Τήν Τετάρτη 25 Ὀκτωβρίου 2011, στή Ἱερά Λαύρα τοῦ Ἁγίου Σάββα τοῦ Ἠγιασμένου, στήν ἔρημό της Ἰουδαίας, ἑορτάστηκε μέ μεγάλη λαμπρότητα ἡ 46η ἐπέτειος τῆς ἐπανακομιδῆς τοῦ ἱεροῦ καί ἄφθαρτου σκηνώματος τοῦ Ἁγίου Σάββα, ἀπό τήν Βενετία. Τῆς ἑορτῆς καί πανηγύρεως προεξῆρχε ὁ Μάκ. Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ. Θεόφιλος.Ἡ ἀγρυπνία ξεκίνησε τό βράδυ τῆς Τρίτης, στίς 9 μ.μ. καί τελείωσε τό πρωί τῆς Τετάρτης, στίς 7 π.μ. Με τόν Μακαριώτατο, συλλειτούργησαν ὁ Σέβ. Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντίνης κ. Ἀρίσταρχος καί ὁ Σέβ. Ἀρχιεπίσκοπος Ἰορδάνου κ. Θεοφύλακτος.
Ὁ ναός ἦταν κατάμεστος ἀπό πλῆθος προσκυνητῶν ἱερέων, μοναχῶν καί λαϊκῶν ἀπό τήν Ἑλλάδα (ἀπό τό Ἅγιον Ὅρος παρέστη ὁ π. Ἀντύπας ἀπό τίς Καρυές, ὁ ὁποῖος καί ἔψαλε στην...
πανήγυρη), ἀπό τήν Κύπρο, μέχρι καί ὀρθόδοξοι κληρικοί καί προσκυνητές ἀπό τήν Ἐλβετία καί τήν Γαλλία παρέστησαν, καθώς καί πολλοί ἀραβόφωνοι Ὀρθόδοξοι ἀπό τό ποίμνιο τοῦ Ἑλληνορθόδοξου Πατριαρχείου μας τῶν Ἱεροσολύμων, ἀπό ὅλη τήν Ἁγία Γῆ.
πανήγυρη), ἀπό τήν Κύπρο, μέχρι καί ὀρθόδοξοι κληρικοί καί προσκυνητές ἀπό τήν Ἐλβετία καί τήν Γαλλία παρέστησαν, καθώς καί πολλοί ἀραβόφωνοι Ὀρθόδοξοι ἀπό τό ποίμνιο τοῦ Ἑλληνορθόδοξου Πατριαρχείου μας τῶν Ἱεροσολύμων, ἀπό ὅλη τήν Ἁγία Γῆ.
Ἦταν μεγάλη ἡ ἑτοιμασία καί ἡ φιλοξενία τοῦ ἀκάματου και εκλεκτοῦ π. Εὐδόκιμου, τοῦ πνευματικοῦ της Λαύρας, ἀλλά καί ὅλων τῶν Σαββαϊτῶν πατέρων.
Ὁ ναός, τό καθολικό της μονῆς θύμιζε οὐρανό μέσα στό πλῆθος τῶν κανδηλιῶν, ἐνῶ τό ἱερό καί εὐωδιάζον ἄφθαρτο λείψανο τοῦ Ἁγίου, μέσα σέ ἕνα πλῆθος ἀνθέων, θύμιζε παράδεισο καί δόξα τῶν οὐρανίων ἀγαθῶν καί ἀπολαύσεων.
Τόν Ὀκτώβριο τοῦ 1965 ἔγινε, μέ πανηγυρικές τελετές, ἡ ἐπανακομιδή τοῦ ἱεροῦ λειψάνου τοῦ Ἁγίου Σάββα τοῦ Ἠγιασμένου στήν ἔρημό της Ἰουδαίας, στήν Παλαιστίνη.
Τό ἱερό λείψανο τό εἶχαν κλέψει οἱ σταυροφόροι της Ἅ΄ σταυροφορίας (1096-1099) μαζί μέ πολλά ἄλλα ἱερά λείψανα καί τό μετέφεραν στή Βενετία, ὅπου καί τό ἔθεσαν στόν ναό τοῦ Ἁγίου μάρτυρος Ἀντωνίνου.
Μετά ἀπό, περίπου, ἐννέα αἰῶνες ἔμελλε νά ἐπανέλθει ὁ μεγάλος Ἀσκητής καί Καθηγητής τῆς ἐρήμου καί τῆς Ὀρθοδοξίας, στό ὁμώνυμο μοναστήρι τοῦ τό ὁποῖο ὁ ἴδιος εἶχε κτίσει.
Πρίν τήν παραλαβή τοῦ ἱεροῦ λειψάνου εἶχαν προηγηθεῖ, μεταξύ του Πάπα Παύλου Στ' καί τοῦ Πατριάρχου Βενέδικτου Ἅ', συνεννοήσεις γιά τόν καθορισμό τῶν ἀντιπροσωπειῶν, τῶν ἡμερομηνιῶν, τῶν τελετῶν καί τῶν ἄλλων θεμάτων σχετικών με τήν παράδοση καί παραλαβή. Ἀπό πλευρᾶς Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων ὁρίσθηκε τότε ἡ ἀντιπροσωπεία, τήν ὁποία ἀποτελοῦσαν ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἰορδάνου (νῦν Μητρ. Καισαρείας Βασίλειος), ὁ μακαριστός Σέβ. Πέτρας Γερμανός, ὁ μακαριστός γέροντας Σεραφείμ Ἡγούμενος τῆς Λαύρας τοῦ Ἄγ. Σάββα, ὁ μακαριστός Ἀρχιμ. Θεοδόσιος Ἡγούμενος τῆς Βηθανίας καί ὁ ἱεροδιάκονος (νῦν Μητρ. Ναζαρέτ) Κυριακός.
Ἦταν τότε μεγάλο γεγονός γιά τά Ἱεροσόλυμα, γιά τό Πατριαρχεῖο. Ὁ μακαριστός γέροντας Σεραφείμ συνήθιζε νά μᾶς λέει: "Δέν μᾶς ἀγάπησαν στά ξαφνικά ὁ Πάπας καί οἱ λατίνοι καί μᾶς ἐπέδωσαν τό ἅγιο λείψανο. Ἀλλά μᾶς τό ἔδωσαν, γιατί ὁ Ἅγιος ἐμφανιζόταν συχνά στόν Πάπα καί τόν ἐνοχλοῦσε στόν ὕπνο του, γιά νά τόν ἀφήσει νά γυρίσει στό σπίτι του, στό μοναστήρι του, στά παιδιά του, στά ...καλογέρια του πού κλαίγανε, πού τόν ἑορτάζανε καί δέν τόν εἴχανε κοντά τους!!! Ὅταν πέθανε ὁ Πάπας πού δέν ἐλάμβανε ὑπ' ὄψιν τοῦ τά λόγια του Ἁγίου, ἐμφανίστηκε καί πάλι ὁ Ἅγιος στόν διάδοχό του, αὐτήν τή φορᾶ καί τοῦ ἀπαίτησε αὐστηρά νά τόν ἀφήσει νά γυρίσει στό μοναστήρι του, ἀλλιῶς θά πέθαινε κι ἐκεῖνος αἰφνίδια, μέσα στό 1965. Ἀλλά καί στό ναό πού βρισκόταν ¨τεθησαυρισμένο¨ τό ἱερό του λείψανο μέσα σέ γυάλινη λάρνακα, ὁ Ἅγιος χτυποῦσε τό τζάμι, ἔκανε φασαρίες καί τάραζε τούς φύλακες καί τούς λατίνους μοναχούς. Ὅποτε ἀποφασίστηκε ἡ ἀπόδοση τοῦ ἱεροῦ λειψάνου του, πίσω, στό Ἑλληνορθόδοξο Πατριαρχεῖο Ἱεροσολύμων».
Ὅλα αὐτά τά συμβάντα, οἱ πατέρες τά πληροφορήθηκαν από τους ἴδιους τους λατίνους, ἐκεῖ στήν Βενετία.
Ὅταν δέ οἱ πατέρες ἀντίκρισαν τό ἅγιο λείψανο, δέν εἶχαν καμία ἀμφιβολία ὅτι ἐπρόκειτο περί τοῦ πραγματικοῦ ἁγίου λειψάνου καί ὅτι οἱ δυτικοί δέν ἐπέδωσαν στήν ὀρθόδοξη ἀντιπροσωπεία καποιο ἄλλο. Ὁ γέροντας Σεραφείμ παρατήρησε μέ ἰδιαίτερη ἐπιμονή τό ἱερό λείψανο καί ἔψαχνε νά βρει ένα σημάδι πού νά πιστοποιεῖ τήν αὐθεντικότητά του.
Κάποια στιγμή μέ ἔκδηλη χαρά φώναξε στούς ὑπόλοιπους: «Πατέρες, εἶναι τό πραγματικό λείψανο!».
Πιστοποίησε τή γνησιότητα τοῦ ἁγίου λειψάνου, ἀπό τό γεγονός ὅτι ἔλειπε τό ἕνα ἀπό τά δύο μάτια. Γνώριζε ὁ π. Σεραφείμ ὡς ἡγούμενος, ἀπό παλαιά συναξάρια τῆς Λαύρας, ὅτι οἱ μονοφυσίτες σέ μία διαμάχη πού εἶχαν μέ τόν Ἅγιο Σάββα γιά τήν ὀρθή πίστη, τοῦ εἶχαν βγάλει ἀπό τήν κακία καί τό μίσος τους, τό ἕνα του μάτι.
Κατόπιν, ὅταν οἱ πατέρες ἕντυσαν τόν Ἅγιο μέ τά ὀρθόδοξα ἄμφια, πού εἶχαν ράψει οἱ μοναχές της Βηθανίας, παρατήρησαν ὅτι τό σῶμα τοῦ ἦταν εὔκαμπτο καί τά χέρια τοῦ Ἁγίου Σάββα ἦταν σάν χέρια ζωντανοῦ ἀνθρώπου. Μόλις τελείωσαν ὅλες οἱ τελετές, ἀπό τό μέρος τῶν λατίνων, ἄρχισε τό ταξίδι τῆς ἐπιστροφῆς.
Ὅταν τό γυάλινο φέρετρο-λάρνακα ἔφθασε στήν πλατεία τοῦ ἁγίου Μάρκου, στόν μόλο (στόν ἴδιο μόλο πού εἶχε ἀποβιβαστεῖ τό ἅγιο λείψανο αἰῶνες πρίν), ὑπῆρχε μία γόνδολα ἡ ὁποία θά τό μετέφερε μέ συνοδεία σέ χῶρο κοντινό πρός τό ἀεροδρόμιο.
Θαυμαστό γεγονός πού ἐντυπώθηκε στόν νοῦ ὅλων ὅσοι ἦταν ἐκεῖ, ἦταν τά χιλιάδες περιστέρια τῆς πλατείας τοῦ ἁγίου Μάρκου τά ὁποία, ὅλα μαζί, τήν στιγμή πού ἡ γόνδολα μέ τό ἱερό λείψανο ξεκινοῦσε τόν πλοῦ της στά νερά τῶν καναλιῶν, ὅλα μαζί τά περιστέρια σάν ἕνα τεράστιο κύμα πέρασαν ἐπάνω ἀπό αὐτήν, χαιρετώντας μέ τόν τρόπο αὐτόν τόν μεγάλο φιλοξενούμενο πού ἀναχωροῦσε πλέον γιά πάντα γιά τό μοναστήρι του. Ἀκόμα καί ἡ ἄλογη φύση συμμετεῖχε, ὡς μαρτυρία, τή στιγμή τῆς ἀναχώρησης ἀπό τήν Βενετία μέ προορισμό τά Ἱεροσόλυμα.
Μεγάλος ὑπερασπιστής καί ὑπέρμαχος τῆς ἁγίας μας Ὀρθοδοξίας στάθηκε ὁ Ἅγιος Σαββας ὁ Ἠγιασμένος.
Πλῆθος ἀγώνων τέλεσε, μαζί μέ τόν φίλο του τόν Ἅγιο Θεοδόσιο τόν κοινοβιάρχη, κατά τῶν αἱρετικῶν. Ὁ Ἅγιος Σάββας εἶναι πρότυπο γιά μᾶς σήμερα καί ἄς ἔχουμε τίς εὐχές του καί τήν μεσιτεία του. Θεωρεῖται καί εἶναι ὁ προστάτης καί ὁ βοηθός τῶν καρκινοπαθῶν καί τῶν ἄτεκνων ζευγαριῶν. Πλῆθος θαυμάτων καί ἰάσεων καταγράφονται σήμερα καθημερινά ἀπό τούς Σαββαϊτες μοναχούς της Ἰουδαϊκής ἐρήμου καί ἀπό τόν γέροντα π. Εὐδόκιμο στήν Ἁγία Γῆ.
*Ὁ Ἀρχιμ. Ἰγνάτιος εἴναι Προϊσταμενός της Ἱερᾶς Μονῆς τῶν Ποιμένων, στή Μπέτ Σαχούρ,
Μετοχίου τῆς Ἱερᾶς Λαύρας τοῦ Ἁγίου Σάββα τοῦ Ἠγιασμένου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου