Ὁ Κυριάκος, γεννήθηκε στὶς 23/01/1926 στὸ Παλαιχώρι τῆς ἐπαρχίας Λευκωσίας, διαμέρισμα Μόρφου. Γιὸς τοῦ Χριστοφῆ καὶ τῆς Κυριακούς, σύντομα ἄφησε τὴν οἰκογένειά του γιὰ νὰ φοιτήσει στὸ γυμνάσιο Ἀμμοχώστου, ποὺ εἶχε ἐν τῷ μεταξὺ μεταστεγαστεῖ προσωρινὰ στὸ Τρίκωμο. Ἐκεῖ, γνώρισε τὸν μετέπειτα ὑπαρχηγὸ τῆς ΕΟΚΑ, Γρηγόρη Αὐξεντίου, ἐνῶ ταυτόχρονα ἔγινε κοινωνὸς τῆς Ἰδέας ποὺ ἀκούει στὸ ὄνομα «ΑΝΟΡΘΩΣΙΣ».
Σπούδασε Γεωπονία στὴ Θεσσαλονίκη, ὅπου φρόντιζε σὲ κάθε εὐκαιρία νὰ προβάλλει τὸ Κυπριακὸ ζήτημα. Ἀνέπτυξε πλούσια ἐθνικὴ δράση, πρωτοστατώντας σὲ σειρὰ ἐκδηλώσεων διαφώτισης τοῦ λαοῦ, ἀλλὰ καὶ διαμαρτυρίας κατὰ τοῦ Ἀγγλικοῦ προξενείου. Ἔζησε καὶ ἐργάστηκε στὴν Ἀμμόχωστο μέχρι τὰ....
εἴκοσι-ἐννέα του χρόνια, ὁπόταν καὶ ξέσπασε ὁ ἔνοπλος ἐθνικοαπελευθερωτικὸς ἀγώνας τῆς ΕΟΚΑ. Μὲ ἔντονη δράση στὶς ἐπαρχίες Ἀμμοχώστου καὶ Κερύνειας, μετατράπηκε σὲ ζωντανὸ θρύλο γιὰ τὸ μαχόμενο Κυπριακὸ Ἑλληνισμό. Στὶς 9 Ἰανουαρίου τοῦ 1956, συνελήφθη ἀπὸ τὸν κατακτητὴ καὶ βασανίστηκε μὲ βαναυσότητα, προκειμένου νὰ προδώσει τὰ πολυάριθμα μυστικὰ τῆς Ὀργάνωσης ποὺ κατεῖχε. Τὸ παλικάρι ὅμως δὲν λύγισε, δίνοντας τὸ καλύτερο παράδειγμα στοὺς συγκρατούμενούς του, στὴν Ὀμορφίτα ὅπου κρατοῦνταν…
Κορυφαία ἴσως στιγμή, ὅποτε ἀναδεικνύεται τὸ μεγαλείου του ἥρωα, ἦταν ἡ ἀπάντησή του στὸν στρατάρχη Χάρτινγκ, ὁ ὁποῖος τὸν ἐπισκέφτηκε προσωπικὰ στὸ κελί του, προκειμένου νὰ τὸν ἐξαγοράσει μὲ τὸ μυθικὸ ποσὸ τοῦ μισοῦ ἑκατομμυρίου λιρῶν, καθὼς καὶ ἐκτάσεων γὴς στὴν Αὐστραλία. Ὁ φιλομαθὴς Ἀγωνιστής, θυμήθηκε τὸν ἱστορικὸ Ἡρόδοτο καὶ τὴν ἀπάντηση τῶν Ἑλλήνων στοὺς Πέρσες ὅταν αὐτοὶ προσπάθησαν νὰ τοὺς ἐξαγοράσουν: «Οὐ περὶ χρημάτων τὸν ἀγώνα ποιούμεθα, ἀλλὰ περὶ ἀρετῆς» (Ἡρόδοτος VIII-26).
Ὅπως καὶ στὶς μέρες μας, ἔτσι καὶ τότε, ὑπῆρχαν Ἕλληνες ποὺ κιότεψαν μπροστὰ στὴν περσικὴ πολεμικὴ μηχανή. Θέλοντας νὰ δικαιολογήσουν ἑαυτούς, ἔλεγαν «κερδαλεώτερόν ἐστι ὁμολογέειν τῷ Πέρση μᾶλλον ἢ πὲρ πολεμέειν» -πιὸ κερδοφόρος ὁ συμβιβασμὸς μὲ τὸν Πέρση παρὰ ἂν τὸν πολεμοῦμε. Φυσικά, ὑπῆρχαν καὶ αὐτοί, οἱ λίγοι, οἱ Τριακόσιοι, οἱ ἔντιμοι, οἱ ἔχοντες τὴ συναίσθηση τοῦ Ἱστορικοῦ Χρέους νὰ φυλάξουν Θερμοπύλες, οἱ ὁποῖοι ἀπαντοῦσαν: «Ἐλευθερίης γλιχόμενοι, ἀμυνεύμεθα οὕτως ὄκως ἂν καὶ δυνώμεθα» - ἠ λαχτάρα τῆς ἐλευθερίας μᾶς παρακινεῖ νὰ τὸν ἀντιμετωπίσουμε, νὰ ἀμυνθοῦμε, μὲ ὅση δύναμη ἔχουμε, Θερμοπύλες 480 π.Χ., VIII-143. Ὁ Κυριάκος, διάλεξε τὸ δεύτερο «στρατόπεδο»…
Ἀκόμα καὶ μέσα στὰ μπουντρούμια τῶν ἀποικιοκρατῶν, ὁ γεωπόνος Μάτσης φρόντιζε νὰ ὑπηρετεῖ τὴν Πατρίδα μὲ τὸν καλύτερο δυνατὸ τρόπο. Πιστεύοντας στὴν ἀξία τῆς σωστῆς Παιδείας, μεριμνοῦσε γιὰ τὴ μόρφωση τῶν ἀνήλικων κρατουμένων, ἐνῶ χάρη στὴ συμπάθεια ποὺ κέρδισε ἀπὸ τὸ Χάρτινγκ, κατόρθωσε νὰ δημιουργήσει μία βιβλιοθήκη γιὰ τοὺς συναγωνιστές του. Στὸν ἐλεύθερό του χρόνο, εἶχε τὴν εὐχέρεια νὰ φιλοσοφεῖ τὴ ζωὴ καὶ νὰ καταγράφει μὲ ἀξιοθαύμαστη ὡριμότητα σκέψεις καὶ προτάσεις, τὶς ὁποῖες ἀκόμα καὶ μεγάλοι διαφωτιστὲς καὶ διανοούμενοι θὰ ζήλευαν!
Παράλληλα, εἶχε λάβει τὴν ἐξουσιοδότηση τοῦ Ἀρχηγοῦ Διγενῆ ὅπως διαπραγματευτεῖ τὸ Κυπριακὸ μαζὶ τὸν Ἄγγλο διοικητή, μίας καὶ ὁ Μακάριος βρισκόταν ἐξόριστος. Ἂν καὶ – ὅπως ἀφηγήθηκε στοὺς συμπολεμιστὲς τοῦ – ἔφτασε πολὺ κοντὰ στὴν αὐτοδιάθεση, τελικὰ δὲν κατέστη δυνατὴ ἡ ὑπογραφὴ κάποιας συνθήκης.
Ὁ Σταυραετὸς τοῦ Πενταδακτύλου, σὲ ἕνα ἀπὸ τὰ πολλὰ σχέδια ἀποδράσεων ποὺ μηχανορράφησε γιὰ τοὺς συγκρατούμενούς του, στὶς 13 τοῦ Σεπτέμβρη, ἀπέδρασε ἀπὸ τὰ κρατητήρια τῆς Κοκκινοτριμιθιᾶς – ὅπου εἶχε ἐν τῷ μεταξὺ μεταφερθεῖ – καὶ ἀνέλαβε ἐκ νέου τὰ ἡνία τοῦ ἀγώνα γιὰ τὴν ἀποτίναξη τοῦ ἀγγλικοῦ ζυγοῦ στὴν ἐπαρχία τῆς Κερύνειας.
Δύο χρόνια ἀργότερα, τὴ 19η Νοεμβρίου τοῦ 1958, ἔμελλε νὰ περάσει στὸ πάνθεο τῶν ἡρώων του κυπριακοῦ ἔπους. Ἀρνούμενος νὰ παραδοθεῖ ὅταν περικυκλώθηκε τὸ κρησφύγετό του στὸ Δίκωμο ἀπὸ τοὺς Βρετανούς, ἐπέλεξε νὰ βροντοφωνάξει «Ἂν βγῶ, θὰ βγῶ πυροβολώντας»! Θυσιάστηκε, ὥστε νὰ μεταλαμπαδεύσει στοὺς συναγωνιστὲς τοῦ τὸ πάθος γιὰ Ἀγώνα καὶ σὲ μᾶς τοὺς ἀπογόνους του, τὸν πόθο γιὰ λευτεριὰ καὶ ἕνωση!
αξιος...........
ΑπάντησηΔιαγραφήγνησιος Ελληνας
Α Θ Α Ν Α Τ Ο Σ ! ! ! ! ! ! !
ΑπάντησηΔιαγραφή