(Λούκ. στ΄ 31-36)
Ἂν πραγματικὰ οἱ ἄνθρωποι ἤθελαν νὰ μελετήσουν καὶ νὰ ἐφαρμόσουν τὸ Ἱερὸ Εὐαγγέλιο, τότε ὄχι μόνο ἡ κοινωνία μας θὰ ἦταν διαφορετικὴ καὶ ὄντως ἀνθρώπινη, ἀλλὰ θὰ εἴχαμε προσεγγίσει ἀρετὲς ποὺ ἔχει ὁ ἴδιος ὁ Οὐράνιος Πατέρας μας.
Αὐτὴ ἀκριβῶς τὴν ἀλήθεια μᾶς διδάσκει καὶ ἡ Εὐαγγελικὴ περικοπὴ τὴν ὁποία θὰ ἀκούσουμε τὴν Κυριακὴ στοὺς Ἱερούς μας ναούς.
Μὲ τὸ ἰδιαίτερο ἀριστοτεχνικό του χάρισμα καὶ τὸ ἐξαιρετικὸ δῶρο τῆς θεοπνευστίας ποὺ διέθετε ὁ Ἅγιος Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς, καταγράφει τοὺς ἀποκαλυπτικοὺς λόγους τοῦ Κυρίου μᾶς Ἰησοῦ Χριστοῦ στὴν ἐπὶ τοῦ Ὅρους ὁμιλία.
Ὁπωσδήποτε δὲν πρέπει νὰ ὑπάρχει πιστὸς ὁ ὁποῖος νὰ ἀγνοεῖ τοὺς λόγους αὐτοὺς τῆς «Ἐπὶ τοῦ Ὅρους ὁμιλίας» ὅπου συνοψίζουν τὴν εὐαγγελικὴ ἀποκάλυψη καὶ ὁδηγοῦν τὸν ἄνθρωπο στὸ νὰ γίνεται γνήσιο τέκνο τοῦ Θεοῦ.
Ἐμεῖς τώρα, ἂς σταθοῦμε μπροστὰ σ’ ἕνα οὐράνιο διαμάντι καὶ ἂς προσπαθήσουμε νὰ ρίξουμε κάποιες ματιές, μὲ τὴν σταθερὴ ὅμως ἀπόφαση νὰ ἐφαρμόσουμε στὴ ζωή μας τὶς ὁδηγίες ποὺ μᾶς χαρίζει. «Καθὼς θέλετε ἴνα ποιῶσιν ὑμὶν οἱ ἄνθρωποι, καὶ ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς ὁμοίως». (Λούκ. στ’ 31), δήλ. Ὅπως θέλετε νὰ συμπεριφέρονται πρός σας καὶ νὰ σᾶς κάνουν οἱ ἄνθρωποι, καὶ σεῖς νὰ κάνετε σ’ αὐτοὺς τὰ ἴδια.
Δὲν γνωρίζω ἀδελφοί μου ἂν κι ἐμεῖς ποὺ θέλουμε νὰ λεγόμαστε πιστοὶ Χριστιανοί, ὄχι ἂν τὸν ἐφαρμόζουμε τοῦτο τὸν λόγο, ἀλλὰ ἂν ἔχουμε καν συνειδητοποιήσει τὸ ὕψος καὶ τὸ βάθος του.
Προφανῶς ὄχι. Τουλάχιστον στὸ μέγεθος ποὺ θὰ ἔπρεπε. Ἀνήκει δυστυχῶς καὶ τὸ ἐδάφιον τοῦτο στοὺς λησμονημένους λόγους τοῦ Κυρίου μας…
Καὶ δὲν εἶναι ἐκτὸς πραγματικότητας ἀλλ’ οὔτε καὶ ὑπερβολικὸς ὁ λόγος συγχρόνου ἁγίου... ὅτι: «Ἂν οἱ ἄνθρωποι ἐφάρμοζαν τὴν οὐράνια αὐτὴ φράση, ὄχι μόνο οἱ φοβεροὶ πόλεμοι (τουλάχιστον μεταξὺ τῶν «Χριστιανῶν» πολιτισμένων) θὰ εἶχαν παύσει τὸ καταστροφικό τους ἔργο, ἀλλὰ καὶ αὐτὲς οἱ σκάλες τῶν δικαστηρίων θὰ εἶχαν χορταριάσει, διότι κανένας (τουλάχιστον πιστός), δὲν θὰ περνοῦσε τὶς πύλες τους γιὰ ἂν συκοφαντήσει ἢ νὰ ζημιώσει τὸν ἀδελφό του…
Τί τὰ θέλετε φίλοι μου. Εἶναι μεγάλη ἀλήθεια ἡ φράση τῶν σοφῶν προγόνων μας: «ἡ πολυνομία ἐστὶν ἀνομία!».
Ψάξτε νὰ βρεῖτε τὸν αὔξοντα ἀριθμὸ τοῦ τελευταίου νόμου ποὺ ἐκδόθηκε στὴν πατρίδα μας καὶ θὰ ἐκπλαγεῖτε ἀπὸ τὶς χιλιάδες τῶν νόμων ποὺ ἔχουν προηγηθεῖ, καὶ ὑφίστανται βέβαια, ἀποτελώντας στὴν κυριολεξία ἕνα ἀπέραντο χαρτοβασίλειο ὅπου καὶ οἱ εἰδικοὶ χάνουν τὸν λογικό τους εἱρμό!...
Καὶ ὅλα αὐτὰ βέβαια, γιὰ νὰ διευκολύνεται ὁ ἄνθρωπος, ὁ πολίτης, ἡ κοινωνία…
Ἀλήθεια, πότε ἐπιτέλους ὁ ἄνθρωπος, μὲ ἁπλότητα μικροῦ παιδιοῦ, θὰ κατανοήσει πὼς τὴν χαρὰ καὶ τὴν εὐτυχία του θὰ τὴ βρεῖ μόνο κοντὰ στὸν Θεό, ἐφαρμόζοντας τὸν Ἅγιο καὶ σωστικό του Νόμο;
Νὰ κάνουμε τώρα λόγο γιὰ τὸ ὅτι ἔχουμε καταντήσει ἢ μᾶλλον ἔχουν καταντήσει τὶς κοινωνίες μᾶς ἐπισήμως ἄθεες καὶ ἔτι πλέον σατανικές, ὅταν φτάνουν ἐπίσημα οἱ ταγοὶ τῶν ἐθνῶν νὰ ψηφίζουν (μὲ ἕνα δημοκρατικὸ μανδύα), νόμους ποῦ ἀντιστρατεύονται ἄμεσα τὶς ἐπίσημες ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ; Ἀπὸ ποῦ νὰ ἀρχίσει κανεὶς καὶ ποῦ νὰ τελειώσει. Διαζύγια, σύμφωνα ἐλευθέρας συμβιώσεως, ἐκτρώσεις, καὶ τὸ ἔπακρο τῆς διαστροφῆς καὶ τῆς ἀποστασίας, ἡ νομιμοποίηση τῆς ὁμοφυλοφιλίας μὲ ὅλα τὰ συμπαρομαρτούντα ποὺ καταντοῦν τὸν ταλαίπωρο ἄνθρωπο μία ἀηδία καὶ ἕνα βδέλυγμα καὶ τέλος τὸν ἀποδεικνύουν χειρότερο καὶ ἀπὸ αὐτὰ τὰ ἄλογα κτήνη, τὰ ὁποῖα ἐπιτέλους παραμένουν κινοῦνται ἐντὸς τῶν ὁρίων τῆς φύσεώς τους…
Ἀλλ’ αὐτοὶ εἶναι μία ἄλλη τραγικὴ πραγματικότητα τῶν μακρά του Θεοῦ κοινωνιῶν ποὺ πληγώνει βαθύτατα καὶ προκαλεῖ τὴν δικαία ὀργὴ καὶ τιμωρία τοῦ Θεοῦ…
Ἂς κλείσουμε τώρα μὲ τοῦτο. Ὁ λόγος «καθὼς θέλετε ἴνα ποιῶσιν ὑμὶν οἱ ἄνθρωποι, καὶ ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς ὁμοίως», ἀποτελεῖ πλέον, πρέπει νὰ ἀποτελεῖ γιὰ τοὺς πιστούς, κανόνα ζωῆς καὶ συμπεριφορᾶς, τὸν ὁποῖον καὶ ὁ ἁπλούστερος τῶν ἀνθρώπων τὸν ἐννοεῖ, τὸν βρίσκει ὀρθὸ καὶ μπορεῖ εὔκολα νὰ τὸν ἐφαρμόσει.
Ἡ ἐφαρμογὴ τοῦ κανόνα αὐτοῦ θὰ μᾶς ὁδηγήσει καὶ σὲ ὅλα τ’ ἄλλα ποὺ ἀναφέρει ἡ Εὐαγγελικὴ περικοπὴ καὶ τέλος θὰ μᾶς ὠθήσει στὸ νὰ γευθοῦμε τὸν γλυκασμὸ τῶν οἰκτιρμῶν. Εἶναι σημαντικὸ ὅτι ὁ Κύριος Ἰησοῦς, κλείνει τὸν ὑπέροχο αὐτὸ κανόνα τῆς τέλειας κοινωνικῆς συμπεριφορᾶς μὲ τὴν βαρυσήμαντη προτροπή: «Γίνεσθαι οὒν οἰκτίρμονες, καθὼς καὶ ὁ πατὴρ ὑμῶν οἰκτίρμων ἐστι.» (Λούκ. στ΄ ,36), δήλ. Γίνεσθε εὐσπλαχνικοὶ πρὸς τὸν πλησίον σας, συμπονετικοὶ στὶς δυστυχίες του, ὁποιοσδήποτε κι ἂν εἶναι αὐτός, ὅπως καὶ ὁ Θεὸς ὁ οὐράνιος Πατέρας σᾶς εἶναι εὐσπλαχνικὸς πρὸς ὅλους καὶ πρὸς σᾶς τοὺς ἴδιους.
Ὑπάρχει ἀλήθεια, ἀμφιβολία, στὸ ὅτι ἂν ἡ κοινωνία μᾶς ἐφάρμοζε τὸν κανόνα αὐτόν, καὶ ἂν οἱ ἄνθρωποι ρύθμιζαν τὴ συμπεριφορά τους μὲ ἀπόλυτο κριτήριο τὰ λόγια του Χριστοῦ, ὅτι ἡ ζωή μας θὰ ἦταν ἁρμονική, εἰρηνική, καὶ κατὰ πάντα εὐλογημένη;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου