Τό συγκεκριμένο γεγονός τό διηγήθηκε ὁ γέροντας Παίσιος στόν ἡγούμενο τῆς Μονῆς Βατοπαιδίου,γέροντα Ἐφραίμ. Ὁ γέροντας Ἐφραίμ τό ἀνέφερε σέ ὁμιλία του στό Βουκουρέστι τό 2002.
«Κάποιον χειμώνα,λίγο πρίν ἀπό τήν δύση τοῦ ἡλίου,ἔφευγα ἀπό τήν Μονή Σταυρονικήτα καί κατευθυνόμουν πρός τό κελί μου. Στά 100 μέτρα ἀπό τήν εἴσοδο τῆς μονῆς συνάντησα 5 φοιτητές,οἱ ὁποῖοι πιό πρίν μ'ἔψαχναν στό κελί μου(ἦταν κοντά στήν μονή)καί οἱ ὁποῖοι μου εἶχαν φέρει κάτι ἀπό ἕναν ἀρχιμανδρίτη.Ἀφοῦ δέν μέ βρῆκαν τό ἄφησαν στό κελί καί κατευθύνθηκαν πρός τό μοναστήρι.
Ὅταν συναντηθήκαμε μέ παρακάλεσαν νά συζητήσουμε γιά λίγο. Ἔδειχναν μεγάλο ζῆλο γιά τά θεία. Ἔτσι χωρίς νά τό καταλάβω ἡ ὥρα πέρασε. Δέν ξεκολλοῦσαν ἀπό κοντά μου. Εἶχε ὅμως σκοτεινιάσει καί δέν φαινόνταν σχεδόν τίποτα,γι'αὐτό τούς ἔστειλα στήν μονή πρίν κλείσουν...
οἱ πόρτες.
Ἐγώ βιάστηκα νά πάω στό κελί μου. Ἦταν ὅμως πολύ σκοτεινά καί δέν ἔβλεπα τόν δρόμο.Ἔτσι χάθηκα. Δέν εἶχα οὔτε φακό.
Τότε εἶπα μέσα μου ὅτι μέ τόσο κρύο καί μέ ἕνα πνευμόνι ἀποκλείεται νά ἐπιβιώσω. Μή ἔχοντας ἐλπίδα νά ζήσω,γονάτισα καί ἄρχισα νά προσεύχομαι γιά τήν ψυχή μου. Ἐνῶ προσευχόμουν βγῆκε ἀπό μέσα μου ἕνα φῶς τόσο δυνατό πού ὁ ἥλιος τοῦ μεσημεριοῦ θεωρεῖται σκοτάδι. Αὐτό τό φῶς μέ ὁδήγησε στό κελί μου. Μόλις ἔφτασα μέσα στό κελί μου τό φῶς χάθηκε»!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου