Ἀκυβερνησία καί ἐθνικά θέματα

Γράφει ὁ Κωνσταντῖνος Χολέβας, Πολιτικός Ἐπιστήμων

Τήν ὥρα πού γράφονται αὐτές οἱ γραμμές δέν εἶναι ξεκάθαρο τό ἀποτέλεσμα τῶν διερευνητικῶν ἐντολῶν . Καλό ὅμως εἶναι νά θυμόμαστε ὅτι ἡ παράταση τῆς ἀκυβερνησίας κάνει ὁρισμένους γείτονες νά τρίβουν τά χέρια τους. Θυμίζω ὅτι τό ἐπεισόδιο τῶν Ἰμίων προκλήθηκε τό 1996 ὅταν ὁ κ. Κ. Σημίτης μόλις εἶχε ἀναλάβει τήν ἐξουσία διαδεχόμενος τόν ἀσθενῆ Ἀνδρέα Παπανδρέου. Θυμίζω ἐπίσης ὅτι τά αἱματηρά ἐπεισόδια στήν Κύπρο, πού ὁδήγησαν στήν χάραξη τῆς πράσινης γραμμῆς, ξεκίνησαν τόν Δεκέμβριο τοῦ 1963 ὅταν στήν Ἀθήνα δέν ὑπῆρχε σαφής κοινοβουλευτική πλειοψηφία μετά ἀπό τίς ἐκλογές τοῦ Νοεμβρίου 1963. Ἡ Ἕνωση Κέντρου τοῦ Γ. Παπανδρέου εἶχε βγεῖ πρώτη, ἀλλά δέν διέθετε τήν ἀπαραίτητη κοινοβουλευτική πλειοψηφία, τήν ὁποία τελικά ἀπέκτησε μέ τίς ἐπαναληπτικές ἐκλογές τοῦ Φεβρουαρίου 1964. Σ’ αὐτό τό κλίμα προσφάτως ἡ Ἄγκυρα ἀνακοίνωσε ὅτι θά διενεργήσει ἔρευνες γιά ὑδρογονάνθρακες καί πετρέλαιο σέ περιοχές κοντά στό Καστελλόριζο ἀμφισβητώντας τήν ΑΟΖ τῆς Ἑλλάδος καί τῆς Κύπρου.

Παράλληλα θά πρέπει νά λάβουμε ὑπ’ ὄψιν μας ὅτι ἡ ἥττα τοῦ Σαρκοζί στή Γαλλία χαροποίησε τούς Τούρκους πολιτικούς διότι τόν θεωροῦσαν....

 ἀντιτοῦρκο καί ἐμπόδιο –μαζί μέ τήν Γερμανίδα Καγκελλάριο Μέρκελ- στήν ἔνταξη τῆς Τουρκίας στήν Εὔρ. Ἕνωση. Πρός τό παρόν ἐμεῖς χαιρόμαστε γιά τίς δηλώσεις τοῦ νέου Γάλλου Προέδρου Ὀλάντ ὅτι θά πιέσει τή Γερμανία καί τήν Εὔρ. Ἕνωση γιά χαλάρωση τῆς δημοσιονομικῆς πειθαρχίας καί φαίνεται λογικό νά θέλουμε συμμάχους στήν ἀκύρωση τῆς λιτότητας καί στήν ἀναδιαπραγμάτευση τοῦ Μνημονίου. Ὅμως δέν πρέπει νά λησμονοῦμε ὅτι τά διλήμματα περί τῶν Μνημονίων θά μᾶς ἀπασχολήσουν γιά τά ἑπόμενα δύο χρόνια, ἐνῶ ἡ τουρκική ἐπιθετικότητα θά εἶναι ἐδῶ κοντά μᾶς παροῦσα καί λίαν ἀπειλητική γιά πολλά ἀκόμη χρόνια. Ὅπως ἐπίσης θά ἤθελα νά θυμίσω σέ πολλούς συνέλληνες πού τό ξεχνοῦν ὅτι ἡ διαίρεση μεταξύ μνημονιακῶν καί ἀντιμνημονιακῶν δυνάμεων στήν Ἑλλάδα εἶναι ἀσαφής καί προσωρινή, διότι τά οἰκονομικά μας σέ λίγα χρόνια θά ἔχουν βελτιωθεῖ. Ἐνῶ ἡ διαχωριστική γραμμή μεταξύ ἐθνοκεντρικῶν καί ἐθνοαποδομητῶν θά εἶναι παροῦσα γιά τίς ἑπόμενες δεκαετίες, ὅπως καί ἡ ἀντίθεση μεταξύ ὀπαδῶν τῆς δυναμικῆς ἐξωτερικῆς πολιτικῆς καί τῶν ὑποστηρικτῶν τῶν ἐνδοτικῶν καί ὑποχωρητικῶν λύσεων.

Προσωπικά συμφωνῶ ὅτι ἡ οἰκονομική συνταγή τῶν δύο μνημονίων εἶναι κακή. Ὅμως δέν εἶμαι διατεθειμένος στό ὄνομα τοῦ ἀντιμνημονιακοῦ ἀγώνα νά δώσω συγχωροχάρτι σέ πολιτικές δυνάμεις, οἱ ὁποῖες πολέμησαν ἐπί χρόνια τήν ἔννοια τοῦ ἔθνους καί τοῦ ἐθνικοῦ κράτους, καλλιέργησαν τήν ἀνοχή πρός τά ἐγκλήματα τῶν λαθρομεταναστῶν καί ὑποστήριξαν φιλοτουρκικά βιβλία στά σχολεῖα μας. Ἐπιτέλους κάποιοι πρέπει νά ἀναρωτηθοῦν ἐν ὄψει μάλιστα καί τῆς πιθανότητας νέων ἐκλογῶν: Μᾶς ἀρκεῖ ἕνα κόμμα ἁπλῶς νά φωνάζει κατά τοῦ μνημονίου καί θά παραβλέψουμε τίς τυχόν ὀλέθριες θέσεις πού ἔχει στό Μακεδονικό, στά ἑλληνοτουρκικά, στό μεταναστευτικό καί σέ ἄλλα καίρια ἐθνικά ζητήματα;

Τά Σκόπια πανηγυρίζουν πού δέν ἀνέλαβε τήν Πρωθυπουργία ὁ Ἀντώνης Σαμαράς καί ἑτοιμάζονται νά διεκδικήσουν τή δική μας στήριξη γιά νά ἐνταχθοῦν στό ΝΑΤΟ. Ἡ ἑλληνική ΑΟΖ πρέπει ἀμέσως νά ἀνακηρυχθεῖ. Στήν Κύπρο ἡ Τουρκία ἑτοιμάζει λύση δύο κρατῶν. Ἄς σταματήσουν, λοιπόν, οἱ πανηγυρικοί ἀκκισμοί τῶν Ἀριστερῶν Ριζοσπαστῶν καί ἄς ξαναψηφίσει ὁ λαός μας γιά μία στιβαρή καί ἐθνικῶς ἀξιοπρεπῆ διακυβέρνηση.

ακτινες