Ποιός κερδίζει στίς συνομιλίες;

μέ τόν Λάζ.Α.Μαῦρο
Α Π Ο ΠΟΛΛΑ χρόνια ἦταν ξεκάθαρο ὅτι: Ἡ ἴδια ἡ διαδικασία τῶν «διακοινοτικῶν συνομιλιῶν» ἦταν ἐξ ἀρχῆς κομμένη καί ραμμένη στά μέτρα τῆς Τουρκίας. Στή διαδρομή τῶν δεκαετιῶν ὠφέλησε τή στρατηγική καί τήν τακτική της Ἄγκυρας. Πρωτίστως ἐμπέδωσε ἐπί 36 χρόνια τή διχοτόμηση. Καί, μαζί, διευκόλυνε τήν Τουρκία νά διαφεύγει ἀπό τό ἑδώλιο τοῦ κατηγορουμένου. Τήν δέ διεθνῆ κοινότητα νά ἐκκολάπτει, τελικά, «λύσεις Ἀνᾶν»!
Α Υ Τ Η ἦταν καί εἶναι ἡ στυγνή πραγματικότητα. Καί αὐτήν θά ἔπρεπε νά εἶχαν νωρίς συνειδητοποιήσει, χωρίς ψευδαισθήσεις, οἱ διαδοχικοί ἡγέτες. Προκειμένου νά μελετήσουν διεξοδικά καί νά ἐπινοήσουν ἀποφασιστικά, μέ ποιόν τρόπο θά μποροῦσε, ΙΣΩΣ, ἡ ἴδια διαδικασία νά μετατραπεῖ σέ μπούμερανγκ κατά τῆς Τουρκίας.... Γιά νά ξελασπώσει πιθανόν τό Κυπριακό. Ἰδίως μετά τό ΟΧΙ τοῦ λαοῦ ἀπέναντι στή «λύση Ἀνᾶν». Καί, ἰδιαίτατα, ὕστερα ἀπό τήν ἔνταξη τῆς Κ.Δ. στήν ΕΕ.
Α Π Ο ΤΗΣ ἀνόδου του στήν ἐξουσία, 24.2.2008, ὁ κ. Χριστόφιας καί τό σύνολο τῶν ἡγετῶν γνώριζαν ὅτι: Ἡ Τουρκία εἶχε ὕψιστη ἀνάγκη τίς «διακοινοτικές συνομιλίες». Γιά τήν προώθηση τῶν ἐνταξιακῶν της στήν ΕΕ. Γνώριζαν ὅτι οἱ ἀπαράβατες ΕΝΤΟΛΕΣ πού ἡ Ἄγκυρα ἐξέδωσε, διέτασσαν τόν Ταλάτ «νά μήν εἶναι ἡ τουρκική πλευρά ἡ πρώτη πού θά φύγει ἀπό τίς συνομιλίες».
Α Ρ Α , θά μποροῦσε ὁ κ. Χριστόφιας νά τό ἀξιοποιήσει. Κατά τρόπο πού μία ρωμαλέα δραστήρια ἐξωτερική πολιτική Ἑλλάδος καί Κύπρου στήν ΕΕ, θά διεκδικοῦσε μέ ἀξιοπιστία τή στήριξη τῶν Βρυξελλῶν, στό εὐρωπαϊκό ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ τῆς λύσης: Νά θέσει, δηλαδή, ἀπό τήν ἔναρξη τῶν συνομιλιῶν, πρός διαπραγμάτευση μέ τόν Ταλάτ, τούς τρόπους ἐφαρμογῆς τῶν συγκεκριμένων ἀρχῶν καί ἀξιῶν τῆς ΕΕ, γιά λύση πραγματικά δημοκρατικοῦ πολιτεύματος, ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων καί εὐρωπαϊκοῦ δικαίου, μέ κατοχύρωση τῆς ἀνεξαρτησίας, κυριαρχίας καί ἐδαφικῆς ἀκεραιότητας τῆς Κ.Δ. Θέσεις, δηλαδή, πού ἡ κάθε «φυσιολογικά» ἀναμενόμενη ἐναντίωση τῆς Τουρκίας, θά ἐξέθετε τήν Ἄγκυρα ΕΥΚΡΙΝΩΣ καί ἀπευθείας ἔναντί της ΕΕ.
Α Ν Τ ’ ΑΥΤΩΝ, ὁ κ. Χριστόφιας, μέ τίς «γενναῖες προσφορές» του, υἱοθέτησε τίς παλαιότερες τουρκικές ἀξιώσεις γιά «Συνεταιρισμό», «τουρκική ἐκ περιτροπῆς προεδρία», «σταθμισμένη» ἐξουδετέρωση τῆς ἑλληνικῆς πλειοψηφίας τοῦ 82%. Μέ ἀποτέλεσμα νά πανηγυρίζει καί πάλι ἡ Ἄγκυρα, διά στόματος ὑπουργοῦ Ἐγκεμέν Μπαγίς, ὑπέρ τῆς ἐπικερδέστατης γιά τήν Τουρκία συνέχισης τῶν συνομιλιῶν, «χωρίς ν’ ἀπομακρύνουμε οὔτ’ ἕναν στρατιώτη ἀπ’ τό νησί, χωρίς νά παραχωρήσουμε οὔτε σπιθαμή ἐδάφους, διατηρώντας τήν ἐθνική μας ὑπερηφάνεια καί τή φήμη μας καί παραμένοντας ὄρθιοι στίς θέσεις μας», ὅπως ὁ ἴδιος ἐπανέλαβε μόλις προχθές.
ΛΑΖΑΡΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΣ
ΕΡΩΤΗΣΗ ΤΕ 10.2.10

Ἀφοῦ σωστά θυμήθηκε καί εἶπε χθές ὁ Π.τ.Δ. ὅτι, ὡς μετέχουσα στήν κυβέρνησή του, ἡ ΕΔΕΚ, ἀσκοῦσε διαρκῶς ἀντιπολίτευση στήν πολιτική του στό Κυπριακό, γιατί δέν θυμήθηκε, ἀπό τήν ἄλλη, ἔστω ἀπό… δεοντολογία, νά εὐχαριστήσει τήν ἡγεσία Ἀναστασιάδη (Πουργουρίδη, Χάσικου κ.ο.κ.) τοῦ ΔηΣυ ἡ ὁποία, μαζί μέ τούς κ.κ. Ἄλ. Φρ. Μαρκίδη, Μίχο Παπαπέτρου καί λοιπούς ἡρακλεῖς τοῦ Σχ.Ἀνᾶν, στό ἴδιο διάστημα, ἀσκοῦσε σθεναρότατη ὑποστήριξη συμπολίτευσης στήν πολιτική του;

ΣΗΜΕΡΙΝΗ