Νεοειδωλολατρία - Νεοπαγανισμὸς καὶ τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν σήμερα

Τοῦ Γεωργίου Μπαμπινιώτη
Ἡ συμπόρευση Χριστιανισμοῦ καὶ Ἑλληνισμοῦ, ἰδιαίτερά της Ὀρθοδοξίας, ἀποτελεῖ μία ἱστορικὴ πραγματικότητα, ἐνῶ ἀντιθέτως ὁ διαχωρισμὸς ἢς Ὀρθοδοξίας ἀπὸ τὸν Ἑλληνισμό, ποὺ ὑποστηρίζεται ἀπὸ τὴ νεοειδωλολατρία- ποὺ εἶναι μία ἐπαφὴ μὲ τὶς ἀρχαῖες θεότητες καὶ τὴν εἰδωλολατρία- εἶναι τελείως ἀνιστόρητη τάση, ἡ ὁποία δὲν ἔχει καμία σχέση μὲ τὴν ἱστορικὴ συνείδηση τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Ὑπάρχουν ὁρισμένες ψευδεῖς ἐξισώσεις, π.χ. ὅτι ἐγὼ εἶμαι Ἕλληνας καὶ ὄχι Χριστιανὸς ἢ ὅτι ὁ Χριστιανισμὸς εἶναι Ἑβραϊσμὸς ἢ ὅτι Ἑλληνισμὸς σημαίνει δωδεκάθεο. Ὅλα αὐτὰ εἶναι ἔξω ἀπὸ τὴν ἱστορικὴ πραγματικότητα καὶ τὴ λογική. Εἶναι ἐκτὸς σοβαρῆς ἐπιστημονικῆς συζητήσεως.

Δὲν χρειάζεται, ὅμως , ἐπίθεση ἐναντίον τῶν σύγχρονων εἰδωλολατρικῶν – παγανιστικῶν κινήσεων, ἀλλὰ ἑδραίωση τοῦ θρησκευτικοῦ φρονήματος. Αὐτὸ πρέπει νὰ γίνει ἀπὸ ἀνθρώπους ποὺ εἶναι εἰδικοὶ καὶ νὰ περάσει μέσα ἀπὸ τὴν παιδεία, μέσα ἀπὸ τὸ σχολεῖο. Διότι στὴν ἐποχὴ μᾶς ἀναπτύσσονται διάφορα κινήματα ποὺ ἔχουν σχέση μὲ τὴν ἀνάπτυξη διεξόδων, οἱ ὁποῖες εἴτε ὁδηγοῦν στὰ ναρκωτικὰ καὶ ἄλλες μορφὲς κοινωνικῆς ἐκτόνωσης εἴτε ὁδηγοῦν σὲ μορφὲς ἀποκρυφισμοῦ καὶ ἀναζήτησης λύσεων μὲ ἀναγωγὲς στὸ παρελθὸν τῶν εἰδώλων ἢ σὲ ἀνατολικὲς θρησκεῖες, ποὺ εἶναι ἔξω ἀπὸ τὴν παράδοσή μας, ἢν ἱστορία μας, ἡ λογική…

Τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν μέσα ἀπὸ τὶς ἀξίες, τὶς ἀρχὲς καὶ τὰ διδάγματα τῆς θρησκείας μας, τῆς Ὀρθοδοξίας, μπορεῖ, χωρὶς νὰ κάνει κανενὸς εἴδους προπαγάνδα, νὰ...

 περάσει ὅ,τι εἶναι οὐσιαστικὸ καὶ ὅ,τι εἶναι σημαντικὸ γιὰ τὴ συνείδηση τὴν ὑπόσταση τοῦ ἀνθρώπου. Θὰ πρέπει μάλιστα νὰ δημιουργεῖ θρησκευτικὸ ὑγιὲς φρόνημα καὶ θρησκευτικὴ συνείδηση…

Ὁ Ἑλληνισμὸς καὶ ὁ Χριστιανισμός, δύο μεγάλα πολιτισμικὰ μεγέθη, κατόρθωσαν νὰ περάσουν ἤδη ἀπὸ τοὺς πρώτους μεταχριστιανικοὺς χρόνους σὲ μία θαυμαστή, ἱστορικὰ τεκμηριωμένη, συμπόρευση.

Αὐτὸ ἐπιτεύχθηκε μὲ πρωτοβουλία μεγάλων Πατέρων τῆς Ἐκκλησία, ὅπως ὁ Μ. Βασίλειος καὶ ὁ Γρηγόριος ὁ Θεολόγος, ὁ Μ. Φώτιος, ὁ Ἀρέθας, ὁ Εὐστάθιος Θεσσαλονίκης καὶ ἑκατοντάδες ἄλλοι…

Εἶναι δὲ ἰδιαίτερα λυπηρὸ καὶ ἄδικο νὰ προσπαθοῦν μερικοὶ νεοειδωλολάτρες νὰ βάλλουν ἐναντίον τοῦ Χριστιανισμοῦ ἐν ὀνόματι δῆθεν τοῦ Ἑλληνισμοῦ, νὰ ἀγνοοῦν τὴν ἱστορικὴ πραγματικότητα, αὐτὴ τῆς «ἀλληλοπεριχωρήσης» Ἑλληνισμοῦ καὶ Χριστιανισμοῦ καὶ νὰ προβάλλουν ψευτοδιλήμματα, ποὺ ξεπέρασε ὁ Ἑλληνισμὸς στὸν ἱστορικό του βίο, μὲ ἐλάχιστες ἀποκλίσεις μερικῶν φανατικῶν ἔνθεν κακείθεν, πού, ὅμως δὲν ἐπηρέασαν τὴ συμπόρευση.

agiabarbarapatras.blogspot.com