Τo κείμενο, τὸ ὁποῖο ἐν συνέχεια ἀναδημοσιεύουμε, εἶναι ἄκρως ἀποκαλυπτικὸ γιὰ τὴν τόλμη, τὴν εἰλικρίνεια καὶ τὴν ἀμεσότητά του. Τὰ ὅσα ἀναφέρονται σὲ αὐτὸ γιὰ τὴν τραγικὴ κατάσταση στὴν γείτονα χώρα τῆς Σερβίας, ἀντικατοπτρίζουν δυστυχῶς καὶ τὴν ζοφερὰ πραγματικότητα τῆς πατρίδος μας. Εἶναι παρήγορη ἡ ὕπαρξη ἀφυπνιστικῶν φωνῶν, ὅπως ἡ παροῦσα ἐκ Σερβίας, καὶ εἴθε αὐτὲς νὰ πολλαπλασιασθοῦν, νὰ διεγείρουν συνειδήσεις, νὰ ὁδηγήσουν σὲ μετάνοια καὶ νὰ παύση ἐπὶ τέλους τὸ Ὁλοκαύτωμα τῶν Ἐκτρώσεων, ὥστε νὰ γίνη ὁ Θεὸς ἴλεως!…
Ὁ ἰατρὸς Στόγιαν Ἀδάσεβιτς εἶναι ὁ μοναδικὸς γυναικολόγος στὴν Σερβία, ὁ ὁποῖος δημοσίως ὁμολόγησε ὅτι ἡ ἔκτρωση εἶναι φόνος, γιὰ τὸν ὁποῖο εὐθύνονται τόσο ὁ ἰατρός, ὅσον καὶ ἡ μητέρα. Μόλις κυκλοφόρησε (εἰς τὰ σερβικὰ) τὸ βιβλίο του: « Ἡ ἁγιότης τῆς ζωῆς», τὸ ὁποῖο εἶναι μία συλλογὴ τῶν ἄρθρων τοῦ περὶ τῆς ἐνδομητρίου παιδοκτονίας. Παραθέτομε ἕνα μέρος αὐτῆς τῆς πολυτίμου μαρτυρίας, ἡ ὁποία Δημοσιεύθηκε στὸ περιοδικὸ τῆς Σερβικῆς Ἐκκλησίας « Ὀρθοδοξία»:
ΕΡΩΤΗΣΙΣ: Ποία ἦταν ἡ στιγμή, ποὺ καταλάβατε ὅτι ἐκτελοῦντες τὴν ἔκτρωσιν, φονεύετε τὸ ἀνθρώπινον ὄν;
ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ: Εἶμαι ἰατρός, γνωρίζω τὰς πράξεις μου, εἶμαι ἔνοχος δὶ ὄλας τὰς φρικαλεότητας ποὺ ἔκανα ἐργαζόμενος ὡς γυναικολόγος καὶ εἶμαι ὑποχρεωμένος νὰ μαρτυρήσω, νὰ ἀφυπνίσω, νὰ προειδοποιήσω ὅτι ἡ διακοπὴ τῆς ἐγκυμοσύνης οὐσιαστικῶς εἶναι φόνος τοῦ ἀγεννήτου ἀνυπερασπίστου παιδιοῦ. Εἰς τὰς ὁριζομένας ὑποχρεώσεις τῆς ἐργασίας μου ἤσαν καὶ αἳ νόμιμοι ἐκτρώσεις. Τότε δὲν ἐγνώριζα ὅτι πράττω φόνον, τώρα, ὅμως, ὑποστηρίζω καὶ γνωρίζω ὅτι ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν...
του Θεοῦ εἶναι μεγάλη.
Εἰς τὸ πανεπιστήμιον ἐδιδάχθην ὅτι τὸ παιδὶ εἶναι ζωντανόν, μόλις γεννηθῆ μὲ τὸ πρῶτον του κλάμα. Πρὸ τοῦ κλάματος ὑπάρχει μόνον ὡς ἕνα τῶν ὀργάνων τῆς μητέρας του: ὡς ἕνα δόντι, ὡς ἕνας νεφρός, ὡς ἡ σκωληκοειδὴς ἀπόφυσις. Ἔκανα ἀπὸ 48.000 ἕως 62.000 ἐκτρώσεις! Τοῦτο εἶναι ὡς νὰ ἔχω ἐξαφανίσει μίαν ὁλόκληρον πόλιν. Τὸ Βελιγράδιον ἔχει τόσα νοσοκομεῖα καὶ ἀρκετᾶς ἰδιωτικᾶς κλινικᾶς, ἔνθα γίνονται αἳ ἐκτρώσεις! Εἰς τὰ τέλη τῆς δεκαετίας τοῦ 80 ἐνεφανίσθη τὸ ὑπερηχογράφημα μὲ τὴν διαγνωστικήν του δυνατότητα καὶ μοῦ ἔφερε πολλᾶς ἐκπλήξεις. Εἶδα τὸ ἔμβρυον, τοὺς κτύπους τῆς καρδίας του, τὰς κινήσεις, τὸ ἄνοιγμα τοῦ στόματός του.
Εἰς τὰ μεγαλύτερα ἔμβρυα παρετήρησα τὸ «πιπίλισμα» τοῦ ἀντίχειρος. Τὸ ἔμβρυον ἐσκέπτετο καὶ ἠσθάνετο, διότι ἀντέδρα εἰς τοὺς βαθεῖς διαπεραστικοὺς ἤχους ἐπιταχῦνον τὰς κινήσεις του. Καὶ ὕστερα ἀπὸ 4-5 λεπτά, ὅσον διαρκεῖ ἡ ἔκτρωσις, τὸ ἔμβρυον τοῦτο, αὐτὸ τὸ ἴδιον ἀνθρώπινον ὄν, κεῖται τεμαχισμένον μεταξὺ τῶν ἐργαλείων εἰς τὸ τραπέζι.
ΕΡΩΤΗΣΙΣ: Πότε ἐπαύσατε νὰ κάνετε ἐκτρώσεις;
ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ: Αὐτὸ ποὺ θὰ σᾶς διηγηθῶ τώρα, εἶναι ὀχληρὸν καὶ πάρα πολὺ ἐπίπονον, ἀλλὰ δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ὡραιοποιοῦμεν κάτι, τὸ ὁποῖον ἂφ ἑαυτοῦ εἶναι φρικτόν. Πρὸς θλίψιν καὶ δυστυχίαν μου τὸ 1988 ἔκανα ἔκτρωσιν εἰς μίαν προχωρημένην ἐγκυμοσύνην τῶν 4, 5 μηνῶν. Κατὰ τὴν διάρκειαν αὐτῆς τῆς ἐγχειρήσεως, τῆς ὁποίας τὰς λεπτομερείας δὲν ἠμπορῶ νὰ περιγράψω ἄνευ ταραχῆς, φρικιῶν ἀνεκάλυψα τὸν φονέα ἐντός μου. Μία ἐγχείρησις, ἡ ὁποία ἔπρεπε νὰ εἶναι μία πράξις ρουτίνας, μετετράπη εἰς ἕνα πραγματικὸν ἐφιάλτην.
Μὲ τὴν πρώτην κίνησιν τοῦ θλάστου ἔβγαλα τὸ χεράκι καῖτο ἔρριξα ἐπάνω εἰς τὸ τραπέζι τῶν ἐργαλείων. Ἰδοὺ – τὸ νεῦρον τοῦ χεριοῦ ἐπεσεν εἰς τὴν ἄκρην τῆς κομπρέσσας βρεγμένης μὲ ἰώδιον. Τὸ ἰώδιον ἐρέθισε τὸ νεῦρον καὶ τὸ μικρούλικον χεράκι ἄρχισε νὰ συσπᾶται. Μὲ τὴν ἑπομένην κίνησιν ἔβγαλα τὸ πόδι. Καὶ συνέβη τὸ ἴδιον – τώρα ἔτρεμε καὶ ἐσυσπάτο τὸ πόδι. Κάτι ὅμοιον δὲν μοῦ εἶχε συμβῆ ποτὲ πρίν.
Ὕστερον προσεπάθησα μὲ τὸν θλάστην νὰ συλλάβω καὶ τὴν καρδίαν, ἡ ὁποία ἀκόμη ἐκτύπα καὶ ὑπὸ τὸν θλάστην ἔκανε σπασμοὺς
ὁλοὲν καὶ ἀργότερον… καὶ ἀργότερον καὶ ἐπιτέλους ἔπαυσε.
Τότε ἐσυνειδητοποίησα ὅτι ἔπραξα φόνον, ὅτι ἐθανάτωσα ἄνθρωπον.
Ἡ γυναίκα αἱμορράγει πολύ, ἡ ζωὴ τῆς ἐκινδύνευε. Προσηυχήθην:
«Κύριε, βοήθησε μὲ νὰ σώσω αὐτὴν τὴν γυναίκα καὶ τιμώρησε ἐμένα!».
Ἔκτοτε ποτέ μου δὲν ἐπανέλαβα ὁμοίαν πράξιν. Ἔτυχε ἡ νέα μου γνῶσις νὰ συμπίπτη μὲ τὴν ἄποψιν τῆς Ἐκκλησίας – ὅτι τὸ ἔμβρυον εἶναι ζωντανὸν ἤδη ἀπὸ τὴν σύλληψίν του, δηλαδὴ ἀπὸ τὴν στιγμὴν τῆς γονιμοποιήσεως τοῦ ὠαρίου. Ἡ ἐνδομήτριος παιδοκτονία εἶναι πολὺ μεγαλυτέρα καὶ βαρυτέρα ἁμαρτία ἀπὸ τὸν ἁπλοῦν φόνον, ἐπειδὴ τὸ ἔμβρυον ἐντός της μήτρας εἶναι ἀδύναμον νὰ ἀμυνθῆ, ἐνῶ δὲν πταίει διὰ τίποτε· μόνον ἐκεῖνο εἶναι ἄνευ προσωπικοῦ πταίσματος εἰς ὅλον τὸ ἀνθρώπινον γένος, διότι δὲν ἐγεννήθη καν.
ΕΡΩΤΗΣΙΣ: Δία τὸ πὼς θὰ χρησιμοποιηθοῦν τὰ ἔμβρυα, τὰ ἐκτρωθέντα κατὰ τὴν διακοπὴν τῆς ἐγκυμοσύνης – τόσον τὴν φυσικὴν ὅσον καὶ τὴν τεχνητῶς προκαλουμένην – δὲν χρειάζεται ἡ ἄδεια τῆς μητέρας τοῦ ἐμβρύου. Ποία εἶναι ἡ τύχη αὐτῶν τῶν τεμαχισμένων μικροσκοπικῶν σωμάτων.
ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ: Σπανίως διερωτᾶται κανεὶς τί συμβαίνει μεαυτὰ τὰ ἔμβρυα εἰς τὰ νοσοσκομεία μας. Εἰς τὴν χώραν μᾶς κανεὶς δὲν ἀνακοινώνει καὶ δὲν δημοσιεύει πληροφορίας αὐτοῦ του εἴδους. Δὲν ὑπάρχουν αἳ κατάλληλοι βάσεις διὰ τὴν ἐπιστημονικὸ-ἐρευνητικὴν ἐργασίαν καὶ διὰ τὴν χρῆσιν αὐτῶν τῶν ἐμβρύων εἰς τὴν φαρμακευτικὴν βιομηχανίαν, διότι τοῦτο εἶναι ἑξαιρετικῶς δαπανηρόν. Καὶ πρὸς τὸ παρόν, ὅσον γνωρίζω, δὲν ὑπάρχουν καν αἳ συνθῆκαι διὰ τὴν ἐμπορευματοποίησιν.
Εἰς ἠμᾶς αὐτὰ τὰ ἔμβρυα ἀντιμετωπίζονται ὡς ἰατρικὸν ἀπόβλητον. Ἐναποτίθενται εἰς μαύρους σάκκους, μαζὶ μὲ τὰ λοιπὰ ὄργανα τὰ ἀπομείναντα ἀπὸ διαφόρους ἐγχειρήσεις εἰς τοὺς ἐνήλικας ἀσθενεῖς καὶ καίγονται ὅλα ὡς ἀπόβλητα.
Ὡς κοινωνία εἴμεθα ὑποχρεωμένοι νὰ προστατεύσωμεν τὸ παιδὶ ἰατρικῶς, ἠθικῶς, δικαστικῶς καὶ νομικῶς, διότι πρέπει νὰ ἔχη ὅλα τὰ δικαιώματα, τὰ ὁποῖα ἔχει ἕνας ἐνῆλιξ. Τοῦτο εἶναι τὸ καθῆκον μας πρὸς ὅλα τὰ μέλη τῆς κοινωνίας μας.
ΕΡΩΤΗΣΙΣ: Ὑπάρχει ἡ ἀκριβὴς στατιστικὴ πληροφορία περὶ τοῦ ἀριθμοῦ τῶν διαπραττομένων ἐκτρώσεων εἰς τὴν Σερβίαν;
ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ: Εἶναι ἀδύνατον νὰ ὑπάρχη ἕνα τέτοιον εἶδος στατιστικῆς καὶ ὄλαι αἳ σχετικαὶ πληροφορίαι εἶναι ψευδεῖς. Ἡ μία στατιστική μας ἐνημερώνει ὅτι ἔχομεν 120.000 ἐκτρώσεις τὸν χρόνον, ἡ ἄλλη στατιστική μας ἐνημερώνει ὅτι αὐτὸς ὁ ἀριθμὸς εἶναι πολλαπλάσιος – 420.000 ἐκτρώσεις τὸν χρόνον. Ἐγὼ θεωρῶ ὅτι εἰς ἕνα γεννημένον παιδὶ ἀντιστοιχοῦν 25 ἐκτρώσεις.
ΕΡΩΤΗΣΙΣ: Τί ἄποψιν ἔχετε διὰ τὸ ζήτημα τῆς ἀντισυλλήψεως;
ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ: Ἡ ἀντισύλληψις σημαίνει τὸ πράττειν ἐναντίον τῆς συλλήψεως. Τὴν ταξινομῶ εἰς τρία εἴδη: Τὸ πρῶτον εἶδος εἶναι ἡ ἐγκράτεια καὶ εἶναι ἐπιτετραμμένον· τὸ δεύτερον εἶδος εἶναι ἡ ἱκανοποίησις τῆς ὁρμῆς ἄνευ ἐκσπερματώσεως καὶ δὲν εἶναι ἐπιτετραμμένον· τὸ τρίτον εἶδος εἶναι σατανικὸν καὶ δίδει τὴν δυνατότητα τῆς ἐφαρμογῆς μίας ὁλοκλήρου σειρᾶς εἰς τὴν οὐσίαν ἐκτρωτικῶν μέσων, ἀλλὰ τὰ ὁποία ὀνομάζουναντισυλληπτικα: τὸ σπιράλ, τὸ «χάπι» κ.τ.λ.
Τί εἶναι τὸ «σπιράλ»; Εἶναι ἕνα μηχανικὸν στοιχεῖον, τὸ ὁποῖον εἰσάγεται εἰς τὴν μήτραν, διὰ νὰ προκαλέση τὴν στείρωσιν. Τὸ κάθε «σπιρὰλ» εἶναι ἐκτρωτικόν. Τὰ πρώϊμα τέστ ἐγκυμοσύνης ἀποδεικνύουν ὅτι αἳ γυναῖκες, ἔχουσαι τὸ «σπιράλ», ἐγκυμονοῦν περισσοτέρας φορᾶς τὸν χρόνον. Τὸ «σπιρὰλ» μόνο ἐμποδίζει τὸ ἔμβρυον νὰ ἐμφυτευθῆ εἰς τὴν μήτραν καὶ ἐκεῖνο συνεπῶς ἀποθνήσκει εἰς τὴν ἡλικίαν τῆς μίας ἑβδομάδος. Τὸ ἴδιον πράγμα ἔχομεν καὶ μὲ τὰ «χάπια». Ταῦτα ἐμποδίζουν τὴν ὡρίμανσιν τοῦ ὠαρίου, ἀλλοιώνουν τὸν βλεννογόνον χιτώνα τῆς μήτρας, ὥστε νὰ μὴ γίνη δεκτικὴ διὰ τὸ ἔμβρυον.
Ὑπάρχουν πολλαὶ ἀπληροφόρητοι γυναῖκες, αἳ ὁποῖαι ἀφελῶς υἱοθετοῦν τὴν κοινὴν ἀνεύθυνον στάσιν ἀπέναντι εἰς τὸ ζήτημα τοῦτο. Εἴδατε εἰς τὰ μέσα ἐνημερώσεως, τὰ γυναικεία περιοδικά, τὰς ἐκπομπᾶς καὶ ἠκούσατε κάπου ἡ ποτὲ κανένα λόγον ἐναντίον τῶν ἐκτρώσεων, τῶν ἀντισυλληπτικῶν καὶ τῆς ἐξωσωματικῆς γονιμοποιήσεως;
ΕΡΩΤΗΣΙΣ: Τί εἶναι ἐξωσωματικὴ γονιμοποίησις;
ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ: Τὸ ἔχω κάνει καὶ αὐτό. Ὑποστηρίζω ὅτι ἡ ἐξωσωματικὴ γονιμοποίησις εἶναι κακόν. Γονιμοποιοῦνται περισσότερα ὠάρια, ἐνίοτε 10, 20 καὶ παραπάνω, γίνεται διαφοροποίησις καὶ θανατώνεται πᾶν περισσευούμενον ἔμβρυον, διὰ νὰ διευκολυνθῆ ἡ ἐπιβίωσις τὸ πολὺ τριῶν ἐμβρύων. Ἐὰν ληφθοῦν περισσότερα ἀπὸ τὰ τρία, τότε εἶναι ἀνάγκη νὰ μειώσωμεν τὸν ἀριθμὸν τῶν, διότι ἡ μήτρα δὲν θὰ ἠδύνατο νὰ ἀντέξη τὴν κυοφορίαν.
Ένα μέρος των λόγων του τα διάβασαμε στα παιδάκια στο κατηχητικό και πραγματικά συγκλονίστηκαν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστούμε Μαρία που αντλείς θέματα για το κατηχητικό από το ιστολόγιό μας. Καλή δύναμη...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΕΦΑΡΜΟΖΟΥΝ ΤΗΝ ΕΚΤΡΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΑΡΗ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ.ΜΑΚΑΡΙ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΝΑ ΞΥΠΝΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΤΟΝ ΜΑΜΩΝΑ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕις ώτα μη ακουόντων. Όπως επικράτησε ο Δαρβίνος, προκειμένου να διασωθεί ο βρετανικός θρόνος από τους ριζοσπάστες - ήθελαν να κάνουν ό,τι έγινε στη Γαλλία -, το ίδιο γίνεται με τις εκτρώσεις για να κρατηθούν στις θέσεις τους οι ανά τον κόσμο διορισμένοι (από τοκογλύφους τραπεζίτες) αχυράνθρωποι - κυβερνήτες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι ψήφοι μετράνε και όχι τα εγκλήματα των γιατρών, οι οποίοι, κυρίως αυτοί, είναι υπεύθυνοι. Και εδώ, όπως ακριβώς συμβαίνει με τους αχυράνθρωπους-κυβερνήτες, μετράει η "ψήφος" της πελατείας. Δηλαδή, η οικονομική υπερεπάρκεια των φονέων παράλληλα με την επαγγελματική τους σταδιοδρομία και την κοινωνική τους καταξίωση.
Η αγάπη δεν έχει σύνορα
Η επιστήμη δεν έχει σύνορα
Η τέχνη δεν έχει σύνορα
Η ψήφος δεν έχει σύνορα
Η δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα
Η νέα παγκόσμια αυτοκρατορία του εγκλήματος είναι εδώ
Ο έχων νουν ψηφισάτω
Ιστοσελίδα IN VITRO, Δημήτριος Τριχόπουλος : «Ξεγελάμε το φόβο του θανάτου κάνοντας παιδιά» – Η εκπληκτική συνέντευξη του Δ. Τριχόπουλου στο Θανάση Λάλα!
ΑπάντησηΔιαγραφήKyprianos Christodoulides Άποψη του συγχωρεμένου. Και αν θέλουμε ακόμη μια, νομίζω πιο ρεαλιστική, η γυναίκα ξεγελά το φόβο του θανάτου σκοτώνοντας το κύημα, που έχει μέσα της. Ζει το θάνατο άλλου, έχει την εμπειρία - έτσι νομίζει - του αφανισμού άλλου εντός, άρα, και του δικού της. Εκείνη όμως ζει. Ιδού η απάτη και ο θάνατός της, του παρόντος και του μέλλοντος.
Η ανθρωπότητα, και οι φερόμενοι "πνευματικοί" φωστήρες έπρεπε να ενδιαφέρεται πρωτίστως για την επικινδυνότητα της πνευματικής μόλυνσης, που υφίσταται από διάφορες ψευδοπνευματικές θεωρίες, και δευτερευόντως για τη μόλυνση, από τη βλαβερή συνήθεια του καπνίσματος. Που δεν είναι άλλωστε η μόνη. Περισσότερα,
http://kyprianoscy.blogspot.gr/2014/12/in-memoriam-dimitrios-trichopoulos.html