ΣΤ' ΑΡΜΑΤΑ, ΑΔΕΡΦΙΑ!...
Ἤγαπημενοί μου... Ἤτανε φαίνεται ἀπὸ τὸ Θεὸ γραμμένο ν' ἀδράξωμε τ' ἅρματα μία ἥμερα καὶ νὰ χυθοῦμε καταπάνου στοὺς τυράννους μας, ποὺ τόσα χρόνια ἀνελεήμονά μας τυραγνεύουν. Τι τὴ θέλομε, βρὲ ἀδέρφια, αὐτὴ τὴν πολυπικραμένη ζωή, νὰ ζοῦμε ἀπὸ-κάτω ἀτὴ σκλαβιὰ καὶ τὸ σπαθὶ τῶν Τούρκων νὰ ἀκονιέται στὰ κεφάλια μας;
Δὲν τηρᾶτε ποῦ τίποτα δὲ μᾶς ἀπόμεινε; Αἳ ἐκκλησίες μᾶς γενήκανε τζαμιὰ καὶ ἀχούρια τῶν Τούρκων κανένας δὲ μπορεῖ νὰ πῆ, πῶς τάχα ἔχει τίποτε ἐδικό του, γιατί τὸ ταχιὰ βρίσκεται φτωχός, σᾶ διακονιάρης στὴ στράτα. Οἱ φαμελιές μας καὶ τὰ παιδιά μας, εἶναι ἀτὰ χέρια καὶ στὴ διάκριση τῶν Τούρκων. Τίποτε, ἀδέρφια δὲ μᾶς ἔμεινε. Δὲν εἶναι πρέποντας νὰ σταυρώσωμε τὰ χέρια καὶ νὰ τηρᾶμε τὸν οὐρανό· ὁ Θεὸς μᾶς ἔδωσε χέρια, γνώση καὶ νοῦ ἂς ρωτήσομε τὴν καρδιά μας καὶ ὅ,τι μᾶς ἀπαντυχαίνει, ἂς τὸ βάλωμε γλήγορα σὲ πράξη, καὶ ἂς εἴμεθα, ἀδέρφια, βέβαιοι, πὼς ὁ Χριστός μας, ὁ πολυαγαπημένος, θὰ βάλη τὸ χέρι ἀπάνου μας.
Ὅ,τι θὰ κάμωμε, πρέποντας εἶναι νὰ τὸ κάμωμε μιὰ ὥρα ἀρχιτέρα, γιατί ὕστερα θὰ χτυπᾶμε τὰ κεφάλια μας. Τώρα ἢ Τουρκία εἶναι μπερδεμένη σὲ πόλεμους, καὶ δὲν ἔχει ἀσκέρια νὰ στείλη καταπάνου μας. Ἂς ὠφεληθοῦμε ἀπὸ τὴν περίσταση, ὅπου ὁ θεός: ἀκούοντας τὰ δίκαια παράπονά μας, μᾶς ἔστειλε γιὰ ἐλόγου μας· μία ὥρα,πρέποντας εἶναι νὰ ξεσπάσει αὐτὸ τὸ μαράζι, ὅπου μας τρώγει τὴν καρδιά.
Στὰ ἅρματα, ἀδέρφια! Ἡ νὰ ξεσκλαβωθοῦμε ἢ ὅλοι νὰ πεθάνομε, καὶ...
βέβαια, καλλίτερο θάνατο δὲ μπορεῖ νὰ προτιμήση κάθε Χριστιανὸς καὶ Ἕλληνας. Ὀδυσσεὺς Ἀνδροῦτσος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου