Οἱ Ποντιακοι σύλλογοι νομοῦ Πιερίας σᾶς προσκαλοῦν στὴν ἐκδήλωση ποὺ πραγματοποιεῖται τὸ Σάββατο 12 Ἀπριλίου στὶς 7:30 τὸ βράδυ στὴν αἴθουσα ΕΚΑΒΗ στὴν Κατερίνη, μὲ θέμα: «H γενοκτονία τῶν Ἑλλήνων τοῦ Πόντου: 1994-2014, εἴκοσι χρόνια μετὰ τὴν ἀπόφαση τῆς βουλῆς τῶν Ἑλλήνων».
Στὴν σημαντικὴ αὐτὴ ἐκδήλωση, ἐκτὸς ἀπὸ τὸ κ. Θεοφάνη Μαλκίδη, Μέλους τῆς Διεθνοῦς Ἕνωσης Ἀκαδημαϊκῶν γιὰ τὴ Μελέτη τῶν Γενοκτονιῶν, θὰ ἔχουμε τὴν σπάνια εὐκαιρία νὰ ἀκούσουμε δυὸ διακεκριμένους Τούρκους ὁμιλητές, ἀγωνιστὲς τῶν Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων, νὰ ἀναπτύσσουν τὸ θέμα τῆς γενοκτονίας τῶν Ἑλλήνων τοῦ Πόντου, τὸ Ραγκὶπ Ζαράκολου, ὑποψηφίου γιὰ τὸ Νόμπελ Εἰρήνης τὸ 2012 καὶ τὸν Σαϊτ Τσετίνογλου.
Τὸ προγραμμα τῆς ἐκδήλωσης ἔχει ὡς ἑξῆς:....
Ραγκὶπ Ζαράκολου
Τοῦρκος συγγραφέας καὶ ἐκδότης «Η ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ»
Σαϊτ Τσετίνογλου
Τοῦρκος Συγγραφέας-Δημοσιογράφος «Η ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ»
Θεοφάνης Μαλκίδης
Μέλος τῆς Διεθνοῦς Ἕνωσης Ἀκαδημαϊκῶν γιὰ τὴ Μελέτη τῶν Γενοκτονιῶν.
«ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΟΥΝΤΑ ΣΤΗ ΣΤΟΚΧΟΛΜΗ: Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ Τῆς ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ»
Οἱ τρεῖς ὁμιλητὲς ἔχουν γράψει τὸ βιβλίο “Ἡ Γενοκτονία τῶν Ἑλλήνων: τὸ μαζικὸ ἔγκλημα στὸν Πόντο”, τὸ ὁποῖο ἐκδόθηκε πρὶν δυόμιση χρόνια, στὴν ἑλληνικὴ καὶ ἀγγλικὴ γλώσσα.
Ὀργάνωση: ΠΟΝΤΙΑΚΟΙ ΣΥΛΛΟΓΟΙ ΝΟΜΟΥ ΠΙΕΡΙΑΣ
Ἕνωση Ποντίων Νομοῦ Πιερίας
Ποντιακὸς Σύλλογος Κατερίνης «Παναγία Σουμελὰ
Μορφωτικὸς - Ποντιακὸς Σύλλογος «Ἀλέξανδρος Ὑψηλάντης» Νέας Τραπεζούντας
Ἐκπολιτιστικὸς Σύλλογος Ἁλωνίων Πιερίας «Διογένης ὁ Κυνικὸς»
Πολιτιστικὸς Ἀναπτυξιακὸς Σύλλογος Νεότητας
Μορφωτικὸς Ποντιακὸς Σύλλογος Κορινοὺ «Εὔξεινος Πόντος
Λαογραφικὸς Μορφωτικὸς Ποντιακὸς Σύλλογος Νεοκαισάρειας «Ὁ Πόντος»
Λαογραφικὸς Σύλλογος Διάδοσης τῆς Ποντιακῆς Παράδοσης «Ὁ Πυρίχειος» Σφενδάμης Πιερίας
Πολιτιστικὸς Σύλλογος Σιδηροδρομικοῦ Σταθμοῦ Κατερίνης
Πολιτιστικὸς Σύλλογος Ἁπανταχοῦ Κουκιοτῶν «ΑΓ. ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ»
Ἱστορικὸς Πολιτιστικὸς Ποντιακὸς Σύλλογος Νεοκαισάρειας Κατερίνης "ΚΟΤΖΑ-ΑΝΑΣΤΑΣ"
Σύλλογος Ν. Κεραμιδίου «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ»
Ποντιακὸς Σύλλογος Μακρυγιάλου «Ο ΠΟΝΤΟΣ»
Σύλλογος Μακρυγιάλου «Η ΣΤΕΓΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ
Κοινότητα Νέων Π. Ἐλευθεροχωρίου
Ο Ραγκὶπ Ζαράκολου γεννήθηκε τὸ 1948 στὴν Πρίγκηπο, τὴν περίοδο ἐκείνη ὁ πατέρας του, Remzi Zarakolu, ἦταν ὁ κυβερνήτης στὸ νησί. Ὁ Ζαράκολου μεγάλωσε μὲ μέλη τῆς ἑλληνικῆς καὶ τῆς ἀρμενικῆς μειονότητας στὴν Τουρκία καὶ ἀπὸ τὰ νεανικά του χρόνια ἔδειξε τὸ ἐνδιαφέρον του γιὰ τοὺς δύο αὐτοὺς λαούς. Σὲ ἡλικία 20 ἐτῶν ἄρχισε νὰ γράφει γιὰ τὰ περιοδικὰ "Ant" καὶ "Γενὶ Ufuklar» καὶ ὅταν στὴν Τουρκία πραγματοποιήθηκε 1971 a military junta ἀκόμη ἕνα στρατιωτικὸ πραξικόπημα, ὁ Ζαράκολου δικάστηκε μὲ τὴν κατηγορία μυστικῶν σχέσεων μὲ τὴ Διεθνῆ Ἀμνηστία. Τοῦ ἀπαγορεύτηκε ἡ ἔξοδος ἀπὸ τὴ χώρα μέχρι καὶ τὸ 1991 καὶ πέρασε πέντε μῆνες στὴ φυλακή, πρὶν ἀποσυρθοῦν οἱ κατηγορίες ἐναντίον. AntHo Chi MinhVietnam War Τὸ 1972 ὁ Ζαράκολου καταδικάστηκε σὲ χρόνια φυλάκιση 2 ??ἐτῶν γιὰ τὸ ἄρθρο του στὸ περιοδικὸ Ant γιὰ τὸν Ho Chi Minh καὶ τὸν πόλεμο τοῦ Βιετνάμ. [ 2 ]
Ἔμεινε στὴ φυλακὴ στὴν Selimiye (Κωνσταντινούπολη) καὶ ἀφέθηκε ἐλεύθερός το 1974 μετὰ ἀπὸ τὴ γενικὴ ἀμνηστία. Μὲ τὴν ἀποφυλάκισή του ἀρνήθηκε νὰ ἐγκαταλείψει τὴν ἐκστρατεία του γιὰ τὴν ἐλευθερία τῆς σκέψης, σὲ μιὰ προσπάθεια «σεβασμοῦ τῶν διαφορετικῶν σκέψεων καὶ τῶν πολιτισμῶν στὴν Τουρκία».
AysenurTurkish censorshipΤο 1977 ὁ Ζαράκολου καὶ ἡ σύζυγός του Aysenur δημιουργοῦν τὸν ἐκδοτικὸ οἶκο Belge, μὲ ἕδρα στὴν Κωνσταντινούπολη. Ἀπὸ τότε οἱ ἐκδόσεις τοὺς ἔχουν ἀποτελέσει τὸ ἐπίκεντρο γιὰ τὴν τουρκικὴ λογοκρισία καὶ τοὺς νόμους ἀπαγόρευσης κυκλοφορίας. Μὲ τὴν ἔκδοση τῶν πρώτων βιβλίων, ἀπαγγέλθηκαν κατηγορίες κατὰ τοῦ ζεύγους, ὁδηγήθηκαν στὴ φυλακή, ἔγινε κατάσχεση καὶ καταστροφὴ τῶν βιβλίων, ἐνῶ ἐπιβλήθηκαν βαρύτατα πρόστιμα.
Τὸ 1979 ἦταν ἕνας ἀπὸ τοὺς ἱδρυτὲς τῆς καθημερινῆς ἐφημερίδας Demokrat καὶ ἀνέλαβε τὴν εὐθύνη γιὰ τὸ γραφεῖο γιὰ τὶς ἐξωτερικὲς ὑποθέσεις. military coup of 12 September 1980
Ἡ νέα στρατιωτικὴ δικτατορία στὴν Τουρκία τῆς 12ης Σεπτεμβρίου 1980 στέλνει ξανὰ στὴ φυλακὴ τὸν Ζαράκολου λόγω τῆς θέσης του στὴν ἐφημερίδα Demokrat καὶ [ 2 ]Human Rights Associationγια τὸ γεγονὸς ὅτι κατήγγειλε πὼς 600.000 ἄνθρωποι συνελήφθησαν, 50 ἄνθρωποι ἐκτελέστηκαν, χιλιάδες ἐξαφανίστηκαν, 20.000 ἄνθρωποι ἀναγκάστηκαν νὰ ἐγκαταλείψουν τὴν χώρα καὶ νὰ φύγουν ἐξορία, καὶ σχεδὸν 100.000 ἄνθρωποι φυλακίστηκαν.Μέχρι τὸ στρατιωτικὸ πραξικόπημα τῆς 12ης Σεπτεμβρίου 1980 ὁ ἐκδοτικὸς οἶκος Belge δημοσίευε κυρίως ἀκαδημαϊκὰ καὶ θεωρητικὰ βιβλία. Στὴ συνέχεια ὁ Belge ἄρχισε νὰ δημοσιεύει μιὰ σειρὰ ἀπὸ βιβλία γραμμένα γιὰ πολὺ σημαντικὰ καὶ καυτά, γιὰ τὴν τουρκικὴ κοινωνία, ζητήματα. Ὁ κατάλογος τῶν δημοσιεύσεων περιλαμβάνει βιβλία (μεταφράσεις) τῆς ἑλληνικῆς λογοτεχνίας, ἀνάμεσά τους ἡ Λωξάνδρα, τὸ «Ματωμένα χώματα» τῆς Δ. Σωτηρίου, γιὰ τὴν ἐκδίωξη τῶν Ἑλλήνων ἀπὸ τὴν Κωνσταντινούπολη τὸ 1955, γιὰ τὸν Πολιτισμὸ τοῦ Πόντου μὲ συγγραφεῖς τὸν Ὀμὲρ Ἀσάν, τὸν Γιῶργο Ἀνδρεάδη, βιβλία σχετικὰ μὲ τὴ Γενοκτονία τῶν Ἀρμενίων καὶ τῶν Ἀσσυρίων, βιβλία γιὰ τοὺς Κούρδους στὴν Τουρκία.
Τὸ 1994, ὁ ἐκδοτικὸς οἶκος Belge ὑπέστη ἐμπρησμό, καταστρέφοντας τὰ πάντα, ὑποχρεώνοντας τὸν, νὰ στεγάζεται σὲ ἕνα κελάρι. Ἀπὸ τὸ θάνατο τῆς συζύγου τοῦ τὸ 2002, ἡ ὁποία εἶχε φτάσει στὶς 34 δικαστικὲς διώξεις, ὁ Ζαράκολου ἐξακολουθεῖ νὰ ἀντιμετωπίζει περαιτέρω διώξεις. Οἱ διώξεις τοῦ Ζαράκολου ἀφοροῦν συνήθως κατηγορίες γιὰ ἀποσχιστικὴ προπαγάνδα καὶ editγια «προσβολὴ τῶν ὀργάνων τῆς Τουρκικῆς Δημοκρατίας» (ἄρθρο 301 τοῦ Τουρκικοῦ Ποινικοῦ Κώδικα)
Τὸ 1986 ἔγινε ἕνα ἀπὸ τὰ 98 ἰδρυτικὰ μέλη τῆς Ἕνωσης Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων στὴν Τουρκία (IHD), τὸ 2007 διετέλεσε πρόεδρος τῆς ἐπιτροπῆς γιὰ τὴν Ἐλευθερία τῆς δημοσίευσης στὴν Ἕνωση Ἐκδοτῶν καὶ πολλοὶ διεθνεῖς ὀργανισμοὶ (π.χ Ὀργανισμὸς γιὰ τὴν Ἀσφάλεια καὶ τὴ Συνεργασία στὴν Εὐρώπη ) ἔχουν ἐκφράσει τὴν ἀνησυχία τους γιὰ τὶς διώξεις τοῦ Zarakolou.
Ὁ Ζαράκολου ἔχει τιμηθεῖ ἀπὸ διάφορους φορεῖς στὸ ἐξωτερικὸ (Διεθνὴς Ἕνωση συγγραφέων, Διεθνὴς Ἕνωση Ἐκδοτῶν, Δημοκρατία τῆς Ἀρμενίας κ.ἃ ) γιὰ τοὺς ἀγῶνες του γιὰ ἐλεύθερη ἔκφραση καὶ τὸ 2012 προτάθηκε γιὰ τὸ Νόμπελ Εἰρήνης.
Ὁ Ζαράκολου ἀποτελεῖ ἕνα σημαντικὸ ἀγωνιστὴ τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων καὶ τῆς ἐλευθερίας τοῦ λόγου στὴν Τουρκία καὶ ἀποτελεῖ σημαντικὴ φωνὴ ἀνάδειξης τῶν ἐγκλημάτων ποὺ σημειώθηκαν ἐναντίον τῶν Ἑλλήνων καὶ τῶν ἄλλων λαῶν στὴ χώρα.
Ὁ Σαϊτ Τσετίνογλου εἶναι γεννημένος στὴν Τραπεζούντα καὶ εἶναι ἀκτιβιστὴς ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων στὸν κύκλο τοῦ Ἐλεύθερου Πανεπιστημίου καὶ τῆς Πρωτοβουλίας Ἐλευθερίας τῆς Σκέψης τῆς Ἄγκυρας. Μετὰ ἀπὸ τὸ στρατιωτικὸ πραξικόπημα τοῦ 1980 μὴ συμμετέχοντας σὲ καμιὰ πολιτικὴ ὀργάνωση συνέχισε τὴν ἐπιστημονική του ἐργασία ὡς ἀνεξάρτητος πολιτικὸς ἀναλυτῆς.
Οἱ ἐργασίες του σὲ θέματα δικαιωμάτων τοῦ ἀνθρώπου συνεχίζονται στὰ πλαίσια τῶν δραστηριοτήτων τοῦ Ἐλεύθερου Πανεπιστημίου, τοῦ Σωματείου Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων, τῆς Διεθνοῦς Ἀμνηστίας καὶ τῆς Πρωτοβουλίας γιὰ Ἐλευθερία στὴ Σκέψη τῆς Ἄγκυρας. Ὑπῆρξε ἀπὸ τὰ πρῶτα μέλη τῆς Διεθνοῦς Ἀμνηστίας στὴν Τουρκία καὶ συντονιστῆς της. Ὑπῆρξε ἐκδότης στὰ περιοδικὰ τῶν ἐκδόσεων «Ἄρθρα γιὰ τὰ Δικαιώματα τοῦ Ἀνθρώπου» καὶ Humanite καθὼς ἐπίσης καὶ τῶν ἐκδοτικῶν οἴκων τοῦ Ἐλεύθερου Πανεπιστημίου (Ozgur Universite), Belge καὶ Peri σὲ θέματα «μειονοτήτων».
Ἡ ἐρευνητική του ἐργασία «Ὁ Φόρος Βαρλικιοὺ (Εὐμάρειας) 1942-1944: Μιὰ Οἰκονομικὴ καὶ Πολιτισμικὴ Γενοκτονία» κυκλοφόρησε ἀπὸ τὸν ἐκδοτικὸ οἶκο Belge ἐνῶ δύο ἐρευνητικές του ἐργασίες μαζὶ μὲ τὸν καθηγητὴ Fikret Baskaya μὲ θέματα: «Ἀπὸ τὸν Ἐνωτισμὸ στὸν Κεμαλισμὸ» καὶ «Οἱ ‘Μειονότητες’ στὴν Τουρκία δημοσιεύτηκαν ἀπὸ τὶς ἐκδόσεις τοῦ Ἐλεύθερου Πανεπιστημίου τῆς Ἄγκυρας.
Οἱ ἐρευνητικές του ἐργασίες «Ὁ ἐκτουρκισμὸς τοῦ κεφαλαίου» καὶ «Ἡ μυστικὴ ἀτζέντα τῆς Ἕνωσης καὶ Προόδου» ἔχουν δημοσιευτεῖ σὲ κεφάλαια τῆς σειρᾶς «Συζητήσεις γιὰ τὴν Ἐπίσημη Ἱστοριογραφία τοῦ Λεξικοῦ Ἐννοιῶν» ποὺ ἐκδόθηκε ἀπὸ τὸ Ἐλεύθερο Πανεπιστήμιο τῆς Ἄγκυρας. Ἔχει ἐπίσης συγγράψει πολλὰ λήμματα στὸ ἴδιο λεξικὸ σὲ θέματα: Γενοκτονίας, Ἐπίσημη Ἱστοριογραφία, Ἱστορίας τῆς Οἰκονομίας τῆς Τουρκίας.
Οἱ ἐπιστημονικές του ἐργασίες γιὰ τὰ θέματα: «Ἡ Στρατολόγηση τῶν Μειονοτήτων στὰ Τάγματα Ἐργασίας ‘ Εἴκοσι Ἠλικιῶν’- Μιὰ διαδικασία τρομοκράτησης τῶν Μειονοτήτων» καὶ «Κιλικία 1909-Ἡ δολοφονία τῆς Δικαιοσύνης», «Οἱ Μύθοι τῆς Ἐπίσημης Ἱστορίας- Λόγια καὶ ἡ Ἀλήθεια» θὰ δημοσιευτοῦν ἀπὸ τὸν ἐκδοτικὸ οἶκο Belge. Ἐργάζεται στὴν ἔρευνα μὲ θέμα: «Ἡ Τουρκικὴ Ἀστικὴ τάξη καὶ ἡ σκοτεινὴ πλευρὰ τοῦ Τουρκικοῦ Κεφαλαίου» ποὺ σχετίζεται μὲ τὴν λεηλασία τῶν περιουσιῶν τῶν Ἑλλήνων καὶ Ἀρμενίων. Ἔχει δημοσιεύσει σειρὰ ἄρθρων στὰ θέματα: Ἐπιτροπὴ Ἕνωση καὶ Πρόοδος, Κεμαλισμός, Τὰ χαρακτηριστικά του Κεμαλικοῦ καθεστῶτος, Οἱ Γενοκτονίες τῶν Ἀρμενίων, τῶν Ἀσσυρίων, τῶν Ἑλλήνων τῆς Ἀνατολῆς καὶ τοῦ Πόντου, Ἡ οἰκονομικὴ καὶ πολιτικὴ ἱστορία τῆς Τουρκίας, Μειονοτικὰ Ζητήματα ποὺ ἔχουν δημοσιευτεῖ σὲ σειρὰ περιοδικῶν καὶ ἐφημερίδων (Kaldirac, Ates Hirsizi, Sanat ve Hayat, Mesele, Kizilbas, Indymedia, Yevrobatsi, Collectifvan, Le monde, Nouvelles d’Armenie Magazine, Keghart, Pontos World, Agos, Marmara, Zartong, Ozgur Universite, Birikim, Yaba, At?l?m, Devrimci Demokrasi, Devrimci Halk?n Gunlugu, Newroz, Gundem, Birgun, Evrensel ve Radikal) καθὼς ἐπίσης καὶ ἰστότοπους τοῦ διαδικτύου.
Ὁ Θεοφάνης Μαλκίδης γεννήθηκε στὴν Ἀλεξανδρούπολη ἀπὸ γονεῖς πρόσφυγες ἀπὸ τὴν Ἀδριανούπολη τῆς Ἀνατολικῆς Θράκης. Εἶναι διδάκτωρ κοινωνικῶν ἐπιστημῶν καὶ μέλος τῆς Διεθνοῦς Ἕνωσης Ἀκαδημαϊκῶν γιὰ τὴ Μελέτη τῶν Γενοκτονιῶν ἡ ὁποία τὸ 2007 ἀναγνώρισε, μετὰ ἀπὸ ψηφοφορία μεταξύ των μελῶν της, τὴ Γενοκτονία τῶν Ἑλλήνων, τῶν Ἀρμενίων καὶ τῶν Ἀσσυρίων.
Ἔχει πραγματοποιήσει, ἐκτὸς καὶ ἐντὸς Ἑλλάδας, εἰσηγήσεις, ὁμιλίες καὶ παρεμβάσεις γιὰ τὸ ζήτημα τῆς Γενοκτονίας τῶν Ἑλλήνων καὶ τῶν Ἀρμενίων, σὲ διεθνῆ ἐπιστημονικὰ συνέδρια καὶ συναντήσεις.
Μεταξὺ αὐτῶν, τὸ 2009 μίλησε στὴν πρώτη ἐκδήλωση τῶν ἑλληνικῶν προσφυγικῶν σωματείων καὶ τῆς Ἀρμενικῆς κοινότητας γιὰ τὴ Γενοκτονία, στὸ κτίριο τοῦ ΟΗΕ στὴ Νέα Ὑόρκη, τὴν ἴδια χρονία μίλησε γιὰ τὴ Γενοκτονία στὴν πρώτη κοινὴ ἐκδήλωση Ἑλλήνων, Ἀρμενίων καὶ Ἀσσυρίων στὴ Στοκχόλμη, τὸ 2010 προσκλήθηκε ἀπὸ τὴ Δημοκρατία τῆς Ἀρμενίας καὶ μίλησε στὸ Ἐρεβᾶν στὸ Διεθνὲς Συνέδριο γιὰ τὴ Σύμβαση, τὴν Πρόληψη καὶ τὴν Καταστολὴ τοῦ Ἐγκλήματος τῆς Γενοκτονίας καὶ τὸ 2013 προσκλήθηκε ἀπὸ τὴν Εὐρωπαϊκὴ Ὁμοσπονδία Ἀρμενίων καὶ μίλησε στὸ Συνέδριό της στὶς Βρυξέλλες.
Τὸ 2009 πραγματοποίησε τὶς συνομιλίες μὲ τὴν ἐπιτροπὴ τοῦ ἱδρύματος ποὺ εἶναι ὑπεύθυνο γιὰ τὴ λειτουργία τῆς ἐλεύθερης διαδικτυακῆς ἐγκυκλοπαίδειας wikipedia, τὸ ὁποῖο ἔδωσε τὴν ἄδεια λειτουργίας τῆς wikipedia στὴν ποντιακὴ διάλεκτο (http//pnt.wikipedia.org)
Τὸ 2007 ἐπιμελήθηκε τὸ διδακτικὸ ἐγχειρίδιο τοῦ Ρόναλντ Λεβίτσκι γιὰ τὴ «Γενοκτονία τῶν Ἑλλήνων τοῦ Πόντου» στὴν ἀγγλικὴ γλώσσα (ἔκδοση Σύλλογος Ποντίων Σικάγο «Ξενιτέας») καὶ τὸ 2012 τὸ μετέφρασε καὶ στὴν ἑλληνική.
Γιὰ τὴ δραστηριότητά του στὸ ζήτημα τῆς ἀνάδειξης τῆς Γενοκτονίας Ἑλλήνων, Ἀρμενίων καὶ Ἀσσυρίων, καθὼς καὶ ἄλλων θεμάτων τοῦ Ἑλληνισμοῦ, ἔχει τιμηθεῖ τόσο στὸ ἐσωτερικὸ ὅσο καὶ τὸ ἐξωτερικό.
Τὰ κείμενα τοῦ Θεοφάνη Μαλκίδη ἔχουν μεταφρασθεῖ στὴν ἀρμενική, ἀγγλική, γαλλική, ἰταλική, ἱσπανική, ρωσική, τουρκική, ρουμανικὴ καὶ ἀλβανικὴ γλώσσα, ἐνῶ ἔχει μεταφράσει στὴν ἑλληνικὴ γλώσσα, βιβλία γιὰ τὴ Γενοκτονία τῶν Ἑλλήνων καὶ τῶν Ἀρμενίων.
ενδιαφερων και αξιολογο οι ανθρωποι αλλων εθνοτητων να συντασονται με το δικιο και οχι με το συμφερων της πατριδας τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχαρητήρια σέ όλους τούς συλλόγους τής Κατερίνης γιά τήν εκδήλωση μέ θέμα τήν γενοκτονια τού Ποντιακού Ελληνισμού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘερμά συγχαρητήρια καί στόν κ. Μαλκίδη πού προωθει τό θέμα μέ εισηγήσεις,ομιλίες,παρεμβάσεις σέ επιστημονικά συνέδρια
σ' όλο τόν κόσμο.Ακόμα τίς ευχαριστίες μου στούς δύο Τούρκους ,συγραφείς καί δημοσιογράφους κ. Ζαράκολου καί Σαϊτ Τσετίνογλου. Λυπάμαι πού Ελληνες βουλευτές ενώ τά κόμματά τους ψήφισαν τό 1994 τήν γενοκτονία τών Ποντίων αυτοί αμβισβητούν τό γεγονος.Μπεγλίτης,βουλευτής Κορίνθου τού ΠΑΣΟΚ, υφυπουργός Εθνικής Αμύνης δήλωνε ότι δέν πιστεύει οτι εγινε γενοκτονία στόν Πόντο.Μάλλον συνωστισμός θά εγινε,οπως δηλώνει καί η ανιστόριτη ιστορικός Ρεπούσει γιά τήν καταστροφή τής Σμύρνης.Σήμερα συγχρωτίζονται καί οί δύο στήν ΔΗΜΑΡ.Ετερος ο κύριος Νίκος Δήμου.Αυτός πού δηλώνει οτι ντρέπεται πού ανήκει στό γένος τών Ελλήνων.Εμείς όμως οι απόγονοι τών προσφύγων εχουμε καταγεγραμμένες στήν μνήμη μας όλα τά βάσανα τίς κακουχίες ,τούς απαγχονισμούς ,τά αμελέ ταμπουρού από τίς διηγήσεις αυτών πού τά υπέστησαν ,τίς γιαγιάδες καί τούς παπούδες μας. Δέν μάς ενδιαφέρει η γνώμη κανενός Μπεγλίτη καί αλλων γραφικών τύπου Θεοδωρίδη τού Ουράνιου τόξου.Ποτέ δέν θά πάψουμε νά σταματήσουμε νά αγωνιστούμε μέχρι νά δικαιωθεί η μνήμη τών αθώων θυμάτων τής γενοκτονίας.Ενα πράγμα ζητάμε από τήν Τουρκία .Νά ζητήσει ενα μεγάλο ΣΥΓΝΩΜΗ!!
Κ'αθε άλλο θά ηταν προσβολή στήν μνήμη των.