Καθηγητὴ Θεολόγου, Ὕπ. Δρ. Θεολογίας,
Γενικοῦ Γραμματέα τῆς Πανελλήνιας Ἕνωσης Θεολόγων
Πολλοὶ εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ δυσκολεύονται νὰ κατανοήσουν τοὺς λόγους γιὰ τοὺς ὁποίους ἡ πλειονοψηφία τοῦ θεολογικοῦ καὶ ἐκκλησιαστικοῦ κόσμου συνεχίζει νὰ ἀντιδρᾶ τόσο ἔντονα, τόσο ἐπίμονα, τόσο ἀταλάντευτα καὶ ἀνυποχώρητα ἐδῶ καὶ μία δεκαετία, στὶς ἐπιχειρούμενες ἀλλαγὲς στὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν. Ἀλλαγές, ποὺ ἀξίζει νὰ ἀναφέρουμε, προώθησαν ἃ) οἱ διάφοροι Ὑπουργοὶ Παιδείας ποὺ θήτευσαν κατὰ καιροὺς στὸ Ὑπουργεῖο Παιδείας ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τῆς κ. Ἄννας Διαμαντοπούλου καὶ μέχρι σήμερα, β) ὁ μόνιμος πλέον(;), Γενικὸς Γραμματέας... Θρησκευμάτων κ. Γεώργιος Καλαντζής, ἕνας μὴ Θεολόγος ποὺ κουμαντάρει μονίμως τὰ τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν(!) καὶ γ) οἱ λιγοστοὶ καὶ κὰτ΄ ὄνομα «προοδευτικοὶ» Καιρικοὶ Θεολόγοι ποὺ ἔχουν ἀλώσει τὸ Ὑπουργεῖο Παιδείας καὶ τὸ ΙΕΠ.
Ὅσοι ἀποροῦν λοιπόν, μὲ τὴ συνεχῆ καὶ γενικευμένη ἀντίδραση ποὺ προξενοῦν οἱ ἀλλοπρόσαλλες ἀλλαγὲς στὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν, υἱοθετούν ἀφελῶς -καὶ γὶ΄ αὐτὸ λανθασμένα- γιὰ τὴν ἐξήγηση τοῦ παραπάνω φαινομένου ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν, ὅπως νομίζουν, καταπολέμηση καὶ ἐξάλειψή του, τις παρακάτω εὔκολες λύσεις:
1) τῆς συκοφάντησης τῶν ἀντιδράσεων διαμεσού της ἐτικετοποίησής τους ὡς συντηρητικές, ὀπισθοδρομικές, ἀναχρονιστικές, σκοταδιστικὲς κ.λπ.
2) τοῦ στιγματισμοῦ τῶν ἀντιδρώντων με τὴ μέθοδο εἴτε τῆς ὑποτίμησης τῆς προσωπικότητας καὶ τῆς ἐπιστημονικῆς τους ἀξιοπιστίας εἴτε τῆς ἐφεύρεσης καὶ προβολῆς δῆθεν προσωπικῶν ὠφελιμιστικῶν – συμφεροντολογικῶν κινήτρων, ποὺ ὑποκρύπτονται πίσω ἀπὸ τὶς ἀντιδράσεις καὶ τὶς ἀντιστάσεις αὐτῶν τῶν προσώπων.
Ὅμως, ὁ ἀκαταπόνητος δυναμισμὸς καὶ ἡ συνεχὴς καὶ ἀπίστευτη πρωτοτυπία τῶν διαφόρων δράσεων ποὺ ἔχουν λάβει χώρα, ὅπως, γιὰ παράδειγμα, οἱ κινητοποιήσεις καὶ οἱ πορεῖες, τὰ Συνέδρια καὶ οἱ Ἡμερίδες, οἱ ἀκυρωτικὲς ἀποφάσεις τοῦ ΣτΈ, ποὺ ἀφοροῦν στὰ νέα μὴ ὀρθόδοξα Θρησκευτικὰ κ. α., ἀρκοῦν ἀπὸ μόνες τους, ἴσως, γιὰ νὰ καταρρίψουν τὸ μύθευμα τοῦ συντηρητισμοῦ καὶ τοῦ ἀναχρονισμοῦ ποὺ θέλουν τοὺς προσδώσουν οἱ συκοφάντες.
Ὅσον ἀφορᾶ στὰ συμφεροντολογικὰ κίνητρα τῶν ἀντιδρώντων, γνωρίζουν πολὺ καλὰ οἱ διάφοροι συκοφάντες «ἀνευθυνοϋπεύθυνοι» τῆς ἐξουσίας καὶ οἱ γύρω τους αὐλιζόμενοι, πώς, ἂν ὄντως τὸ κίνητρο ὅσων ἀντιδροῦσαν ἦταν ἡ ἰδιοτέλεια, αὐτὴ θὰ εἶχε γίνει φανερὴ στὰ τόσα χρόνια ποὺ ἀγωνίζονται καὶ θὰ λειτουργοῦσε καταλυτικὰ γιὰ τὴν λήξη τῶν ἀντιδράσεων. Αὐτὸ ἄλλωστε θὰ μποροῦσε νὰ εἶχε ἐπιτευχθεῖ γρήγορα καὶ εὔκολα, ἂν ὁ στόχος τῶν ἀντιδρώντων ἦταν ἡ ἰδιοτέλεια, διότι τοὺς ἰδιοτελείς θὰ μποροῦσαν οἱ ἄνθρωποι τῆς ἐξουσίας νὰ τοὺς «κλείσουν τὰ στόματα» κατὰ τὸ κοινῶς λεγόμενο, μὲ τὸ νὰ ἱκανοποιήσουν τὰ ὅποια τυχὸν ἰδιοτελῆ αἰτήματα ὑπῆρχαν, ἀφοῦ ἐκεῖνοι ποὺ κατέχουν τὴν ἐξουσία διαθέτουν καὶ τὴν δύναμη ποὺ ἀπορρέει ἀπὸ αὐτὴν καὶ τὴν οἰκονομικὴ εὐχέρεια. Ὅμως, ἐπειδὴ ἀκριβῶς δὲν ὑπάρχουν οὔτε κὰτ΄ ἐλάχιστον, προσωπικὰ - ὠφελιμιστικὰ κίνητρα σὲ ὅσους ἀντιδροῦν στὰ σχέδια τῆς μετάλλαξης τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν, γὶ΄ αὐτὸ ἀκριβῶς τὸν λόγο καὶ δὲν κατέστη δυνατόν οἱ ἄνθρωποι τῆς ἐξουσίας νὰ δαμάσουν τοὺς ἀγωνιστὲς καὶ νὰ τοὺς κάνουν νὰ ὑποστείλουν τὶς σημαῖες τοῦ ἀγώνα τους γιὰ ἕνα ὀρθόδοξο χριστιανικὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν.
Ὁ ἀγώνας συνεπῶς ὅλων αὐτῶν ποὺ παλεύουν γιὰ τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν εἶναι «ὑπὲρ τῶν βωμῶν καὶ τῶν ἑστιῶν» τῆς ὀρθόδοξης χριστιανικῆς ἀγωγῆς τοῦ μέλλοντος τῆς Ἑλλάδας, τῆς μαθητιώσας νεολαίας καὶ οἱ σημαῖες δὲν ὑποστέλλονται ὅταν ὁ ἀγώνας εἶναι δίκαιος καὶ τὸν εὐλογεῖ ὁ Παντοδύναμος Θεός.
Θὰ συμπληρώναμε μάλιστα, ὄτι οι ἀγωνιστὲς γιὰ τὴν ἐπάνοδο τῆς κανονικότητας δηλαδή γιὰ τὴ διδασκαλία τῶν ὀρθόδοξων μαθητῶν μὲ ἕνα ὀρθόδοξο μάθημα, ὄχι μόνο δὲν ἀποκόμισαν κάτι ὑπὲρ τῶν ἰδίων συμφερόντων, ἀλλά πολλά στερήθηκαν καὶ ἀκόμη περισσότερα ἔχασαν, οἰκονομικὰ ἐξαντλήθηκαν, ἐπαγγελματικὰ στοχοποιήθηκαν, προσωπικὰ κατασυκοφαντήθηκαν, σωματικὰ καὶ πνευματικὰ καταταλαιπωρήθηκαν γνωρίζοντας οὐκ ὀλίγες φορὲς τὴν ἐκδικητικὴ πλευρὰ τῆς ἐξουσίας. Ὅμως, «εἴη τὸ ὄνομα Κυρίου εὐλογημένο», οἱ ἀγῶνες ἔφεραν καὶ κάποιο θετικὸ ἀποτέλεσμα, κάτι διασώθηκε, μία μικρὴ στροφὴ ἐπιτεύχθηκε, ἀφοῦ ἀφαιρέθηκαν πολυθρησκειακὰ στοιχεῖα ἀπὸ Θεματικὲς Ἑνότητες τῶν Φακέλων καὶ μετακινήθηκαν σὲ ἄλλες ξεχωριστὲς ἑνότητες, κυρίως τῶν βιβλίων τῆς Γ’ Γυμνασίου καὶ Β’ Λυκείου γιὰ νὰ δοθεῖ ἔτσι, ἡ ἐντύπωση τῆς ὀρθοδοξοποίησης τῶν νέων βιβλίων τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν.
Ε, λοιπόν, τί ἄλλο θέλετε; θὰ ἀναρωτηθοῦν ἴσως κάποιοι. Γιατί συνεχίζετε καὶ διαμαρτύρεστε; Εἶναι πολὺ λογικὸ νὰ μᾶς θυμίσουν ἐπίσης, ὅτι σὲ μία διαπραγμάτευση ἢ σὲ ἕναν ἀγώνα καὶ μάλιστα πολυμέτωπο, ὅπως εἶναι τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν, δὲν εἶναι δυνατὸν τὸ ἀποτέλεσμα νὰ εἶναι μία ὁλοκληρωτικὴ νίκη ἢ ὅπως λέγεται στὴν ἀργκὸ διάλεκτο ἕνα ἀποτέλεσμα «πάρτα ὅλα». Ὁ ἀγώνας εἶναι καλὸς καὶ θεμιτός, ἀλλά, θὰ μᾶς ποῦνε ἀκόμη, μὴν τὰ θέλετε καὶ ὅλα δικά σας. Ἀρκεστεῖτε σὲ ἔνα win-win αποτέλεσμα, ὅπως συνήθως ἀποκαλεῖται στὸ χῶρο του management η θετικὴ κατάληξη τῶν διαπραγματεύσεων, κατὰ τὴν ὁποία κερδίζουνε καὶ τὰ δύο ἐνδιαφερόμενα μέρη. Θὰ ἀντιτείνουμε ὅμως, σὲ ὅλη αὐτὴ τὴν ἐπιχειρηματολογία, ὅτι αὐτὰ ἀκούγονται πολὺ ὡραία, ἂν ἦταν καὶ ἀληθινὰ θὰ ἦταν πράγματι μία ἰδανικὴ καὶ ἐπιθυμητὴ ἐξέλιξη!
Τί εἶναι λοιπόν, ἐκεῖνο ποῦ δὲν ἱκανοποιεῖ; Ἁπλά, ἡ ἔλλειψη κατανόησης ὅτι δὲν πρόκειται γιὰ μία προσωπικὴ ἀντιδικία ἢ διαπραγμάτευση δευτερεύουσας σημασίας, ἀλλὰ γιὰ ἕνα μείζονος σημασίας ὀντολογικὸ ζήτημα, ποὺ ἀφορᾶ στὴν οὐσία καὶ στὸν προσανατολισμὸ τῆς σχολικῆς θρησκευτικῆς παιδείας τοῦ τόπου μας καί, κὰτ΄ ἐπέκταση, στὸν γενικότερο προσανατολισμὸ τοῦ ἔθνους μας. Ἐδῶ, λοιπόν, βρίσκεται τὸ ἀδιαπραγμάτευτο σημεῖο, ποὺ δὲν χωροῦν ἐκπτώσεις. Ή θὰ σταθοῦμε στὰ πόδια μᾶς ἀναφωνώντας τὸ «Στῶμεν καλῶς» καὶ θὰ κρατήσουμε τὴν ἑλληνορθόδοξη παιδεία μας, τὶς παραδόσεις τῶν πατέρων μας καὶ τὸν πολιτισμό μας ἢ θὰ χάσουμε τὴν πολιτισμικὴ συνείδηση και ταυτότητά μας γιὰ νὰ ἀλεστοῦμε ὡς ἄμορφος κιμὰς στὴν χοάνη τῆς παγκοσμιοποίησης καὶ νὰ καταντήσουμε ἕνας περιφερόμενος νεοεποχίτικος θίασος καὶ ἄβουλα ἐνεργούμενα - πιόνια στὴν σκακιέρα τῶν νεοταξικῶν σχεδιασμῶν προδίδοντας ἔτσι, τὴν ἀποστολὴ τῆς «μικρᾶς ζύμης (ποὺ) ὅλο τὸ φύραμα ζυμοὶ» (Πρὸς Γαλάτας 5:9).Τόσο ἁπλά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου