Ἄφηναν τὴν Ἑλλάδα νὰ μετατρέπεται σὲ πολυεθνικὸ συνονθύλευμα

Γράφει ὁ Κοντογιώργης Γιῶργος, Καθηγητὴς Πολιτικῶν Ἐπιστημῶν

Ἐθνικὴ πολιτικὴ μὲ στρατηγικὸ ὁρίζοντα δὲν μπορεῖ νὰ ὑπάρξει ἐὰν δὲν ἀλλάξει ἡ σχέση κοινωνίας καὶ πολιτικῆς. Ἄρα, ἐὰν δὲν ἀλλάξει αὐτὸ τὸ κράτος, ὥστε νὰ εἶναι ἀναγκασμένη ἡ πολιτικὴ τάξη νὰ διαλέγεται καὶ νὰ διαμορφώνει τὶς πολιτικὲς τῆς σύμφωνα μὲ τὴ βούληση τῆς κοινωνικῆς συλλογικότητας, μὲ τὸ κοινὸ συμφέρον. Μὲ ὅρους ποὺ θὰ ἀνάγονται στὴν ἐθνικὴ ἀναφορὰ τῶν πολιτικῶν τους, ὄχι στὸ κομματικὸ ἢ ἄλλο συμφέρον τῶν πέριξ αὐτῶν συγκατανευσιφάγων.
Ἡ ἑλληνικὴ πολιτικὴ τάξη εἶναι μακριὰ ἀπὸ μία τέτοια προοπτική. Συνεπῶς εἶναι σχεδὸν προδιαγεγραμμένο ὁ Ἑλληνισμὸς νὰ ἀκολουθήσει τὴ φθίνουσα πορεία ποὺ βιώνει ἤδη δύο αἰῶνες. Ὅλοι μαζὶ δηλώνουν ὑπερήφανοι ποὺ ὑπηρετοῦσαν τὸ συμφέρον τῆς διεθνοῦς τῶν ἀγορῶν καὶ μέχρι προτινὸς ἀνέχονταν νὰ μεταβάλλεται ἡ χώρα σὲ πολυεθνικὸ συνονθύλευμα, χωρὶς νὰ συνεκτιμοῦν τὶς γενικότερες γεωπολιτικές, πολιτισμικές, οἰκονομικὲς καὶ....ἄλλες διαστάσεις τοῦ προβλήματος.
Εἶναι ἄραγε τυχαῖο ὅτι ὁ Ἐρντογᾶν ὑπονομεύει τὴν ἐσωτερικὴ συνοχὴ τῆς χώρας , στέλνοντας οἰκονομικοὺς μετανάστες, ἐνῶ οἱ ἐγχώριοι πολιτικοὶ πανηγύριζαν ἐπειδὴ ὑπηρετοῦσαν μία ἀπροσχημάτιστα ἰδιοτελῆ ἐκδοχὴ τοῦ ἀνθρωπισμοῦ εἰς βάρος τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας καὶ τῆς χώρας; Οὐσιαστικὰ δηλαδὴ αἰσθάνονταν ὑπερήφανοι γι’ αὐτὸ ποὺ θὰ ἔπρεπε νὰ αἰσχύνονται.
Ἡ Ἑλλάδα μετακινεῖτο βιαίως πρὸς τὴ Μέση Ἀνατολή. Γινόταν ἡ ἴδια πρόβλημα, καθὼς ἐπιχειροῦν νὰ τὴν μεταβάλλουν σὲ χωματερὴ τοῦ παγκόσμιου καπιταλισμοῦ καὶ τῶν γεωπολιτικῶν διαγκωνισμῶν ποὺ ἀναπτύσσονται στὴν εὐρύτερη περιοχή. Ἐὰν δὲν σταματήσει δραστικὰ ἡ ἀσύνταχτη καὶ χωρὶς ὅρια μετακίνηση πληθυσμῶν, σὲ πολὺ λίγα χρόνια ἡ ἑλληνικὴ κοινωνία θὰ ἀντιμετωπίσει τὸ δίλημμα τῆς ἐξόδου της ἀπὸ τὴν ἴδια τὴ χώρα της. Ὑπὸ μία ἄλλη ἔννοια, αὐτὸ ἤδη συμβαίνει σὲ κάποιο βαθμό. Εἶναι πάνω ἀπὸ 500.000 ὅσοι νέοι μὲ μεταπτυχιακὰ καὶ διδακτορικὰ μετανάστευσαν.

Πολυεθνικὸ συνονθύλευμα
Ἐνῶ λοιπὸν διώκεται ὁ ἑλληνικὸς λαὸς ἀπὸ τὴ χώρα του, οἱ ἡγήτορές του μέχρι προτινὸς τουλάχιστον πανηγύριζαν, διότι ἡ Ἑλλάδα –ἔλεγαν προβάλλοντας τὸ πρόσχημα τῆς πολυπολιτισμικότητας– γίνεται πολυεθνική! Πολιτικὲς ἐνσωμάτωσης δὲν ὑπάρχουν. Ἀπὸ τὴν ἄλλη ὀρθώνουν χίλια δύο ἐμπόδια γιὰ νὰ μὴν ἐπιτραπεῖ στοὺς δεινοπαθοῦντες  Ἕλληνες ποὺ ξέμειναν στὴν διασπορά, ὅπως οἱ Ἕλληνες τῆς Οὐκρανίας, νὰ ἔρθουν στὴν Ἑλλάδα γιὰ νὰ ζήσουν μὲ ἀξιοπρέπεια. Ἔτσι ἐξηγεῖται γιατί μπερδεύουν, σκόπιμα, τὴν ἔννοια τῆς ἐθνικῆς πολυπολιτισμικότητας μὲ τὴν πολυεθνικότητα.
Αὐτὸ ποὺ διέπραττε μέχρι προτινὸς ἡ πολιτικὴ τάξη ἐναντίον τῆς χώρας θὰ τὸ πληρώσει ἡ ἑλληνικὴ κοινωνία τοῖς μετρητοῖς. Δεῖτε τί συμβαίνει γύρω μας. Παντοῦ οἱ χῶρες ποὺ εἶναι πολυεθνικὰ συντεταγμένες ἔχουν διαλυθεῖ μὲ αἱματοχυσία. Ἐπιπλέον γιὰ τὴν Ἑλλάδα δημιουργεῖται ἕνας “δούρειος ἴππος” μέσα στὴ χώρα ποὺ θὰ ἀξιοποιηθεῖ σύντομα ἀπὸ τοὺς ἐξ ἀνατολῶν γείτονές μας.
Σὲ κάθε περίπτωση, ὀφείλουμε νὰ συγκρατήσουμε ὅτι ὅλοι σήμερα, Δεξιὰ καὶ Ἀριστερά, πρακτορεύουν τὸ διατακτικό της διεθνοῦς τῶν ἀγορῶν: τὴν ἐλεύθερη διακίνηση τοῦ χρήματος, τῶν ἀγορῶν καὶ τῆς ἐργασίας. Τὸ ζήτημα ἐν προκειμένω δὲν εἶναι νὰ ἀρνηθοῦμε τὴν ἐξέλιξη, ἀλλὰ νὰ ἀποτρέψουμε τὶς ἀρνητικές της συνέπειες γιὰ τὴ χώρα.

Ἀποδομοῦν τὴν πολιτισμικὴ συνοχὴ
Τὸ κοινωνικὸ πρόβλημα ποὺ δημιουργοῦν οἱ ἀγορὲς στὸ Πακιστᾶν, στὸ Ἀφγανιστᾶν καὶ ὅπου ἀλλοῦ, οἱ ἀγορὲς μεριμνοῦν ὥστε νὰ ἐπιλυθεῖ ὄχι ἐπιτόπου, ποὺ σημαίνει μὲ ἐξέγερση, ἀλλὰ διὰ τῆς μεταφορᾶς στὶς χῶρες τῆς πρωτοπορίας, ἔτσι ὥστε ἐκεῖ μὲν νὰ ἐξασφαλίσουν τὴν εἰρήνη, ἐδῶ δὲ νὰ μεταβάλουν τὴν ἐργασία τοῦ πολίτη σὲ ἐμπόρευμα, νὰ ἀποδομήσουν τὴν πολιτισμικὴ συνοχὴ καὶ τὶς ὁμόλογες ἀντιστάσεις τῆς κοινωνίας τῶν πολιτῶν στὸ ὄνομα τοῦ ἀνθρωπισμοῦ.
Πέραν τοῦ ὅτι ὁ ἀνθρωπισμὸς πρέπει νὰ συνεκτιμᾶ τὸ ἐθνικὸ συμφέρον, οἱ κύριοι αὐτοὶ ὀφείλουν νὰ γνωρίζουν ὅτι δὲν ἐκλέγονται ὡς πρωθυπουργοὶ τοῦ κόσμου, εἶναι διαπεπιστευμένοι νὰ ὑπηρετοῦν τὸ ἑλληνικὸ ἐθνικὸ συμφέρον (στὴν Ἰταλία τὸ ἰταλικὸ κ.ο.κ.), νὰ συνεκτιμοῦν τὴ βούληση τῆς ἐθνικῆς κοινωνικῆς συλλογικότητας.  Αὐτὸ ὅμως δὲν τὸ θυμοῦνται, παρὰ μόνο στὴν περίοδο τῶν ἐκλογῶν, ὅποτε τὶς πραγματικές τους προθέσεις τὶς κρύβουν κάτω ἀπὸ τὸ χαλί.
Γι’ αὐτὸ καὶ λέω ὅτι τὸ κεντρικὸ πρόβλημα ποὺ ἀντιμετωπίζει ἡ χώρα εἶναι τὸ ἐσωτερικὸ πρόβλημα ποὺ σχετίζεται μὲ τὸ συγκεκριμένο πολιτικὸ σύστημα τοῦ κράτους. Λόγω του ὅτι εὑρίσκεται ὡς ἐκ τῆς φύσεώς του σὲ πλήρη ἀναντιστοιχία πρὸς τὴν κοινωνία καὶ τὸ συμφέρον τοῦ ἔθνους, ἐὰν δὲν μπεῖ ἕνας ἀποτελεσματικὸς διαρκῆς φραγμὸς εἶναι προδιαγεγραμμένο  ἡ Ἑλλάδα νὰ μεταβληθεῖ ἀπὸ χώρα σὲ χῶρο, καὶ μάλιστα ἀκρωτηριασμένο.

slpress