18 Ιαν 2012

Ραοὺφ Ντενκτάς

Γράφει ὁ Κωνσταντῖνος Χολέβας, Πολιτικὸς Ἐπιστήμων
Σέβομαι τὴ μνήμη τοῦ Τουρκοκυπρίου ἡγέτη Ραοὺφ Ντενκτᾶς, ὅπως καὶ κάθε νεκροῦ προσώπου. Ἡ ἐκδημία τοῦ Τουρκοκυπρίου ἡγέτη στὶς 14.1.2012 μοῦ δίνει πάντως τὴν εὐκαιρία νὰ σχολιάσω ὁρισμένα θέματα σχετικὰ μὲ τὸ Κυπριακὸ καὶ τοὺς Τουρκοκυπρίους.
Α) Ἡ καταγωγὴ τῶν Τουρκοκυπρίων. Ἡ μουσουλμανικὴ κοινότητα τῆς Κύπρου, τὴν ὁποία μελέτησαν νεώτεροι ἐρευνητὲς ὅπως ὁ ἀείμνηστος Κώστας Κύρρης, ὁ Παρασκευᾶς Σαμάρας καὶ ὁ Φαίδων Παπαδόπουλος δημιουργήθηκε ἀπὸ τέσσερις διαφορετικὲς αἰτίες...
Πρῶτον ἀπὸ τὴν Ὀθωμανικὴ κατοχὴ ἀπὸ τὸ 1571 ἕως τὸ 1878. Οἱ Τοῦρκοι στρατιῶτες ἐγκαταστάθηκαν, νυμφεύθηκαν, ἀπέκτησαν παιδιά. Ἡ δεύτερη αἰτία εἶναι ἡ παρουσία σὲ παλαιότερες ἐποχὲς Ἀράβων ἐγχρώμων καὶ αἰχμαλώτων, ποὺ ἤσαν Μουσουλμάνοι. Ἡ τρίτη αἰτία εἶναι ὁ ἐξισλαμισμὸς Βενετῶν καὶ Φραγκογάλλων ποὺ εἶχαν ἐγκατασταθεῖ στὴ Μεγαλόνησο κατὰ τὴν μακρὰ περίοδο τῆς Λατινοκρατίας. Ἀπὸ αὐτοὺς καὶ συγκεκριμένα ἀπὸ τὴν γαλλικὴ οἰκογένεια Πιτζένι καταγόταν καὶ ὁ Ραοὺφ Ντενκτᾶς. Οἱ πρόγονοί του ἐξισλαμίσθηκαν, ἀλλὰ ἔμαθαν ἑλληνικὰ γιὰ νὰ συνεννοοῦνται μὲ τὴν ἑλληνικὴ πλειοψηφία τοῦ νησιοῦ. Ἡ τέταρτη αἰτία εἶναι ὁ ἐξισλαμισμὸς Ὀρθοδόξων Ἑλλήνων κατὰ τὴν Τουρκοκρατία στὴν Κύπρο. Πολλοὶ ἀπὸ αὐτοὺς δήλωναν μέχρι τὶς ἀρχὲς τοῦ 20ού αἰῶνος ὅτι ἔχουν ἑλληνικὴ καταγωγὴ γι’ αὐτὸ καὶ...

 ὀνομάσθηκαν «λινομπάμπακοι». Δηλαδὴ καὶ λινάρι καὶ βαμβάκι, καὶ Χριστιανοὶ καὶ Μουσουλμάνοι. Ἡ βρετανικὴ ἀποικιοκρατία ἀπὸ τὸ 1878 ἕως τὸ 1959 δὲν ἐνεθάρρυνε τὴν ἐπιστροφὴ λινομπαμπάκων στὴν Ὀρθοδοξία, ἂν καὶ ἀρκετοὶ τὸ ἤθελαν, Τοῦτο ἔγινε γιὰ νὰ αὐξηθεῖ ἡ μουσουλμανικὴ κοινότητα, ἡ σήμερα ἀποκαλούμενη τουρκικὴ καὶ γιὰ νὰ μποροῦν οἱ Βρετανοὶ νὰ ἐφαρμόζουν τὸ «διαίρει καὶ βασίλευε».
Ὁ Ντενκτᾶς μιλοῦσε πολὺ καλὰ ἑλληνικὰ καὶ μάλιστα μαθαίνουμε ὅτι λίγο πρὶν πεθάνει μίλησε ἑλληνικὰ στὴν κόρη του. Ὅμως ἔβλαψε βαρύτατα τὸν Ἑλληνισμό. Ἡ ἑλληνοφωνία μουσουλμανικῶν πληθυσμῶν δὲν πρέπει νὰ μᾶς παρασύρει καὶ νὰ τοὺς θεωροῦμε ἐκ τῶν προτέρων φιλελληνικούς. Οἱ Τουρκοκύπριοι μιλοῦν ἑλληνικὰ μὲ κυπριακὴ προφορά, ἀλλὰ κατὰ τὰ τελευταία 60 χρόνια πολλάκις ἔσφαξαν Ἑλληνοκυπρίους χωρὶς δισταγμό. Ἡ Ἱστορία ἔχει ἀποδείξει ὅτι περισσότερο αἳ ἀπὸ τὴν ἑλληνοφωνία ἡ ἐμμονὴ στὴν Ὀρθοδοξία εἶναι τὸ ἀκλόνητο σταθεροποιητικὸ στοιχεῖο τῆς ἑλληνικῆς συνειδήσεως.
Β) Ὁ ρόλος τῶν Τουρκοκυπρίων. Οἱ Ἕλληνες τῆς Κύπρου σεβόμενοι τὶς Χριστιανικὲς καὶ δημοκρατικές τους ἀρχὲς ἔχουν καὶ πρέπει νὰ ἔχουν τὴν καλὴ διάθεση συνυπάρξεως μὲ τοὺς Τουρκοκυπρίους, ὅταν βρεθεῖ ἡ κατάλληλη νομικὴ καὶ πολιτικὴ διευθέτηση τοῦ προβλήματος. Μία λύση, ἡ ὁποία πόρρω θὰ ἀπέχει ἀπὸ τὰ διχοτομικὰ καὶ ἀντιδημοκρατικὰ στοιχεῖα τοῦ προσφάτου σχεδίου Ἀνᾶν. Ὅμως στὸν βωμὸ τῶν καλῶν διαθέσεων δὲν πρέπει νὰ διαγράφουμε τὴν Ἱστορία. Πολλὲς ὄντως εἶναι οἱ μνῆμες τῆς εἰρηνικῆς συμβιώσεως Ἑλλήνων καὶ Τούρκων στὴν Κύπρο. Ἀλλὰ κατὰ τὴ διάρκεια τοῦ Ἀγῶνος τῆς Κύπρου γιὰ Αὐτοδιάθεση-Ἕνωση τὸ 1955-59 δὲν ἤσαν λίγοι οἱ Τουρκοκύπριοι ποὺ ἔδρασαν ὡς ἀστυνομικοί, βασανιστὲς καὶ δήμιοι γιὰ λογαριασμὸ τῶν Ἄγγλων. Μόλις δὲ ἱδρύθηκε τὸ ἀνεξάρτητο Κυπριακὸ κράτος μαχητικοὶ Τουρκοκύπριοι δημιούργησαν τὶς ἔνοπλες ὀργανώσεις ΒΟΛΚΑΝ καὶ ΤΜΤ μὲ στόχο τὴν ἐνίσχυση τῶν διχοτομικῶν σχεδίων, τὰ ὁποία εἶχε δρομολογήσει ἡ Ἄγκυρα ἀπὸ τὸ 1954. Ὁ Ραοὺφ Ντενκτᾶς τὸ 1995 παραδέχθηκε σὲ τηλεοπτική του συνέντευξη ὅτι στὴν εἰσβολὴ τοῦ 1974 Τουρκοκύπριοι παραστρατιωτικοὶ σκότωσαν ἐν ψυχρῶ πολλοὺς ἀμάχους Ἑλληνοκυπρίους. Δὲν ἤσαν, λοιπόν, ὅλα τόσο ἁρμονικά, ὅσο τὰ παρουσίαζε ἡ προπαγάνδα τῶν ὀπαδῶν τοῦ σχεδίου Ἀνᾶν.
Στὶς ἡμέρες μᾶς ἀναμφιβόλως ὑπάρχουν στὰ Κατεχόμενα ἐδάφη ἐχέφρονες Τουρκοκύπριοι ποὺ ἐπιθυμοῦν μία καλύτερη ἡμέρα γιὰ τὸ νησὶ σὲ ἁρμονικὴ συμβίωση μὲ τὸ ἑλληνικὸ στοιχεῖο. Ὅμως ἡ γνώμη τοὺς ἐλάχιστα μετρᾶ. Πληθυσμιακὰ οἱ Τουρκοκύπριοι συρρικνώνονται καὶ οἱ περισσότεροι ζοῦν σήμερα στὴν Ἀγγλία καὶ στὴν Τουρκία. Ρυθμιστὲς εἶναι οἱ ἔποικοι ἀπὸ τὴν Ἀνατολία, οἱ χιλιάδες κουβαλητοί του στρατοῦ τοῦ Ἀττίλα. Μὲ αὐτοὺς ἄραγε μποροῦν νὰ συνυπάρξουν οἱ Ἕλληνες τῆς Κύπρου; Σαφῶς ὄχι. Κι ὅμως ὁ πάντα ὑποχωρητικὸς Κύπριος Πρόεδρος Δημήτρης Χριστόφιας δὲν ξεκαθαρίζει ρητῶς καὶ κατηγορηματικῶς ὅτι σὲ μία λύση τοῦ Κυπριακοῦ οἱ ἔποικοι θὰ πρέπει νὰ φύγουν (ἢ τουλάχιστον νὰ θεωροῦνται ξένοι καὶ νὰ μὴν ψηφίζουν).
Γ) Ἕνα περίεργο περιστατικό. Κατὰ τὴν τουρκοκυπριακὴ ἀνταρσία τοῦ Δεκεμβρίου 1963 -Αὐγούστου 1964 κατὰ τῆς Κυβερνήσεως τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Μακαρίου ὁ Ντενκτᾶς ἦταν τὸ νούμερο 2 τῶν Τουρκοκυπρίων μετὰ τὸν Φαζὶλ Κιουτσοὺκ καὶ ἀρχηγὸς ἐνόπλων ὁμάδων. Διέφυγε στὴν Τουρκία καὶ τοῦ ἀπαγορεύθηκε ἡ εἴσοδος στὴν Κύπρο. Μετὰ ἀπὸ 1 χρόνο συνελήφθη ἀπὸ τὴν Κυπριακὴ Ἀστυνομία ἐνῶ προσπαθοῦσε νὰ εἰσέλθει παρανόμως ἀπὸ τὰ βορειοδυτικὰ παράλια. Ὅμως ἀφέθηκε ἐλεύθερος χάρις στὴ μεγαλοψυχία τοῦ Μακαρίου ἢ ἀπὸ λανθασμένη ἐκτίμηση κάποιων Ἑλληνοκυπρίων πολιτικῶν. Τέτοια λάθη καὶ τέτοιες μεγαλοψυχίες πληρώνει μερικὲς φορὲς ὁ Ἑλληνισμός. Ὁ ἐλεύθερος πλέον Ραοὺφ Ντενκτᾶς μαζὶ μὲ Τούρκους ἀξιωματικοὺς ὀργάνωσαν τουρκοκυπριακοὺς θύλακες, στοὺς ὁποίους δὲν μποροῦσε νὰ εἰσέλθει ἡ Ἐθνικὴ Φρουρὰ καὶ ἡ Ἀστυνομία τῆς νομίμου Κυπριακῆς Δημοκρατίας. Τὸ 1974 ἀποκαλύφθηκε ὅτι στὶς τουρκικὲς συνοικίες ὑπῆρχαν ὁλόκληρες σήραγγες κάτω ἀπὸ τὰ σπίτια γιὰ τὴ διοχέτευση ὅπλων καὶ τὴν κυκλοφορία παρανόμων Τούρκων καὶ Τουρκοκυπρίων ἐκπαιδευτῶν.
Καὶ μία σημαντικὴ λεπτομέρεια. Κατὰ τὶς δίκες τῶν Ἑλληνοκυπρίων ἀγωνιστῶν, τοὺς ὁποίους ἔστελνα στὴν ἀγχόνη τὰ Βρετανικὰ ἀποικιακὰ δικαστήρια, ἕνας ἀπὸ τοὺς Εἰσαγγελεῖς τοῦ Βρετανικοῦ Στέμματος ἦταν ὁ μόλις ἀποθανῶν Ραοὺφ Ντενκτᾶς. Ἔπαιξε ρόλο στὴν καταδίκη παλληκαριῶν ποὺ τιμᾶ σήμερα ὁ Ἑλληνισμός. Ὡς Χριστιανὸς συγχωρῶ τὸν ἐκδημήσαντα, ἀλλὰ ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ.
πηγή: ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 17.1.2012

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΚΑΝΤΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΜΑΣ.