Σύμφωνα μέ τούς Ἁγιορεῖτες Πατέρες, σήμερα (2008) βρισκόμαστε κοντά
στήν ἐκπλήρωσή της
Ὁ Γέροντας Παΐσιος ἀποκαλύπτει στόν Ἀνέστη Μαυροκέφαλο, τά γεγονότα πού θά προηγηθοῦν τῆς παράδοσης τῆς Κωνσταντινούπολης στούς Ἕλληνες, ὅπως ἐπίσης καί ὁρισμένα ἀπό ἐκεῖνα πού θά ἀκολουθήσουν
Καθώς ἡ καταγωγή μᾶς εἶναι ἀπ’ τήν Καππαδοκία καί ἡ μία γιαγιά μᾶς κατάγεται ἀπ’ τό χωριό τοῦ Γέροντα, ἀπ’ τά Φάρασα, ἐνῶ ἡ ἄλλη ἀπ’ τήν Καισάρεια, ἔχουμε κοινές ρίζες μέ τό Γέροντα, καί ἐπειδή ἐκεῖνα τά μέρη μᾶς πονᾶνε ἰδιαίτερα τώρα πού εἶναι σέ ξένα χέρια, ρωτοῦσα συνέχεια τό Γέροντα γιά τήν Τουρκία, τί θά γίνει μέ τόν Ἑλληνισμό καί ἄλλα σχετικά.
Κάποτε, εἶχα πάει στό Γέροντα μέ ἕνα φίλο μου καί ἐκεῖ συναντήσαμε μία παρέα ἀπό πέντε παιδιά. Τότε, ρώτησα τό Γέροντα ποιές προέβλεπε νά εἶναι οἱ ἐξελίξεις σχετικά μέ τήν Τουρκία. "Γέροντα", τοῦ λέω, "ἀπ’ τήν Ἀλεξανδρούπολη εἴμαστε. Μήπως μᾶς πιάσει ἡ μπόρα κατά κεῖ;" Μοῦ ἀπαντᾶ: "Κοίταξε νά δεῖς. Οἱ Τοῦρκοι δέ θά μποῦν στήν Ἀλεξανδρούπολη. Θά κάνουν μόνο μία πρόκληση στήν Ἑλλάδα, πού θά ἔχει σχέση μέ τήν...
αἰγιαλίτιδα ζώνη. Καί ἐμᾶς θά μᾶς πιάσει πείνα. Θά πεινάσει ἡ Ἑλλάδα. Καί ἐπειδή θά κρατήσει αὐτή ἡ μπόρα κάποιο διάστημα, μῆνες θά εἶναι, θά ποῦμε τό ψωμί ψωμάκι".Μετά ρωτάω: "Γέροντα, πῶς θά καταλάβω ἐγώ ὅτι θά εἴμαστε κοντά στόν πόλεμο;" "Ὅταν", λέει, “θά ἀκούσεις τήν τηλεόραση νά γίνεται θέμα γιά τά μίλια, γιά τήν ἐπέκταση τῶν μιλίων (τῆς αἰγιαλίτιδας ζώνης) ἀπό 6 σέ 12 μίλια, τότε ἀπό πίσω ἔρχεται ὁ πόλεμος. Ἀκολουθεί”. Λέω: "Καί ποιά κράτη θά συμμετέχουν;" "Κοίταξε, μετά τήν πρόκληση τῶν Τούρκων, θά κατεβοῦν οἱ Ρῶσοι στά Στενά. Ὄχι γιά νά βοηθήσουν ἐμᾶς. Αὐτοί θά ἔχουν ἄλλα συμφέροντα. Ἀλλά, χωρίς νά τό θέλουν, θά βοηθᾶνε ἐμᾶς. Τότε, οἱ Τοῦρκοι γιά νά ὑπερασπισθοῦν τά Στενά, πού εἶναι στρατηγικῆς σημασίας, θά συγκεντρώσουν ἐκεῖ καί ἄλλα στρατεύματα. Παράλληλα δέ, θά ἀποσύρουν δυνάμεις ἀπό καταληφθέντα ἐδάφη. Ὅμως, θά δοῦν τότε τά ἄλλα κράτη τῆς Εὐρώπης, συγκεκριμένα ἡ Ἀγγλία, ἡ Γαλλία, ἡ Ἰταλία καί ἄλλα ἔξι-ἑφτά κράτη τῆς ΕΟΚ, ὅτι ἡ Ρωσία θά ἁρπάξει μέρη, ὅποτε θά ποῦν: "Δέν πᾶμε κι ἐμεῖς ἐκεῖ πέρα, μήπως πάρουμε κανένα κομμάτι;" Ὅλοι, ὅμως, θά κυνηγοῦν τή μερίδα τοῦ λέοντος. Ἔτσι, θά μποῦν καί οἱ Εὐρωπαῖοι στόν πόλεμο".
Σ’ αὐτό τό σημεῖο ρωτάω: "Ἐμεῖς, τί θά κάνουμε; Ὁ ἑλληνικός στρατός θά πάρει μέρος σ’ αὐτόν τόν πόλεμο;" "Ὄχι" λέει. "Θά βγάλει ἡ κυβέρνηση ἀπόφαση νά μή στείλει στρατό. Θά κρατήσει στρατό μόνο στά σύνορα. Καί θά εἶναι μεγάλη εὐλογία πού δέ θά πάρει μέρος. Γιατί, ὅποιος πάρει μέρος σ’ αὐτόν τόν πόλεμο, χάθηκε... Τότε, ἐπειδή στήν Ἑλλάδα ὁ κόσμος θά φοβηθεῖ, πολλοί θά στραφοῦν πρός τήν Ἐκκλησία, πρός τόν Θεό, καί θά μετανοήσουν. Γι’ αὐτό, ἐπειδή θά ὑπάρξει μετάνοια, δέ θά πάθουμε κακό οἱ Ἕλληνες. Ὁ Θεός θά λυπηθεῖ τήν Ἑλλάδα, ἐπειδή ὁ κόσμος θά στραφεῖ πρός τήν Ἐκκλησία, πρός τό Μοναχισμό καί θά ἀρχίσουν νά προσεύχονται. Καί θά Βαπτισθοῦν πολλοί Τοῦρκοι. Τότε, ὁ βασιλιάς Κωνσταντῖνος θά συμβάλει ὡς μεσάζοντας, νά δοθεῖ ἡ Πόλη στήν Ἑλλάδα. Εἶναι εὐλαβής, εἶναι καλός". "Γέροντα", τόν ρωτάω μετά, "τήν Πόλη θά τήν δώσουν σ’ ἐμᾶς;" "Θά τήν δώσουν σέ μας, ὄχι ἐπειδή θά τό θέλουν, ἀλλά ἐπειδή αὐτή ἡ λύση θά ἐξυπηρετεῖ τά συμφέροντα τῶν ξένων. Τότε θά τό καταλάβουν αὐτό. Αὐτά πού σου λέω, μήν τά πεῖς σέ κανένα. Θά σέ βγάλουν τρελλό. Γιατί δέν εἶναι ὥριμες οἱ συγκυρίες ἀκόμα. Τότε θά τό καταλάβεις". Αὐτή ἡ συζήτηση μέ τό Γέροντα ἔγινε τό 1991, ὅταν ὑπηρετοῦσα στό στρατό.
'Ἄλλη φορᾶ, ὁ Γέροντας εἶπε: "Ἡ διοίκηση τῆς Πόλης, ἀπό μας, θά εἶναι καί στρατιωτική καί πολιτική". Γνώρισα καί τρεῖς ἀξιωματικούς πού εἶχαν πάει στό Γέροντα. Ἀπ’ τούς τρεῖς ἀξιωματικούς ὁ ἕνας ἔλεγε: "Μόνο σέ μένα ὁ Γέροντας εἶπε πώς θά εἶμαι διοικητής στρατιωτικοῦ τμήματος στήν Πόλη. Στούς ἄλλους δέν ἀνέφερε τίποτε".
Κάποια ἄλλη παρέα εἶχε πάει στό Γέροντα. Ἕνας ἀπ’ αὐτούς σπούδαζε πολιτικός μηχανικός στό Πολυτεχνεῖο τῆς Ξάνθης. Σέ μία στιγμή, γυρίζει ὁ Γέροντας, τόν δείχνει μέ τό δάκτυλο - αὐτός, σημειωτέον, πήγαινε στό Γέροντα γιά πρώτη φορά - καί τοῦ λέει: "Ἐσύ, σάν πολιτικός μηχανικός, θά συμβάλεις στήν ἀνοικοδόμηση τῆς Πόλης, γιατί ἡ Πόλη θά ἀνοικοδομηθεῖ ἀπ’ τήν ἀρχή". Γύρισε καί τόν ἔδειξε μέ τό δάκτυλο μπροστά σέ ὅλους. Τό παιδί, τότε, ἦταν φοιτητής. Μετά, ὁ Γέροντας γυρίζει σέ μένα καί λέει: "Κι ἐσύ, Ἀνέστη, θά πᾶς στήν Πόλη. Κι ἐσεῖς οἱ δύο - ἔδειξε ἐμένα καί τόν φίλο μου - θά πάτε στήν Πόλη, ἀλλά γιά ἄλλο σκοπό". Δέ μοῦ τόν φανέρωσε τό σκοπό. Μετά ἀπ’ αὐτό, μοῦ μπῆκε ἡ ἐπιθυμία νά μάθω τουρκικά.
Μία ἄλλη φορᾶ πού εἶχα πάει στό κελλί τοῦ Γέροντα, ἔτυχε νά εἶναι μέσα ἕνας πρώην μουσουλμάνος ἀπό τή Θράκη. Τόν πιάνω καί τοῦ λέω: "Ἐσύ πῶς συνέβη καί ἦλθες ἐδῶ, στό Γέροντα;" Σταῦρο τόν ἔλεγαν. "Ἄσε", λέει, "κάτσε νά σού πῶ. Ὁ Γέροντας μᾶς ἔκανε ἕνα πολύ μεγάλο θαῦμα καί πίστεψε ὅλη ἡ οἰκογένειά μου. Μετά ἦλθε στό χωριό καί φρόντισε νά Βαπτισθοῦμε".
Καί σέ ἄλλη ἐπίσκεψή μας στήν Παναγούδα, ἦταν παρών καί ὁ μουσουλμάνος πού Βαφτίσθηκε, ὁ Σταῦρος. Τότε, πάλι μᾶς ἀνέφερε ὁ Γέροντας γιά τά γεγονότα, πῶς θά ἐξελιχθοῦν μέ τήν Κωνσταντινούπολη. Καί ὅταν ἔφθασε στό σημεῖο πού θά πονέσει ἡ Ἑλλάδα καί εἶπε ὅτι, ἐμᾶς, θά μᾶς ἀγγίξει ἡ πείνα, λέει ὁ κύριος Σταῦρος: "Γέροντα, νά κρατήσω ἕνα σακκί ἀλεύρι γιά νά μπορέσω ν’ ἀντιμετωπίσω ἐκείνη τήν περίοδο καί νά μήν πεινάσουν τά παιδιά;" "Ὄχι", τοῦ λέει, "μήν παίρνεις, γιατί ὁ γείτονάς σου θά ἔχει ἀλεύρι καί θά σού δώσει"! Δηλαδή, προεῖδε ὁ Γέροντας ποιός θά βοηθήσει τόν κύριο Σταῦρο στήν περίοδο τῆς πείνας. Ἐκεῖνος φυσικά θά ζεῖ σέ χωριό. Τώρα, ἐμεῖς πού ζοῦμε στίς πόλεις, θά ποῦμε τό ψωμί ψωμάκι. Γι’ αὐτό, ἄλλη φορᾶ, ὁ Γέροντας ἔλεγε: "Νά ἔχετε ἕνα κτηματάκι καί λίγο νά τό καλλιεργεῖτε. Κοντά σέ σᾶς, θά βοηθήσετε καί κάποιον πού δέν θά ἔχει".
Περιοδικό: "ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ"
Ἑνότητα: "ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ"
Τεῦχος 48, Μάϊος-Ἰούνιος 2006
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου