Στεφάνου τοῦ Πρωτομάρτυρος
Πράξ. Ἄπ. στ΄8-ζ΄5, 47-60
Ἀρκετοὶ εἶναι οἱ Χριστιανοὶ ποὺ θέτουν τὰ ἑξῆς σπουδαία ἐρωτήματα. Πῶς μπορεῖ κανεὶς νὰ εἶναι ἀγωνιστὴς ἀλλὰ ταυτοχρόνως καὶ νὰ μὴν ξεφεύγει ἀπὸ τὰ ἐπιτρεπτὰ ὅρια; Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ συνδυαστεῖ ἡ παρρησία καὶ ἡ μαχητικότητα μὲ τὴν ἀνεξικακία; Καὶ πῶς, μὲ δύο λόγια, θὰ διεξάγεται «νόμιμα» ὁ ἀγώνας ὥστε νὰ ἔχουμε καὶ τὰ εὐλογημένα ἀποτελέσματα;
Στὴ σοβαρὴ αὐτὴ προβληματικὴ , ἔρχεται νὰ δώσει ὀρθὴ ἀπάντηση ἡ Ἀποστολική μας περικοπῆ ἡ ὁποία εἶναι ἀφιερωμένη στὸν πρωτομάρτυρα Στέφανο , ποὺ μᾶς προβάλλει ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία.
Ὁ ἱερὸς Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς, ὁ συγγραφέας τῶν Πράξεων τῶν Ἀποστόλων, χαρακτηρίζει τὸν Στέφανο, ἄνδρα «πλήρης πίστεως καὶ δυνάμεως», ὁ ὁποῖος ἔκανε μεταξύ του λαοῦ μεγάλα καὶ καταπληκτικὰ θαύματα. Συγχρόνως δὲ ἐκήρυττε μὲ ζῆλο καὶ εὐγλωττία τὴν χριστιανικὴ ἀλήθεια.
Κήρυττε δηλαδὴ ὅτι ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς εἶναι ὁ μόνος ἀληθινὸς Θεός. Ὁ Σωτήρας καὶ Λυτρωτὴς τοῦ κόσμου.
Αὐτὸ ἀκριβῶς τὸ κήρυγμα τὸ ὁποῖο ἀκύρωνε τὸν διεστραμμένο Ἰουδαϊσμό, ἔκανε τοὺς φανατικοὺς Ἑβραίους νὰ τοῦ κηρύξουν ἀμείλικτο πόλεμο. Φυσικὰ δὲν μποροῦσαν νὰ τὸν ἀντιμετωπίσουν μὲ Βιβλικὰ καὶ λογικὰ ἐπιχειρήματα , καὶ ὡς συνήθως, τὸν συκοφάντησαν στὸν φανατισμένο ὄχλο, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ τὸν συλλάβουν καὶ διὰ τῆς ....
βίας νὰ τὸν ὁδηγήσουν στὸ Συνέδριό τους.
Ἐκεῖ , ὅταν οἱ ψευδομάρτυρες καὶ συκοφάντες τελείωσαν τὶς «καταθέσεις» τοὺς , στράφηκαν ὅλοι οἱ δικαστὲς καὶ εἶδαν τὸ πρόσωπο τοῦ Στεφάνου νὰ ἀστράπτει σὰν νὰ ἦταν πρόσωπο Ἀγγέλου. Στὴν ἐρώτηση τοῦ Ἀρχιερέως, ὁ Στέφανος ἄρχισε νὰ ἀπολογεῖται μὲ παρρησία καὶ θάρρος μοναδικό!
Μὲ ἀκλόνητα καὶ ἀκαταμάχητα ἐπιχειρήματα ἀπὸ τὸν Μωσαϊκὸ νόμο, τὸν ὁποῖον γνώριζε ἄριστα , καὶ μὲ τὴν ὅλη του ἀπολογία , ἀπέδειξε ὅτι ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς εἶναι ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ. Ἐπίσης μὲ ἀφοβία ἔλεγξε τοὺς Χριστοκτόνους Ἰουδαίους, διότι πάντοτε ἀντιτάσσοντο στὸ Ἅγιον Πνεῦμα.
Καὶ ὅπως οἱ πατέρες τοὺς εἶχαν φονεύσει τοὺς προφῆτες , ἔτσι τώρα καὶ αὐτοὶ εἶχαν σταυρώσει τὸν Κύριόν της δόξης. Τὸν Θεάνθρωπο Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν.
Βλέπουμε λοιπὸν τὴν παρρησία τοῦ Στεφάνου καὶ αἰσθανόμαστε πόσα πνευματικὰ ἐφόδια χρειαζόμαστε νὰ διαθέτουμε καὶ ἐμεῖς ὥστε νὰ μποροῦμε σωστὰ νὰ ὑπερασπιζόμαστε τὴν ἀλήθεια τῆς πίστεώς μας.
Ὁπωσδήποτε αὐτὰ τὰ χαρίσματα ἀποκτοῦνται μὲ τὴν Χάριν τοῦ Θεοῦ ἀλλὰ καὶ τὴν δική μας ἐπιμέλεια . Ἔτσι τὰ ἀπέκτησε καὶ ὁ Πρωτομάρτυρας . Ἀλλὰ , χρειάζεται ἀδελφοί μου καὶ μία ἄλλη σπουδαία ἀρετή, ἡ ὁποία ὅταν ἀπουσιάζει , τότε κινδυνεύουμε νὰ καταντήσουμε φανατικοὶ καὶ μισαλλόδοξοι .
Καὶ ἡ ἀρετὴ αὐτὴ δὲν εἶναι ἄλλη ἀπὸ τὴν ἀνεξικακία!
Ἦταν ὄντως μαχητικὸς καὶ μάλιστα πολὺ ὁ Στέφανος. Ἦταν ζηλωτὴς , ὄχι ὅμως φανατικὸς καὶ ἄκριτος . Ἀντιθέτως τὸν βλέπουμε ἀπέναντι τῶν ἐχθρῶν του νὰ εἶναι γεμάτος ἀγάπη , ἀνωτερότητα καὶ ἀνεξικακία. Καὶ τὸ βλέπουμε αὐτὸ πολὺ καθαρὰ στὶς τελευταῖες στιγμὲς τῆς ἐπίγειας ζωῆς του. ‘
Ἐνῶ οἱ κακοῦργοι Ἰουδαῖοι ἔτριζαν στὴν κυριολεξία τὰ δόντια τοὺς ἐναντίον του, Ἐκεῖνος παρέμενε εἰρηνικὸς καὶ γεμάτος ἀπὸ τὴ Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Καὶ ὅταν ἔστρεψε τὸ βλέμμα του πρὸς τὸν οὐρανὸ , ἔβλεπε τὸν Ἰησοῦν Χριστὸν νὰ στέκεται στὰ δεξιὰ τοῦ Θεοῦ. Συνθρόνος καὶ Ἰσοστάσιος, Ὁμοούσιος τῷ Πατρί.
Ἑπόμενο ἦταν , τέτοια ἀποκάλυψη καὶ ὁμολογία, νὰ δαιμονίσει τοὺς σκληροτράχηλους Ἑβραίους , ὅπως ἀκριβῶς δαιμονίζονται καὶ σήμερα οἱ αὐτοαποκαλούμενοι «Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβά», δήλ. τὰ θύματα τῆς ἀμερικανικῆς ἑταιρείας Σκοπιά, μπροστὰ στὶς Βιβλικὲς ἀποδείξεις τῆς Θεότητας τοῦ Χριστοῦ.
Τὸ ἀποτέλεσμα; Τόσο συγκλονιστικά μας τὸ περιγράφει τὸ ἱερὸ κείμενο . Ἡ ἐσχάτη τῶν ποινῶν.
Θάνατος διὰ λιθοβολισμοῦ!
Καὶ ἐνῶ οἱ πέτρες «ἔπεφταν βροχὴ» ἐπάνω του , Αὐτὸς ὁ ἐπίγειος Ἄγγελος , προσευχόταν ἐντελῶς γαλήνιος , παραδομένος στὸ θέλημα καὶ στὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ , λέγοντας : «Κύριε Ἰησοῦ , δέξαι τὸ πνεῦμα μου».
Ἀφοῦ δὲ γονάτισε καὶ ἔλαβε στάση ἱκεσίας , φώναξε: «Κύριε, μὴ στήσεις αὐτοῖς τὴν ἁμαρτίαν ταύτην».
Καὶ μὲ τὴν προσευχὴ αὐτὴ τῆς ἀνεξικακίας , τῆς συγγνώμης καὶ τῆς ἀγάπης , ἡ ἁγία του ψυχὴ φτερούγισε γιὰ νὰ πετάξει κοντὰ στὸν λατρευτό του Κύριο καὶ Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό.
Πάρα πολλὰ ἔχουμε νὰ διδαχτοῦμε ἀπὸ τὴν ὅλη στάση τοῦ Ἁγίου Στεφάνου, ἀδελφοί μου.
Ἐμεῖς, κλείνοντας, ἂς μείνουμε σὲ δύο μόνο βασικά. α) Ζῆλος γνήσιος καὶ ἀποστολικὸς γιὰ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Φλογερὴ καρδιὰ στὴν ἀληθινὴ διδασκαλία ποὺ κατέχουμε καὶ ἄκαμπτο φρόνημα ἔναντι τῶν παραχαράξεων τοῦ δόγματος καὶ τοῦ ἤθους ποὺ κληρονομήσαμε ,ἀλλὰ καὶ β) Ἀνεξικακία πρὸς τοὺς πλανεμένους ἀδελφούς μας. Ἐπίσης εἰρηνικὴ καὶ Χριστιανικὴ διάθεση ἔναντι ὅλων αὐτῶν ποὺ ἔχουν ξεπέσει ἀπὸ τὴν ὀρθὴ ἑρμηνεία τῶν Χριστιανικῶν θέσεών μας.
Ἂν ὑπάρχει μόνο τὸ ἕνα δήλ. ὁ ζῆλος καὶ λείπει τὸ δεύτερο δήλ. ἡ ἀνεξικακία , τότε δὲν μποροῦμε νὰ κάνουμε λόγο γιὰ συνετὴ καὶ αὐθεντικὴ πνευματικὴ ἄθληση , οὔτε φυσικὰ μποροῦμε νὰ ἀναμένουμε καὶ θετικὰ τὰ ἀποτελέσματα...
Ἂν ὑπάρχει μόνο τὸ ἕνα δήλ. ὁ ζῆλος καὶ λείπει τὸ δεύτερο δήλ. ἡ ἀνεξικακία , τότε δὲν μποροῦμε νὰ κάνουμε λόγο γιὰ συνετὴ καὶ αὐθεντικὴ πνευματικὴ ἄθληση , οὔτε φυσικὰ μποροῦμε νὰ ἀναμένουμε καὶ θετικὰ τὰ ἀποτελέσματα...
Ἀγαπητοί μου . Ὁ ἀετὸς γιὰ νὰ ἀνέλθει στὰ ὕψη τῶν κορυφῶν , γιὰ τὶς ὁποῖες καὶ εἶναι πλασμένος , χρειάζεται νὰ ἔχει καλὰ γυμνασμένες καὶ τὶς δύο του φτεροῦγες . Μὲ τὴ μία φτερούγα , ὄχι μόνο δὲν θὰ μπορέσει ποτὲ νὰ πετάξει , ἀλλὰ στὴν προσπάθειά του , θὰ παρουσιάζει οἰκτρὸ θέαμα.
Εἴθε διὰ τῶν εὐχῶν τοῦ Ἁγίου Πρωτομάρτυρος καὶ Ἀρχιδιακόνου Στεφάνου , ὁ ὁποῖος γιὰ τὴν ἀγάπη καὶ τὴ δόξα τοῦ Χριστοῦ ἔδωσε πρόθυμα τὴ ζωή του, ὁ Κύριος νὰ μᾶς χαρίζει τὸν ὄμορφο καὶ ἀνεξίκακο ζῆλο του ὥστε νὰ ὁμοιάσουμε κυρίως καὶ προπαντῶς πρὸς Αὐτὸν τὸν τέλειο καὶ ἀνεξίκακο Ἰησοῦ Χριστό.
Ἀμήν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου