Ὅλοι γνωρίζουν πὼς τὸ ἔργο τῆς ἱεραποστολῆς ἀσκεῖται ἄμεσα ἀπὸ τὶς κατὰ τόπους Ἱερὲς Μητροπόλεις μέσω τῶν οἰκείων Ἐπισκόπων. Ἐμεῖς ποὺ εἴμαστε στὰ μετόπισθεν ἔχουμε ὡς στόχο μας τὴ συμπαράσταση τοῦ ἔργου ποὺ γίνεται στοὺς τόπους τῆς ἱεραποστολῆς. Ἡ συμπαράσταση ὅμως αὐτὴ χρειάζεται ἑνότητα καὶ συντονισμένες προσπάθειες. Καὶ ἡ ἑνότητα μπορεῖ νὰ γίνει πράξη διὰ τῆς συνεργασίας μὲ τὶς δομὲς ποὺ ἔχει ὁρίσει ἡ διοικητικὴ ἔκφραση τῆς Ἐκκλησίας. Χωρὶς αὐτὴ τὴν ἑνότητα θὰ εἴχαμε αὐτονομημένες ἐκκλησιαστικὲς ὁμάδες ποὺ στὰ μὲν πνευματικὰ λειτουργοῦν μὲ ὑπακοὴ στὴν Ἐκκλησία, στὰ δὲ πρακτικὰ-διοικητικὰ ἐνεργοῦν κατὰ βούληση, αὐθαίρετα καὶ ἐν πολλοῖς, κατὰ τὰ μέτρα τῶν διοικητικῶν δομῶν τῶν προτεσταντικῶν ὁμολογιῶν.
Ἂν στὸ χῶρο τὸν ἐσωτερικό της Ἑλλάδος ἡ αὐθαιρεσία αὐτὴ μπορεῖ νὰ φέρει δεινά, στὸ χῶρο τῆς ἱεραποστολῆς θὰ φέρει καταστροφή. Ἂν ἡ κάθε ἰδιωτικὴ προσπάθεια χαράσσει τὴ δική της ἱεραποστολικὴ τακτική, χωρὶς συνεργασία μὲ τὶς διοικητικὲς ἐκφράσεις τῆς Ἐκκλησίας, θὰ δημιουργεῖ παραλογισμοὺς στὸν τρόπο ποὺ ἀντιμετωπίζονται τὰ πρακτικὰ προβλήματα τῆς ἱεραποστολῆς. Νὰ ἀναφέρουμε ἕνα παράδειγμα: Ἂν ἡ ἰδιωτικὴ προσπάθεια Ἃ θελήσει νὰ βοηθήσει τὸ χωριὸ Καμίνα σὲ κάποια χώρα τῆς Ἀφρικῆς, χωρὶς νὰ λάβει ὑπ’ ὄψη ἄλλους παράγοντες, μπορεῖ νὰ φέρει καταστροφὴ στὸ ἱεραποστολικὸ ἔργο ποὺ γίνεται στὸ γειτονικὸ χωριό. Ὅταν οἱ κάτοικοι τοῦ γειτονικοῦ χωριοῦ καταλάβουν ὅτι ἡ Ἑλλάδα ἀγαπάει μόνο τὸ ἄλλο χωριὸ καὶ ὄχι τὸ δικό τους θὰ μισήσουν τὴν ὀρθόδοξη ἱεραποστολὴ ἐπειδὴ γίνονται διακρίσεις. Ὅποιος ἔχει χρήματα καὶ θέλει νὰ βοηθήσει τοὺς καρκινοπαθεῖς νὰ χειρουργηθοῦν, δὲν νομίζουμε πὼς θὰ τολμήσει νὰ τοὺς χειρουργήσει ἐπειδὴ εἶναι ὁ οἰκονομικὸς συμπαραστάτης. Χαιρόμαστε μὲ τὴν ἐνεργοποίηση τοῦ πιστοῦ λαοῦ στὸ ἔργο τῆς ἐξωτερικῆς ἱεραποστολῆς. Προκαλοῦμε ἁπλῶς γιὰ συνεργασία καὶ ἑνιαῖο συντονισμὸ τοῦ ἔργου μέσω τῶν διοικητικῶν δομῶν τῆς Ἐκκλησίας. Καὶ δύο τελευταία ἐρωτήματα:
Τὸ πρῶτο: Ὑπάρχει κάποιος ποῦ ὑποστηρίζει πῶς ἔχει μεγαλύτερο ἐνδιαφέρον γιὰ τὴν ἱεραποστολὴ ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία;
Τὸ δεύτερο: Γιατί θέλουμε τὶς προσπάθειές μας νὰ τὶς καλύπτουμε μὲ κάποια ἰδιωτικὴ νομικὴ κάλυψη; Γιὰ νὰ ἔχουμε μήπως τὴν αὐτονομία μας; Οἱ Μητροπόλεις καὶ οἱ ἐνορίες μας δὲν ἀρκοῦν γιὰ νὰ ἐκφραστοῦμε μέσα ἀπὸ ἐκεῖ; Καὶ μὴν τολμήσει κανεὶς νὰ πεῖ πὼς δὲν λειτουργοῦν μὲ ζωντάνια, γιατί θὰ τοῦ προτείνουμε νὰ μπεῖ μέσα γιὰ νὰ ζωντανέψει καὶ ὁ ἴδιος καὶ μαζί του καὶ οἱ διοικητικὲς αὐτὲς ἐκφράσεις τῆς Ἐκκλησίας μας.
Πηγη: Περιοδικο Πάντα τά έθνη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου