Θα συμφωνήσω μαζί σου ὅτι τὸ νὰ ἀμύνεται κανεὶς δὲν εἶναι ἄδικο, ἀλλὰ πρέπει καὶ σὺ νὰ συμφωνήσεις ὅτι δὲν εἶναι καὶ φιλοσοφημένο. Αὐτὸ ποὺ λὲς θὰ ἦταν λογικό, ἂν ἦταν εὔκολο καὶ χωρὶς πολλὲς περιπλοκές. Ἂν ὅμως, πρὶν νὰ δικαιωθεῖ κανεὶς , ἀδικεῖται χίλιες φορὲς τότε εἶναι καλύτερα νὰ μὴν προσθέτει στὴν ἀδικία ποὺ τοῦ ἔγινε κι ἄλλο κακό. Σοὺ φαίνεται ὅτι μιλάω μὲ αἰνίγματα; Θὰ προσπαθήσω λοιπὸν νὰ σοὺ ἐξηγήσω. Σκέψου, ἂν θελήσει κανεὶς νὰ ἀμυνθεῖ, τί χρειάζεται νὰ πάθει. Πρῶτα τὸν πλημμυρίζει ὁ θυμὸς καὶ μετὰ τὸν διαλύει ἡ ὀργή. Γιατί πρῶτα φέρνει στὸ μυαλὸ τοῦ αὐτὸ ποὺ ἔπαθε καὶ μετὰ ὀργίζεται καὶ ἐπιθυμεῖ τὴν ἀνταπόδοση . Τρίτο, προκαλεῖ ταραχὴ γύρω του. Τέταρτο, κάνει χίλιους δύο λογισμούς. Πέμπτο, τὸν πιάνει δέος καὶ τρεμούλα καὶ ἀγωνία γιατί τὸν τρώει ὁ θυμὸς καὶ τὸν συγκλονίζει ὁ φόβος γιὰ τὸ πῶς θὰ πετύχει τὴν ἀντεπίθεσή του. Δὲ σοὺ φαίνεται λοιπὸν πῶς τιμωρεῖται αὐτὸς ὁ ἴδιος, πρὶν τιμωρήσει τὸν ἄλλον; Ἐνῶ αὐτὸς ποὺ φιλοσοφεῖ ἀπαλλάσσεται ἀπὸ ὅλα αὐτά. Φυσικά. Εἶναι κύριος της κατάστασης καὶ ἐκεῖ τελειώνει τὸ πράγμα. Μὲ τὸν ἄλλο δὲν εἶναι ἔτσι, χρειάζεται νὰ βρεῖ κατάλληλο χρόνο, τόπο, πονηριὰ καὶ κακία, ὄπλα καὶ μεθόδους , κολακεία καὶ δουλικότητα καὶ ὑποκρισία. Βλέπεις πόσο δύσκολη εἶναι ἡ κακία ἐνῶ ἡ ἀρετὴ εἶναι εὔκολη; Πόσο ἡ μία εἶναι γεμάτη φασαρίες ἐνῶ ἡ ἄλλη ἀτάραχη; Κι ὅσο ὁ πονηρὸς ἄνθρωπος τὰ παθαίνει αὐτά, ἄλλο τόσο ἀπολαμβάνει γαλήνη αὐτὸς ποὺ ἐπιλέγει τὴν ἀρετή. Ἐπιπλέον ,αὐτὸς ποὺ ἀντεπιτίθεται, ἀνοίγει ἕνα φαῦλο κύκλο ἔχθρας, ἐνῶ αὐτὸς ποὺ φιλοσοφεῖ βάζει γρήγορα στὴν ἔχθρα ἕνα τέλος. Γι’ αὐτὸ τὸ λόγο ἡμερεύει καὶ τὸν ἄλλο, ποὺ εἶναι ἀνόητος, καὶ τὸν προκαλεῖ νὰ γίνουν φίλοι. Ἰσίδωρος Πηλουσιώτης
«Ἐπειδὴ ἡ ἁμαρτία στὸ βάθος της δὲν εἶναι παρὰ κακία καὶ ὑπερηφάνεια, πρέπει νὰ θεραπεύουμε κάθε ἁμαρτωλὸ μὲ τὴν ἀγαθότητα καὶ τὴν ἀγάπη. Εἶναι αὐτὸ μία μεγάλη ἀλήθεια ποὺ συχνὰ τὴν λησμονοῦμε. Πράγματι συχνά, πολὺ συχνά, ἐνεργοῦμε ἀντίθετα πρὸς αὐτὴ τὴν ἀλήθεια. Προσθέτουμε κακία στὴν κακία, ἀντιθέτουμε ὑπερηφάνεια στὴν ὑπερηφάνεια. Ἔτσι ἡ ἀρρώστια μεγαλώνει ἐξαιτίας μας καὶ δὲν ὑποχωρεῖ. Ἀντὶ νὰ τὴ θεραπεύουμε τὴν ἐπιδεινώνουμε. Κύριε, ἐλέησέ μας, ἁπάλυνε τὴν καρδιά μας». Ἰωάννης τῆς...
Κρονστάνδης
Ἀπὸ τὸ βιβλίο: «Ἑλένη Κονδύλη Μικρὴ φιλοκαλία τῆς καρδιᾶς» ΑΚΡΙΤΑΣ Β΄ΕΚΔΟΣΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου