού κι ἄν ἔψαξαν, βρῆκαν πώς τά μωρά χωρίς ἀμνιακό ὑγρό, ἔχουν μηδέν τοῖς ἑκατό πιθανότητες ἐπιβίωσης. Μήν ἔχοντας τίποτα νά χάσουν, ἡ Kristen καί ὁ Matt νά ἀφήσουν τόν ἔλεγχο στό Θεό. Εἶπαν πώς ὁ Θεός θά ἔπαιρνε τό πολύτιμο μωρό τους, ὅποτε Αὐτός θά ἐπιθυμοῦσε.

«Νιώσαμε πώς δέν εἴχαμε ἐλπίδα, κι ὅμως ἐνάντια σέ ὅλες τίς πιθανότητες, βρήκαμε τή δύναμη ἁπλά νά ποῦμε «ἄς εἶναι», καί νά ἀφήσουμε αὐτό πού ἦταν σίγουρο πώς θά γίνει(τουλάχιστον στά μάτια μας), νά γίνει», εἶπαν.

«Ἄν Αὐτός τόν ἤθελε, τότε θά ἐνίωθα ἤρεμη ξέροντας πώς θά ἦταν ἐπιλογή τοῦ Θεοῦ καί ὄχι δική μου», εἶπε ἡ Kristen.

Ἡ μικρότερη ἡλιαχτίδα ἐλπίδας ἔσπασε τό σκοτάδι, ὅταν οἱ γονεῖς πληροφορήθηκαν γιά τό Οἰκογενειακό κέντρο Tepayac στό Fairtax τῆς Virginia, ὅπου οἱ γιατροί πιστεύουν στό δικαίωμα γέννησης ὅλων τῶν παιδιῶν, παρά κάποιες φριχτές προγεννητικές συνθῆκες. Ἐδῶ ἦταν πού ἡ Kristen καί ὁ Matt βρῆκαν ὑποστήριξη γιά τή ἀπόφασή τους νά ἀφήσουν τό Θεό νά χειριστεῖ τήν ἐγκυμοσύνη.

Τήν 17η βδομάδα, ἡ θλιβερή κατάσταση δέν εἶχε ἀλλάξει, ἀλλά ἀψηφώντας ὅλες τίς ἰατρικές προσδοκίες, ἕνας ὑπέρηχος ἔδειξε ἕνα μωρό πού εὐημεροῦσε, πού φαινόταν ἁπλά νά ξεκουράζεται ἤρεμα στή μήτρα τῆς Kristen. Η Kristen μπῆκε σέ αὐστηρό πρόγραμμα ξεκούρασης στό κρεβάτι, ἑξαιρουμένων τῶν ἑβδομαδιαίων ἐπισκέψεων στό ἰατρικό κέντρο γιά τίς ἀπαιτούμενες ἐξετάσεις. Οἱ ἑβδομάδες πέρασαν. Σέ κάθε ὑπέρηχο ἡ Kristen περίμενε νά ἀκούσει τά νέα πού φοβόταν περισσότερο ἀλλά τό μικρό δέν ἄφηνε τήν εὐκαιρία γιά νά ζήσει. «Κάθε μέρα ἔκλαιγα γιατί σκεφτόμουν πώς ἔμενα ξαπλωμένη μόνο καί μόνο γιά νά ζήσει τό μωρό λίγες ὧρες ἤ δύο μέρες τό πολύ», εἶπε ἡ Kristen.

Τήν 26η ἑβδομάδα, ἡ Kristen μεταφέρθηκε στό νοσοκομεῖο Fair Oaks, μία ὥρα μακριά ἀπό τόν ἄντρα της καί τά παιδιά της, ὅπου τήν παρακολουθοῦσαν συνεχῶς, τῆς παρεῖχαν διάφορα φάρμακα καί τήν εἶχαν σέ ὀρό.

Τό μωρό συνέχιζε νά ἀκμάζει.

Στίς 32 ἑβδομάδες καί 3 μέρες, ὁ παλμός τοῦ μωροῦ ξαφνικά ἄλλαξε. Οἱ γιατροί ὑποψιάστηκαν πώς τό μωρό ὑποφέρει ἄδικα, ἀλλά περίμεναν ἀκόμη μία μέρα πρίν νά κάνουν ὀ,τιδήποτε. Ἕνας ὑπέρηχος τήν ἑπόμενη μέρα ἔδειξε πώς τό μωρό ἦταν σέ λήθαργο καί ἔιχε ἀρρυθμίες. Η Kristen ἑτοιμάστηκε ἀμέσως γιά ἐπείγουσα ἐπέμβαση καισαρικῆς τομῆς. Φοβήθηκε πώς θά ἔχανε τό μωρό. «Τό ἤξερα πώς μέσα μου ἦταν ἀσφαλής, ἀλλά ἔξω δέ θά μποροῦσε νά ἀναπνεύσει. Προσευχήθηκα στό Θεό νά μᾶς δώσει δύο μέρες μέ τό μωρό μας ὥστε νά τοῦ ποῦμε πόσο πολύ τόν ἀγαπᾶμε». Τό μωρό βγῆκε ἀπό τή μήτρα ἐντελῶς μελανιασμένο. Ὁ ἄντρας τῆς Kristen ἔκοψε τόν ὀμφάλιο λῶρο. Ὅλοι ἦταν προετοιμασμένοι γιά τό χειρότερο ὄχι ὅμως γιά αὐτό πού θά ἀκολουθοῦσε. «Τότε ἀκούσαμε τίς κραυγές», εἶπε ὁ Matt – τίς πιό ὄμορφες, συγκινητικές κραυγές ἑνός παιδιοῦ πού φωνάζει τή μαμά του.

Ο Joseph Charles Page, γεννήθηκε στίς 2 Ὀκτωβρίου 2006, 8 ἑβδομάδες πρόωρα. «Μέ ἄφησαν νά τόν δῶ καί τόν Matt νά τόν κρατήσει γιά πολύ λίγο, καί ἀμέσως τόν πῆραν», εἶπε ἡ Kristen. Τό μωρό εἶχε ἀέρα ἀνάμεσα στά πνευμόνια καί τό θώρακα (pneumothorax), κατάρρευση ἑνός πνεύμονα καί χρειαζόταν χορήγηση ὀξυγόνου. Εἶχε ἐπίσης πρόβλημα στό δεξί του πόδι, πιθανόν ἐπειδή ἦταν ξαπλωμένος πάνω του, κατά τή διάρκεια πού ἡ Kristen ἦταν στό κρεβάτι.

Ο Joey πέρασε συνολικά 7 ἑβδομάδες στή μονάδα ἐκτενής φροντίδας νεογνῶν καί ἀφοῦ ὑποβλήθηκε σέ ἐκτεταμένες ἐξετάσεις, βγῆκε ἀπό τό νοσοκομεῖο ὑγιής.

«Εἶναι γερός, ἀστεῖος καί τόσο ὑπέροχος. Φέρνει τήν περισσσότερη χαρά σέ ὅλους μας», εἶπαν οἱ γονεῖς του. «Εἶναι τόσο εὐτυχισμένος μαζί μας. Ὁ ἀδερφός του καί οἱ ἀδερφές τοῦ τόν λατρεύουν». Η Kristen καί ὁ Matt πιστεύουν πώς ὁ γιός τους δέν εἶναι «τίποτα λιγότερο ἀπό ἀνά θαῦμα». Οἱ εὐτυχισμένοι γονεῖς ξέρουν τώρα πιά μέ βεβαιότητα πώς κανείς στόν κόσμο δέν μπορεῖ νά προβλέψει τό μέλλον. «Τά ἀποδεικτικά στοιχεῖα μπορεῖ νά δείχνουν μοιραίας διάγνωσης, ἀλλά τελικά ὁ Θεός ἀποφασίζει . Εἶναι ἐκτός ἀνθρώπινου ἐλέγχου».

«Κοιτάζουμε τόν Joseph καθημερινά καί εὐχαριστοῦμε τό Θεό πού ἐπέλεξε νά τόν κρατήσουμε. Εἶναι εὐλογία καί ἕνα πολυαγαπημένο μέλος τῆς οἰκογένειάς μας. Ὅλοι ξέρουμε πώς εἶναι ἰδιαίτερος. Ἀκόμα φαίνεται τό βαθούλωμα στό πρόσωπό του ἀπό τήν πίεση πού ὑπέστη καί ἡ μύτη του εἶναι κάπως ἐπίπεδη». «Ἀλλά εἰλικρινά μόνο ἐμεῖς τό καταλαβαίνουμε».

Ο Joseph, 5 ἐτῶν τώρα, πρόσφατα ξεκίνησε στά προνήπια, ὅπου οἱ δάσκαλοί του, εἶπαν στήν Kristen πώς πρέπει νά σταματήσει νά τόν κακομαθαίνει καί νά τοῦ ὑποβάλλει τίς ἀπαιτούμενες συνέπειες γιά τίς πράξεις του. Η Kristen λέει πώς ὁ Joey εἶναι τό ἀντίθετό του «σοβαροῦ» παιδιοῦ καί πώς εἶναι συνεχῶς «χαζούλης».http://antirisis.wordpress.com