Τ' ἀληθινὰ δάκρυα ἀπεχθάνονται τὸ φῶς τῆς δημοσιότητας. (ΜΠ. ΜΠΡΕΧΤ)
28 Ὀκτώβρη 2011. Εἶδα τὸ παιδὶ στὸ ἀναπηρικὸ καρότσι νὰ ὀρθώνεται. Εἶδα τὸ φάσκελο τοῦ ἔφηβου στοὺς κομισάριους. Εἶδα τοὺς νέους ν' ἀποστρέφουν τὸ βλέμμα ἀπ' τὴν ἐξέδρα τοῦ καίσαρα. Εἶδα τὸ πένθος στὰ ἄσπρα πουκάμισα. Εἶδα τὴ σημαία νὰ ἀτενίζει τὸ λαό. Εἶδα στὶς μπάντες μὲ μαῦρες κορδέλες. Εἶδα τὴν ἀπόγνωση νὰ γίνεται ὀργή, τὴν ὀργὴ νὰ παίρνει στόμα, τὸ στόμα νὰ καταριέται καὶ ν' ἀπαιτεῖ. ΕΠΕΛΑΣΗ, ΠΑΡΕΛΑΣΗ, ΠΡΟΕΛΑΣΗ. Στὴν τελετὴ παράδοσης τῆς προεδρίας τὸ 2005, ἡ ἀποχωροῦσα πρόεδρος, κ. Ψαρούδα Μπενάκη, τονίζει: «τὰ ἐθνικὰ σύνορα καὶ ἕνα μέρος τῆς ἐθνικῆς κυριαρχίας θὰ περιοριστοῦν», «Τὰ δικαιώματα τοῦ ἀνθρώπου καὶ τοῦ πολίτη θὰ ὑποστοῦν μεταβολές, καθὼς θὰ μποροῦν νὰ προστατεύονται ἀλλὰ καὶ νὰ παραβιάζονται, ἀπὸ ἀρχὲς καὶ ἐξουσίες πέραν τῶν γνωστῶν καὶ καθιερωμένων», «Ἡ δημοκρατία θὰ συναντήσει προκλήσεις καὶ θὰ δοκιμαστεῖ ἀπὸ ἐνδεχόμενες νέες μορφὲς διακυβέρνησης». Ἔκτοτε ἡ κ. Μπενάκη ἐξαφανίστηκε ἀπὸ τὸ πολιτικὸ προσκήνιο, ἐνῶ τὴ δήλωσή της δὲν καταδέχτηκε νὰ σχολιάσει κανένας ἐμβριθὴς ἀναλυτῆς, κανένας εἰδικὸς παραθυρολάγνος.
Σ' αὐτὴ τὴν ἀπίστευτη δήλωση, θὰ μπορούσατε τουλάχιστον νὰ πεῖτε πῶς, ὅσον ἀφορᾶ τὴν προεδρία τῆς δημοκρατίας, θὰ ἀποκρούσετε τέτοια μαῦρα ἐνδεχόμενα καὶ θὰ προστατέψετε τὴν ἐθνικὴ κυριαρχία καὶ τὰ δικαιώματα τῶν ἀνθρώπων. Ἐσεῖς τότε, κύριε πρόεδρε, ἀπαντήσατε μ' ἕνα ἀσυνάρτητο «εὐχαριστῶ».
Ἡ «λαϊκὴ κυριαρχία», ποῦ ἀναφέρεται στὸν πρόλογο τοῦ συντάγματος καὶ ποῦ...
μὲ τόσο ὡραία λογάκια διατυμπανίστηκε ἀπὸ τὸ μεγάλο παραμυθὰ στὸ «συμβόλαιο μὲ τὸ λαό», συρρικνώθηκε στὴν ὑπογραφὴ τοῦ νεογιάπη ὑπουργοῦ οἰκονομικῶν καὶ παραοικονομίας.
Ἀπὸ τὶς 6 Μάη 2010 καὶ στὸ ἑξῆς, ὁ ἑκάστοτε αὐτὸς ἀποφασίζει τὴν ἀνανέωση τῶν συνθηκῶν παράδοσης τῆς χώρας, καταδεχόμενος ἐνίοτε νὰ σᾶς ἐνημερώνει. Οἱ πολλοὶ τῶν 'ἔγκριτων' συνταγματολόγων καὶ οἱ συνυπεύθυνοι συνυπουργοὶ καταπίνανε ἀμάσητη τὴν πιὸ κατάφωρη παραβίασή του.
Ἡ χώρα παραδόθηκε στὸ στόμα τοῦ λύκου. Ἄρχισε ἡ μεγάλη νύχτα γιὰ τὸ λαό. Ἐσεῖς τότε ἐκκωφαντικά, καὶ ὁπωσδήποτε χωρὶς νὰ δακρύσετε, σιωπήσατε, κύριε πρόεδρε. Καὶ ὅσο ἔβλεπαν μὲ πόση ἄνεση συνυπογράφετε, ἀποφάσισαν νὰ μὴν μπαίνουν καν στὸν κόπο. Οὔτε ἐκεῖνοι, οὔτε ἐσεῖς. Μνημόνιο καὶ δανειακὴ σύμβαση, οἱ δύο μαῦρες νεκρολογίες. δὲν φέρνουν καν τὴ δική σας ὑπογραφή. Ὄχι γιατί τὴν ἀρνηθήκατε, ὅπως θὰ 'πρεπε ὡς ἐγγυητὴς τοῦ Συντάγματος, ἀλλὰ γιατί σᾶς θεώρησαν - τόσο ἀπαξιωτικὰ γιὰ σᾶς, τόσο καταστροφικὰ γιὰ τὴ χώρα - δεδομένο.
Κι ὅμως δὲ δακρύσατε.
Ὅταν ὁ ὑπογραμμένος ἀπὸ ἐσᾶς νόμος περὶ συλλογικῶν διαπραγματεύσεων καὶ τὸ ἄρθρο 22 τοῦ Συντάγματος περὶ προστασίας τῆς ἐργασίας, «ἠθικῆς καὶ ὑλικῆς ἐξύψωσης τοῦ ἐργαζόμενου» καὶ ἄλλα τέτοια μπλὰ-μπλά, ἔγιναν κουρέλι ἀπὸ ἕνα μνημόνιο ἐνταφιασμοῦ τῆς στοιχειώδους ἐργασιακῆς ἀξιοπρέπειας, ἀποδεχτήκατε τὸ κουρέλιασμα. Μόνο ποῦ δὲν κουρελιαζόντουσαν λέξεις καὶ κατ' ἐπίφαση διακηρύξεις , ἀλλὰ οἱ ζωὲς χιλιάδων ἀνθρώπων. Ἐσεῖς τότε, ἐπιλέξατε τὸ ρόλο τοῦ μητροπολίτη τῶν εὐχελαίων καί, χωρὶς νὰ δακρύσετε, παραμείνατε στὴ θαλπωρὴ τῆς σιωπῆς. Καὶ ὅσο ἔβλεπαν μὲ πόση ἄνεση συνυπογράφετε, σᾶς ἔφερναν γιὰ ἐπικύρωση τὸν ἕνα θάνατο, μετὰ τὸν ἄλλο.
Καὶ νὰ καὶ ὁ Καλλικράτης, ποῦ ἔρχεται κομίζοντας τὴν ἀποδόμηση τῆς χώρας. Ἕνας νόμος ποῦ ἡ ψυχὴ τοῦ συνοψίζεται στὸ τρίπτυχο: ὁμοσπονδιοποίηση, συγκεντρωτισμός, ἰδιωτικοποίηση.
- Ὑπογράψτε, κύριε πρόεδρε.
- Τί εἶναι αὐτό;
- Ὁ νόμος νούμερο 3852/10.
- Καὶ σὲ τί ἀφορᾶ;
- Στὸ «νοικοκύρεμα, τὴ μεταρρύθμιση, τὸν ἐκσυγχρονισμό».
Τόσο ἀνυποψίαστος πιὰ στὸ βιασμὸ τῶν ἐννοιῶν;
Στὸ νούμερο 3852/10, ὑπογράψατε τὴ συγχώνευση σχολείων, τὸ κλείσιμο νοσοκομείων, τὴν ἐγκατάλειψη τοῦ ὀρεινοῦ χωριοῦ, τὴν προαναγγελία τῶν «ἐλεύθερων ζωνῶν». Ἐσεῖς τότε ζητήσατε καινούρια πένα γιὰ νὰ βάλετε ἀδάκρυτα τὴν εὐδιάκριτη ἐπικύρωση. Ὅταν ὁ εὐτραφὴς ἐγγονὸς τοῦ Πάγκαλου προανήγγειλε τὴν ἀντισυνταγματικὴ κατάργηση τῆς μονιμότητας, ὁ καθηγητὴς τοῦ συνταγματικοῦ Δικαίου, κ. Ἀντώνης Μανιτάκης, δήλωσε: «Δὲν τολμῶ νὰ φανταστῶ ὅτι θὰ ὑπάρξει ἑλληνικὴ κυβέρνηση ποῦ θὰ τὸ ἐπιχειρήσει. Τὸ θεωρῶ οὕτως ἢ ἄλλως ἀπάνθρωπο: καὶ μόνη ἡ σκέψη του μὲ ξεπερνᾶ ὡς νομικό, ὡς συνταγματολόγο, ὡς δημοκρατικὸ πολίτη».
Αὐτὴ θὰ ἔπρεπε νὰ εἶναι δική σας δήλωση. Δὲν ἔγινε ποτέ. Ἀντίθετα, ὅταν προχθὲς σᾶς ἔφεραν τὸ νόμο «περὶ νέου ἑνιαίου μισθολογίου», ρωτήσατε τί πάει νὰ πεῖ «ἔφεδρος». Οἱ ἐπιμελητὲς τῶν λογοτεχνικῶν αὐτῶν κειμένων σᾶς ἐξήγησαν: «τοὺς ἀπονέμουμε ἀξιώματα, κύριε πρόεδρε». Ἐσεῖς τότε ἀμολήσατε, χωρὶς νὰ δακρύσετε, ἄλλη μία φαρδιὰ-πλατιὰ ὑπογραφή.
Καὶ νὰ μία καταιγίδα νόμων καὶ ὑπονόμων γιὰ κατώτατους μισθούς, ἡμερήσιες συμβάσεις, χαράτσια καὶ δεκάτες, ἐπιβολὴ τέλους ἀκινήτου σὲ ἀνθρώπους μὲ ἀναπηρία 75% καὶ σὲ ἄνεργους, προκαταβολικὲς ἀπαλλαγὲς τῶν ὑπουργῶν ἀπὸ κακουργήματα ἐνάντια στὴ χώρα.
Κοντέψατε νὰ πάθετε τενοντίτιδα ἀπ' τὶς πολλὲς ὑπογραφὲς κι ὅμως δὲ διστάσατε νὰ ἐπικυρώνετε, χωρὶς νὰ δακρύζετε, κύριε πρόεδρε.
Κι ὅταν ξεμπέρδεψαν μὲ τὰ βραχυπρόθεσμα, σᾶς ἔφεραν πρὸς ὑπογραφὴ τὰ 'μεσοπρόθεσμα'. Τὸ κατοχικὸ φιρμάνι ποῦ ἐπισείει τὴν ἐσχάτη προδοσία, μὲ μπὶτ παρὰ ξεπούλημα ὅλου του πλούτου αὐτοῦ του κατασπατηλημένου λαοῦ, μὲ ὑποχρέωσή του, λέει, νὰ συντηρεῖ τὰ πουλημένα καὶ νὰ ἐγγυᾶται καὶ δάνεια γιὰ τοὺς ἀγοραστές.
Οὔτε καὶ τότε δακρύσατε καὶ ἐπιπλέον συνυπογράψατε.
Ἀπὸ τὴν ὥρα ποῦ διαβάσαμε γιὰ τὸν πρῶτο ἀπελπισμένο ποῦ αὐτοκτόνησε γιατί δὲν ἄντεξε τὴν ἀπόλυση, τὴν ἀνεργία, τὴν ἐξαθλίωση, τὸ ἄδειο βλέμμα τοῦ παιδιοῦ τοῦ μέχρι σήμερα, μεσολάβησαν δεκάδες αὐτόχειρες. Τί θλιβερὴ πρωτιὰ ἡ χώρα τοῦ ἥλιου, τοῦ ἀπέραντου γαλάζιου, τοῦ τουριστικοῦ μύθου νὰ εἶναι σήμερα πρώτη σὲ αὐτοκτονίες σὲ ὅλη τὴν Εὐρώπη.
Οὔτε ὅμως καὶ γὶ αὐτὸ δὲ δακρύσατε ποτέ, κύριε πρόεδρε.
Καὶ ὅταν τὰ χημικὰ καὶ τὰ δακρυγόνα πνίγουν τὴν Ἀθήνα καὶ τρέχουν ποτάμια τὰ δάκρυα αὐτῶν ποῦ ἐπιμένουν νὰ μὴν αὐτοκτονοῦν καὶ νὰ διεκδικοῦν τὸ δικαίωμά τους στὴ ζωή, καὶ τὸ χαμένο γέλιο τῶν παιδιῶν τους, τί σόι μόνωση ἔχει τὸ προεδρικὸ μέγαρο, ὥστε νὰ μὴν τρέχει ἕνα δικό σας δάκρυ, κύριε πρόεδρε;
Εἴχατε τρεῖς ἐπιλογές: τὴ συνενοχή, τὴν ἄρνηση νὰ ἐπικυρώσετε ὅλη αὐτὴ τὴν ἀντισυνταγματική, δηλητηριώδη νομοκαταιγίδα καὶ - ἂν σᾶς ἦταν δύσκολο νὰ προκαλέσετε πολιτειακὸ ζήτημα - τὴν ἡρωικὴ ἔξοδο, μὲ μία ἀξιοπρεπῆ παραίτηση.
Ἂς ἀφήνατε κάποιον, ποῦ δὲν πολέμησε τοὺς Ναζί, νὰ ὑπογράφει τὸν ἕνα θάνατο μετὰ τὸν ἄλλο. Κάνατε τὶς ἐπιλογές σας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου