18 Μαρ 2018

Ἀνίερη στοίχιση ἢ στοίχιση στὸ Ἅγιο Πνεῦμα!

Γράφει ὁ Σάββας Ἠλιάδης - Δάσκαλος
Στοιχηθεῖτε! Ἕνα παράγγελμα, ποὺ μένει στὴ μνήμη μας ὡς μία ἀπὸ τὶς ὄχι καὶ τόσο γλυκὲς ἀναμνήσεις τοῦ σχολείου καὶ ἀκόμη χειρότερη γιὰ τοὺς ἄντρες, ἀπὸ τὴ θητεία στὸ στρατό. Στοιχηθεῖτε! Καὶ τὰ ὑπόλοιπα: ἡμιανάπαυσις, προσοχή, κλίνατε ἐπί…, κλίνατε ἐπί…, μεταβολή, ἐμπρὸς μάρς…
Αὐτὴν τὴν δοκιμασία περνάει καὶ ὁ σημερινὸς κόσμος. Δέχεται παραγγέλματα ἀπὸ «ἀόρατους ἐντολοδότες» καὶ κάνει ὑπακοὴ καὶ «στοιχίζεται» καὶ εὐθυγραμμίζεται ἀνίσχυρος καὶ σιωπηλός, χωρὶς νὰ γνωρίζει καν ποιὸς εἶναι ὁ «παραγγέλων». Ὅλα εἶναι ὑπὸ ἔλεγχο καὶ κανεὶς δὲν ἀποκλίνει ἀπὸ τὰ παραγγελόμενα. Καὶ ὁ κόσμος ὁδηγεῖται ἄκων καὶ ἔμφοβος σὲ μία πρωτόγνωρη πορεία, ποὺ ἀντιλαμβάνεται πὼς δὲν εἶναι φυσιολογική, πὼς δὲν εἶναι ἀσφαλὴς γὶ` αὐτόν, ἡ ὁποία, κατὰ πάσα πιθανότητα, τοῦ ἐπιφυλάσσει...
ὅλο καὶ περισσότερες ὀδυνηρὲς ἐκπλήξεις. Προαισθάνεται ἀκόμη καὶ τὸ πιθανὸ φοβερὸ ἀδιέξοδο! Τὸ χειρότερο δέ, ὅτι πορεύεται, μὲ τὴν ἔμφοβη ἀγανάκτηση, πὼς δὲν εἶναι δική του ἡ ἐπιλογή.
Φόβος ἀπροσδιόριστος κατέχει τοὺς πάντες. Φόβος, ποὺ δὲν προβάλλεται, δὲν ἐκφράζεται ὡς τοιοῦτος ἀπὸ τοὺς «ἰνστρούχτορες» καὶ τοὺς συνεργάτες αὐτῶν, ἀλλὰ παρουσιάζεται ὑποκριτικὰ ἡ «στοίχιση» στὴν «προτεινόμενη» πραγματικότητα ὡς ἐλεύθερη ἐπιλογὴ τοῦ...κόσμου, ὡς ἐπιστημονικὰ ὑποστηριζόμενη, ὡς μετριοπάθεια, ὡς ἀναβάθμιση τοῦ πολιτισμοῦ, ὡς διάθεση κατανόησης τοῦ ἑτέρου, ὡς κίνηση δημοκρατικῆς ἐπιλογῆς, ὡς ἀνθρωπισμός, ὡς ἀναγκαία καὶ ἐπιβαλλόμενη προσπάθεια συγχρωτισμοῦ, συγκερασμοῦ καὶ συμφωνίας ἀκόμη καὶ τῶν πιὸ ἀπίθανων προσώπων, ἰδεολογιῶν, θρησκειῶν καὶ λοιπῶν καταστάσεων. Ἅπαντες, ἄκοντες ἐκόντες «στοιχημένοι στὸ Ἐν».
Ποιὰ σημασία μπορεῖ νὰ ἔχει ὅλη αὐτὴ ἡ κατάσταση γιὰ τὴν Ἀλήθεια, γιὰ τὴν Πίστη, φορέας τῆς ὁποίας εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία; Τὴν Πίστη, ποὺ δὲν εἶναι ἐκ τοῦ κόσμου τούτου ἀλλὰ ἐκ τοῦ Θεοῦ καὶ μέσον σωτηρίας τοῦ κόσμου; Τὴν Πίστη, ποὺ εἶναι ποτισμένη στὸ αἷμα, στὰ δάκρυα καὶ στὸν ἱδρώτα τῶν ἁγίων καὶ μᾶς παραδόθηκε, γιὰ νὰ τὴν διαφυλάξουμε καὶ νὰ τὴν παραδώσουμε ἀνόθευτη, ὡς ἱερὸ καὶ βαρὺ κληροδότημα στοὺς επιγόνους;
Δυστυχῶς, δὲν ὑπάρχει καμία ἀπόκλιση ἀπὸ τὴν ἀνίερη αὐτὴ «στοίχιση». Ἡ παγκοσμιοποίηση, μὲ τὸν ἰσχυρό της διάκονο, τὸν οἰκουμενισμό, ἔχουν ἐπιβάλει τοὺς ὅρους καὶ τοὺς ρυθμούς τους καὶ ὅποιος δὲν ἀναπαύεται μ` αὐτούς, τὸν ξερνάει αὐτομάτως καὶ τὸν καταγράφει μάλιστα στοὺς ἐχθρούς του.
Σήμερα οἱ προφάσεις καὶ οἱ δικαιολογίες δίνουν καὶ παίρνουν. Ἔγιναν μέρος τῆς ἐπιστήμης τῆς «θεολογίας». Οἱ προδοτικὲς διαβουλεύσεις σὲ ἐπίπεδο κλειστῶν ἐπιτροπῶν ἀπὸ «στοιχημένα» μέλη, προχωροῦν. Ἡ ἀλλοίωση τοῦ περιεχομένου τῆς Πίστεως καὶ τῆς Παραδόσεως ἀπέδωσε καρπούς, τοῦ λαοῦ τεθέντος στὸ περιθώριο καὶ ὄντος σὲ κατάσταση ἀγνοίας. Ἤδη, ἡ μέχρι πρὸ τινὸς ἀναγκαστικὴ ἐπιβολὴ τῶν πλανεμένων οἰκουμενιστικῶν θεωριῶν, μετατρέπεται, στοὺς νεότερους, σὲ πίστη κατὰ συνείδηση, ἀφοῦ αὐτοὶ δὲν ἔχουν ἐμπειρία καὶ γνώση τοῦ παρελθόντος, καθὼς τοὺς προσφέρεται ἀπευθείας ἡ νέα «στοιχημένη θεολογία» καὶ ὄχι ἡ τῶν Πατέρων καὶ τῶν Συνόδων. Κρίμα, διότι χάνονται ψυχὲς καὶ ὁπωσδήποτε τὸ ψεύτικο καὶ σαθρὸ οἰκοδόμημα θὰ γκρεμιστεῖ μὲ μεγάλο πάταγο! Καὶ οὐαὶ τοῖς ἐν αὐτῶ καθημένοις!
Ποιὸς εἶναι λοιπὸν ὁ «κανόνας», ἡ εὐθεία γραμμή, στὴν ὁποία ὀφείλουμε νὰ «στοιχηθοῦμε»; Ἡ Ἁγία Γραφὴ προστάζει: «Εἰ ζῶμεν Πνεύματι, πνεύματι καὶ στοιχῶμεν» (Γάλ. 5,25). (Ἂν ζοῦμε κατὰ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, νὰ πορευόμαστε πίσω του στοιχισμένοι). Ὁ Θεοδώρητος, ἑρμηνεύοντας τὸ στίχο: «καὶ ὅσοι τῷ κανόνι τούτω στοιχήσουσιν, εἰρήνη ἐπ' αὐτοὺς καὶ ἔλεος, καὶ ἐπὶ τὸν Ἰσραὴλ τοῦ Θεοῦ» (Γάλ.6,16), λέει: «Κανόνα ἐκάλεσε τὴν προκειμένην διδασκαλίαν ὡς εὐθύτητι κοσμουμένην καὶ μήτε ἐλλεῖπον τί, μήτε περιττὸν ἔχουσαν». Ὁ Ζιγαβηνὸς ἐξηγεῖ, πὼς κανόνας εἶναι ἡ διδασκαλία τοῦ Εὐαγγελίου. Ὁ δὲ Εὐσέβιος, ἐπίσκοπος Ἐμέσης, θέτει τὰ ὅρια: «Τῷ κανόνι τῷ τῆς καινῆς κτίσεως` ὅσοι οὐδὲ ἰουδαΐζουσιν, οὐδὲ ἑλληνίζουσιν, ἀλλὰ χριστιανίζουσιν».
Ἀλλὰ μήπως ἡ ἱστορία δὲν ἔχει νὰ μᾶς δώσει παραδείγματα, ὅταν σὲ παρόμοιες μὲ αὐτὴν ἐποχές, βρέθηκαν ψυχές, πού ἀρνήθηκαν τὴν «ἀσεβῆ στοίχιση» γιὰ χάρη τῆς Ἀλήθειας; Τὴν Πίστη τοῦ Χριστοῦ τὴν κράτησαν στοὺς αἰῶνες οἱ ἅγιοι καὶ στοὺς νεότερους χρόνους οἱ Νεομάρτυρες, οἱ ὁποῖοι δὲν ὑπάκουσαν στὴν ἐπιβαλλόμενη «ἀνίερη στοίχιση» τῶν Ἀγαρηνῶν καὶ ἔκαναν πράξη αὐτὸ ποὺ ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ἔλεγε: «Τοῦτο σᾶς λέγω καὶ σᾶς παραγγέλω· καν ὁ οὐρανὸς νὰ κατεβεῖ κάτω, καν ἡ γῆ νὰ ἀνεβεῖ ἐπάνω, καν ὅλος ὁ κόσμος νὰ χαλάσει, σήμερον, αὔριον, νὰ μὴ σᾶς μέλλει τί ἔχει νὰ κάμει ὁ Θεός. Τὸ κορμὶ σᾶς ἂς τὸ καύσουν, ἂς τὸ τηγανίσουν· τὰ πράγματά σας ἂς σᾶς τὰ πάρουν· μὴ σᾶς μέλλει· δώσατε τά· δὲν εἶναι ἰδικά σας. Ψυχὴ καὶ Χριστὸς σᾶς χρειάζονται . Αὐτὰ τὰ δύο ὅλος ὁ κόσμος νὰ πέσει, δὲν ἠμπορεῖ νὰ σᾶς τὰ πάρει, ἐκτὸς καὶ τὰ δώσετε μὲ τὸ θέλημά σας. Αὐτὰ τὰ δύο νὰ τὰ φυλάγετε, νὰ μὴ τὰ χάσετε».
Ψυχὴ καὶ Χριστός!

Σάββας Ἠλιάδης
Δάσκαλος
Κιλκίς, 18-3-2018


1 σχόλιο:

  1. Ο Όσιος Αγιορείτης Αρχιμανδρίτης Σωφρόνιος Σαχάρωφ, μαθητής του Αγίου Σιλουανού του Αθωνίτου, έλεγε στους Μοναχούς του (ισχύει και για τους Χριστιανούς μέσα στον κόσμο), να μελετούν ΚΥΡΙΩΣ τα ασκητικά κείμενα των Αγίων της Εκκλησίας.

    Γιατί το έλεγε αυτό ο Όσιος;
    Διότι τα ασκητικά κείμενα των Αγίων, τονίζουν πολύ τον αγώνα για την καταπολέμηση των αμαρτωλών παθών και για την απόκτηση των αρετών, πάντα μέσα στον Πνευματικό χώρο της Ορθόδοξης Εκκλησίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΚΑΝΤΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΜΑΣ.