Ἡδονὲς εἶναι ὅσα «ἠδύνουν» καὶ γλυκαίνουν τὴ ζωή μας καὶ εἶναι διπλὲς καθὼς καὶ ἡ φύση μᾶς εἶναι διπλή. Ὅπως εἴμαστε σῶμα καὶ ψυχὴ καὶ καθένας ἔχει τὶς αἰσθήσεις καὶ τὰ μέλη του, ἔτσι καὶ οἱ ἡδονὲς ἀνήκουν καὶ στὰ δύο μέρη. Εἶναι οἱ σωματικὲς ἡδονές, ποὺ γίνονται αἰσθητὲς μέσω τῶν μελῶν τοῦ σώματος· εἶναι καὶ οἱ πνευματικές, ποὺ ἀνήκουν στον ψυχικὸ καὶ πνευματικό μας κόσμο.
Οἱ ἡδονὲς προκύπτουν, ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον, ἀπὸ τὴ δραστηριότητά μας καὶ παρηγοροῦν ἢ ἀπογοητεύουν ἀνάλογα μὲ τὴν ὀρθὴ ἢ τὴ λανθασμένη ἐνέργειά μας. Aν τὸ πρόγραμμα καὶ ὁ σκοπὸς τῶν κινήσεών μας εἶναι «κατὰ Θεὸν» καὶ σύμφωνα μὲ τὸ θέλημά του, τὰ συναισθήματα καὶ οἱ ἡδονές, ποὺ προκύπτουν, εἶναι εὐχάριστες καὶ γλυκαίνουν. Aν ὅμως, οἱ προτιμήσεις καὶ ἐνέργειές μας εἶναι παράλογες καὶ ἐμπαθεῖς, τότε αἰσθανόμαστε ἀποτροπιασμὸ καὶ ἀπέχθεια.
Οἱ ἡδονὲς ὅμως, ποὺ συναρπάζουν περισσότερο καὶ ἀποπλανοῦν, ἔχουν σχέση μὲ τὴ βιολογική μας ὑπόσταση καὶ βρίσκονται στὰ σωματικὰ μέλη καὶ αἰσθητήρια. ?ἢν πρώτη θέση ἔχουν ἡ γεύση, ἡ ἁφὴ καὶ ἡ ὄσφρηση. Τὰ συναισθήματα τῆς γλυκύτητας, ποὺ προκαλοῦνται ὅταν ἔρθουμε σὲ ἐπαφὴ μὲ τὶς ὕλες καὶ τὰ πράγματα, λέγονται ἡδονές.
Ἐδῶ χρειάζεται ἡ διάκριση τοῦ ὀρθοῦ μέτρου, γιὰ νὰ ἀποφευχθεῖ ἡ παράχρηση. Aπαραίτητο στοιχεῖο τῆς ζωῆς εἶναι ἡ βιολογική μας ὑπόσταση, τῆς ὁποίας τὸ μεγαλύτερο μέρος βρίσκεται στὶς τρεῖς αἰσθήσεις καὶ σ αὐτὲς λειτουργεῖ ἡ ἱκανοποίηση καὶ ἡδονή.
Ἂν ὁ ἄνθρωπος θυμᾶται τὸν...
προορισμό του καὶ τὸ ὅτι τρώει γιὰ νὰ ζεί–, τότε ἐλέγχει τὶς ἡδονές, ποὺ προκύπτουν ἀπὸ τὸ νόμο τῆς «χρείας». Aν ὅμως, ἀλλοίμονο, ζεῖ γιὰ νὰ τρώει καὶ νὰ σπαταλᾶ –πράγμα ποὺ ἐπικρατεῖ στὴν ἐποχὴ μας–, τότε τὴ θέση παίρνει τὸ παράλογο, ποὺ ντρέπομαι καὶ νὰ τὸ περιγράψω ἀκόμη.
προορισμό του καὶ τὸ ὅτι τρώει γιὰ νὰ ζεί–, τότε ἐλέγχει τὶς ἡδονές, ποὺ προκύπτουν ἀπὸ τὸ νόμο τῆς «χρείας». Aν ὅμως, ἀλλοίμονο, ζεῖ γιὰ νὰ τρώει καὶ νὰ σπαταλᾶ –πράγμα ποὺ ἐπικρατεῖ στὴν ἐποχὴ μας–, τότε τὴ θέση παίρνει τὸ παράλογο, ποὺ ντρέπομαι καὶ νὰ τὸ περιγράψω ἀκόμη.
Ὑπάρχουν ὅμως καὶ τοῦ ἠθικοῦ καὶ αἰσθησιακοῦ μέρους οἱ ἡδονὲς μὲ κύριο κεφάλαιο τὴ γενετήσια ὁρμὴ καὶ σχέση. Eδώ προκύπτει ὁ πραγματικὸς λαβύρινθος τῆς διαστροφῆς καὶ ἐδῶ εἶναι τοῦ «βύθιου δράκοντα» τὰ πολυπληθῆ τρόπαιαπ
O νόμος καὶ ὁ λόγος τῆς ἀναπαραγωγῆς ὡς βασικὴ ἀναγκαιότητα στὴν παροῦσα μᾶς ἐξορία, γίνεται τὸ ἰσχυρότατο θέλγητρο τῆς προσεγγίσεως τῶν δύο φύλων. Καὶ τότε ἀρχίζει ἡ βιαιότερη πρόφαση τοῦ παράνομου ἡδονισμοῦ, ποὺ κυριολεκτικὰ συντρίβει τὴν ἄπειρη νεολαία.
Περιγράψαμε μὲ συντομία τὶς ἀφορμὲς τῶν ἡδονῶν. Aπομένει ἡ σύνεση τῆς ἀρνήσεώς τους, γιὰ νὰ μὴ θρηνοῦμε τὰ ἀναρίθμητα ἐρείπια ἀπὸ τὴν παράλογη παραδοχὴ καὶ χρήση τους. Αὐτὰ ἀφοροῦν τὶς ἡδονὲς στὸν αἰσθητό μας χῶρο καὶ κόσμο.
Ὑπάρχουν ὅμως καὶ οἱ πνευματικὲς ἡδονές, ποὺ πράγματι μᾶς ξεκουράζουν καὶ ἐνθαρρύνουν. Πνευματικὲς ἡδονὲς εἶναι οἱ ἐνέργειες καὶ οἱ καρποὶ τῆς θείας Χάριτος, ποὺ παρηγοροῦν καὶ ἀνακουφίζουν τὸν ψυχικό μας κόσμο, φωτίζουν τὸ νοῦ, εἰρηνεύουν τὴν καρδιά, παρηγοροῦν τὶς αἰσθήσεις καὶ αὐξάνουν τὸ θάρρος καὶ τὴν ἐλπίδα στὶς δυσκολίες τῆς ζωῆς. H χαρά, ἡ εἰρήνη, ἡ ὑπομονή, ἡ ἀνεκτικότητα καὶ ὅσα εἶναι γεννήματα τῆς ἀγάπης καὶ τῆς συμπάθειας, τί ἄλλο εἶναι παρὰ πνευματικὲς ἡδονές; Ὅλοι οἱ καρποὶ καὶ τὰ προϊόντα της αὐτοθυσίας, ποὺ ἡ ἀγάπη ἐπιβάλλει, εἶναι ἡ γλυκύτερη πνευματικὴ ἡδονὴ ποὺ προκαλεῖ τὴ μεγαλύτερη εὐτυχία στὴ ζωή μας.
Ὑπάρχουν ὅμως καὶ οἱ ὑπερφυσικὲς ἡδονές, ποὺ ἂν καὶ ἀνήκουν στὴ μεταφυσική του ἄλλου κόσμου, μᾶς τὶς παραχωρεῖ ἡ θεία εὐσπλαγχνία ἂπ αὐτὴν τὴ ζωή, σὰν προοίμιο τῆς μακαριότητας ποὺ μᾶς ἀναμένει. Οἱ ἡδονὲς αὐτές, ὡς ὑπερφυσικές, δὲν ἐλέγχονται, οὔτε προγραμματίζονται ἀπὸ μᾶς στὸν κόσμο αὐτόν, ἀλλὰ χαρίζονται ἀπὸ τὴ θεία παναγάπη σ ὅσους ἀγωνίζονται σωστὰ γιὰ θάρρος καὶ παρηγοριά. Μερικὲς ἂπ αὐτὲς εἶναι ἡ εἰρήνη τῶν λογισμῶν, ἡ ἐλευθερία ἀπὸ τὴν πάλη μὲ τὰ πάθη, ἡ τέλεια νέκρωση ὅσο ἀφορᾶ τὰ πράγματα καὶ τὰ νοήματα αὐτοῦ του κόσμου, ἀλλὰ καὶ ἡ ἐπιφοίτηση τῆς Χάριτος σὲ ὅσους πέτυχαν τὴν καθαρότητα τῆς καρδιᾶς. Αὐτοὶ «πάσχουν τὰ θεία» καὶ ἐξέρχονται ἀπὸ τὸ χῶρο, τὸν τρόπο καὶ τὴν αἴσθηση τοῦ κόσμου. Αὐτοὶ εἶναι ἐκεῖνοι στοὺς ὁποίους μαρτυρεῖ ὁ Κύριός μας ὅτι θὰ ἐμφανίσει τὸν ἑαυτό του καὶ μαζὶ μὲ τὸν Πατέρα του θὰ «ποιήσουν μονήν». Ὅσοι θέλουν νὰ ἀπολαύσουν αὐτὰ τὰ ὑπερφυσικὰ δῶρα καὶ χαρίσματα, ἂς φροντίζουν νὰ τηροῦν τὶς ἐντολὲς καὶ ὁ Κύριος εἶναι «πιστὸς ἐν πάσι τοῖς λόγοις αὐτοῦ».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου