Χαῖρε ΣΤΑΥΡΕ τῶν δολίων πολιτικῶν τὸ τραῦμα

Γράφει ὁ Δρ. Κωνσταντῖνος Βαρδάκας    

Ἡ παραπάνω εὐχὴ δὲν ἀναφέρεται σὲ αὐτοὺς τοὺς ἐλάχιστους  ποὺ κόσμησαν ταπεινὰ τὴν πολιτικὴ   ἀλλὰ σὲ δόλιους πολιτικοὺς  καὶ στὰ παρακολουθήματά τους. Μήπως δὲν ἔχουμε τέτοιους καὶ δὲν τὸ ξέρουμε; Ὁ Λαὸς τοῦ ΘΕΟΥ  καὶ ἡ Παγκόσμιος Ὕψωση τοῦ Τιμίου καὶ Ζωοποιοῦ Σταυροῦ ἐν μέσω τοῦ θηριώδους ἀποκορυφώματος τῆς ἀντιχρίστου Παγκοσμιοποιήσεως. Βάλθηκαν οἱ ἀντίχριστοι νὰ "ἁγιάσουν" ὅλη τὴν οἰκουμένη καὶ μὲ μιᾶς ἔγιναν σταυρωτὲς καὶ σήκωσαν τὰ λάβαρα τῆς ἥττας τους δηλ. Σταυροὺς μὲ ἀθώα θύματα ἀπὸ τὴν Συρία μέχρι τὴν Οὐκρανία καὶ κανεὶς δὲν ξέρει ποὺ ἀλλοῦ σε λίγο. Ἔτσι ἡ φετινὴ  Ὕψωση τοῦ Τιμίου καὶ Ζωοποιοῦ Σταυροῦ ἀποκτᾶ μιὰ ἰδιαίτερη σημειολογία μέσα στὴν καθημερινότητα  καὶ μᾶς δείχνει ἄπειρες σταυρικὲς διαδρομὲς συνανθρώπων μας ἀλλὰ καὶ Ἐθνῶν ποὺ καταλήγουν στὸ  ἴδιο το σημεῖο τοῦ Γολγοθά. Καὶ πᾶμε στὰ καθ' ἠμᾶς καὶ στὸν μνημονιακὸ Γολγοθὰ τῆς ἔρημης Πατρίδας. Πρὶν ἀνέβει ἡ Ρωμηοσύνη τῆς Συρίας στὸν Σταυρὸ τῆς ἀνέβηκε ἡ μάνα Ρωμηοσύνη-Ἑλλάδα καὶ παραμένει μέχρι τὴν σήμερον "καρφωμένη" ἐκεῖ.

Ποιοὶ τὴν ἀνέβασαν πάνω στὸ Σταυρικὸ Ἰκρίωμα γιὰ νὰ παρακολουθεῖ  ἀπὸ τὸ....
ὕψος τοῦ Σταυροῦ της τοὺς "σταυρωτὲς-τοκογλύφους" νὰ ξεδιψοῦν τὴν ἀγωνία καὶ τὰ ἀδιέξοδά της μὲ ὄξο καὶ χολή;

Πῶς τὴν  ἀνέβασαν; Ἀφοῦ πρῶτα τὴν  παραπλάνησαν μὲ ψεύτικες ὑποσχέσεις καὶ λόγια μεγάλα καὶ  ξαφνικὰ ἀπὸ τὴν παραδεισένια ζωὴ τοῦ Εὐρὼ βρέθηκε ἀναρτημένη  στὸ "σταυρὸ τῶν μνημονίων".

Ἦταν ἄραγε ἕνα στιγμιαῖο ἀτύχημα στὴν Ἐθνικὴ ζωὴ μας τὸ ὁποῖο προσπαθεῖ σήμερα νὰ τὸ διαχειρισθεῖ ἡ κυβερνητικὴ ἐξουσία; Μὴν γελιόμαστε ἡ  δυστυχία ποὺ εἰσάγεται μὲ ἔξωθεν ὁδηγίες  δὲν διαχειρίζεται καὶ μάλιστα ὅπως τὴν βιώνει ἡ παιδικὴ ψυχὴ ποὺ καθημερινὰ τὴν ψηλαφὰ μέσα στὴν ἄνεργη οἰκογένεια μὲ πείνα καὶ ἀνέχεια.

Ο ΣΤΑΥΡΙΚΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ὅμως ἔχει μία ἰδιαιτερότητα:Ὁ Ἐσταυρωμένος Ἑλληνισμὸς τῶν ἡμερῶν μας ἀπὸ τὸ ὕψος τοῦ ἰκριώματος βλέπει τοὺς σταυρωτές του τοκογλύφους ἀπὸ ΨΗΛΑ, ἐνῶ αὐτοὶ ἀτενίζουν τὴν ¨σταυρωμένη ἀδικία¨ τους ἀπὸ τὰ ΧΑΜΗΛΑ. Ἔστω καὶ σὲ αὐτὴ τὴν δύσκολη συγκυρία αὐτὴ εἶναι ἡ θέση τοῦ ΕΛΛΗΝΑ ἐκεῖ ψηλὰ μὲ ὅλη τὴν ἱστορικὴ σημειολογία της. Ἀλλὰ καὶ ἡ πνευματικὴ σημειολογία τοῦ γεγονότος αὐτοῦ εἶναι ἀνώτερη γιατί προσεγγίζουμε θεολογικὰ ΑΥΤΟΝ τὸν ΙΔΙΟΝ τὸν ΕΤΑΥΡΩΜΕΝΟ ΚΥΡΙΟ  ποὺ ἔκανε τὴν Ἀρχὴ καὶ ἀποτελείωσε τὸ κέντρο τοῦ θανάτου καὶ τὴν ἀδικία τῶν διαχρονικῶν τοκογλύφων ὅλων των ἐποχῶν. Ἔτσι πλέον ἡ ἐπώδυνη αὐτὴ γνώση τῆς ὕψωσης τοῦ  Ἐθνικοῦ μας Σταυροῦ εἶναι καὶ τὸ πνευματικὸ νίκος καὶ τὸ κλειδὶ τῶν ἐπερχομένων ἐξελίξεων.

Ἃς προσπαθήσουμε νὰ προσεγγίσουμε αὐτὸ τὸ γεγονὸς μὲ τὴν Πνευματικὴ καὶ τὴν οἰκονομικὴ διάσταση του ἀνάμεσα στὶς ὁποῖες μπορεῖ νὰ τοποθετηθεῖ καὶ ἡ κοινωνικὴ συνέπεια. Πῶς μᾶς βάλανε στὴν διαφημιζόμενη ζώνη τοῦ Εὐρὼ καὶ μᾶς ἔσυραν σὲ αὐτὴν τὴν κατάντια; Κάποιοι ἰσχυρίζονται μὲ νοθευμένα καὶ παραποιημένα στοιχεῖα.

Νὰ λοιπὸν  πὼς τὰ παραποιημένα αὐτὰ  στοιχεῖα ἔγιναν τὰ καρφιὰ τῆς μελλοντικῆς σταύρωσής μας. Ὁ Σταυρικὸς θάνατος ἦταν πρὶν τὸ ΧΡΙΣΤΟ, θάνατος αἰσχύνης καὶ μὲ αὐτὸν θανατώνανε τοὺς κακούργους καὶ τοὺς ἀπατεῶνες. Ἔτσι καὶ οἱ σύγχρονοι τοκογλύφοι δανειστὲς  βρῆκαν τὶς ἀμέτρητες περιπτώσεις διαφθορᾶς- διαπλοκῆς καὶ κακουργηματικῆς ἀπάτης τοῦ νέοελληνικοῦ μορφώματος δῆθεν  σὰν τὴν καταλληλότερη δικαιολογία γιὰ νὰ μᾶς ἀναρτήσουν πάνω στὸ ξύλο τῆς αἰσχύνης τοῦ Σταυροῦ. 

Μὲ τὴν μόνη διαφορὰ δὲν σταύρωσαν τὸν ὑπεύθυνο κακοῦργο Βαραββὰ-  δόλιο πολιτικὸ  ἀλλὰ τὸν  ἀθῶο λαὸ τῆς Ἑλλάδας. Καὶ τώρα τί γίνεται; Κάποιοι λένε νὰ βγάλουμε τὰ καρφιὰ δηλ. νὰ βγοῦμε ἀπὸ  τὶς Μεταρρυθμίσεις τῶν μνημονιακῶν δεσμεύσεων καὶ νὰ κατεβοῦμε ἀπὸ τὸν Σταυρὸ μόνοι μας. Ἄλλοι ἀντιδιαλέγουν ὅτι ἂν βγάλουμε τὰ καρφιὰ  αὐτὰ θὰ  πεθάνουμε ἀπὸ αἱμορραγία οἰκονομική. Ποιὸς μπορεῖ νὰ βγάλει ἄκρη ὅταν κάποιοι ἐδῶ καὶ χρόνια δούλεψαν γιὰ νὰ μᾶς φέρουν σὲ αὐτὸ τὸ προμελετημένο ἀδιέξοδο.

Ἂν κατορθώσουμε σὲ αὐτὴ τὴν συγκυρία νὰ πιάσουμε τὴν ἄκρη τοῦ νήματος ἀπὸ τὸ μπερδεμένο κουβάρι τῆς ζωῆς μας καὶ νὰ ἀρχίσουμε νὰ ξεπλέκουμε τοὺς κόμπους μπορεῖ νὰ συλλάβουμε τὴν πραγματικότητα ποὺ μᾶς στέρησαν. Ψήγματα πραγματικότητας μπορεῖ νὰ εἶναι τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ ψεύτικη Ἑλλάδα τῆς διαφθορᾶς καὶ τῆς λαμογιὰς  ἀργοπεθαίνει καὶ θὰ πεθάνει. Τὰ λαμόγια ἤδη κρύβονται καὶ στὸ ἄκουσμα τῆς λέξης μόνο, ὅλοι εἶναι σὲ θέση μάχης ἄσχετα ἂν στὸ παρασκήνιο ἐξακολουθοῦν νὰ προάγουν τὴν συνήθειά τους στὴν ἁρπαχτή. Αὐτὰ τὰ πολιτικὰ ὄντα δίκην λαμογιῶν ἔγιναν συσταυρωτὲς μας μαζὶ μὲ τοὺς τοκογλύφους καὶ "ἐπὶ τὸν ἱματισμὸ τῆς πατρίδας ἔβαλαν κλήρον".

Καὶ τί δὲν ἔχει αὐτὸς ὁ ἱματισμός;  Ἀπὸ ἐνεργειακὰ οἰκόπεδα, ἀκίνητα φιλέτα, ὡραῖες παραλίες, ὀρυκτὸ πλοῦτο κ.α. Ὅμως αὐτοὶ ἀπὸ μόνοι τους μᾶς ἀνέβασαν στὸν Σταυρὸ ἢ οἱ ἴδιοι δώσαμε δικαιώματα  σὲ δόλιους πολιτικοὺς  γιὰ νὰ μᾶς ἀνεβάσουν στὸν Σταυρὸ καὶ αὐτοὶ μὲ τὴν σειρὰ τοὺς ἐφώναξαν καὶ Ρωμαϊκὴ κουστωδία  τοκογλύφων; Μόνοι μας λοιπὸν ἀνεβήκαμε, ἁπλῶς αὐτοὶ μας κάρφωσαν μὲ ἐπώδυνα καρφιὰ καὶ ἡ Ρωμαϊκὴ κουστωδία τῶν τοκογλύφων ἐπὶ 4 καὶ χρόνια μας ποτίζει μὲ ὄξος καὶ χολή.

Σταυρωθήκαμε  μόνοι μας γιατί ἀπεμπολήσαμε τὶς ἀξίες καὶ τὰ ἰδανικά τῆς ράτσας μας καὶ δώσαμε τὸ δικαίωμα σὲ  ἄσχετους  νὰ χειραγωγήσουν τὶς ζωὲς τῶν οἰκογενειῶν μας δὴλ. ἡ Σταύρωση μας εἶναι  πρῶτα  πνευματικὴ-κοινωνικὴ καὶ  μετὰ οἰκονομικὴ. Ὅπως ἀνεβήκαμε μὲ εὐκολοπιστία  στους "Σταυροὺς τῶν μνημονίων" μποροῦμε καὶ νὰ κατεβοῦμε εὔκολα. Ἀρκεῖ  νὰ βγάλουμε μὲ προσοχὴ τὰ καρφιὰ ποὺ εἶναι καὶ τὸ πιὸ ἐπώδυνο μέρος. 

Αὐτοὶ οι Σταυροὶ  ἔγιναν οἱ πνευματικὲς ἐμπειρίες  τοῦ καθενὸς μας μέσα στὴν ἀβίωτη καθημερινότητα τῶν τελευταίων τεσσάρων ἐτῶν. Αὐτὲς τὶς Σταυρικὲς  ἐμπειρίες μας τὶς ἐπισκιάζει  σήμερα ἡ Θεοφόρος Σκιὰ τοῦ Τίμιου καὶ Ζωοποιοῦ Σταυροῦ τοῦ ΚΥΡΙΟΥ ἠμῶν  ποὺ Ὑψώνεται θαρρετὰ στὶς Ἐκκλησιὲς  ἐν μέσω φοβερῶν παγκόσμιων γεγονότων καὶ μᾶς καλεῖ μὲ αὐτοὺς τοὺς προσωπικοὺς Σταυροὺς  νὰ τροπώσουμε τὰ σμήνη τῶν δαιμόνων-τοκογλύφων ποὺ δὲν λένε νὰ ξεκουμπιστοῦν ἀπὸ τὴν πεφιλημένη πατρίδα.