Ακόμα καί οἱ γενοκτονίες δέν κατάφεραν νά μᾶς καταστρέψουν οὔτε καί οἱ δύο παγκόσμιοι πόλεμοι. Οἱ δυσκολίες ὑπάρχουν, ἀλλά ὑπῆρχαν πάντα. Ἁπλῶς δέν πρέπει νά ξεχάσουμε τήν ἱκανότητά μας νά φωνάζουμε παρόν σέ κάθε καταμέτρηση ἀνά τούς αἰῶνες. Ξέρουμε ἀπό πληγές καί γνωρίζουμε τόν τρόπο νά τίς προσπερνᾶμε. Δέν θά περάσουν οἱ προπαγάνδες τῆς ἠττοπάθειας, διότι ὁ καθένας μας δέν εἶναι παρά μία κορυφή ἑνός δέντρου πού ἔχει τίς ρίζες τοῦ βαθιά καρφωμένες μέσα στό χρόνο. Καί δέν εἶναι τά φαινόμενα τῆς μόδας πού μποροῦν νά μᾶς κατασπαράξουν. Ἄνθρωποι σάν τόν Μίκη μας, μᾶς δείχνουν τόν δρόμο. Ὅσο ἔχουμε μαζί μας γίγαντες τέτοιου βεληνεκοῦς δέν ἔχουμε νά φοβηθοῦμε τίποτα. Μπορεῖ γιά τούς ἄλλους νά εἴμαστε μία λεπτομέρεια πάνω στό γεωπολιτικό σκηνικό, ἀλλά αὐτή ἡ λεπτομέρεια εἶναι πάντα ἐδῶ, παροῦσα ἀκόμα κι ἄν εἶναι καταπατημένη μερικές φορές. Δέν εἴμαστε μόνο θύματα. Ὁ ἑλληνικός λαός μπορεῖ νά δέχεται ἀμφισβητήσεις, συνεχίζει νά παράγει τό ἔργο του. Ξέρει νά ἀντιστέκεται, ὅταν ὑπάρχει κίνδυνος κι ἔχει τούς δικούς του πού βρίσκονται πάντα σέ ἑτοιμότητα. Ἐπιπλέον, ἀκόμα καί μέσα στά δεινά δέν φοβᾶται νά κάνει καινοτομίες οἱ ὁποῖες δέν εἶναι μόνο πρός ὄφελός του, ἀλλά γιά ὁλόκληρη τήν ἀνθρωπότητα. Ἄνθρωποι σάν τόν Ἔλ Γκρέκο δέν περίμεναν τίποτα ἀπό...
τούς ἄλλους καί τά ἔδωσαν ὅλα. Ὁ Ἐλύτης κι ὁ Σεφέρης δέν ἔγραψαν μόνο γιά τήν Ἑλλάδα. Μέσω τοῦ ἑλληνισμοῦ ἄγγιξαν ὅλη τήν Ἀνθρωπότητα. Καί στόν ἐπιστημονικό τομέα, ἄνθρωποι σάν τούς Καραθεοδωρή, Παπακυριακόπουλο καί Παπανικολάου δημιούργησαν ἔργο μέ παγκόσμια ἐμβέλεια ἀκόμα κι ἄν δέχτηκαν κατηγορίες ἀπό τήν ἴδια τούς τήν πατρίδα. Ξεπέρασαν ὅλοι τους τήν κοινωνική μιζέρια, γιά νά προσφέρουν μέ τήν ἀντίστασή τους, μέ τή θυσία τους. Αὐτοί οἱ ἄξιοι, θέλουν δέν θέλουν οἱ ἄλλοι πού μᾶς ὑποσκάπτουν, ἦταν Ἕλληνες, ὅπως κι ὁ Μητρόπουλος κι ἡ Κάλλας. Ὁ ἑλληνικός λαός δέν μπορεῖ νά ξεχάσει τά ἐπιτεύγματα καί τά κατορθώματα τῶν δικῶν του, ἐπειδή δέχτηκε κριτικές. Δέν περίμενε ποτέ βοήθεια παρά μόνο στά μυθιστορήματα καί κατάφερε νά ἐπιζήσει καί μετά ἀπό μεγάλες καταστροφές. Ναί εἶναι ἕνας μικρός λαός μέ ἐλάχιστο πληθυσμό. Ἀλλά αὐτό δέν ἀλλάζει τίποτα. Παραμένει ἱκανός ὄχι μόνο νά ἐπιβιώσει κάτω ἀπό ἀντίξοες συνθῆκες, ἀλλά μπόρεσε νά ἀποτελέσει καί παράδειγμα πρός μίμηση λόγω τῆς ἀντίστασής του. Δέν εἶναι μικρό πράγμα τό νά εἶσαι Ἕλληνας, ὄχι γιά λόγους ἐθνικιστικούς καί γελοίους, ἀλλά γιατί τό βῆμα ἔχει τό βάρος τῆς μνήμης ἀκόμα καί σέ χώρους τῆς λήθης. Καί δέν εἶναι τυχαῖο, ἄν ἐπινοήσαμε ὡς λαός μέσω τῆς γλώσσας μας μά καί τῆς σκέψης μᾶς ἔννοιες τόσο ἀφαιρετικές ὅσο εἶναι τά μαθηματικά, ἡ μουσική κι ἡ στρατηγική. Εἴμαστε ἐδῶ γιά νά δώσουμε, ὄχι γιά νά πάρουμε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου