Σχέδιο ἐξώθησης ὀρθοδόξων μαθητῶν σὲ ἀπαλλαγὲς ἀπὸ τὰ Θρησκευτικὰ

Μὲ θέμα «Δημόσιος χῶρος καὶ θρησκευτικὴ ἐκπαίδευση. Τὸ τέλος τοῦ Μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν μετὰ τὴν ἀπόφαση τοῦ ΣτΕ;» ἡ παράταξη πανεπιστημιακῶν ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΑΠΘ-ΠΑΜΑΚ-ΔΙΠΑΕ διοργάνωσε ἐκδήλωση στὴν αἴθουσα τοῦ Δημοτικοῦ Συμβουλίου τοῦ Δήμου Θεσσαλονίκης τὴν Τετάρτη 23 Ὀκτωβρίου 2019.

Τὶς ἐργασίες τῆς ἐκδήλωσης ἀνέβασε στὸ διαδίκτυο ἡ ΕΠΕΚΕ Παιδείας ΣΥΡΙΖΑ (1) ἀφοῦ, ἐκτὸς ἀπὸ τοὺς γνώριμους πλέον θεολόγους – ὑποστηρικτὲς τῶν ἀκυρωθέντων Θρησκευτικῶν, ἦταν ἐκεῖ καὶ ἀρκετοὶ σύντροφοι τοῦ ΣΥΡΙΖΑ ἀλλὰ καὶ ἡ Μαρία Ρεπούση. Τὰ σημαντικὰ ὡστόσο δὲν εἰπώθηκαν ἀπὸ τοὺς εἰσηγητὲς – θεολόγους, οἱ ὁποῖοι ἀναλώθηκαν στὴν γνωστὴ κριτικὴ τῶν ἀποφάσεων τοῦ ΣτΕ καὶ τὴν καταστροφολογία σχετικὰ μὲ τὸ μέλλον τοῦ μαθήματος...

τῶν Θρησκευτικῶν, ἡ ὁποία ἄλλωστε ἦταν ἐξαρχῆς ἀποτυπωμένη στὸ θέμα τῆς ἐκδήλωσης.

Ἀντιθέτως, ἰδιαίτερα ἀποκαλυπτικὴ ἦταν ἡ κατάληξη τῆς ὁμιλίας τοῦ Γιώργου Σωτηρέλη, καθηγητῆ Νομικῆς ΕΚΠΑ ἀλλὰ καὶ ἡ ἀντίστοιχη ἀναφορὰ τοῦ Κωνσταντίνου Τσιτσελίκη, καθηγητῆ τοῦ Τμήματος Βαλκανικῶν, Σλαβικῶν & Ἀνατολικῶν Σπουδῶν ΠΑΜΑΚ.

  

Ὁ Γιῶργος Σωτηρέλης μετὰ ἀπὸ τὴν παράθεση τῶν γνωστῶν θέσεών του καὶ τὴν δριμεία κριτικὴ στὸ ΣτΕ καὶ στὸν τρόπο ποὺ ἐκεῖνο ἑρμηνεύει τὶς διατάξεις τοῦ Συντάγματος, ὁλοκλήρωσε τὴν ὁμιλία του λέγοντας ἐπὶ λέξει (δεῖτε καὶ τὸ σχετικὸ βίντεο παραπάνω): «Τί ἔκανε τὸ ΣτΕ καὶ ποῦ ὁδηγεῖ ἡ ἄποψη τῆς Ἐκκλησίας μὲ αὐτὴν ὅμως τὴν παρέκβαση (ἐνν. τὴν δυνατότητα ἀπαλλαγῆς χωρὶς ἀναφορὰ στὸ θρήσκευμα) πού δὲν τὴν περίμεναν; Θὰ ὁδηγήσει ἐκεῖ ποὺ ὁδήγησε καὶ στὶς Καθολικὲς χῶρες, ὅπου ἰσχύει ἕνα ὁμολογιακὸ μάθημα – εἶναι ἡ ἄλλη ἐκδοχὴ στὴν Εὐρώπη – ἀλλὰ μὲ ἐλευθερία ἀπαλλαγῆς χωρὶς νὰ δηλώσεις τίποτε ἄλλο. Γιὰ ποιὸ λόγο; Γιὰ λόγους συνείδησης. 

Ὁδηγεῖ οὐσιαστικὰ σὲ ἕνα προαιρετικὸ μάθημα, τὸ ὁποῖο ἐὰν προχωρήσει ἔτσι – κι ἂν θέλετε μποροῦμε νὰ τὸ συζητήσουμε καὶ πολιτικὰ στὸν διάλογο ποὺ θὰ ἀκολουθήσει – ἐὰν γίνει μία τέτοια ἐπιλογή θα μπορεῖ κανεὶς νὰ ἰσχυριστεῖ ἢ μᾶλλον νὰ διεκδικήσει, νὰ προτείνει να μὴν συμμετέχουν τὰ παιδιά, ὅσο τὸ δυνατὸν περισσότερα,  σὲ αὐτὸ τὸ μάθημα ὥστε νὰ διαμορφωθοῦν οἱ ὄροι προσεχῶς, ὅπως λέει τὸ ΣτΕ, ἂν εἶναι πολλὰ τὰ παιδιὰ ποὺ δὲν συμμετέχουν, τουλάχιστον νὰ γίνει ἕνα ἄλλο μάθημα, τὸ ὁποῖο θὰ πληροὶ τὶς προϋποθέσεις τῆς ἐλεύθερης ἀνάπτυξης τῆς προσωπικότητας. Αὐτὸ εἶναι τὸ μεγάλο ζητούμενο πλέον, ἔτσι ὅπως φτάσαμε, διότι ἀκριβῶς μὲ μία μειωτικὴ πολιτικὴ τὸ ΣτΕ ὑπακούοντας οὐσιαστικά, λειτουργώντας σὰν μακρὰ χεὶρ τῆς ἐπίσημης Ἐκκλησίας, ἐνέδωσε σὲ μία λογικὴ ἡ ὁποία ὁδηγεῖ στὴν προαιρετικότητα τοῦ μαθήματος».

Στὴν ἴδια λογικὴ καὶ ὁ κ. Τσιτσελίκης ἀνέφερε ἐπὶ λέξει (δεῖτε καὶ τὸ σχετικὸ βίντεο παραπάνω): «Τί θὰ γίνει λοιπὸν ἀργότερα ἂν προχωρήσει αὐτὸ τὸ παράδειγμα τὸ ὁποῖο προτείνει τὸ ΣτΕ; Στριμώχνοντας τελικὰ τὶς τοπικὲς μειοψηφίες σὲ κάθε σχολεῖο ἐκτὸς μαθήματος καὶ ὁδηγώντας… Συμφωνῶ ὅτι τελικὰ αὐτο μπορεῖ μὲ μία κοινωνικὴ δυναμικὴ νὰ ὁδηγήσει τοὺς γονεῖς καὶ τοὺς μαθητὲς σὲ κάτι διαφορετικό. Σὲ ἕνα προαιρετικὸ μάθημα, ἐὰν καὶ ἐφόσον βέβαια ὑπάρχουν ἰσχυρὲς μειοψηφίες ἢ μικρὲς πλειοψηφίες ποὺ θὰ δηλώνουν ἀποχή. Αυτό δὲν συμβαίνει στὴν Θεσσαλονίκη καὶ στὴν βόρεια Ἑλλάδα, γιὰ νὰ τὸ γνωρίζουμε. Συμβαίνει λίγο περισσότερο στὴν Ἀθήνα καὶ στὴν νότια Ἑλλάδα».

Εἶναι ξεκάθαρο ὅτι μετὰ τὶς ἀπανωτὲς ἀκυρώσεις τῶν προγραμμάτων τους οἱ «ἐκσυγχρονιστὲς» θεολόγοι σὲ ἁρμονικὴ συνεργασία μὲ τοὺς φίλους τους νομικοὺς καὶ τοὺς πολιτικούς τους συμμάχους τῆς ἀριστερᾶς καὶ ὄχι μόνο, ἑτοιμάζουν τὸ σχέδιο β΄. Τὸ σχέδιο αὐτὸ περιλαμβάνει τρόπους ἐξώθησης τῶν μαθητῶν σὲ μαζικές, κατὰ τὸ δυνατόν, ἀπαλλαγές, ὥστε νὰ ἀποδυναμωθεῖ τὸ ὀρθόδοξο μάθημα, ποὺ ἔλαβε πλήρη νομικὴ κατοχύρωση. Ἔτσι θὰ ὑπάρξει δυνατότητα νὰ δημιουργηθεῖ τὸ ἀνύπαρκτο πρὸς τὸ παρὸν ἀλλὰ σχεδιαζόμενο ἀπὸ ἐκείνους θρησκειολογικὸ μάθημα, τὸ ὁποῖο κρίνουν ὅτι θὰ ἀποτελέσει τὸ «ἰσότιμο» μάθημα γιὰ τὸ ὁποῖο κάνουν λόγο οἱ ἀποφάσεις τοῦ ΣτΕ, λέγοντας ὅτι αὐτὸ θὰ πρέπει νὰ παρέχεται στοὺς ἀπαλλασσόμενους μαθητὲς ὅταν αὐτοὶ εἶναι ἕνας ἱκανὸς ἀριθμός. 

Οὐσιαστικὰ μεθοδεύουν ἕνα σχέδιο ἀπόσπασης ὀρθοδόξων μαθητῶν, τῶν ὁποίων οἱ γονεῖς μπορεῖ νὰ ἐπιδεικνύουν κάποια ἀδιαφορία ἢ νὰ ἐμφοροῦνται ἀπὸ δῆθεν προοδευτικὲς ἀντιλήψεις, ἀπὸ τὸ ὀρθόδοξο μάθημα, μέσω τῆς κατάχρησης τοῦ δικαιώματος τῆς ἀπαλλαγῆς. Ξεκάθαρα ὁμιλοῦν γιὰ προαιρετικότητα τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν, γιὰ ἐλεύθερες ἀπαλλαγὲς μαθητῶν, ὑπερτονίζοντας ὅτι αὐτὲς θὰ γίνονται χωρὶς προϋποθέσεις, χωρὶς ἀναφορὰ στὸ θρήσκευμα, μὲ τρόπο ἁπλὸ καὶ εὔκολο καὶ μόνη τὴν ἐπίκληση ἀφηρημένα λόγων συνείδησης. 

Ἔτσι, μὲ τὴν κατάλληλη ἐκ μέρους τους δραστηριοποίηση, ἡ ὁποία θὰ ἐπιδιωχθεῖ νὰ ἀποκτήσει καὶ πολιτικὴ κάλυψη, θὰ κατορθώσουν τὴν αὔξηση τοῦ ἀριθμοῦ τῶν μαθητῶν ποὺ θὰ ζητοῦν ἀπαλλαγή, ὥστε νὰ τοὺς ὁδηγήσουν στὸ μάθημα θρησκειολογίας ποὺ σχεδιάζουν νὰ φτιάξουν ὡς «ἀντίπαλον δέος» στὸ χριστιανικὸ μάθημα ποὺ ἐπιτάσσει τὸ ΣτΕ καὶ τὸ Σύνταγμα τὴν ἑλληνικὴ πολιτεία νὰ παρέχει στοὺς χριστιανοὺς μαθητές. Παραβλέπουν σκόπιμα καὶ παρερμηνεύουν μὲ νομικίστικους ἀκροβατισμοὺς τὴν ρητὴ ἀναφορὰ τῶν δικαστικῶν ἀποφάσεων ὅτι δικαίωμα ἀπαλλαγῆς ἔχουν μόνον οἱ ἀλλόθρησκοι, ἑτερόδοξοι καὶ ἄθεοι καὶ οὐσιαστικά, ἐκμεταλλευόμενοι τὸ γενικὸ κλίμα ἀδιαφορίας, προτείνουν τοὺς χριστιανοὺς μαθητὲς νὰ συμπεριφερθοῦν ὡς ἄθεοι γιὰ νὰ κατορθώσουν νὰ ἀποδράσουν ἀπὸ τὸ χριστιανικὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν.

Τὸ ζήτημα εἶναι πολὺ σοβαρό. Οἱ προθέσεις γίνονται ὁλοένα καὶ πιὸ ξεκάθαρες. Τὸ ζητούμενο εἶναι ἀπέναντι σὲ τέτοιες μεθοδεύσεις νὰ ὑπάρξουν οἱ κατάλληλες πολιτικὲς ἀποφάσεις καὶ ὁ ἐπιβαλλόμενος δικαστικὸς ἔλεγχος, ἐφόσον κριθεῖ ἀναγκαῖο. Σίγουρα στὴν φάση αὐτὴν θὰ πρέπει νὰ δοθεῖ μεγάλη βαρύτητα στὸν τρόπο μὲ τὸν ὁποῖο τὸ Ὑπουργεῖο Παιδείας θὰ καθορίσει τὸ πλαίσιο τῶν ἀπαλλαγῶν, μὲ τρόπο ὥστε καὶ τὸ δικαίωμα ἀθέων, ἀλλοθρήσκων καὶ ἑτεροδόξων νὰ προστατεύεται μαζὶ μὲ τὰ προσωπικὰ τους δεδομένα ἀλλὰ παράλληλα καὶ ἡ κατάχρηση τοῦ δικαιώματος ἀπαλλαγῆς νὰ ἀποφεύγεται. Καὶ τοῦτο γιατί εἶναι πλέον φανερό ὅτι ὑπάρχει σχέδιο ἀποδόμησης τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν, ποὺ στηρίζεται πάνω στὴν κατάχρηση τῶν ἀπαλλαγῶν.

______________________

(1) Τὸ Ὑπουργεῖο Παιδείας ἀναγκάστηκε σήμερα νὰ ἐκδώσει  ἀπάντηση στήν Ἐπιτροπὴ Ἐλέγχου Κοινοβουλευτικοῦ Ἔργου (ΕΠΕΚΕ ) Παιδείας ΣΥΡΙΖΑ σχετικὴ μὲ τὶς δαπάνες γιὰ τὴν παιδεία.

Θρησκευτικά