Μητροπολίτης Μαντινεία καὶ Κυνουρίας: Ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες ἐκτροχιαστήκαμε ἀπὸ τὸ δρόμο τῆς μιμήσεως τοῦ Χριστοῦ. Μιὰ ἐλπίδα σωτηρίας ὑπάρχει. Ἕνας εἶναι ὁ Σωτήρας καὶ ὁ Λυτρωτής μας

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ   ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

Πρὸς Τὸν ἱερὸν Κλῆρον καὶ τὸν εὐσεβῆ Λαὸν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μαντινείας καὶ Κυνουρίας

Τέκνα μου ἐν Κυρίω ἀγαπητά,

 Ἡ Ἐνανθρώπησις τοῦ Υἱοῦ καὶ Λόγου τοῦ Θεοῦ Κυρίου δὲ ἠμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ εἶναι τὸ μοναδικὸν καὶ ἀνεπανάληπτον Μυστήριον ποῦ ὑπερβαίνει κάθε λογικὴν ἔννοιαν καὶ ἐκπλήσσει ἀκόμα καὶ τὸν νοῦν τῶν ὑπερκοσμίων δυνάμεων «Ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ υἱὸς ἀνθρώπου γίνεται» καὶ ἡ Ἐκκλησία μᾶς ὁμολογεῖ «Μυστήριον ξένον ὁρῶ καὶ παράδοξον», οἱ δὲ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας ἑρμηνεύουν καὶ λέγουν τὸ Μυστήριον τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ εἶναι Μυστήριον ταπεινώσεως καὶ πτωχεύσεως τοῦ Θεοῦ, ὅπως ἄλλωστε ἐπισφραγίζει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος «Γινώσκετε γὰρ τὴν χάριν τοῦ Κυρίου ἠμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὅτι δὶ’ ὑμᾶς ἐπτώχευσεν πλούσιος ὧν, ἴνα ὑμεῖς τὴ ἐκείνου πτωχεία πλουτίσητε».

 Ὁ Θεὸς ποῦ ἦταν πλούσιος σὲ δόξα καὶ μεγαλωσύνη ἔγινε ἑκουσίως πτωχὸς γιὰ κάθε ἄνθρωπο καὶ γεννήθηκε μέσα σὲ συνθῆκες τῆς μεγαλύτερης πτωχείας καὶ ταπεινώσεως. Ἄρχισε τὴ ζωὴ Τοῦ διωκόμενος, ὑστερούμενος καὶ θλιβόμενος. Ἐξῆλθε στὸν κόσμο συκοφαντούμενος, ἀμφισβητούμενος καὶ ἐπαπειλούμενος. Διῆλθεν, βέβαια, τὴ ζωὴ τοῦ εὐεργετῶν καὶ ἰώμενος, ἀλλὰ εἰσέπραττε ἀπὸ τοὺς εὐεργετουμένους τοῦ τὴν ἀχαριστία καὶ τὴν ἄρνησι καὶ ἔζησε ὡς ταπεινὸς καὶ ἔσχατος καὶ ἔφθασε στὸ ἀποκορύφωμα τῆς ἔσχατης ταπεινώσεως τὸν Σταυρὸν καὶ τὸν θάνατον, καὶ ὅλα αὐτὰ τὰ ὑπέμεινε διὰ νὰ σώση τὸν ἄνθρωπον καὶ ὅπως λέγει ὁ...

 Ἅγιος Ἀθανάσιος «Ἑκουσίως ὁ Θεὸς γίνεται ἄνθρωπος, ἴνα τὸν ἄνθρωπον Θεὸν ἀπεργάσηται».

 Ὅμως ὅλοι ἐμεῖς ἀπὸ τὴν πλουτιστικὴν αὐτὴν πτωχείαν τοῦ Θεοῦ δὲν ἐδιδάχθημεν τίποτε καὶ εἰδικὰ ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες ἐκτροχιαστήκαμε ἀπὸ τὸ δρόμο τῆς μιμήσεως τοῦ Χριστοῦ καὶ μὲ τὰ ὑπερφίαλα οἰκονομικά μας προγράμματα καὶ μὲ τὸν ἀσυλόγιστο δανεισμὸ καὶ τὴν ἄσωτη σπατάλη μας καὶ τὴν ἀλαζονεία τῆς εὐμάρειας ἐπαχύνθημεν εἰς τὸν νοῦν καὶ τὴν γαστέρα καὶ ἀπελακτήσαμε τὸν Θεόν. Εἴπαμε ὅτι μόνοι μας θὰ δημιουργήσωμε ἕναν καινούργιο Παράδεισο καὶ πέσαμε μέσα σὲ μιὰ φοβερὴ κόλασι. Πιστέψαμε ἐκείνους ποῦ μᾶς ὑποσχέθηκαν ὅτι θὰ μᾶς φέρουν καλύτερες ἡμέρες καὶ μᾶς  φόρτωσαν μὲ φόρους ἐπαχθεῖς καὶ δυσβάστακτους. Νομίσαμε ὅτι θὰ ζήσουμε μιὰ ζωὴ εὐτυχισμένη καὶ χαρούμενη καὶ ζοῦμε ἀπελπισμένοι μιὰ ζωὴ ἀπελπισίας καὶ χωρὶς ἐλπίδα σωτηρίας.

 Ποιὸς θὰ μᾶς σώση ἀπὸ τὴν τραγικὴ αὐτὴ κατάστασι; Τὰ δάνεια τῶν εὐρωπαίων; Τὰ ὁμόλογα τῶν τραπεζιτῶν ἢ οἱ ὑποσχέσεις τῶν πολιτικῶν;

 Τίποτα ἀπ’ ὅλα αὐτὰ γιατί ὅλοι μας γέλασαν φοβερὰ  καὶ μᾶς σπάσαν τῆς ψυχῆς τὰ φτερά.

 Μιὰ ἐλπίδα σωτηρίας ὑπάρχει. Ἕνας εἶναι ὁ Σωτήρας καὶ ὁ Λυτρωτής μας. Μᾶς τὸν ἀνήγγειλε ὁ Ἄγγελος στὴ  Βηθλεέμ. «Μὴ φοβεῖσθε, ἰδοὺ εὐαγγελίζομαι ὑμὶν χαρὰν μεγάλην,  ἤτις ἐστὶ παντὶ τῷ Λαῶ, ὅτι ἐτέχθη ὑμὶν σήμερον Σωτήρ, ὃς ἐστὶ Χριστὸς Κύριος». Σωτήρας μας, λοιπὸν εἶναι ὁ Χριστός.  Γι’ αὐτό, «Δεῦτε ἴδωμεν  πιστοί, ποῦ ἐγεννήθη ὁ Χριστός».

            Διάπυρος πρὸς Θεὸν εὐχέτης πάντων ὑμῶν

† Ὁ Μαντινείας καὶ Κυνουρίας   Α λ ἐ ξ α ν δ ρ ο ς