13 Νοε 2010

Κατάντημα


Κατάντημα

Στ βίο το γίου Μαρτίνου, πισκόπου Φραγκις, ερίσκομε τν ξης παράξενη διήγησι:
γιος Μαρτίνος ταν πολ λεήμων. Τόσο, στε στρατιώτης κόμα εχε δώσει τ μοναδική του χλαίνη σ' να φτωχό.

Παρ τατα, κάθε φορ πο τν βλεπαν μερικο ζητιάνοι κουτσο κα μισοπαράλυτοι, τ βαζαν στ πόδια.
Κα ξέρετε γιατί; πειδ βλεπαν, πς γιος Μαρτίνος κανε κτς π λεημοσύνες κα πολλ θαύματα.
Ναί, βλέποντας τ θαύματα το ο νθρωποι κενοι, φοβήθηκαν μήπως τος κάνη κάποια στιγμ κα ατος καλά!
ταν κουτσο κα παράλυτοι. μως μ τς λεημοσύνες πο παιρναν, ζοσαν καλά. Χωρς δουλει κα χωρς κόπο. ν σν γιες θ πρεπε ν δουλεύουν. Κα μάλιστα σκληρά. Τ σκέφτηκαν καλ κα προτίμησαν τν ρρώστειά τους! τσι, κάθε φορ πο βλεπαν τν γιο Μαρτίνο, τ βαζαν στ πόδια, γι ν μν τυχν τος προλάβη κα τος... θεραπεύση κα χάσουν τ βολα!
ραγε θ βρεθε νθρωπος ν ποδεχθ τν τακτική τους; πάρχει χειρότερο κατάντημα;
Κα μως! Πόσοι δν τος μιμονται. Πόσοι δν ποφεύγουν συστηματικ ν πλησιάζουν τος ερες κα ν διαβάζουν τ λόγο το Θεο, π φόβο μν νοίξουν τ μάτια τους κα ποχρεωθον ν λλάξουν τρόπο ζως κα χάσουν τσι τις  εχαριστήσεις πο χουν! Δν εναι ο νθρωποι  ξιοι ν τος λυπται κανείς;
Γι τν μετάνοια
τν μοναδικ λύση στ διέξοδά μας
κδόσεις "ρθόδοξος Κυψέλη"
Πηγή:Ι.Μ.Παντοκράτορος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΚΑΝΤΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΜΑΣ.