Στό δικαστήριο ἀνάμεσα στό Χριστό καί τήν Εὐρώπη πραγματικά ἔγινε τό ἑξῆς:
Ὁ Χριστός λέει στήν Εὐρώπη πώς αὐτή βαπτίστηκε στό ὄνομά Του, καί πώς πρέπει νά μείνει πιστή σ' Αὐτόν, καί στό δικό Του εὐαγγέλιο. Ἡ κατηγορουμένη Εὐρώπη ἀπαντάει: «Ὅλες οἱ θρησκεῖες εἶναι ἴσες -αὐτό εἶπαν οἱ Γάλλοι ἐγκυκλοπαιδιστές- κανένας δέν πρέπει νά πιέζεται νά πιστεύει αὐτό ἤ ἐκεῖνο». Ἡ Εὐρώπη ἀνέχεται ὅλες τίς θρησκεῖες σάν λαϊκές δεισιδαιμονίες λόγω τῶν δικῶν τῆς ἰμπεριαλιστικῶν συμφερόντων. Ὅμως, ἡ ἴδια ἡ Εὐρώπη δέν ἔχει οὔτε μία θρησκεία. Ὅταν ἡ Εὐρώπη θά καταφέρει νά πετύχει τούς πολιτικούς της στόχους τότε γρήγορα θά κάνει μία ἐκκαθάριση ὅλων τῶν λαϊκῶν δεισιδαιμονιῶν.
Σ’ αὐτά τά λόγια ὁ Χριστός ρωτάει λυπημένος: Πῶς μπορεῖτε ἐσεῖς οἱ ἄνθρωποι νά ζεῖτε μέ ἰμπεριαλιστικά, ὑλικά συμφέροντα, μέ κτηνώδη ἐπιθυμία μόνο γιά σωματική τροφή; Ἐγώ ἤθελα νά σᾶς κάνω θεούς καί γιούς τοῦ Θεοῦ καί ἐσεῖς ἀντιστέκεστε καί σπεύδετε νά γίνετε ἴδιοι μέ τά κτήνη»;
Τότε ἡ Εὐρώπη ἀπαντάει: «Ἐσύ εἶσαι ξεπερασμένος, ἀντί γιά τό δικό Σου Εὐαγγέλιο ἐμεῖς βρήκαμε τή ζωολογία καί τή βιολογία. Τώρα ξέρουμε πώς εἴμαστε ἀπόγονοι ὄχι δικοί Σου καί τοῦ οὐράνιου Πατέρα Σου, ἀλλά τῶν οὐραγκοτάγκων, τῶν γοριλῶν, τῶν μαϊμούδων. Ἐμεῖς τώρα τελειοποιούμαστε γιά νά...
γίνουμε θεοί, ἐπειδή δέν ἀναγνωρίζουμε ἄλλους θεούς ἐκτός ἀπό ἐμᾶς».
Ὁ Χριστός τότε ἀποκρίνεται: «Εἶστε πιό ξεροκέφαλοι ἀπό τούς παλιούς Ἑβραίους, ἐγώ σᾶς ἔβγαλα ἀπό τό βαρβαρικό σκοτάδι, σᾶς ἔφερα τό οὐράνιο φῶς, ἐσεῖς ὅμως θέλετε πάλι τό σκοτάδι, ὅπως τό βουβάλι τή λάσπη. Ἐγώ ἔχυσα γιά σᾶς τό αἷμα μου, σᾶς ἀγάπησα, ἀκόμη καί ὅταν ὅλοι οἱ ἄγγελοι ἀπέστρεψαν τό πρόσωπό τους ἀπό ἐσᾶς, ἐπειδή δέν μποροῦσαν νά ἀντέξουν τή δική σας ἄδικη ρυπαρότητα. Ὅταν ἐσεῖς βρισκόσασταν στό σκοτάδι καί στήν ἁμαρτία, ἤμουν ὁ μοναδικός πού πάλεψε γιά σᾶς, γιά νά σᾶς φωτίσω θέλοντας νά σᾶς ἐξαγνίσω. Μήν εἶστε τώρα ἄπιστοι, ἐπειδή θά ξαναγυρίσετε σέ ἐκεῖνο τό ἀνυπόφορο σκοτάδι καί τήν ἀνυπόφορη δυσωδία».
Σ' ὅλα αὐτά ἡ Εὐρώπη μέ εἰρωνικό χαμόγελο φωνάζει: «Φύγε ἀπό ἐμᾶς, δέν σέ γνωρίζουμε. Ἐμεῖς κρατοῦμε τήν ἑλληνική φιλοσοφία καί τή ρωμαϊκή κουλτούρα. Ἐμεῖς θέλουμε τήν ἐλευθερία. Ἔχουμε πανεπιστήμια, ἡ ἐπιστήμη εἶναι τό ἀστέρι καί ὁ ὁδηγός μας. Τό σύνθημα μᾶς εἶναι: Ἐλευθερία, ἀδελφοσύνη, ἰσότητα. Ὁ νοῦς μᾶς εἶναι ὁ θεός τῶν θεῶν. Ἐσύ εἶσαι Ἀσιάτης. Ἀπαρνιόμαστε ἐσένα. Εἶσαι ἕνας παλιός μύθος τῶν παππούδων καί τῶν γιαγιάδων μας».
Σ' αὐτά ἀποκρίνεται ὁ Χριστός μέ δακρυσμένα μάτια: «Ἐγώ θά φύγω ἀλλά καί ἐσεῖς θά δεῖτε. Βγήκατε ἀπό τόν δρόμο τοῦ Θεοῦ καί πήγατε στό δρόμο τοῦ σατανᾶ. Ἡ εὐλογία χάθηκε ἀπό ἐσᾶς. Στό χέρι μου εἶναι ἡ ζωή σας καί ὁ θάνατός σας, ἐπειδή ἐγώ σταυρώθηκα γιά σᾶς. Παρ' ὅλα αὐτά δέν θά σᾶς καταδικάσω ἐγώ, ἀλλά οἱ ἁμαρτίες σας καί ἡ ἄρνησή σας στόν Σωτήρα. Ἔδειξα πατρική ἀγάπη γιά ὅλους τους ἀνθρώπους καί ἤθελα μέ ἀγάπη ὅλους νά σᾶς σώσω».
Σ' αὐτά ἅπαντα ἡ Εὐρώπη: «Ποιά ἀγάπη; Ἐμεῖς νιώθουμε ὑγιές καί δυνατό μίσος γιά ὅλους ὅσους δέν συμφωνοῦν μέ μας. Αὐτό εἶναι τό πρόγραμμά μας. Ἡ ἀγάπη Σου δέν εἶναι παρά μόνο ἕνα παραμύθι. Ἀντί τοῦ παραμυθιοῦ αὐτοῦ, ἐμεῖς δημιουργήσαμε ἐθνικισμό, διεθνισμό, προοδευτισμό, ἐπιστημονισμό. Σ' αὐτά εἶναι ἡ σωτηρία μας καί ἐσύ φύγε ἀπό ἐμᾶς»!
Ἀδελφοί μου, ἡ λογομαχία αὐτή στόν καιρό μᾶς τελείωσε.
Ὁ Χριστός ἀπομακρύνθηκε ἀπό τήν Εὐρώπη, ὅπως κάποτε ἀπομακρύνθηκε ἀπό τή χώρα τῶν Γαδαρηνῶν, ἐπειδή τό ζήτησαν οἱ Γαδαρηνοί. Ὅμως μόλις ἀπομακρύνθηκε, ἦρθε ὁ πόλεμος, ἡ φτώχεια, ἡ φρίκη, ἡ καταστροφή. Ξανά γύρισε στήν Εὐρώπη, ὁ προχριστιανικός βαρβαρισμός τῶν Ἀβάρων, τῶν Οὔνων, τῶν Λογγοβάρδων, ἀλλά σέ μέγιστη φρίκη. Τόν Σταυρό Του καί τήν εὐλογία Τοῦ πῆρε ὁ Χριστός καί ἀπομακρύνθηκε. Ἔμεινε τό σκοτάδι καί ἡ βρωμιά. Ἐσεῖς τώρα ἀποφασίστε μέ ποιόν θά πάτε. Μέ τή σκοτεινή καί βρώμικη Εὐρώπη, ἤ μέ τόν Χριστό; Ἀμήν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου