Γέροντας Παΐσιος γιὰ τὰ μάγια

Γέρων Παίσιος Ἁγιορείτης

ΟΙ ΜΑΥΡΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΟΥ ΣΚΟΤΟΥΣ  

«Ὅσοι ἀσχολοῦνται μὲ μάγια λένε καὶ πολλὰ ψέματα»

- Γέροντα, οἱ μάγοι ἔχουν κάποια πληροφορία;

- Ἔχουν πληροφορία ἀπὸ τὸν διάβολο, ἀλλὰ λένε καὶ πολλὰ ψέματα. Κι ἐσεῖς νὰ προσέχετε ἐκεῖ στὸ ἀρχονταρίκι. Πρέπει νὰ ἐλέγχετε τὴν κατάσταση. Νὰ βλέπετε τί ἄνθρωποι εἶναι αὐτοὶ ποὺ ἔρχονται, γιατί μπορεῖ νὰ ἔρθη καὶ κανένας ποὺ ἀσχολεῖται μὲ μαγικά.

Σᾶς φαίνεται παράξενο; Σὲ μία ἀγρυπνία ἐδῶ ἦρθαν δύο ἄτομα ποὺ ἀσχολοῦνταν μὲ μαγικά. Πλησίαζαν τοὺς ἀνθρώπους καὶ τοὺς ἔλεγαν διάφορα. Ἔλεγαν καὶ ψέματα ὅτι ἔχουν σχέση καὶ μὲ τὸν Καντιώτη. Σὲ μία γυναίκα εἶπαν: «Σοὺ ἔχουν κάνει μάγια. Θὰ 'ρθούμε στὸ σπίτι σου, νὰ τὰ λύσουμε μὲ ἕναν σταυρὸ ποὺ ἔχουμε».

Ἔρχονται στὴν ἀγρυπνία, μιλοῦν καὶ λίγο πνευματικά, ὅποτέ σου λένε οἱ ἄλλοι: «ἀφοῦ ἔρχονται στὴν ἀγρυπνία, εἶναι πιστοὶ ἄνθρωποι», καὶ ἀνοίγουν τὴν καρδιά τους.

Πῶς μπερδεύουν τὸν κόσμο μὲ τὰ ψέματα ποὺ λένε! Γιὰ νὰ ξεγελάση κάποιος μία κοπέλα, τῆς εἶπε: «Ὁ πατὴρ Παίσιος εἶδε ὅραμα ὅτι θὰ σὲ παντρευτῶ· πάρε νὰ φορέσης αὐτό, χωρὶς νὰ ἐξέτασης τί εἶναι», καὶ τῆς ἔδωσε κάτι ποὺ ἦταν μαγικό.

Ἀλλὰ ἐκείνη εὐτυχῶς δὲν τὸ φόρεσε. «Καλά, ὁ πατὴρ Παΐσιος μὲ τέτοια ἀσχολεῖται!», εἶπε καὶ πιάνει καὶ....

μοῦ γράφει ἕνα γράμμα, τέσσερις σελίδες μὲ πυκνὰ γράμματα, γεμάτο βρισιές. Τέτοιο βρισίδι! «Δὲν πειράζει, λέω, βρίσε μέ. Χαλάλι νὰ γίνη τὸ βρισίδι, ἀφοῦ δὲν ξεγελάστηκες νὰ φορέσης αὐτὸ τὸ σατανικό!».

- Σᾶς ἤξερε, Γέροντα;

- Ὄχι, δὲν μὲ ἤξερε. Κι ἐγὼ δὲν τοὺς ἤξερα, οὔτε αὐτὴν οὔτε ἐκεῖνον.

«Οἱ δαιμονικές, μαγικὲς ἐνέργειες»

- Γέροντα, τί εἴπατε στοὺς μαθητὲς ποὺ ἦρθαν σήμερα καὶ σᾶς εἶπαν ὅτι κάλεσαν τὸ πνεῦμα;

-Τί νὰ τοὺς πῶ; Τοὺς ἔδωσα πρῶτα ἕνα καλὸ ξεσκόνισμα! Εἶναι ἄρνηση πίστεως αὐτὸ ποὺ ἔκαναν. Ἀπὸ τὴν στιγμὴ ποὺ καλοῦν τὸν διάβολο καὶ τὸν δέχονται, ἀρνοῦνται τὸν Θεό.

Γι' αὐτὸ τοὺς εἶπα κατ' ἀρχὰς νὰ μετανοήσουν, νὰ ἐξομολογηθοῦν εἰλικρινά, καὶ στὸ ἑξῆς νὰ προσέχουν· νὰ ἐκκλησιάζωνται, νὰ κοινωνοῦν μὲ εὐλογία τοῦ πνευματικοῦ τους, γιὰ νὰ ἐξαγνισθοῦν. Ἔχουν ἐλαφρυντικά, ἐπειδὴ εἶναι παιδιὰ καὶ τὸ ἔκαναν σὰν παιχνίδι.

Ἂν ἦταν μεγάλοι, θὰ πάθαιναν μεγάλο κακό· ὁ διάβολος θὰ ἀποκτοῦσε μεγάλη ἐξουσία ἐπάνω τους· ἀλλὰ κὰθ αὐτὰ τώρα τὰ τραντάζει.

- Δηλαδή, Γέροντα, τί ἔκαναν ἀκριβῶς;

- Αὐτὸ ποὺ κάνουν πολλοί... Βάζουν σὲ ἕνα τραπέζι ἕνα ποτήρι μὲ νερὸ καὶ γύρω-γύρω τοποθετοῦν τὰ γράμματα τοῦ ἀλφαβήτου Α, Β, Γ, κ.λπ. Βάζουν μετὰ τὸ δάχτυλο τοὺς μέσα στὸ νερὸ καὶ καλοῦν τὸ πνεῦμα, δηλαδὴ τὸν διάβολο.

Τὸ ποτήρι γυρίζει, σταματᾶ μπροστὰ σὲ γράμματα καὶ σχηματίζει λέξεις. Αὐτὰ κάλεσαν τὸ πνεῦμα καί, ὅταν ἦρθε, τὸ ρώτησαν: «Ὑπάρχει Θεός;». «Δὲν ὑπάρχει!», τοὺς λέει.«Ποιὸς εἶσαι ἐσύ;», τὸ ρωτοῦν. «Ὁ σατανᾶς!», τοὺς λέει. «Ὑπάρχει σατανᾶς;». «Ὑπάρχει!». Δηλαδὴ βλακεῖες χονδρές! Δὲν ὑπάρχει Θεὸς καὶ ὑπάρχει σατανᾶς! Ὅταν τὸ ξαναρώτησαν, ἂν ὑπάρχη Θεός, τοὺς εἶπε: «Ναί, ὑπάρχει». Μία «ναί», μία «ὄχι», ὅποτε προβληματίσθηκαν τὰ παιδιά.

Ἔτσι οἰκονόμησε ὁ Θεός, γιὰ νὰ βοηθηθοῦν. Μία κοπέλα ἀπὸ τὴν συντροφιὰ τοὺς τὴν χτύπησε τὸ ποτήρι. Ἐπέτρεψε ὁ Θεὸς νὰ τὴν χτυπήση, γιὰ νὰ συνέλθουν καὶ τὰ ἄλλα παιδιά.

Σήμερα πολλοί, ὅταν θέλουν νὰ κάνουν κακὸ σὲ κάποιο πρόσωπο, καταφεύγουν σὲ μάγους ποὺ χρησιμοποιοῦν τὴν κέρινη κούκλα τοῦ βουντοῦ[1]. Οἱ μάγοι τὸ ἔχουν κάνει αὐτὸ παιχνίδι, χόμπι.

- Γέροντα, τί κάνουν;

- Φτιάχνουν μία κούκλα ἀπὸ κερὶ καί, ὅταν κάποιος τοὺς ζητάη νὰ βλαφθῆ ὁ ἐχθρός του π.χ. στὰ μάτια, καρφώνουν μία βελόνα στὰ μάτια τῆς κούκλας καὶ ἀναφέρουν τὸ ὄνομα αὐτοῦ ποὺ θέλουν νὰ βλάψουν, κάνοντας διάφορα μαγικά.

Καὶ πράγματι τὸ ἄτομο ἐκεῖνο, ἂν ζῆ ἁμαρτωλὴ ζωὴ καὶ δὲν ἐξομολογῆται, προσβάλλεται ἀπὸ δαιμονικὴ ἐνέργεια στὰ μάτια. Πᾶνε νὰ βγοῦν τὰ μάτια του ἀπὸ τὸν πόνο! Κάνει ἐξετάσεις, ἀλλὰ οἱ γιατροὶ δὲν βρίσκουν τίποτε.

Νά, καὶ τὰ μέντιουμ τί κακὸ κάνουν! Δὲν φθάνει ποὺ παίρνουν τὰ χρήματα ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους, ἀλλὰ διαλύουν καὶ οἰκογένειες. Πάει λ.χ. κάποιος στὸ μέντιουμ καὶ λέει κάποιο πρόβλημα ποὺ ἔχει. «Κοίταξε, τοῦ λέει ἐκεῖνο, μία συγγενής σου ποὺ εἶναι λίγο μελαχρινή, λίγο ψηλὴ κ.λπ. σοὺ ἔχει κάνει μάγια». Ψάχνει αὐτὸς νὰ βρῆ ποιὰ ἀπὸ τὸ σόι τοῦ ἔχει αὐτὰ τὰ χαρακτηριστικά.

Κάποια θὰ βρῆ ποὺ νὰ μοιάζη ἔστω καὶ λίγο. «Ά, αὐτὴ εἶναι, λέει, πού μου ἔκανε μάγια» καὶ τὸν πιάνει ἕνα μίσος ἐναντίον της. Κι ἐκείνη ἡ φουκαριάρα νὰ μὴν ξέρη τίποτε - μπορεῖ νὰ τὸν ἔχη εὐεργετήσει κιόλας , καὶ αὐτὸς νὰ ἔχη μία ἀγανάκτηση ἐναντίον της, νὰ μὴ θέλη οὔτε νὰ τὴν δή!

Ξαναπάει στὸ μέντιουμ κι ἐκεῖνο τοῦ λέει: «Τώρα πρέπει νὰ λύσουμε τὰ μάγια. Καὶ γιὰ νὰ τὰ λύσουμε, δῶσε μερικὰ χρήματα». «Ε, ἀφοῦ τὰ βρῆκε, λέει αὐτός, πρέπει νὰ τὸν ἀνταμείψω»! Δώσ' τοῦ χρήματα...

Βλέπεις ὁ διάβολος τί κάνει; Βάζει σκάνδαλα. Ἐνῶ ἕνας καλὸς ἄνθρωπος, ἀκόμη κι ἂν ξέρη κάτι συγκεκριμένο γιὰ κάποιον, ποτὲ δὲν θὰ πῆ: «ὁ τάδε σὲ ἔχει βλάψει», ἀλλὰ θὰ προσπαθήση νὰ τὸν βοηθήση. «Κοίταξε, θὰ τοῦ πῆ, μὴ βάζης λογισμούς. Νὰ ἐξομολογηθῆς καὶ μὴ φοβᾶσαι». Καὶ ἔτσι βοηθάει καὶ τὸν ἕναν καὶ τὸν ἄλλον. Γιατί καὶ αὐτὸς ποὺ ἔβλαψε τὸν ἄλλον, ὅταν τὸν βλέπη νὰ τοῦ φέρεται μὲ καλωσύνη, προβληματίζεται μὲ τὴν καλὴ ἔννοια, καὶ μετανοεῖ.

«Ὁ διάβολος ποτὲ δὲν μπορεῖ νὰ κάνη καλὸ » 

  

- Γέροντα, μπορεῖ ἕνας μάγος νὰ θεραπεύση κάποιον ἄρρωστο;

- Μάγος καὶ νὰ θεραπεύση ἄρρωστο ἄνθρωπο! Ἕναν ποὺ τραντάζεται ἀπὸ τὸ δαιμόνιο, αὐτὸν μπορεῖ νὰ τὸν κάνη καλὰ στέλνοντας τὸ δαιμόνιο σὲ ἄλλον. Γιατί ὁ μάγος μὲ τὸν διάβολο εἶναι συνέταιροι, ὅποτε λέει στὸν διάβολο: «Βγὲς ἀπὸ αὐτὸν καὶ πήγαινε στὸν τάδε».

Βγάζει λοιπὸν τὸ δαιμόνιο ἀπὸ ἐκεῖνον καὶ συνήθως τὸ στέλνει σὲ κάποιον συγγενῆ του ἡ γνωστό του ποὺ ἔχει δώσει δικαιώματα στὸν διάβολο. Λέει μετὰ αὐτὸς ποὺ εἶχε τὸ δαιμόνιο: «ἐγὼ ὑπέφερα, ἀλλὰ ὁ τάδε μ' ἔκανε καλά», καὶ ἔτσι γίνεται διαφήμιση.

Καὶ γυρίζει τελικὰ τὸ δαιμόνιο σὲ συγγενεῖς ἡ σὲ γνωστούς. Ἂν κάποιος, ἂς ὑποθέσουμε, εἶναι καμπουριασμένος ἀπὸ δαιμονικὴ ἐπήρεια, μπορεῖ ὁ μάγος νὰ διώξη τὸ δαιμόνιο ἀπὸ ἐκεῖνον, νὰ τὸ στείλη ἀλλοῦ καὶ νὰ σηκωθῆ ὄρθιος ὁ καμπούρης. Ἂν ὅμως ἔχη καμπούρα  ἀπὸ ἀναπηρία, δὲν μπορεῖ ὁ μάγος νὰ τὸν κάνη καλά.

Μοῦ εἶπαν γιὰ μία γυναίκα ὅτι θεραπεύει ἄρρωστους, χρησιμοποιώντας διάφορα ἁγιωτικά. Ὅταν ἄκουσα τί κάνει, ἔμεινα κατάπληκτος ἀπὸ τὴν τέχνη τοῦ διαβόλου. Κρατάει ἕναν σταυρὸ καὶ ψάλλει διάφορα τροπάρια. Ψάλλει π.χ. τὸ Θεοτόκε Παρθένε καί, μόλις φθάση στὸ εὐλογημένος ὁ καρπὸς τῆς κοιλίας σου, φτύνει κοντὰ στὸν σταυρό, βλασφημάει δηλαδὴ τὸν Χριστό, γι' αὐτὸ τὴν βοηθάει μετὰ τὸ ταγκαλάκι.

Ἔτσι, μερικοὺς ποὺ εἶναι ἄρρωστοι, ἔχουν μελαγχολία κ.λπ. ἀπὸ δαιμονικὴ ἐπήρεια καὶ οἱ γιατροὶ δὲν μποροῦν νὰ τοὺς κάνουν καλά, αὐτὴ τοὺς θεραπεύει, γιατί διώχνει τὸ δαιμόνιο ποὺ προκαλεῖ τὸ βάρος, τὸ στέλνει σὲ ἄλλον, καὶ ἀπαλλάσσονται ἐκεῖνοι ἀπὸ τὴν θλίψη. Καὶ πολλοὶ τὴν ἔχουν γιὰ ἁγία! Τὴν συμβουλεύονται, καὶ λίγο-λίγο βλάπτει τὴν ψυχή τους, τοὺς καταστρέφει.

Χρειάζεται πολλὴ προσοχή. Νὰ φεύγη κανεὶς μακριὰ ἀπὸ τοὺς μάγους καὶ τὰ μάγια, ὅπως φεύγει μακριὰ ἀπὸ τὴν φωτιὰ καὶ τὰ φίδια. Νὰ μὴν τὰ μπλέκουμε τὰ πράγματα. Ὁ διάβολος δὲν μπορεῖ ποτὲ νὰ κάνη καλό. Μόνον τὶς ἀρρώστιες ποὺ προκαλεῖ ὁ ἴδιος μπορεῖ νὰ θεραπεύση. Εἶχα ἀκούσει τὸ ἕξης περιστατικό: Ἕνας νεαρὸς εἶχε μπλέξει μὲ κάποιον μάγο καὶ ἀσχολήθηκε μὲ μαγικά. Ἔπαθε μετὰ ζημιά, ἀρρώστησε καὶ κατέληξε στὸ νοσοκομεῖο.

Μῆνες ξοδεύτηκε ὁ πατέρας του, γιατί δὲν εἶχαν τότε ἀσφάλεια, γιὰ νὰ βροῦν τί ἔχει. Οἱ γιατροὶ δὲν τοῦ ἔβρισκαν τίποτε. Εἶχε γίνει χάλια. Τί κάνει τότε ὁ διάβολος! Τοῦ ἐμφανίζεται σὰν τὸν Τίμιο Πρόδρομο, ποὺ τὸν εἶχαν πολιοῦχο στὸν τόπο του, καὶ τοῦ λέει: «Θὰ σὲ κάνω καλά, ἂν ὁ πατέρας σου χτίση μία ἐκκλησία».

Τὸ εἶπε τὸ παιδὶ στὸν πατέρα του κι ἐκεῖνος ὁ καημένος εἶπε: «παιδί μου εἶναι, ὅσα ἔχω νὰ τὰ δώσω, ἀρκεῖ νὰ γίνη καλά», καὶ ἔταξε στὸν Τίμιο Πρόδρομο νὰ τοῦ χτίση ἐκκλησία. Ὁ διάβολος ἔφυγε καὶ τὸ παιδὶ ἔγινε καλά. Ἔκανε τό... θαῦμα! Ὅποτε λέει ὁ πατέρας:«Ἐγὼ ἔταξα νὰ χτίσω ἐκκλησία. Πρέπει νὰ ἐκπληρώσω τὸ τάμα μου». Δὲν εἶχαν καὶ οἰκονομικὴ ἄνεση καί, γιὰ νὰ χτίση τὸν ναό, πούλησε ὅσα χωράφια εἶχαν. Ἔδωσε ὅλη τὴν περιουσία του.

Τὰ παιδιὰ τοῦ ἔμειναν στὸν δρόμο. Ἀγανάκτησαν, «νὰ λείψη ἡ Ὀρθοδοξία» εἶπαν, καὶ ἔγιναν

Ἰεχωβάδες. Βλέπεις τὸν διάβολο τί κάνει; Φαίνεται, ἐκεῖ δὲν ὑπῆρχαν Ἰεχωβάδες καὶ βρῆκε αὐτὸς τρόπο νὰ γίνουν κι ἐκεῖ Ἰεχωβάδες!

1. Εἶδος μαγείας ποὺ ἀσκεῖται κατὰ τὴν παραδοσιακὴ θρησκευτικὴ λατρεία τῆς Ἀϊτῆς καὶ τῆς νότιας Ἀμερικῆς. Ὃ ὅρος προέρχεται ἀπὸ τὴν λέξη «βόντουν», ποὺ σημαίνει θεὸς ἡ πνεῦμα.

Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὶς σελίδες 180-185 τοῦ βιβλίου:

            ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ

                              ΛΟΓΟΙ Γ΄       

                ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ

                  ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ

       «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»

anavaseis.blogspot.com

Ι.Μ.Παντοκράτορος