Ἡ συγχώρηση - Μία ἀληθινὴ ἱστορία!

Πρὶν πολλὰ χρόνια καὶ μετὰ τὴν λήξη τοῦ ἐμφυλίου σπαραγμοῦ καὶ τοῦ ἀδελφοκτόνου πολέμου, σὲ κάποιο χωριό, ἔγινε ἕνας φόνος, γιὰ πολιτικοὺς μᾶλλον λόγους καὶ ἐξαιτίας τοῦ μεγάλου φανατισμοῦ, ποὺ ἐπικρατοῦσε ἐκείνη τὴν ἐποχή. Κατηγορήθηκε, λοιπόν, κάποιος χωριανός, ὁ Πέτρος Γ. καὶ μὲ τὶς μαρτυρίες πέντε συγχωριανῶν τοῦ δικάστηκε καὶ καταδικάστηκε σὲ 30 χρόνια φυλάκιση. Ὁ κατηγορούμενος ὅμως ἰσχυρίζετο συνεχῶς ὅτι ἦτο ἀθῶος. Κλείσθηκε σὲ ἀγροτικὲς φυλακές, ἀλλὰ μέρα-νύχτα διαλαλοῦσε καὶ μονολογοῦσε ὅτι ἦτο ἀθῶος. Σ' αὐτὲς τὶς φυλακὲς πήγαινε μία φορὰ τὸν μήνα ἕνας εὐλαβέστατος ἱερεὺς καὶ λειτουργοῦσε στὸ ἐκκλησάκι ποὺ ὑπῆρχε καὶ κατόπιν ἐδέχετο γιὰ ἐξομολόγηση ὅσους ἐκ τῶν φυλακισμένων τὸ ἐπιθυμοῦσαν. Ὕστερα ἀπὸ 5-6 μῆνες, πῆγε καὶ ὁ ἐν λόγω χωριανὸς στὸν εὐλαβῆ ἐκεῖνον ἱερέα καὶ ἐξομολόγο, καὶ ἐνώπιόν του Ἁγίου Θεοῦ καὶ μπροστὰ στὸ πετραχήλι τοῦ Πνευματικοῦ, βεβαίωνε μὲ ὅρκους ὅτι ἦταν ἀθῶος. Ἀπὸ τότε ποὺ ἐξομολογήθηκε μέσα στὶς φυλακὲς ὁ Πέτρος Γ., ἄλλαξε τελείως διαγωγὴ καὶ ἔγινε ὁ ἄνθρωπος τῆς προσευχῆς καὶ τῆς μελέτης τοῦ Εὐαγγελίου, ποὺ τοῦ δώρησε ἐκεῖνος ὁ καλὸς ἱερεύς. Μέσα σ' ἕναν χρόνο ἀλλοιώθηκε τόσο πολύ, ποῦ...

 ὅλοι οἱ συγκρατούμενοί του καὶ βαρυποινίτες ἄρχισαν νὰ τὸν σέβωνται καὶ νὰ τοῦ φέρωνται φιλικά. Καὶ μὲ τὴν Χάρι καὶ τὸν φωτισμὸ τοῦ Θεοῦ γρήγορα πείσθηκε ὁ εὐλαβὴς ἱερεὺς γιὰ τὴν ἀθωώτητά του, ὥστε τοῦ ἐπέτρεπε νὰ κοινωνῆ κάθε φορᾶ ποὺ λειτουργοῦσε στὶς φυλακές.

Ὁ ἱερεὺς προσπάθησε κάτι νὰ κάμη μέσω κάποιων δικηγόρων, ἀλλὰ οἱ μάρτυρες ἤσαν ἀπολύτως κατηγορηματικοί, γιατί ἤσαν δῆθεν παρόντες στὸν φόνο. Παρὰ ταῦτα ὁ Ἐξομολόγος πίστευε ὅτι ὄντως ἦτο ἀθῶος καὶ θύμα σκευωρίας. Ὁ Πέτρος Γ. ὄχι μόνο προσηύχετο μὲ τὸ Ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ποὺ τὸ ἔμαθε ἀπὸ τὸ βιβλίο «Οἱ περιπέτειες ἑνὸς προσκυνητοῦ», ἀλλὰ μελετοῦσε τὸ Εὐαγγέλιο καὶ κοινωνοῦσε τῶν ἀχράντων Μυστηρίων, σκορπώντας σὲ ὅλους τους συγκρατουμένους τοῦ πολλὴ καλωσύνη. Συγχωροῦσε δὲ μὲ ὅλη του τὴν καρδιὰ καὶ τοὺς κατηγόρους του καὶ αὐτὸν ἀκόμα τὸν ἄγνωστο φονιά. Δὲν φταῖνε, οἱ καημένοι, ἔλεγε. Φταίει τὸ πολιτικὸ καὶ ἰδεολογικὸ πάθος, φταίει καὶ ὁ διάβολος ποὺ τοὺς σκοτεινίασε τὸ μυαλὸ κι ἔτσι κρύψανε τὴν ἀλήθεια. Θεέ μου, συγχώρεσέ τους. καὶ ἀπὸ μένα νὰ 'ναι συγχωρεμένοι. καὶ χάρισέ τους πλούτη καὶ ἀγαθὰ πολλά, ἀλλὰ χάρισέ τους προπαντὸς καὶ ἰδιαιτέρως φωτισμὸ καὶ ὑγεία.

Ἔτσι πέρασαν 19 χρόνια. Κατόπιν, λόγω τῆς καλῆς καὶ ἀρίστης διαγωγῆς καὶ ἐπειδὴ ἔκανε καὶ στὶς τότε ἀγροτικὲς φυλακές, ὅπου ἐμειώνετο ἡ ποινή, ἀποφυλακίσθηκε. Ἦτο πλέον 50 ἐτῶν. Στὸ χωριὸ ὅμως δὲν ἔγινε δεκτός, ἐπειδὴ τὸν πίστευαν ὅλοι γιὰ φονιὰ καὶ κυρίως οἱ συγγενεῖς του φονευμένου. Ἔτσι, μετακόμισε σὲ μία γειτονικὴ πόλι καὶ ἔκαμε τὸν ἐργάτη, τὸν οἰκοδόμο καὶ κυρίως τὸν μαραγκό, δουλειὰ ποὺ τὴν ἔμαθε στὴν φυλακή. Ἡ ζωὴ τοῦ ὅμως ἐξακολουθοῦσε νὰ εἶναι ζωὴ ἑνὸς ἀληθινοῦ χριστιανοῦ, μὲ τὴν ἀκριβῆ συμμετοχὴ στὰ Μυστήρια, μὲ τὴν σωστὴ τήρηση τῶν εὐαγγελικῶν ἐντολῶν καὶ ἰδιαιτέρως μὲ τὴν προσευχή. Ἡ προσευχὴ ἦταν τὸ ὀξυγόνο τῆς ζωῆς του. Ἡ Εὐχὴ καὶ τὸ Εὐαγγέλιο ἤσαν γι' αὐτὸν «ἄρτος ζωῆς» καὶ «ὕδωρ ζῶν». Μία κοπέλα 42 ἐτῶν, θεολόγος σὲ κάποιο Γυμνάσιο τῆς περιοχῆς, πληροφορήθηκε ἀπὸ τὸν Πνευματικὸ τῶν φυλακῶν, ποὺ ἦτο καὶ δικός της Πνευματικός, τὰ πάντα γιὰ τὸν Πέτρο Γ.καὶ ἰδιαιτέρως γιὰ τὸ πόσο ἦτο ἀφοσιωμένος στὸν Χριστὸ καὶ στὴν Ἐκκλησία Του. Πῆγε, τὸν βρῆκε καὶ κατόπιν τὸν ζήτησε ἡ ἴδια σὲ γάμο!. Ἀπὸ τὸν εὐλογημένο αὐτὸ γάμο προῆλθαν δυὸ παιδιά, ὑγιέστατα.

Ὕστερα ἀπὸ μερικὰ χρόνια, στὸ χωριὸ ποὺ ἔγινε ὁ φόνος, κάποιος ἀρρώστησε βαρειὰ μὲ ἀνεξήγητους φοβεροὺς πόνους σὲ ὅλο του τὸ σῶμα. Ἡ ἐπιστήμη μὲ τοὺς γιατροὺς καὶ τὶς κλινικὲς ἐξετάσεις, ποὺ ἤσαν προηγμένες, στάθηκαν ἀδύνατον νὰ τὸν βοηθήσουν!!! Οὔτε καν τὴν αἰτία δὲν μπόρεσαν νὰ ἐντοπίσουν!

Ἔτσι, μία βραδυὰ στὸ σπίτι του, ἀφοῦ ἐπέστρεψε ἀπὸ τὸ νοσοκομεῖο, σ' αὐτὴν τὴν φοβερὴ κατάστασι, ἄρχισε νὰ κραυγάζη μέσα στοὺς φοβερούς του πόνους ὅτι αὐτὸς ἦτο ὁ φονιὰς καὶ μὲ τοὺς 4 ψευδομάρτυρες, τοὺς ὁποίους ἐξηγόρασε μὲ μεγάλα χρηματικὰ ποσά, κατηγόρησαν τὸν Πέτρο Γ., ποῦ συμπτωματικὰ περνοῦσε ἀπὸ ἐκεῖνο τὸ σταυροδρόμι, τὴν ὥρα ποὺ ἔγινε ὁ φόνος.

Φώναξαν τὸν ἀστυνόμο τοῦ τμήματος τοῦ χωριοῦ, ὑπέγραψε τὴν ὁμολογία τοῦ κατονομάζοντας καὶ τοὺς 4 ψευδομάρτυρες καὶ συνεργούς του. Ποιὰ νομικὴ διαδικασία ἀκολουθήθηκε μετά, δὲν γνωρίζω. Ἡ ὁμολογία τοῦ ὅμως ἔκανε κρότο στὸ χωριό, προκαλώντας σύγχυσι, ταραχὲς καὶ πολλὲς κατάρες, οἱ ὁποῖες βάραιναν τὸν φονιά. Παρὰ ταῦτα, ἡ ψυχὴ τοῦ φονιὰ δὲν ἔφευγε. Κι αὐτὸς ἐξακολουθοῦσε νὰ τσιρίζη καὶ νὰ κραυγάζη.

Ὁ Πέτρος Γ., ὅπως ἦτο ἑπόμενον, τὸ ἔμαθε. Δὲν κίνησε ὅμως καμιὰ διαδικασία γιὰ τὴν ἀποκατάστασι τῆς τιμῆς του μὲ ἀναθεώρησι τῆς δίκης, μὲ μηνύσεις κατὰ τῶν ἐνόχων καὶ ἄλλων ἐνδίκων νομίμων μέσων. Ἀλλὰ τί ἔκανε; Πῆγε στὸ σπίτι τοῦ φονιά!...Οἱ πάντες πάγωσαν. Οἱ περισσότεροι χωρικοί, ὅταν τὸν εἶδαν νὰ περνάη μέσα ἀπὸ τὸ χωριό, ἀπὸ τὴν ντροπὴ τοὺς κρύφθηκαν. Πάγωσε καὶ ὁ φονιὰς ὅταν τὸν ἀντικρυσε, καὶ μὲ γουρλωμένα τὰ μάτια ἀπὸ τὴν ἔκπληξι καὶ τὴν φρίκη, τὸν ἄκουσε νὰ τοῦ λέη: Γιῶργο, σὲ συγχωρῶ μὲ ὅλη μου τὴν καρδιά. Καὶ σ' εὐχαριστῶ, γιατί ἤσουν ἡ αἰτία νὰ γνωρίσω τὸν Χριστὸ μὲ τὴν Ἐκκλησία Του καὶ τὰ ἅγια Μυστήριά της. Εὔχομαι νὰ Τὸν γνωρίσεις κι ἐσύ, μὲ μετάνοια καὶ προσευχή!

Τὸν ἀγκαλίασε, τὸν φίλησε καὶ ἔφυγε, ἐνῶ κάποια δάκρυα κρυφὰ ἔτρεχαν ἀπὸ τὰ μάτια του.

Ὁ θρίαμβος τῆς δικαιοσύνης τοῦ Θεοῦ ἦλθε, ὕστερα ἀπὸ 35 χρόνια! Ἀλλὰ ὑπῆρξε καὶ θρίαμβος τῆς ἐμπιστοσύνης, τῆς πίστεως καὶ τῆς ἀδιαλείπτου προσευχῆς τοῦ ἀδικημένου Πέτρου Γ. στὴν Πρόνοια τοῦ Θεοῦ. Καὶ ταυτόχρονα στέφανος δόξης στὴν ὑπομονὴ καὶ μακροθυμία, ποὺ ἔδειξε τόσα χρόνια. Εὐλογήθηκε ἡ μετέπειτα ζωή του, ὅπως προείπαμε, μ' ἕναν χριστιανικὸ γάμο καὶ μὲ οἰκογένεια ποὺ ἦτο «κατ' οἶκον ἐκκλησία» καὶ μὲ δύο τρισευλογημένα παιδιά. Καὶ μάλιστα, μετὰ τὴν ὁλοκάρδια συγχώρησι ποὺ ἔδωσε καὶ τὴν ἀγάπη ποὺ ἔδειξε πρὸς ὅλους, πολλαπλασιάσθηκε ἡ εὐλογία τοῦ Θεοῦ στὸ σπιτικό του. Εἶχε τὴν Χάρι τοῦ Θεοῦ πάνω του, τὴν εὐλογία τῆς Παναγίας, τὴν προστασία τῶν Ἁγίων καὶ τὴν συμπαράστασι τῶν Ἀγγέλων.

Ἐκοιμήθη ὀσιακῶς σὲ ἡλικία 80 ἐτῶν, τὸ 1999. Παρὼν στὴν κοίμησί του ἦτο καὶ ὁ ἐννενηντάχρονος ἱερεὺς τῶν φυλακῶν, πού μου διηγήθηκε αὐτὸ τὸ γεγονός, γιὰ νὰ μὲ διαβεβαιώση ὅτι λίγο πρὶν τὸ τέλος τοῦ Πέτρου Γ., Ἄγγελοι καὶ Ἀρχάγγελοι πλημμύρισαν τὸ δωμάτιό του, τοὺς ὁποίους ἔβλεπε ὄχι μόνο ὁ ψυχορραγῶν μὲ τὰ μάτια του, ἀλλὰ καὶ ὁ ἐν λόγω ἱερεύς. Αὐτοὶ καὶ παρέλαβαν τὴν ψυχή του, μετὰ τὸ τελευταῖο σημεῖον τοῦ σταυροῦ ποὺ ἔκανε ὁ Πέτρος Γ., λέγοντας:

- Ἄγγελέ μου! Ἄγγελέ μου. , δὲν τὴν ἀξίζω αὐτὴ τὴν τιμή. Καὶ τοῦτο εἰπῶν, ἐκοιμήθη!.

Ὁ ἄνθρωπος αὐτός, παρ' ὅλο ποὺ ἦταν ἔγγαμος καὶ ζοῦσε μέσα στὸν σημερινὸ κόσμο, μετὰ ἀπὸ τὴν τεράστια καὶ ἄδικη δοκιμασία καὶ ταλαιπωρία του στὴν φυλακή, μαζὶ μὲ βαρυποινίτες, εἶχε καρποὺς τῆς Εὐχῆς, τῆς θείας Κοινωνίας καὶ τῆς εὐαγγελικῆς ζωῆς. Ἡ ἔγγαμη ζωή του δὲν τὸν ἐμπόδισε νὰ λέγη μέρα-νύχτα τὴν Εὐχή, ὅπως τὴν ἔμαθε ἀπὸ τὸ βιβλίο «Οἱ περιπέτειες ἑνὸς προσκυνητοῦ».

Πηγή: Ἀπὸ τὸ βιβλίο «Ἡ Εὐχὴ Μέσα στὸν Κόσμο», Πρωτοπ. Στεφάνου

adontes.blogspot.com