
Ἐκεῖ προσκυνήσαμε τὴν εἰκόνα Του καὶ εἴδαμε καὶ οἱ τρεῖς μας μερικὰ γράμματα στὸ μέτωπό Του. Τὰ διαβάσαμε ἀλλὰ τὰ ξεχάσαμε ἀμέσως. Μόνο τὸ γράμμα Α θυμόμαστε ὅλοι. Δὲ μπορέσαμε νὰ δώσουμε καμία ἐξήγηση. Κατάπληκτοι πήραμε λίγο λαδάκι ἀπὸ τὸ καντηλάκι ποὺ καίγεται μπροστὰ στὴν εἰκόνα του γιὰ νὰ σταυρώσουμε τὸν ἑτοιμοθάνατο πατέρα μας ποὺ ὑπέφερε ἀπὸ καρκίνο. Δυστυχῶς ὅλο τὸ αἷμα τοῦ εἶχε ἀλλοιωθεῖ καὶ οἱ γιατροὶ ἀπὸ τὸ Νοσοκομεῖο Διδυμοτείχου, μᾶς εἶπαν ὅτι δὲν ἔχει νόημα νὰ κάθεται μέσα καὶ νὰ τὸν πάρουμε στὸ σπίτι γιὰ νὰ πεθάνει ἥσυχος.
Μόλις τὸν σταυρώσαμε ἄνοιξε τὰ μάτια του, ζήτησε νὰ φάει καὶ ὑστέρα κοιμήθηκε ἤρεμα. Τὸ πρωὶ ξύπνησε καὶ αἰσθανόταν ἐντελῶς καλὰ σὰν νὰ μὴν εἶχε ὑποστεῖ καμία ταλαιπωρία. Δοξάζουμε τὸ Θεὸ καὶ τὸ θαυματουργό του Ἅγιο, τὸν Ἅγιο Κύριλλο τὸν ΣΤ’ ποῦ εἶναι προστάτης μας! Κάθε χρόνο θὰ τὸν προσκυνοῦμε μὲ πίστη τὴν ἡμέρα τῆς...
μνήμης Του.Πηγή: Βίος καὶ Θαύματα Ἁγίου Κυρίλλου ΣΤ’ Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως (σὲλ 53)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου