Ὁ Μέγας Εὐθύμιος, βασίλισσα Εὐδοκία, αἵρεσι τῶν Μονοφυσιτῶν

Πῶς ὁ Μέγας Εὐθύμιος ἐπέστρεψε τὴν βασίλισσα Εὐδοκία ἀπὸ τὴν αἵρεσι τῶν Μονοφυσιτῶν.

Ἡ μακαρία Εὐδοκία ἐξαπατήθηκε ἀπὸ τὸν Θεοδόσιο καὶ ἀκολούθησε τὶς δοξασίες του. Γι’ αὐτὸ καὶ ἀποχωρίσθηκε ἀπὸ τὴν ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία τῆς καθολικῆς ὀρθοδόξου  Ἐκκλησίας. Κατέβαλε καὶ κάθε προσπάθεια για να ἐπικρατήσουν καὶ ὀργανωθοῦν οἱ Ἀποσχίται καὶ ἀγωνιζόταν κατὰ τῶν ὀρθοδόξων. Γι’ αὐτὸ κι’ ὅλοι οἱ μοναχοὶ της αγίας πολεως καὶ τῆς ἐρήμου τῶν Ἱεροσολύμων ακολουθησαν τὴν ἀποστασία, μολονότι ὁ Θεοδόσιος εἶχε διωχθῆ καὶ στὸ θρόνο βρισκόταν ὁ Ἰουβενάλιος. Αὐτή, λοιπόν, ἔλαβε πολλὲς ἐπιστολὲς καὶ ἀπὸ τον αδελφό της Οὐαλέριο καὶ ἀπὸ τὸν ἄνδρα τῆς θυγατέρας της νὰ ἀπομακρυνθῆ ἀπὸ τὴν αἵρεσι τῶν Εὐτυχιανιστῶν καὶ νὰ συνταχθῆ μὲ τὴν πίστι τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Τὸ ἐτόνιζαν δὲ αὐτὸ ἰδιαίτερα καὶ λόγω τῶν θλιβερῶν γεγονότων ποὺ εἶχαν συμβῆ στὴν οἰκογένειά της, δηλαδὴ τὸν φόνο τοῦ γαμπροῦ της στὴ Ρώμη καὶ στὴ συνέχεια τὴν αἰχμαλωσία τῆς κόρης της καὶ τῶν ἐγγονῶν της στὴν Ἀφρική. Ἐκείνη ὅμως στενοχωριόταν κι’ ἐδίσταζε καὶ δὲν ἤθελε νὰ παραβιάση τὴ συνείδησί της ἕνεκα τῶν συγγενῶν της καὶ νὰ προδώση τὴν ὀρθή, ὅπως νόμιζε, πίστι της. Γι’ αὐτὸ σκέφθηκε νὰ ἐπικοινωνήση μὲ θεοφόρους ἄνδρες καὶ ἀπὸ αὐτοὺς νὰ μάθη καλὰ...

τὴν ὀρθὴ πίστι. Πρὸς τὸν σκοπὸ αὐτὸ στέλνει τὸν πολὺ ἐνάρετο χωρεπίσκοπο Ἀναστάσιο μαζὶ μὲ μερικοὺς ἄλλους στὴν Ἀντιόχεια στὸν ἅγιο Συμεὼν τὸ στυλίτη, ποὺ ἦταν ὀνομαστὸς σ’ ὅλην την οικουμένη κι’ ἔλαμπε μὲ τὶς ἀρετές του. Ἀφοῦ τοῦ ἔγραφε τὶς δικές της σκέψεις γύρω ἀπὸ τὸ θέμα της ορθής πιστεως, τὸν παρακαλοῦσε νὰ λάβη τὴ θεάρεστη γνώμη του. Ὁ ἅγιος Συμεὼν τῆς ἀπάντησε τὰ ἑξῆς:

Γνώριζε ὄτι ο διαβολος βλέποντας τὸν πλοῦτο τῶν ἀρετῶν σου, ζήτησε νὰ σὲ κοσκινίση σὰν τὸ σιτάρι. Κι’ ἐκεῖνος ὁ Θεοδόσιος, ὁ διαφθορεὺς της ορθής πιστεως, ποὺ ἔγινε δοχεῖο καὶ ὄργανο τοῦ πονηροῦ, σοὺ θόλωσε τὸ νοῦ καὶ διατάραξε τὴν ψυχή σου, που αγαπὰ καὶ ἀγαπᾶται ἀπὸ τὸν Θεό. Ἀλλὰ ἔχε θάρρος, γιατί ἡ πίστι σου δὲν χάθηκε. Ἐγὼ ὅμως ἀπόρησα γιὰ τοῦτο: Ἐνῶ ἔχεις κοντά σου τὴν πηγή, τὴν ἀγνοεῖς. Κι’ ἔτρεξες τόσο μακρυὰ για ν’ ἀντλήσης πνευματικὸ νερό. Κοντά σου, λοιπόν, ἔχεις τὸν θεοφόρο Εὐθύμιο. Ἀκολούθησε τὶς δικές του διδασκαλίες καὶ νουθεσίες καὶ θὰ σωθῆς.

Ἀφοῦ ἄκουσε αυτα η μακαριστὴ Εὐδοκία, δὲν ἔδειξε καμμιὰ ἀμέλεια. Πρῶτα ἀπ’ ὅλα ἔμαθε ὅτι ὁ μέγας Εὐθύμιος δὲν δέχεται νὰ πάη σὲ καμμία πόλι. Ἔπειτα πῆγε στὸ ψηλότερο μέρος τῆς ἀνατολικῆς ἐρήμου, τριάντα περίπου στάδια (5.500 μ. περίπου) νοτιώτερα ἀπὸ τὴ Λαύρα του αγίου καὶ ἐκεῖ οἰκοδόμησε ἕναν πύργο, ἐπειδὴ ἐπιθυμοῦσε ν’ ἀπολαμβάνη ἀπὸ ἐκεῖ πιὸ συχνὰ τὶς διδαχὲς τοῦ ἁγίου. Ἔστειλε δὲ τὸν σταυροφύλακα Κοσμᾶ καὶ τὸν χωρεπίσκοπο Ἀναστάσιο νὰ τὸν ἀναζητήσουν. Αυτοί ήλθαν στὴ Λαύρα, ἀλλὰ δὲν τὸν βρῆκαν. Ἀφοῦ ἔμαθαν ὅτι βρισκόταν στὸν Ρουβά, πῆραν μαζί τους τὸν μακαριστὸ Θεοκτιστὸ καὶ πῆγαν νὰ τὸν συναντήσουν ἐκεῖ. Καὶ ἀφοῦ τὸν παρακάλεσαν πολὺ καὶ μὲ πολλὰ λόγια, τὸν ἔπεισαν καὶ τὸν ἔφεραν πρὸς τὴν Εὐδοκία, στὸν πύργο ποὺ ἐκείνη ἔκτισε καὶ σήμερα ἔχει ἱδρυθῆ ἐκεῖ ἡ μονὴ τοῦ Σχολαρίου.

Ὅταν εἶδε τὸν ἅγιο Εὐθύμιο ἡ Εὐδοκία, ἐγέμισε ἀπὸ χαρά. Ἔτρεξε, τὸν προσκύνησε καὶ τοῦ εἶπε. Τώρα γνωρίζω ὅτι μὲ ἐπισκέφθηκε τὴν ἀνάξια ὁ Θεὸς μὲ τὴ δική σου παρουσία. Καὶ ὁ ἅγιος γέροντας, ἀφοῦ την ευλόγησε, τῆς εἶπε: Πρόσεχε, παιδί μου, τὸν ἑαυτό σου ἀπὸ δῶ καὶ πέρα. Γιὰ νὰ παρασυρθῆς καὶ ν’ ἀκολουθήσης τὴν πονηρὴ δοξασία τοῦ Θεοδοσίου, σοὺ συνέβησαν τὰ κακὰ και ολέθρια γεγονοτά της Ἰταλίας. Ἀπομακρύνσου ἀπὸ τὴν κακοδοξία. Καὶ ὅπως δέχεσαι τὴν πίστι τῶν τριῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων, τῆς Νικαίας ποὺ συνῆλθε κατὰ τοῦ Ἀρείου, τῆς Κωνσταντινουπόλεως κατὰ τοῦ Μακεδονίου καὶ τῆς Ἐφέσου κατὰ τοῦ Νεστορίου, ἔτσι νὰ δεχθῆς καὶ τὸν ὄρο ποὺ διακήρυξε ἡ Σύνοδος ποὺ συνῆλθε στὴ Χαλκηδόνα. Ἀφοῦ ἀπομακρυνθῆς ἀπὸ τὴν ἐπικοινωνία τοῦ Διοσκούρου, νὰ συνταχθῆς μὲ τὸ μέρος τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἱεροσολύμων Ἰουβεναλίου καὶ νὰ ἔχης μαζί του ἐκκλησιαστικὴ ἐπικοινωνία.

Ἀφοῦ εἶπε αὐτὰ καὶ προσευχήθηκε γι’ αὐτὴν καὶ τῆς ἔδωσε διάφορες συμβουλές,ἀναχώρησε. Ἐκείνη ἐθαύμασε πολὺ τὴν ἀρετὴ τοῦ ἁγίου. Καὶ ὅσα τῆς εἶπε, ἀμέσως καὶ ἔμπρακτα τὰ ἐφάρμοσε, μὲ τὴ συναίσθησι ὅτι τὰ ἄκουσε ἀπὸ τὸ στόμα τοῦ Θεοῦ. Ἀμέσως πῆγε στὰ Ἱεροσόλυμα καὶ διὰ μέσου τῶν πρεσβυτέρων Κοσμᾶ καὶ Ἀναστασίου ἐπικοινώνησε μὲ τὸν Ἀρχιεπίσκοπο καὶ συντάχθηκε μὲ τὴν πίστι τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καὶ ἀπέκτησε τὴν ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία. Τὸ παράδειγμά της ἀκολούθησαν καὶ πολλοὶ ἄλλοι, ἕνα πλῆθος ἀπὸ λαϊκοὺς καὶ μοναχούς, ποὺ εἶχαν πλανηθῆ ἀπὸ τὸν Θεοδόσιο1.

1. Κυρίλλου Σκυθοπολίτου, Βίος καὶ πολιτεία τοῦ ὁσίου πατρὸς ἠμῶν Εὐθυμίου τοῦ Μεγάλου, Ἄνθη τῆς ἐρήμου 3, Ἐκδόσεις «Ζύμη», σ. 87-91

“ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ

"ΤΡΙΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΙΣ

ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΞΗΡΟΠΟΤΑΜΟΥ – ΤΕΥΧΗ 12-13

Πηγή:Ι.Μ.Παντοκράτορος