Θὰ λειτουργήσουν οἱ πνευματικοὶ νόμοι! (Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου)

Τί ἔλεγε ὁ Γέρων Παΐσιος γιὰ τὸ γένος καὶ τὴν Πατρίδα.

Ὁ Γέροντας, ξεριζωμένος ἀπὸ τὴν βρεφική του ἡλικία, καὶ ἔχοντας ζήσει τὴν φρίκη τοῦ πολέμου καὶ τῆς Κατοχῆς, γνώριζε ἀπὸ τὴν πείρα του ὅτι τὸ νὰ «διαγωμεν ἤρεμον καὶ ἠσύχιον βίον» εἶναι μεγάλη εὐλογία.
Ἀγαποῦσε τὴν Πατρίδα καὶ ἔλεγε: «Καὶ ἡ Πατρίδα εἶναι μία μεγάλη οἰκογένεια». Δὲν ἐπεδίωκε τὸ ἐθνικὸ μεγαλεῖο, τὴν δόξα καὶ τὴν...ἰσχὺ μὲ τὴν κοσμικὴ ἔννοια, ἀλλὰ τὴν εἰρήνη, τὴ πνευματικὴ ἄνοδο καὶ τὴν ἠθικὴ ζωὴ τῶν πολιτῶν, γιὰ νὰ μᾶς βοηθᾶ καὶ ὁ Θεός. Οὔτε ἐπιζητοῦσε τὴν ἀσφάλεια γιὰ ν’ ἀπολαμβάνουν οἱ ἄνθρωποι τὶς ἀνέσεις τους.
Σὲ κάποιο Ἕλληνα θερμὸ πατριώτη ποὺ ζοῦσε στὴν Ἀμερικὴ καὶ προσπαθοῦσε νὰ προβάλλει τὴν Ἑλλάδα, συνέστησε ν’ ἀγωνιστεῖ γιὰ ν’ ἁγιάσει καὶ ὕστερα νὰ προβάλλει σωστὰ καὶ πνευματικὰ καὶ τὴν Ἑλλάδα.
Ὅπως οἱ Προφῆτες τοῦ Ἰσραὴλ συμμετεῖχαν στὴ ζωὴ τοῦ ἔθνους ἐνεργὰ μὲ τὸν τρόπο τους, προσεύχονταν, θρηνοῦσαν, ἔλεγχαν βασιλεῖς, κήρυτταν μετάνοια καὶ προφήτευαν γιὰ τὰ ἐπερχόμενα δεινά, τὸ ἴδιο καὶ ὁ Γέροντας δὲν ἦταν ἀδιάφορος καὶ ἀπαθὴς στὰ θέματα τῆς Πατρίδας. Ὁ προφήτης δὲν ἦταν ἐθνικιστὴς ποὺ ἔλεγε: «Δία Σιῶν οὐ σιωπήσομαι». Τὸ ἴδιο καὶ ἡ στάση τοῦ Γέροντα ἦταν καθαρὰ πνευματική.
Ἐνῶ ζοῦσε ἕκτος κόσμου, ἀγωνίσθηκε ὅσο λίγοι γιὰ τὸ καλό της Πατρίδας. Ἀξιοθαύμαστη ἦταν ἡ δραστηριότητα καὶ ἡ προσφορά του στὰ ἐξωτερικὰ ἐθνικὰ θέματά μας. Μιλοῦσε ἐναντίον τῶν ἀνθελληνικῶν ρευμάτων, τῶν πλαστογράφων τῆς ἱστορικῆς ἀληθείας, καὶ κυρίως ἐναντίον τῶν ἀδίκων ἐδαφικῶν διεκδικήσεων σὲ βάρος τῆς Ἑλλάδας, τῶν Σκοπιανῶν «πανσλαυϊστῶν», Ἀλβανῶν, Τούρκων κ.α. Ἔλεγε: «Ὁ ἕνας θέλει τὴ Θεσσαλονίκη, ὁ ἄλλος θέλει νὰ φθάσει μέχρι τὴ Λάρισα, ὁ ἄλλος θέλει τὸ Αἰγαῖο. Μὰ τέλος πάντων δὲν ὑπῆρχε ποτὲ Ἑλλάδα;».
Ἐπεσήμανε τοὺς ἐθνικοὺς κινδύνους, πρὶν ἀκόμη φανοῦν. Βοήθησε πολλοὺς νὰ δοῦν ξεκάθαρα τὶς ξένες προπαγάνδες σὲ βάρος τῆς Πατρίδας, καὶ ὅσοι εἶχαν θέσεις καὶ εὐαισθησία ἔλαβαν τὰ ἀνάλογα μέτρα. Σχετικὰ μὲ τὸ Μακεδονικό, ἀναφέρει ἀνώτατος ἀξιωματικός: «Ἐγὼ ἤμουν μέσα στὰ πράγματα καὶ δὲν εἶχα πάρει εἴδηση. Ὁ Γέροντάς μου ἄνοιξε τὰ μάτια. Στὴν ἀρχὴ παραξενευόμουν καὶ ἔλεγα: Τί εἶναι αὐτὰ ποὺ λέει ὁ Γέροντας καὶ ἀπὸ ποῦ τὰ ξέρει; Ἔπειτα κατάλαβα». Ὁ Γέροντας ἤδη ἀπὸ τὸ 1977, ὅταν πῆγε στὴν Αὐστραλία, ἀνέφερε τὸ Μακεδονικὸ θέμα. Αὐτὰ κάποιοι «εἰδικοὶ» τὰ θεώρησαν «ἀνεύθυνες φανατικὲς κινδυνολογίες».
Ὑπερασπιζόμενος τὴν ἑλληνικότητα τῆς Μακεδονίας, ἀνήρτησε στὸ ἀρχονταρίκι τοῦ τὸ κείμενο τοῦ προφήτη Δανιήλ, ποὺ ἀναφέρεται στὸ βασιλέα τῶν Ἑλλήνων Ἀλέξανδρο, καὶ δίπλα του μία μεγάλη χάρτινη εἰκόνα ἑνὸς Ἀγγέλου ἀπὸ Σερβικὸ Μοναστήρι, νὰ δείχνει τὸ κείμενο.
Παρομοίαζε τὸ κράτος τῶν Σκοπίων μὲ οἰκοδόμημα ποὺ εἶναι κτισμένο μὲ τοῦβλα καὶ μὲ φαρσαλινοὺς χαλβάδες, ποὺ εἶναι κομμένοι σὲ σχῆμα τούβλων, καὶ ποὺ φυσικὸ εἶναι κάποτε νὰ κατάρρευση.
Τὸ βιβλίο τοῦ πρώην ὑπουργοῦ Βορείου Ἑλλάδος κ. Νικολάου Μάρτη «Ἡ πλαστογράφηση τῆς Μακεδονίας», ὅταν τὸ διάβασε, τὸν ἐνθουσίασε. «Δόξα τῷ Θεῶ», εἶπε, «ὑπάρχουν καὶ πατριῶτες». Πῆρε πολλὰ βιβλία καὶ τὰ μοίραζε εὐλογία. Ἔγραψε καὶ ἕνα ἐπαινετικὸ ποιηματάκι, τὸ ὁποῖο ὁ κ. Μάρτης συμπεριέλαβε σὲ νέα ἔκδοση τοῦ βιβλίου του.
Γιὰ τὴν Τουρκία διεκήρυσσε μὲ βεβαιότητα: «θὰ διαλυθεῖ, καὶ οἱ μεγάλες δυνάμεις θὰ μᾶς δώσουν τὴν Πόλη. Ὄχι ἐπειδὴ μᾶς ἀγαποῦν ἀλλὰ γιατί θὰ οἰκονομήσει ὁ Θεὸς τὰ πράγματα ἔτσι, ὥστε τὸ συμφέρον τους θὰ εἶναι νὰ τὴν ἔχουμε ἐμεῖς. Θὰ λειτουργήσουν οἱ πνευματικοὶ νόμοι. Οἱ Τοῦρκοι ἔχουν νὰ πληρώσουν πολλά, ἀπ’ αὐτὰ ποὺ ἔχουν κάνει. Αὐτὸ τὸ Ἔθνος θὰ καταστραφεῖ, διότι δὲν προῆλθε μὲ τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ. Τὰ κόλλυβα τοὺς τὰ’ χοῦν στὸ ζωνάρι τοὺς (δηλαδὴ πλησίασε τὸ τέλος τους). Ὁ ἅγιος Ἀρσένιος ἔλεγε πρὶν ἀπὸ τὴν Ἀνταλλαγή: «Τὴν Πατρίδα μας θὰ τὴν χάσουμε, ἀλλὰ πάλι θὰ τὴν βροῦμε».

Πηγή: Ἱερομ. Ἰσαάκ, Βίος Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου», २००४
ΠΗΓΗ:Ἀπόψεις γιὰ τὴν Μονὴ Βατοπαιδίου.