Τὸ γάλα βγάζει τὶς μάσκες…

Νίκος Δαναλάτος, Καθηγητής Γεωργίας 
Πανεπιστημίου Θεσσαλίας

Τὸ πρόβλημα: Πῶς θὰ μπορέσει νὰ ἀλωθεῖ ἡ Ἑλληνικὴ ἀγορὰ ἀπὸ γάλατα εἰσαγωγῆς ἀδιαφορώντας ἂν ὁ ἀνερχόμενος ἐγχώριος κλάδος τῆς ἀγελαδοτροφίας ἐξαφανιστεῖ καὶ μαζὶ μὲ αὐτὸν ἕνας δυναμικὸς τομέας οἰκονομικῆς ἀνάπτυξης καὶ αὔξησης τοῦ ΑΕΠ.

Ὁ τρόπος: Βάπτιση τοῦ γάλακτος ὑψηλῆς παστερίωσης σὲ φρέσκο γάλα ἔτσι ὥστε νὰ γίνει δυνατὴ ἡ ἐπέκταση τῶν ἡμερῶν διατήρησης τοῦ δήθεν φρέσκου γάλακτος ποὺ θὰ δώσει τὴν δυνατότητα γιὰ ἀθρόες εἰσαγωγές ἀμφιβόλου ποιότητας γάλακτος ὑψηλῆς παστερίωσης σὲ δῆθεν φθηνότερες τιμές.

Ἂς πάρουμε τὰ πράγματα μὲ τὴ σειρά:

Σύμφωνα μὲ τὴν ὑπάρχουσα νομοθεσία (Π.Δ. 113/1999) «φρέσκο γάλα» εἶναι τὸ γάλα ποὺ ἔχει ὑποστεῖ παστερίωση δηλαδὴ θερμικὴ ἐπεξεργασία στοὺς 72°C γιὰ 15 δευτερόλεπτα. Τὸ γάλα αὐτὸ σύμφωνα μὲ τοὺς ἐπιστήμονες τροφίμων εἶναι πλούσιο σὲ ἀσβέστιο, πρωτεΐνες, ὑδατάνθρακες, λιπίδια, βιταμίνες Α,  C,   B2, Β6, Β12 κ.α. καὶ πολύτιμα μέταλλα καὶ ἰχνοστοιχεῖα, καὶ ἀποτελεῖ ἄριστη τροφή. Ὅμως τὸ φρέσκο γάλα ἔχει διάρκεια ζωῆς τρεῖς ἕως...
πέντε ἡμέρες στὸ ψυγεῖο, καὶ ἑπομένως δυσχεραίνεται ἡ εἰσαγωγή του ἀπὸ τὸ ἐξωτερικό.

Ἀντίθετα, γάλα ὑψηλῆς παστερίωσης εἶναι αὐτὸ ποὺ ἔχει ὑποστεῖ θερμικὴ ἐπεξεργασία στοὺς +110οC ἕως +130οC καὶ διατηρεῖται στὸ ψυγεῖο γιὰ 20-30 ἡμέρες. Βεβαίως, ὅσο πιὸ ὑψηλὴ εἶναι ἡ θερμικὴ ἐπεξεργασία, τόσο μεγαλύτερο εἶναι τὸ χρονικὸ διάστημα ποὺ διατηρεῖται, ἀλλὰ καὶ τόσο πτωχότερο γίνεται σὲ θρεπτικὲς οὐσίες μὲ τὴν καταστροφὴ εὐαίσθητων βιταμινῶν καὶ ἰχνοστοιχείων ὅπως Β6, Β12, C φολικὸ ὀξύ, τυροσίνη, κλπ.

Ἔτσι, τὸ γάλα ὑψηλῆς παστερίωσης ὀρθῶς θεωρεῖται θρεπτικὰ ὑποδεέστερο, καὶ ἡ ὑφιστάμενη Ἑλληνικὴ νομοθεσία ἀπαγορεύει τὴν ἀναγραφὴ λέξεων ὅπως «φρέσκο», «παστεριωμένο» κλπ στὴ συσκευασία του. Προκειμένου λοιπὸν νὰ διευκολυνθοῦν οἱ εἰσαγωγὲς «φρέσκου γάλακτος» προσπαθοῦν οἱ Ἐπίτροποι νὰ βροῦν νομικὰ τερτίπια ὥστε νὰ πλασαριστεὶ στοὺς ἰθαγενεῖς εἰσαγόμενο γάλα ὑψηλῆς παστερίωσης σὰν φθηνὸ φρέσκο γάλα παρακάμπτοντας καὶ αὐτὰ τὰ πορίσματα τῆς ἐπιστήμης. Μὲ σύνθημα τὸ «φθηνότερο γάλα» προσποιοῦνται ὅτι νοιάζονται γιὰ τὸν καταναλωτὴ τῶν μεγάλων ἀστικῶν κέντρων ποὺ ὑποφέρει ἀπὸ τὴν παροῦσα οἰκονομικὴ κρίση καὶ στὸ βωμὸ αὐτὸ «ἀναγκάζονται νὰ κτυπήσουν τὰ μικροσυμφέροντα μίας μικρῆς ὁμάδας παραγωγῶν». Ἀποδίδουν δὲ τὶς δικαιολογημένες ἀντιδράσεις ἀκόμα καὶ κάποιων κυβερνητικῶν βουλευτῶν σὲ «μικροπολιτικὴ» καὶ τὴν κάλυψη μικροσυμφερόντων στιγματίζοντας τὴν τόλμη τους νὰ διαχωριστοῦν ἀπὸ τὴν κυβερνητικὴ ἀγέλη. Αὐτὴ ἡ «μικρὴ ὁμάδα παραγωγῶν» λοιπὸν ἀπαρτίζεται ἀπὸ 4.000 ἀγελαδοτρόφους ποὺ παράγουν 630.000 τόνους φρέσκου γάλακτος. Ὅμως τὰ γαλακτοπαραγωγικὰ ζῶα σιτίζονται μὲ κτηνοτροφὲς ποὺ μποροῦν νὰ παραχθοῦν σὲ 500.000 στρέμματα μὲ καλλιέργειες κτηνοτροφικῶν φυτῶν (καλαμπόκι, μηδική, βίκος, κριθάρι, κλπ) καὶ δίνουν εἰσόδημα σὲ ἄλλες 5.000 γεωργικὲς ἐκμεταλλεύσεις μὲ 10.000 ἐργαζομένους.

Ἐπίσης τὰ περὶ φθηνοῦ εἰσαγόμενου γάλακτος εἶναι ψέματα. Ὅλοι πλέον γνωριζουν ὅτι γάλα ἡμέρας μπορεῖ νὰ πωλεῖται κάτω τοῦ 1€ ὅπως γίνεται ἤδη σὲ πολλοὺς σταθμοὺς διανομῆς στὴ Λάρισα ἀπὸ τὸ συνεταιρισμὸ ΘΕΣΓΑΛ.

Ἂν τὸ κράτος συμμαζέψει τοὺς μεσάζοντες, τότε ἡ τιμὴ τοῦ ἐγχώριου φρέσκου γάλακτος δὲν θὰ ὑπερβαίνει τὸ 1,0-1,1 €/λίτρο.

Σημειωτέον ὅτι ἡ τιμὴ παραγωγοῦ δὲν ὑπερβαίνει τὰ 0,45 € ἀνὰ λίτρο φρέσκου γάλακτος. Ἐξ ἄλλου ἡ δῆθεν μείωση τῆς τιμῆς ποὺ θὰ προκύψει λογω ἀνταγωνισμοῦ εἶναι ἀμφίβολη ἀφοῦ καὶ σήμερα τὸ εἰσαγόμενο γάλα ὑψηλῆς παστερίωσης (20 ἡμερῶν) εἶναι ἀκριβότερο ἀπὸ τὸ φρέσκο. Ἀκόμα καὶ στὶς περιπτώσεις μικρότερης τιμῆς δὲ θὰ πρόκειται γιὰ πραγματικὰ φρέσκο γάλα ὑψηλῆς διατροφικῆς ἀξίας. Θὰ εἶναι εἰσαγόμενο γάλα σὲ σκόνη, παγοκολόνα, κλπ ποὺ θὰ ἔχει παραχθεῖ ἀπὸ δυστυχισμένα ζῶα παραγεμισμένα μὲ ἀντιβιοτικὰ καὶ ὁρμόνες (turbo koe=τοῦρμπο ἀγελάδα) ποὺ μεγάλο μέρος τοῦ σιτηρεσίου τους θὰ περιλαμβάνει μεταλλαγμένες ζωοτροφές.

Καὶ φυσικὰ δὲν θὰ ἀναγράφεται πουθενὰ ἡ χώρα προέλευσης, ἔτσι ὥστε ὁ κάθε οἰκογενειάρχης νὰ μπορεῖ νὰ προμηθεύεται Ἑλληνικό φρέσκο γάλα.

Ἀλλὰ ἀποτελεῖ καὶ μειοδοσία τῆς κυβέρνησης ἡ λελογισμένη ἐπίθεση κατὰ τῆς ἐγχώριας κτηνοτροφίας καὶ τῶν Ἑλληνικῶν ἐπιχειρήσεων προκειμένου νὰ μὴ ζημιώσουν οἱ γαλακτοπαραγωγοὶ ἀποικιοκράτες. Τὸ ἐγχείρημα τῆς ΘΕΣΓΑΛ τοὺς ἔχει τρομάξει. Ὁ ἀνερχόμενος αὐτὸς συνεταιρισμὸς ἀπέδειξε ὅτι ἡ σημερινὴ προστιθέμενη ἀξία τοῦ παραγόμενου στὴν Ἑλλάδα γάλακτος μπορεῖ νὰ φθάσει στὸ ἄμεσο μέλλον τὰ 630 ἑκατ. € μὲ ἄνω τοῦ 1,5 δὶς € συμμετοχὴ στὸ ΑΕΠ, ἐνῶ στὴν περίπτωση μελλοντικῆς ἐπάρκειας (ποὺ πρέπει νὰ εἶναι τὸ εὐκταῖο), τὰ ἀνωτέρω ποσὰ εἶναι τὰ διπλάσια, χωρὶς τὸν ὑπολογισμὸ τῆς διαφορᾶς τοῦ ἐμπορικοῦ ἰσοζυγίου. Ἀπὸ τὴν ἄλλη πλευρά, τὸ ἐπικαλούμενο φθηνότερο προϊὸν (δὲν τὸ ὀνομάζω φρέσκο γάλα) ἔστω καὶ κατὰ 0,20 €/λίτρο δὲ θὰ μείωνε τὶς δαπάνες τῶν νοικοκυριῶν γιὰ ἀγορὰ γάλακτος παραπάνω ἀπὸ 200 ἑκατ. €. Ἀκόμα λοιπὸν καὶ στὴν ὑποτιθέμενη αὐτὴ περίπτωση τὰ ἀμείλικτα μαθηματικὰ καταδεικνύουν τὴν μειοδοτικὴ πολιτικὴ περαιτέρω συρρίκνωσης τῆς πρωτογενοῦς παραγωγῆς ἀλλὰ καὶ τῆς κατανάλωσης ποιοτικῆς τροφῆς γιὰ τὸν Ἕλληνα καταναλωτή.

Τὸ γάλα τοὺς βγάζει τὶς μάσκες…

ΕΡΩ